..แม่บุญคุ้มเป็นหมาจรจัดที่แอบเข้ามาคลอดลูกอยู่ใต้ชานเตี้ยๆ
หน้าบ้านพักริมทะเลปราณบุรีของเพื่อนฝรั่งของ จขบ. ครอบครัวหนึ่ง
ตอนที่ได้เห็นว่ามีหมาแม่ลูกอ่อนมาแอบอาศัยอยู่นั้น เป็นช่วงที่ฝรั่ง
เจ้าบ้านกลับไปอเมริกา และ จขบ. ได้สิทธิไปพักที่บ้านนั้น


..ตอนที่เห็นบุญคุ้มหนแรก คงจะมีอายุแค่สองอาทิตย์ ตัวยาวไม่ถึงคืบ
และยังไม่ค่อยอยากจะลืมตา ที่น่าตกใจก็คือเวลาคลาน จะใช้แต่ขาหน้า
พุ้ยดิน ลากขาหลังอ่อนปวกเปียกป้อแป้ไปกับพื้น จึงทำให้ดูว่าบ่าหน้า
บึกบึนเป็นหนอกใหญ่กว่าสะโพก ประกอบกับสีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำ
ทำให้รูปลักษณ์บุญคุ้มตอนนั้นเหมือนควายไบซั่นตัวจิ๋ว ชื่อแรกที่ จขบ.
เรียกลูกหมาตัวจ้อยตัวนั้นก็คือ ไบซั่น


..สองสามวันที่พักอยู่บ้านนั้น ไบซั่นจิ๋วจะถูกควักออกมาจากใต้ถุนชาน
และได้รับการนวดเฟ้นขาหลังแบบ physical therapy อย่างต่อเนื่อง
ก่อนจะกลับ จขบ. ก็พะวักหน้าพะวงหลังสั่งเสียฝากสตางค์แม่บ้านให้
คอยดูแล หาข้าวหาน้ำให้ด้วย โดยบอกว่าเอาไว้ให้ฝรั่งเจ้าบ้านกลับมา
จะมารับเอาไปเลี้ยงและเอาไปรักษาเอง


..หกอาทิตย์ให้หลัง เพื่อนฝรั่งที่แสนใจดีก็ขับรถเอามาส่งให้ถึงบ้าน
ลูกหมาขนปุยตัวกลมที่เห็น โตขึ้นมาก น่ารักมาก และขาหลังก็แข็งแรง
เป็นปกติดี เพื่อนฝรั่งเขาบอกว่าไม่อยากให้เลยเพราะมันน่ารักที่สุด
แต่ที่ต้องให้ก็เพราะโน้ตน้อยที่เขียนถึงเขาบอกว่าลูกหมาตัวนี้พิการ
จะขอเอาไปเลี้ยงเองนี่แหละ