เมื่อสาวเหนือไปกิ๋นเข้าแกงกระหรี่ที่ SUKIYA สาขา Asiatique The River Front

ชื่อร้าน : SUKIYA สาขา Asiatique The River Front
รายการอาหาร : ข้าวหน้าเนื้อ ข้าวแกงกระหรี่หมู ข้าวไก่เทอริยากิ
เวลาเปิดบริการ : 17.00 - 24.00 น.
ที่ตั้งร้าน : เข้าทางย่านประตูเจริญกรุง(โครงการที่ติดถนนหลัก) ร้านตั้งอยู่ด้านหน้า ทางซ้ายมือสุดของโครงการ, กรุงเทพมหานคร บางคอแหลม Thailand
พิกัด GPS : 13° 42' 15.15" N 100° 30' 14.37" E

มาอัพเดตกันต่อค่ะ หลังจากระบบอัปโหลดรูปใน Bloggang กลับมาสภาพดีแย้ว

ร้านคราวนี้มีภาพเยอะหน่อยค่ะ เพราะเป็นมื้อหนัก ไม่ใช่มื้อของหวานกินอย่างละนิดอย่างละหน่อยอย่างกระทู้ที่ผ่านๆมา >U<

ร้านนี่เป็นมื้อเย็นหลังจากที่ไปเที่ยว Asiatique The River Front ค่ะ...ตอนแรกคือรอเพื่อนมาให้ครบแก้งส์ ก็เลยเดินแอ่วช้อปปิ้งทั่วโครงการก่อน แล้วค่อยหาข้าวกิน..

แต่เมื่อได้ไปเดินหาร้านกิน ถึงได้รู้ซึ้งแล้วว่า...ถ้าจะหาข้าวกินในโครงการนี่ ต้องกินตั้งแต่เข้ามาจะดีกว่าค่ะ เพราะตอน 2 ทุ่มที่ไปหาข้าวกินนั้น ร้านเต็มหมด!!! (ยกเว้นร้านอาหารที่ติดกับท่าเรือ ราคาเทพจนไม่กล้าเข้า T^T)

ตอนแรกเราคิดว่าจะไม่กินร้านแรกในกระทู้...แต่เดินหาร้านอาหารทั่วโครงการก็แล้ว แม้เพื่อนจะชวนว่าให้ต่อคิวดีกว่า...แต่เนื่องในวันหยุด และเห็นลูกค้าที่กินนั้น อยู่ในอารมณ์ชิลล์ๆ คงจะไม่มีคิวให้พวกเราง่ายๆ แหง T^T

สุดท้ายก็ต้องเดินไปกลับไปตายรังที่ร้านเดิม ซึ่งอยู่บริเวณหน้าโครงการที่ติดกับฝั่งถนน เข้าทางด้านประตูเจริญกรุง เพราะเห็นว่า ร้านนี่คิวน่าจะน้อย (ผิดหลักการว่า ร้านที่ติดถนนใหญ่ด้านหน้านั้น จะต้องคนแน่น)

นั้นคือร้าน SUKIYA สุคิยะ นั้นแล

รุ่นพี่ในแก้งส์ทำหน้าเพลียว่า "กินร้านนี่อีกแล้วหรือ" ฟังน้ำเสียงเหนื่อยๆของรุ่นพี่แล้วคาดว่า รุ่นพี่มากินบ่อยแล้ว...แต่ท้ายสุดก็จำใจต้องร้านนี่แหละค่ะ เพราะเพื่อนเข้าไปถามว่า มีคิวเท่าไหร่...ปรากฎว่ามีคิวเดียวค่ะ นั้นคือกลุ่มเราจะเป็นคิวที่ 2 นั้นเอง >U<...ถึงไม่ชอบยังไงก็ต้องเอาแล้วล่ะค่ะ

แล้วอีกอย่าง...ก็คนต่างถิ่นอย่างนู๋ยังไม่เคยกินร้านนี่เลยอ่ะ

รอไม่นานถึง 5 นาที เราก็ได้คิวแล้วค่ะ...แม้ว่าภายในร้านจะตกแต่งได้สว่างไสว แต่พื้นที่ร้านแคบพอสมควร >0< ประมาณด้วยสายตานั้นถ้ารวมโต๊ะแบบ 4 คนนั่งจะได้ราว 6 ชุด กับนั่งแบบสองคนแค่ 2 ชุดเท่านั้นเอง (ก็ยังแปลกใจว่าเป็นร้านที่คิวน้อยจังแฮะ)

