เมื่อสาวเหนือแอ่วบางกอก : กิ๋นเค้กยามบ่ายที่ Mille Crepe เครปพันชั้น

ชื่อร้าน : Mille Crepe เครปพันชั้น
รายการอาหาร : เครป ขนมเค้ก มาการอง
เวลาเปิดบริการ : ทุกวัน 10.00-21.00 น.
ที่ตั้งร้าน : ตรงข้ามโรงเรียนวัดบวร ถนนดินสอ, กรุงเทพมหานคร พระนคร Thailand
พิกัด GPS : 13° 45' 30.33" N 100° 30' 9.00" E

เบื่ออาหารหนักๆกันหรือยังค่ะ...ถ้าเบื่อแล้ว กระทู้นี่สาวเหนือจะ(ถูก)พาไปกินเค้กเบาๆยามบ่ายกันค่ะ

หลังจากกินมื้อเที่ยงที่ร้านโคโคนัท ไปเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์ผ้าของสมเด็จพระราชินี เสร็จจากการชมก็ฝนหยุดพอดี เวลาเหลืออีกประมาณ 2 ชั่วโมง เพื่อนสาวชาวบางกอกก็เสนอว่าไปกินเค้กกันดีกว่า แล้วก็พาเราขึ้นรถตุ๊กๆ (เป็นอันว่าขึ้นขนส่งของบางกอกครบทุกชนิดแระ =W= ตั้งแต่มอเตอร์ไซค์รับจ้าง เรือด่วน รถตู้ BTS MRT แอร์พอร์ตลิงก์) ขอบ่นหนักๆหน่อยว่าเถอะค่ะว่า ที่ต้องขึ้นตุ๊กๆ เพราะหาแท็กซี่รับคนไทยทำยายากมาก ==* ขนาดเพื่อนแต่งตัวหน้าตาดูจะเป็นนักท่องเที่ยวไต้หวันยังไม่จอดรับเลย ขับเลยไปรับฝรั่งตลอด กฎห้ามแท็กซี่ไม่รับผู้โดยสารเป็นแค่เสือกระดาษจริงๆค่ะ ==* แถมเรายังรับไม่ค่อยได้กับพวกพ่อค้าแม่ค้าเดินจี้เร่ขายภาพเขียนลายไทยให้ฝรั่งอีก เดินจี้ชนิดเดินตามติดก้นเลย แบบว่าไม่ซื้อไม่ยอมเลิก (แต่อาจจะดีสำหรับเราก็ได้มั่ง ที่พอเขาเห็นเราหน้าเอเชียแล้วไม่เดินเข้ามาตื้อขาย) เห็นแล้วมันรำคาญนะค่ะ เข้าใจว่าทำมาหากิน แต่มันจำเป็นต้องทำมาหากินบนความเดือดร้อนและความสังเวชของคนอื่นด้วยเรอะ ==* หรือเราจะโลกสวยไปหว่า เราไม่ได้เกิดมาปากกัดตีนถีบเลยต้องทำทุกวิถีทางเพื่อขายของเอาเงินให้ได้ หรือเพราะเราไม่เข้าใจโลกเองหนอ? ไม่เข้าใจว่าทำไมกรุงเทพถึงได้รางวัลเมืองท่องเที่ยวที่ดีที่สุดติดอันดับหลายสมัย ในขณะที่มาเฟียขายของเหล่านี่กลับไม่ยอมหายไปเลย หรือว่าคนที่โหวตให้เขาไม่เจอแบบเราหนอ?

เอาล่ะ ระบายดราม่าช่วงต้นจนพอแล้ว ก็ไปโลกสวยบรรยากาศดีๆกันที่ร้าน Mille Crepe เครปพันชั้น ตรงข้ามโรงเรียนวัดบวรฯ ถนนดินสอนั้นแล ป้ายสีชมพูเตะตามาก

 หน้าร้านอาจจะดูเล็กไปนิด เพราะเป็นร้านแค่หนึ่งคูหา แต่การตกแต่งร้านก็ไม่ได้ด้อยตามพื้นที่ไปด้วยนะค่ะ โดยเฉพาะผนังหน้าทางเข้าร้านนั้นใช้หน้านิตยสารสูตรทำอาหารของฝรั่ง ที่มีรูปสวยๆน่ารักอยู่เพียบ เห็นพนง.บอกว่า เค้กในร้านบางอย่างก็เอาสูตรมาจากวอลเปเปอร์พวกนี่เหมือนกัน ^ ^ เป็นการใช้ไอเดียประหยัดที่เก๋ดี ตกแต่งร้านก็ได้ เอาสูตรขนมมาทำก็ได้ เรียกว่าหน้านิตยสารหน้าเดียวแต่ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่างเชียวล่ะค่ะ

