• anchors of love's
• carabao
• On my life..

*.* Just Me *.* อ่านเจอแล้วน่าสนใจดี... Love is being happy for the other person when they are happy being sad for the person สำหรับคนมีความรัก ทุกความรู้สึกล้วนเป็นความรัก เห็นอะไรก็คิดถึงคนรัก.. หายใจเข้าเป็นความรัก หายใจออกเป็นความคิดถึง ทุกลมหายใจอุ่นอวลด้วยกลิ่นไอความอาวรณ์ ห่วงหา สารพันความรู้สึก หลากหลายอารมณ์ แต่ทั้งหมดก็มาจากความรู้สึกเดียว ที่เรียกว่า ความรัก ความรักที่ดลบันดาลให้ใครคนหนึ่ง สามารถทำอะไรได้มากมาย เขียนหนังสือได้เป็นเล่มๆเพื่อจะบอกใครเพียงคนเดียว ว่าความรักไม่เคยจางหายไปไหน ความรักยังอยู่..และความรักที่งดงามนั้นก็ไม่เคยตาย.. ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านเนิ่นนานแค่ไหน ไม่ว่าความรักจะเดินทางถึงจุดหมายปลายทางหรือไม่ ใครคนหนึ่งก็ยังคงมีรักเดียว และทุกวินาทีก็ยังคิดถึงแต่คนรัก.. เพราะคนเรามีชีวิตอยู่ได้ด้วย ความรัก ความหวัง และความฝัน ถ้าเมื่อไหร่ไม่มีสามอย่างนี้ชีวิตนั้นก็เหมือนตายไปแล้ว when they are sad being together in good times and being together in bad times love is the source of strength ความรักคือ การเป็นสุขกับใครสักคน เมื่อเขามีความสุข เป็นทุกข์กับเขา ในยามที่เขาเศร้าสร้อย การอยู่ร่วมกันในช่วงเวลาที่ดีๆ และการอยู่ด้วยกันในช่วงเวลาที่เลวร้าย ความรักบ่อเกิดของความเข้มแข็ง Love is Being honest with yourself at all times Being honest with the other person at all times Telling listening respecting the truth And never pretending Love is the source of reality ความรักคือ การอยู่ด้วยความซื่อสัตย์กับตัวเองตลอดเวลา การอยุ่ด้วยความซื่อสัตย์กับคนอีกคนตลอดเวลา พูดคุย รับฟัง เชื่อและนับถือในความจริงและไม่เสแสร้ง ความรักคือบ่อเกิดของความจริง Love is An understanding so complete that You feel as if you are a part Of the other person Accepting the other person Just the way they are And not trying to change them To be something else Love is the source of unity ความรักคือ ความเข้าใจอย่างสมบูรณ์ว่า คุณรู้สึกราวกับวาคุณเป็นส่วนหนึ่ง ของใครอีกคน การยอมรับผู้อื่น ในหนทางที่เขาเป็น และไม่พยายามเปลี่ยนแปลงเขา ให้เป็นในสิ่งอื่น ความรักเป็นบ่อเกิดของความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน Love is The freedom to pursue your own desires While sharing your experiences With the other person The growth of one individual alongside of And together with the growth Of another individual Love is the source of success ความรักคือ เสรีภาพที่เกิดจากความปรารถนาของคุณเอง ขณะแบ่งปันประสบการณ์ของคุณ กับใครอีกคน