แล้วเมนูก็มาค่ะ เมนูนั้นมีเข้าล้วนๆ (ภาษาเหนือแปลว่า ข้าว แต่หมู่เฮาฮ้องว่า เข้า) มี เข้าหน้าเนื้อ เข้าแกงกระหรี่หมู เข้าหน้าไก่เทริยากิ...ที่แปลกตาสำหรับชาวเหนืออย่างเราคือ เพิ่งรู้ว่ามีการสั่งขนาดของเข้าได้ ตั้งแต่ชามประหยัด(ก็เล็กสุด) จนถึงขนาดใหญ่ เพราะยังไม่เคยเจอร้านอาหารญี่ปุ่นในเชียงใหม่มีร้านที่สั่งขนาดของจานอาหารได้

เมนูปกตินั้นเราไม่สน เราสนแต่เมนูแนะนำ เมนูโปรโมชั่น เท่านั้น >U< แล้วเราก็เห็นแผ่นเมนูเดี่ยวที่บอกเมนูแนะนำคือ...ข้าวหน้าเนื้อราดเห็ดผัดพริกกระเทียม เราก็เลยสั่งไปเลยค่ะ...ปลากรอบว่า...บ๋อยสาวมองหน้ามึนๆ บึ้งๆ ตอบเราเสียงแข็งๆว่า "เห็ดหมด" (ไม่มีหางเสียงด้วยนะ)

...ทุกคนฟังแบบนี้ ก็คงเข้าใจใช่ไหมค่ะว่า...เมนูข้าวราดเห็ดนั้นหมด คือ ไม่มีแล้ว

...แต่เรากำลังอึ้งกับสีหน้าการบริการของบ๋อย เลยไปเข้าใจว่า...มันเป็นข้าวหน้าเห็ดหมด ไม่มีเนื้อเลยแบบในเมนูที่โฆษณา

ป้าด! หนึ่งประโยค แต่สื่อออกไปสองความหมาย = ="

เราก็อึ้งๆ งงๆ ไปหน่อย ปล่อยให้เพื่อนสั่งไปก่อน...จนกระทั่งมาถึงคิวเรา...เราก็ยังเข้าใจตามความเข้าใจเรา...ก็ยังมึนๆสั่งไปว่า "ถ้าไม่มีเนื้อ พี่ขอเปลี่ยนเป็นหมูก็ได้"

(อิ)บ๋อยหน้าบึ้งเหมือนเดิม คราวนี้ตอบกลับมาด้วยเสียงแข็ง ประหนึ่งว่าเราเหมือนเด็กอนุบาลที่ฟังครั้งแรกไม่เข้าใจ "เห็ดหมด (ถ้ามันด่าลูกค้าได้ มันคงตอบแถมคำว่า 'โว๊ย' มาให้ด้วยแหง"

จนเพื่อนต้องบอกเราว่า "เขาหมายถึงว่าเมนูนี่หมด ไม่มีแล้วนะ"

นั้นแหละ เราถึงได้หน้าแตกเพล้งเลย = =" เราก็เลยเปลี่ยนไปสั่งแบบอื่นแทนค่ะ

...แม้จะสั่งเมนูไปครบแล้ว แต่เราเริ่มน้อยด์กับการบริการของร้านแล้ว เพราะแม้จะเข้าใจว่าคิวมันเยอะเต็มร้าน แต่บ๋อยเหมือนมีเสียงกรรโชกถามลูกค้ายังไงไม่รู้ ประมาณว่า "รีบๆสั่ง รีบๆแด็ก แล้วรีบๆออกจากร้านไปเสียที" ไม่รอดูลูกค้าเลยว่าเขาจะสั่งหมดหรือยัง ลูกค้าบางคนก็ต้องการเวลาตัดสินใจนะโว๊ย

นอกจากหน้าตาจะไม่รับแขกแล้ว บ๋อยยังลืมออร์เดอร์ด้วยค่ะ อย่างมาส่งเมนูข้าวก่อนเสิร์ฟน้ำดื่ม จนรอข้าวมาครบโต๊ะแล้ว เครื่องดื่มยังไม่มาเลยค่ะ = =* ต้องให้จิกเรียกอีก...ไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมหน้าร้านถึงติดป้ายประกาศว่า รับสมัครพนักงานเพิ่ม (แต่ร้านก็แคบชนิดว่า ลูกค้ากับพนักงานจะเดินชนกันแล้ว)

