|
มิถุนา สาม เศร้า
13 มิถุนา 2535 เฝ้าแม่นอนป่วยอยู่โรงพยาบาล วันรุ่งขึ้นตอนสาย พี่สาวมาถึง เปิดประตูพลั๊วเข้ามาหน้าตื่นรายงานว่าพุ่มพวงตายแล้ว ทั้งสามคนสามอารมณ์ พี่สาวเราภาวะแบบว่าตื่นเต้นและสำคัญในความเป็นผู้ที่นำข่าวมา ส่วนแม่เราชะงักหน้าซีดเผือดเห็นได้ชัด ถึงความตกใจ แต่ในความตกใจนั้นเราเหมือนจะรู้อยู่ในใจว่าแม่นึกถึงตัวเองเพราะแม่ป่วยมากเหลือเกินในเวลานั้น ตัวเราเองอยู่ในอารมณืที่ ไม่รู้ว่าเศร้าหรือเปล่า แต่ความเสียดายมีอยู่สุดขั้วหัวใจในเวลานั้น ก็เพลงของเค้าชั้นร้องได้ทุกเพลงละมั้ง พาลนึกไปว่านี่ใครปล่อยให้เค้าตายง่ายตายดายอย่างนี้ นิ่งปลับอารมณ์เพียงชั่วขณะเดียว ไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีกเพราะไม่อยากให้แม่ขวัญเสียเรื่องความตายไปมากกว่านี้ แต่วันนั้นทั้งวันเราก็ทั้งนิ่งทั้งหงอย แต่ก็พยายามโชว์ให้แม่เห็นว่ามันคนละเรื่องคนละคนกันนะแม่ จากนั้นไม่กี่วัน พี่สาวคนโตของฉันตัดสินใจย้ายแม่เข้ามาที่โรงพยาบาลรามา มันเป็นประสบการณ์ที่เลวร้ายและทรมาณใจฉันมาก กับการที่แม่ย้ายมาอยู่ที่รามา เพียงไม่กี่วัน
23 มิถุนา 2535 เวลาพลบค่ำ แม่ฉันก็จากไปอย่างเดียวดายในห้อง ICU ไม่มีใครได้เห็นใจตอนท่านสิ้นแม้แต่คนเดียว............ 17ปีให้หลัง 25 มิถุนา 2552[2009] ฉันกำลังนั่งดูข่าวถ่ายทอดสด เฮลิคอปเตอร์บินช้าช้าออกจากโรงพยาบาล โดยมีร่างไร้วิญญาณของไมเคิล แจ๊คสัน ศิลปินที่ฉันชื่นชมความสามารถอยู่บนนั้น โทรทัศน์รายงานสดทุกระยะ สดชนิดที่ว่าผู้บรรยายก็ยังไม่ทราบเลยว่าเค้าจะพาร่างของไมเคิล ไปไหน ก็ได้แต่ตามถ่ายกันไป
Create Date : 26 มิถุนายน 2552 |
Last Update : 26 มิถุนายน 2552 10:09:29 น. |
|
3 comments
|
Counter : 360 Pageviews. |
|
|
|
โดย: สีเบจ วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:11:01:49 น. |
|
|
|
โดย: Tukta21 วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:23:12:03 น. |
|
|
|
โดย: สีเบจ วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:10:40:58 น. |
|
|
|
| |
|
|
จากการเสนอข่าวเราว่าเค้าเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่มากๆเลย
เฮ้อ อะไรจะกระทันหันจนาดนี้นะ