เติบโตไปพร้อมๆกันในวิถีที่แต่ละคนเป็น ความรักเป็นบ่อเกหิดของความสำเร็จ Love is The excitement of planning things together The excitement of doing things together Love is the source of the future ความรักคือ ความตื่นเต้นของการวางแผนด้วยกัน ความตื่นเต้นของการทำบางสิ่งด้วยกัน ความรักคือบ่อเกิดของวันข้างหน้า Love is The fury of the stom The calm in the rainbow Love is the source of passion ความรักคือ ความรุนแรงของพายุ ความสงบนิ่งในสายรุ้ง ความรักคือบ่อเกิดของลุ่มหลง Love is Giving and taking in daily situation Being patient with each other’s Needs and desires Love is the source of sharing ความรักคือ การให้และการรับในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน การอดทนกับความต้องการ และความปรารถนาของกันและกัน ความรักคือบ่อเกิดของการแบ่งปัน Love is Knowing that the other person Will always be with you Regardless of what happens Missing the other person when they are away But remaining near in heart at all times Love is the source of security Love is the source of life ความรักคือ การรู้ว่าใครคนนั้น จะอยู่กับคุณเสมอ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น การคิดถึงใครคนนั้นอยู่เสมอเมื่อเขาอยู่ห่างไกล หากยังคงเคียงใกล้อยู่ในหัวใจตลอดเวลา ความรักคือบ่อเกิดของความปลอดภัย ความรักคือต้นกำเนิดของชีวิต...   Create Date : 13 ธันวาคม 2550     Last Update : 12 มกราคม 2552 18:39:00 น. Counter : 441 Pageviews.   2 comment Share Tweet

anchors of love มือใหม่หัดแต่ง อิ อิ //'> *.*หอมกลิ่นความรัก*.* +:+:ยามเมื่อ ผีเสื้อกระพือปีก ย่อมเกิดพายุใหญ่ เด็ดดอกไม้ย่อมสะเทือนถึงดวงดาว:+:+: มนุษย์เป็นสิ่งลี้ลับ มหัศจรรย์อย่างยิ่ง ทำไมเราจึงรัก โกรธ เกลียด อิจฉาริษยา ลุ่มหลง ทำไมจึงมีการฆ่าตัวเอง หรือฆ่าผู้อื่นในนามของความรักให้เห็นกันบ่อยๆ อันที่จริงในนามของความรักเราไม่มีสิทธิ์ฆ่าใคร อะไรอยู่ในหัวเรา ทำไมมนุษย์จึงโหดร้ายได้อย่างไร้ขีดจำกัด ขณะเดียวกันเราก็สามารถรัก เมตตากรุณา ได้กว้างไกลไม่มีที่สิ้นสุดยิ่งกว่ามหาสมุทร ในแวดวงนักการศาสนา นักปรัชญา ของยุคปัจจุบันคงไม่มีใครไม่รู้จักท่านกฤษณมูรติ ปราชญ์ชาวอินเดีย ผู้เสนอแนวความคิดละเอียดอ่อนลึกซึ้ง ที่ดูเหมือนจะโน้มไปข้างโลกุตรธรรม ซึ่งล้วนแล้วแต่เข้ากับหลักสำคัญของพระพุทธศาสนาทั้งสิ้น แต่ท่านก็ย้ำอยู่เสมอว่า เราไม่อาจเข้าใจชีวิตได้โดยการปลีกตัวออกจากสังคม ขออนุญาตตัดตอนข้อเขียนของท่านในส่วนที่เกี่ยวโยงกับความรักไว้อย่างน่าสนใจ มาให้ลองขบคิดดู ข้อเขียนชื่อ DIALOUGE WITH DNESELF โดยผู้แปลใช้นามปากกาว่า "มะเขือเทศ" ดังนี้ "...............