เรียกว่ามาตรฐานร้านนี่ เราให้คะแนนแค่ 1 ค่ะ ควรปรับปรุง (ถ้าแย่มากเราให้ 0 ไปแล้ว) เพราะยังไม่ถูกหักคะแนน เพราะมีบ๋อยสาวอ้วนๆ คนหนึ่ง แม้จะไม่ยิ้มแย้ม (เพราะลูกค้าเต็มร้านคงไม่มีเวลายิ้ม) แต่เธอก็พูดจาฟังแล้วนุ่มหูดี อาจจะหลงๆลืมๆออร์เดอร์ไปบ้าง แต่ก็เห็นเธอวิ่งส่งออร์เดอร์เป็นประวิง ดีกว่าอิบ๋อยหุ่นดี แต่หน้าบึ้งยิ่งกว่าหมาบลูด็อกเสียอีก = =*

เหลือบไปเห็นปุ่มกดแล้ว...ชักไม่อยากกด เพราะนี่ขนาดบริการใกล้ๆ จนแทบจะชนกันแล้วยังไม่ประทับใจเลย...นี่ถ้าไปกดโหมดเรียก อิบ๋อยบึ้งจะองค์ลงอะไรกับตรูหรือเปล่านิ

หมดโหมดดราม่า มาดูเมนูที่ได้กันมาดีกว่าค่ะ เาสั่งเมนูแบบขนาดประหยัดไป...เพราะขนาดจานประหยัดนั้น...จานใหญ่มากเลยอ่ะ 0o0 ยังไม่อยากคิดเลยว่า ถ้าสั่งขนาดใหญ่มันจะเป็นกะลามังขนาดไหน!

เข้าหน้าไก่เกะของเพื่อน

เข้าหน้าแกงกระหรี่เนื้อของเพื่อน เป็นชุดเซท มีไก่เกะพร้อมซุปและชาเขียวค่ะ

เข้าหน้าเนื้อของรุ่นพี่ค่ะ

แล้วท้ายสุดของเรา เข้าแกงกระหรี่เพิ่มไข่ลวกค่ะ >U<

 

ได้กินความอร่อยของข้าวแกงกระหรี่แล้ว ทำให้ลืมความนอยส์ที่มีต่อบริการไปเลย (แล้วก็ลันล้าที่ได้ไปกินไอติม GELATE ด้วย ขากลับก็เลยกลับอย่างสุขใจ ไม่เอาเรื่องบริการที่ร้านมาคิดให้หมดอารมณ์)

อาหารอร่อยดีค่ะ แต่การบริการควรปรับปรุง...อันนี้ก็แล้วแต่นานาจิตตังค่ะ เพราะเราเคยทำโพลโหวตในห้องครัวว่า "ระหว่างร้านอาหารที่รสชาติปานกลางแต่บริการดีเลิศ กับร้านอาหารรสชาติขั้นเทพ แต่บริการแย่มาก จะเลือกอะไร" เราก็ขึ้นว่าหลายคนคงจะโหวตข้อแรก...แต่ปรากฎว่า ข้อสองกลับได้รับการโหวตมากที่สุด...โดยมีเหตุผลจากอมยิ้มทั่นนึงว่า "เราไปเพื่อกินอาหารอร่อย ไม่ได้ไปเพื่อกินการบริการ...ร้านอาหารธรรมดานั้นมีเยอะ แต่ร้านที่อร่อยนั้นหายาก เพราะฉะนั้นบริการจะดีหรือไม่เป็นเรื่องรอง แต่เรื่องหลักคือ เราไปกิน ถ้าไม่ชอบบริการ ซื้อกลับบ้านไปกินก็ได้"

อ่ะน่ะค่ะ ก็นานาจิตตังค่ะ

ส่วนอันนี้บิลราคาที่ไปถล่มกัน

ติดตามตอนต่อไป ว่าสาวเหนือจะไปร้านไหนต่อนะค่ะ ^ ^ เพราะการแอ่วในกรุงเทพของเรานั้นยังอีกนาน ^0^

Create Date : 06 กรกฎาคม 2555 Last Update : 6 กรกฎาคม 2555 9:53:01 น. Counter : 4130 Pageviews.		2 comments
Share Tweet