.....โอ้เพชรพราว วาวจรัส ประภัสแสงจะไป ซื้อทอง ทองก็แพงว่าจะแต่ง เรือนรับ ประดับมณีเห็นมณี พีกะรัต พิกัดช้างยากจัดวาง ให้เอกอัคร สมศักดิ์ศรีเพียงซาลาเปา ติดกระดาษ อนาถฤดีชาตินี้ ฤๅจะคลาด อนาถทรวงแม้นมณี มีทอง สำรองบ้างยืมพี่สร้าง เรือนวิไล ให้ลุล่วงแม่ท้าว อังฯ ยอดมณี ศรีแดดวงจะโชติช่วง เหนือเรือนใจ พี่ชายเอย......
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
--- รีสตาร์ต ตัดใจ ไม่เคยขาด
ตัดไม่ได้ สายสวาท ปรารถนา
อัพเกรด แรมเติม เพิ่มนานา
ไม่เสถียร สมราคา หนาอกเรา
--- รักแท้วาง กลางมือ ไม่ถือไว้
ถวิลหา โหยไห้ ถึงใครเล่า
คนใกล้ ในเน็ตต้อง หมองซบเซา
ในค่ำคืน ฝืนเศร้า เฝ้าจอคอมฯ
--- พรมคีย์บอร์ด ออดถ้อย ร้อยคำรัก
คนจริงใจ ไม่ยัก รู้จักถนอม
ฝันไกล ใครบางคน กมลตรอม
ผู้พร้อม พลีจริง เก้อยิ่งนัก
--- อกโอ้ โปรแกรมใจ โดนไว-เลิฟ
น้ำตาเอิบ อาบหมอน นอนทุกข์หนัก
สมองกล ทนแท้ ไม่แพ้พัก
หัวใจรัก ล้าแรง แฮงก์หมดแล้ว...
..บทนี้เปรียบเปรยได้อย่างทันสมัยผิดวัย ฮ่ะ ฮ่ะ
เป็นที่ฮือฮาของสาวๆ ห้องกวียุคนั้นเป็นยิ่งนัก