แล้วผมก็ได้ตระหนักว่า ความรักจะดำรงอยู่ไม่ได้เมื่อมีความหึงหวงเมื่อมีความผูกพัน ผมตระหนักว่า ผมไม่ได้รักหรอก นี่คือความจริง ผมจะไม่เฝ้าหลอกตัวเอง ผมจะไม่เสแสร้งต่อภรรยาว่าผมรักเธอ (คนอื่นๆ อาจมองว่าผมรักเธอ) ผมไม่รู้ความรักคืออะไร แต่ที่ผมรู้ก็คือว่าผมมีความหึงหวง และผมมีความผูกพันกับเธอมากเหลือเกิน ในความผูกพันนั้นมีความกลัว ความกังวลใจนาๆประการ มีความรู้สึกพึ่งพา ผมไม่ชอบที่ จะพึ่งพาเธอหรือใคร แต่ที่ผมต้องพึ่งพาเพราะผมเหงาผมจึงอยู่กับเธอ ผมวุ่นวายอยู่กับงานในสำนักงาน เมื่อผมกลับมาบ้าน ผมต้องการความสบาย และความเป็นเพื่อน เพื่อจะหนีจากตัวเอง ผมจึงมีครอบครัว เพื่อให้คนมองว่าเพียบพร้อมบริบูรณ์ผมจึงมีลูก แต่บัดนี้ผมต้องการอิสระ จากความผูกพันที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ แล้วผมจะทำอย่างไร ผมไม่อยากผูกพันใคร..............." ท่านกฤษณะ มูรติมองว่า ตรงไหนมีความหึงหวง มีความอิจฉาริษยา มีความยึดติดผูกพัน ลักษณะลูกเราเมียเรา ของเรา นั่นมิใช่ความรักที่แท้จริง สืบไปสืบมานั่นคือการรักตัวเองต่างหาก ดังนั้นวิถีชีวิตที่เราๆ ท่านๆ อยู่กันทุกวันนี้จึงอาจไม่ใช่ความรัก ในความหมายของท่าน คงเป็นได้แค่ "ความพึงพอใจ ที่ยังพอทานทนได้" ปัญหาคือ คนเราเรียกร้องแต่จะเป็นที่รักของคนอื่น ขอให้ตัวเองถูกรัก แต่ไม่ค่อยยอมเสียสละในส่วนของตน และมักตั้งเงื่อนไขให้กับความรักเสมอ ดังนั้น ซากปรักหักพังของความรักจึงกองทั่วทุกมุมโลก และยิ่งในสภาพสังคมวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไปจากอดีต จำนวนคู่สมรสที่แตกหักหย่าร้างจึงเพิ่มจำนวนขึ้นทุกวัน สถาบันครอบครัว องค์กรสำหรับผลิตมนุษย์ซ้ำ เพื่อสืบทอดเผ่าพันธุ์ นั่นคือแบบจำลองของความรักแบบโลกๆ เรามักมองว่านั่นคือศูนย์รวมของความรัก แต่หากเพ่งพินิจดู ดีๆ ที่นี่มีแต่ความโกรธ ขัดอกขัดใจ หึงหวง ระแวงสงสัย บังคับขู่เข็ญ ทรมานกันด้วยกฎกติกาต่างๆ นานาความรักที่ต้องมีการแต่งงาน มีพันธผูกพัน ให้คนเรารับผิดชอบมากมายนั้นให้ความสุขแก่เราหรือไม่ การมีครอบครัวต้องมีภาระรับผิดมากมาย ต้องใช้ความอดทนอย่างมหาศาล วิญญาณการแสวงหาอื่นๆอาจถูกกักขังหน่วงเหนื่ยว ครอบครัว คำสวยหรูนี้ จึงหลายครั้งได้ทำลายความรักเสียยับเยิน ทุกคู่รักที่ยังไม่ได้ร่วมหัวจมท้าย จึงต้องตระหนักให้มากๆ ว่าพร้อมที่จะเสียสละ อิสระภาพ และความสุขส่วนตัวทั้งหมด ให้กับคำว่าครอบครัว หรือยัง เอาล่ะ เป็นไปได้หรือไม่ที่เราจะเป็นอิสระจากความกลัว อาจจะอุดมคติเกินไปแต่ ในทัศนะของท่านกฤษณมูรติ เป็นไปได้ ท่านว่าการปฏิวัติใดๆ ต้องเริ่มภายใน (INWARD REVOLUTION) ซึ่งต้องเพ่งมองไปที่จิตใจของมนุษย์ และไม่ใช่สิ่งที่ค่อยเป็นค่อยไป หากแต่ต้องกระทำอย่างจริงจังรวดเร็ว แต่เราก็ไม่เคยสนใจว่ามันพอจะเป็นไปได้หรือไม่ เป็นไปได้หรือไม่ที่เราจะไม่กลัว ถ้าเราเลิกกลัวได้เมื่อไร เมื่อนั้น