ระหว่างรอเพื่อนสั่งเมนู เราก็ถ่ายรูปตู้แช่เค้กไปค่ะ หน้าตาชวนน้ำลายสอจริงๆ ^W^

โดยเฉพาะกล่องใส่มาการองสีสันสดใส โดยเฉพาะสีฟ้านี่ฉูดฉาดเตะตาน่าทานมากมาย ^W^

กระดานดำที่ติดบนร้านก็มีระบุเมนูแนะนำพร้อมราคาค่ะ...แต่สายตาแว่บไปเห็นตรงมุมล่างชิดขวาของกระดาน...บอกว่า 'ชั้นสอง แจ่ม'...อะฮ้า เล่นเขียนน่าสนใจแบบนี้ มันก็ชวนให้ขึ้นไปดูบนชั้นสองตามคำท้าเลยค่ะ (แต่ที่จริงชั้นล่างก็ไม่ค่อยที่มีนั่งอยู่แล้ว นั่งข้างนอกร้านสูดควันรถไปก็ใช่ที แถมมีซาวต์เอฟเฟ็คส์จากโรงเรียนดังมาอีก ไม่รู่ว่าฝึกซ้อมละครกันหรือไรหนอ)

ของตกแต่งระหว่างผ่านขึ้นบันไดทางเดิน ดูเป็นสไตล์วินเทจกับนาฬิกาคุณลุง (เพราะยังไม่แก่พอจะเป็นคุณปู่ 555)

คำถามคือ...แล้วเรือนไหนที่บอกเวลาจริงล่ะเนี่ย เหอๆ

บันไดขึ้นชั้นสองค่อนข้างแคบสไตล์ตึกทาวเฮาส์นี่แหละค่ะ เดินดีๆระหว่างพะเลิด(ล้ม) ดูแคบชวนหงุดหงิดหน่อย...แต่พอได้ขึ้นไปชั้นสองแล้ว จะอารมณ์ดีกับการตกแต่งชุดโต๊ะเก้าอี้ที่สวยเก๋สไตล์วินเทจเลยค่ะ ^W^

 LCD บนจอมีแต่รายการแนะนำเค้กของทางร้านนะค่ะ รายการอื่นไม่มี อย่าหวังมากินเค้กดูละครช่วงบ่ายไปหรือดูบอลไปเสียให้ยาก 555

ชุดโซฟาสี่ตัว กับหม้อแขวนผนัง ให้อารมณ์สไตล์ห้องครัวแนวอิงลิชการ์เดนดี

กรอบภาพแนวหลุยส์ แม้ไม่ต้องมีภาพ ใช้เป็นโคมไฟหรือจานลายสวยๆ เอากรอบมาเรียงๆต่อกันก็เก๋ดีไปอีกแบบ

มีใครทันใช้โทรศัพท์รุ่นนี่กันบ้าง ^W^ (น้องสาวเราเกิดไม่ทันใช้ค่ะ เจอโทรศัพท์แบบหมุนนี่ทำเอาคุณเธองงเป็นไก่ตาแตก)

ฝาผนังฉลุไม้ช่างงามงดยามแดดส่อง แลดูโรมานต์ เห็นแล้วอยากพาหนุ่มที่หมายปองมาเดทร้านนี่จัง ^W^

ระหว่างนั่งรอเค้ก ก็ถ่ายรูปไปค่ะ เอะเจอป้ายของทางร้านเขียนกฎของความกรุณาว่าอย่าทำอะไรบ้าง เช่น

- อย่าหอบการบ้านรายงาน ดูดวงมาทำที่ร้าน (ลืมระบุว่าขายตรงด้วยนะ เดี๋ยวมันต้องมีพวกศรีธนญชันมาแหงๆ =W=

- อย่าเอาอาหารอื่นเข้ามากินในร้าน อาจทำให้กลิ่นรบกวนแขกท่านอื่น (กรณีพกส้มตำปลาร้า หรือทุเรียนเข้ามาด้วย =W= แบบกะมากินมื้อหนักร้านนี่โดยเฉพาะ)

- wifi ของร้านใช้สำหรับกล้องวงจรปิด ไม่สามารถใช้เล่นไลน์ ส่งอินตราแกรมอะได้นะเธอว์