ความรักจะเปิดเผยตัวมันเอง เมื่อเราไม่เรียกร้องหาความรักเป็นหลักประกันความมั่นคงปลอดภัยใดๆ แล้ว เราจะไม่มีความขัดแย้งในใจ ไม่มีการสู้รบ และแน่นอนไม่มีสงครามทุกระดับ แต่นั่นแหละ ความยากยิ่งสิ่งเดียวในโลกนี้สำหรับมนุษย์ คือการชนะใจตนเอง สุดท้ายขอนำข้อเขียนถึงความรักของท่าน กฤษณะมูรติ ดังนี้ ความรักมีกลิ่นหอมในตัวมันเอง ที่ใดมีรัก ที่นั่นไม่มีความทะเยอทะยาน ที่ใดมีความรัก ที่นั่นไม่มีการใช้อำนาจ ที่ใดมีความรัก ที่นั่นไม่มีการครอบครอง ไม่มีการยึดมั่น เมื่อเธอเริ่มบรรยายว่า มันคืออะไร มันก็มิใช่ ความรัก อีกต่อไป อิสระแห่งชีวิตของ "กฤษณะมูรติ" "พวกเราส่วนมากต้องการความมั่นคงในการที่จะรักและถูกรัก แต่ความรักจะยังคงมีอยู่ละหรือ ถ้าเราแต่ละคนดิ้นรนพยายามเสาะแสวงความมั่นคงให้กับตนเอง เราจะไม่มีวันได้รับความรัก ทั้งนี้เพราะเราเองก็ไม่รู้จักที่จะรัก" "ถ้าคุณรู้จักความรัก คุณจะไม่ติดตามผู้ใดเลย ความรักไม่เชื่อฟังผู้ใด เมื่อคุณรักจะไม่มีทั้งการนับถือหรือการไม่นับถือ" "คุณไม่รู้เลยหรือว่ามันมีความหมายว่าอย่างไร ในการรักใครคนหนึ่งอย่างจริงจัง รักโดยปราศจากความเกลียดชัง ปราศจากความริษยาหึงหวง ปราศจากความโกรธ ปราศจากความต้องการที่จะสอดแทรกก้าวก่ายในสิ่งที่เขากำลังทำ หรือกำลังคิด ปราศจากการตำหนิติเตียน ปราศจากการเปรียบเทียบ คุณไม่รู้เลยหรือว่ามันหมายความว่าอย่างไร ที่ใดมีรักที่นั่นไม่มีการเปรียบเทียบ เมื่อคุณรักใครสักคนด้วยหัวใจ ด้วยจิตใจ ด้วยร่างกาย ด้วยทุกส่วนของคุณแล้ว ยังจะมีการเปรียบเทียบอยู่อีกละหรือ เมื่อคุณอุทิศมอบตัวคุณเองให้กับความรักนั้นแล้ว มันก็ไม่มีสิ่งใดหลงเหลืออยู่อีก" "ความกลัวไม่่ใช่ความรัก การพึ่งพาไม่ใช่ความรัก การเป็นเจ้าของครอบครองไม่ใช่ความรัก ความผิดชอบและหน้าที่ไม่ใช่ความรัก ความสงสารตัวเองไม่ใช่ความรัก ความเจ็บปวดรวดร้าวที่ไม่ถูกรักก็ไม่ใช่ความรัก" More Graphics Comment click here.   Create Date : 14 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2551 12:57:25 น. Counter : 364 Pageviews.   5 comment Share Tweet

• อุ้มสี
• KhunnongOrn
• ป้ามด
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• แพรวขวัญ
• anty poo
• แค่ฟ้ามีดาว ^^
• LoveTheory
• รักษ์บ้านเกิด
• lozocat
• มัชฌิมา
• นี่แหละตัวฉัน
• เกล็ดหมุน
• xMonkey
• nam_sila
• ppth
• ฉ่ายจัง
• Supplier
• annz kiku
• jetsada.999
• นินา นา นะ
• sunspring
• แค่ใครบางคน..
• แอนไต้ฝุ่น
• surgery
• pantiwa
• isugar
• Flowerfun
• Siriporn&Flemming
• riverstone
• tanya tanya
• เลดี้ สวีเดน
• duen norway
• kitasornciao
• mamadog
• porranat
• songforlife
• dokpai
• babali-bigsize
• jubkajib
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com