สำหรับข้ออื่นอาจไม่เท่าไหร่งับ แต่สำหรับข้อสุดท้ายนั้น อาจจะเคืองคนชอบถ่ายรูปอับโหลดแบบเรียลไทม์นั้นก็คงต้องใช้ 3G เอาแทนเน้อ

เมนูเครื่องดื่มมาก่อนค่ะ เราสั่งโกโก้ร้อน ก็ขมๆนิดๆ แต่ไม่ค่อยหวาน ก็ไม่เป็นไรค่ะ ธรรมชาติของโกโก้เป็นแบบนี้อยู่แล้ว (คอนเฟิร์มว่า พนง.นอกจากจะหน้าตาดี ยังยิ้มแย้มแจ่มใส ช่างพูดช่างเจรจา แต่งตัวสะอาดสะอ้าน คงถูกใจสาวแน่แท้ ^W^)

แม้แต่ขวดน้ำดื่มก็ติดฉลากของทางร้าน พร้อมแก้วสีม่วงใสสไตล์อาหรับเก๋ไก๋ดีแฮะ

 เมนูแรกก็เป็นเมนูนางเอกของร้านเลยค่ะ เครปพันชั้น แต่เราสั่งแบบรสชาเขียวนะค่ะ (ถ้าเป็นออริจินอลจะเป็นรสวานิลา) เครปมาอย่างขาวนุ่มบริสุทธิ์ผุดผ่อง...ก่อนที่จะแปลงร่างด้วยการราดซอสถั่วแดงลงไป...ก็อร่อยนุ่มไปอีกแบบ เนื้อเครปนี่แทบจะละลายในปากเลยค่ะ แต่ถ้าใครชอบหวานหน่อยๆ สั่งเป็นวานิลาจะเวิร์คกว่าค่ะ เพราะแบบรสชาเขียวนี่จะออกขมๆนิด

เมนูนางรองคนต่อไป คือชีสเค้ก หน้าเค้กทำเป็นรูปคลื่น สอดไส้ชั้นบลูเบอร์รี่เค้ก หวานนิดเปรี้ยวหน่อย

อันดับถัดมา เหมือนจะเป็นสตรอเบอร์รี่โยเกิร์ตมูสค่ะ นุ่มมาก หวานนิด อร่อยดี แต่สตรอเบอร์รี่ลูกเล็กไปนิด (เพราะเคยไปทานลูกเท่าฝ่ามือเด็กมาแล้ว 555)

ราดด้วยซอสสตรอเบอร์รี่แล้วยิ่งอร่อยมาก

แต่นางเอกที่ดูถูกใจเรา กลับเป็น สตรอบเบอร์รี่ช็อตเค้กค่ะ แหมก็ดูชั้นสีสันของเค้าซิ สีสันหลายหลาก สวยจนน่าหลงรักเลยเชียว ^W^

กินไปคุยไปก็เม้าท์กับเพื่อนไปว่า ได้ยินข่าวลือว่า เจ้าของร้านนั้นเคยเป็นช่างซ่อมรถยนต์มาก่อน! 0W0 เราได้ยินก็มีอึ้งซิ ถ้าลือกันจริงอย่างนี้ก็น่าทึ่งเลยนะเนี่ย ว่าคนที่เคยทำงานแบบซ่อมเครื่องยนต์ จะมาทำขนมเค้กได้นุ่มเนียนจนสาวๆอายได้ขนาดนี่ ^W^

สำหรับร้านนี่เราให้บริการดีเต็ม 10 คะแนนเลยค่ะ ทั้งสถานที่ (แม้จะเล็กไปนิด แต่เข้าใจว่าเป็นตึกทาวเฮาส์ พื้นที่มีจำกัด แต่ก็กลบจุดด้อยนี่ด้วยการตกแต่งร้านที่สวยน่ารัก) การบริการที่ดีเยี่ยม พนง.บริการได้ประทับใจมากเลยค่ะ ^W^

ร้านนี่นอกจากจะมีสาขาที่ถนนจักรพงศ์ (เปิด 11.00-22.00 น.) แล้วก็มีสาขาที่ดิเอ็มโพเรียม และเทอร์มินัลซาวเอ็ดด้วยค่ะ

สาวเหนือยังอยู่แอ่วบางกอกอยู่ เพราะยังทำน้ำหนักไม่ตามเป้า เอ๊ย ยังเที่ยวไม่ทั่วค่ะ จะไปถล่มร้านไหนต่อ โปรดติดตามกระทู้ต่อไปเน้อเจ้า ^W^

 

Create Date : 23 กันยายน 2555 Last Update : 24 กันยายน 2555 13:31:54 น. Counter : 3586 Pageviews.		0 comments
Share Tweet