Chapter 11 : หรือเราจะ....กลายเป็น homeless



หลังจากลงเครื่องเจอกับพี่รัตน์ผู้แสนดีแล้ว

[ พี่รัตน์ ณ คุณลุงชาลี นั่นเอง]

พี่รัตน์ก็พา nakoze กับ บักกล้ามโตเข้าบ้านที่พี่รัตน์ชอบเรียกว่าบ้านทรายทอง

ณ บ้านทรายทองหลังนี้ มีสมาชิกอยู่แล้วหลายคน

ก็พจมาน .. ชายกลาง .. ชายน้อย และหญิงแม่ ป๊าด ไม่ช๊ายยย

บ้านพี่รัตน์มีทั้งหมด 4 ห้องนอน

สามห้องนอนถูกจับจองไปเต็มหมดแล้ว

สมาชิกในบ้านต่างก็มาพักชั่วคราว พอใครได้บ้านใหม่ ก็ค่อยๆย้ายออกไปทีละคน

คนใหม่ก็ย้ายเข้ามาแทน เป็นวัฏจักร

ในบ้านเจอเด็ก WAT ที่มาทำงาน Jamba Juice

เค้าเล่าว่า ตอนแรกโดนไล่ออกเพราะว่าแมเนเจอร์บอกว่าภาษาไม่ดี

แต่แล้วองค์กรก็คุยไปคุยมา เค้าก็อนุญาตให้ทำงานต่อได้ แต่ให้ไปล้างจานหลังร้าน




ตอนแรก Nakoze จองห้องไว้แค่ 1-2 คืน

เพราะคิดว่าเมืองใหญ่บ้านเช่ามันคงหาไม่ยาก

แต่จนแล้วจนรอดอาทิตย์แรกผ่านไป ..... nakoze ก็ยังอยู่บ้านทรายทอง

สองอาทิตย์่ผ่านไป .....ก็ยังสิงสถิตย์อยู่ที่นี่

คนเก่าก็เริ่มออกไปทีละคนสองคน รวมถึงบักกล้ามโตที่เค้าหาแชร์ห้องกับพี่ผู้ชายได้แล้ว

ในบ้านก็จะเหลือแค่ nakoze และพี่อีกสองสามคน

งานอดิเรกของเราคือการมานั่งกินข้าว แล้วจับกลุ่มเล่าเรื่องผี

โดยมีหัวกะโหลก เป็นสิ่งวัดเรทติ้ง

อยู่บ้านพี่รัตน์มีความสุขมากกกกก มีเพื่อนที่ได้คุยกันทุกวัน

แต่ก็รู้ว่าอยู่นานไม่ได้ เพราะค่าเช่า $25 ต่อคืนนี่แหละ มันทำเอาโลหิตจาง

รวมถึงแขกท่านอื่นๆของพี่รัตน์ก็มีการจองห้อง จองหับไว้ล่วงหน้า

รวมถึงที่ทำงาน nakoze อยู่ Upper East Side ในแมนฮัตตัน

เลยกลายเป็นว่า บ้านกับทีทำงานมันไกลมาก

บางทีทำงานกะดึก เริ่มงาน 5 โมงเย็นถึงห้าทุ่มเที่ยงคืนเป็นต้นไป

ทำให้เดินทางกลับบ้านไม่สะดวก เพราะว่าจาก Subway เดินไปบ้านพี่รัตน์

มันเงียบ + มืด + หลอน + หนาว อิอิ ว่าง่ายๆว่ากลัว กลัวทั้งผี กลัวทั้งคน

ทำให้พี่รัตน์และคุณลุงชาลีต้องคอยมารับทุกคืน เกรงใจเขาก็เกรงใจ



ในที่สุดเดือนกว่าๆผ่านพ้นไป nakoze ก็ยังอาศัยอยู่ที่บ้านพี่รัตน์เหมือนเดิม

พี่อีกสองคนที่อยู่ในบ้านที่เคยได้คุยกันเล่นกันทุกวันเค้าก็หาบ้านได้แล้ว

ทำให้ Nakoze ต้องอยู่คนเดียวในบ้านทรายทอง ควบทุกตำแหน่งตั้งแต่คุณหญิงแม่จนถึงชายน้อย

แต่ไม่นานก็มีคนใหม่ย้ายเข้ามาพี่คนนี้จองบ้านไว้ 1 เดือน แต่ใช้เวลาแค่ 3 วันก็หาบ้านได้

แต่ทำไม๊ ดูตัวเราหนอ จองไว้แค่ 1-2 วัน ตอนนี้ผ่านมา 1 เดือนแล้ว กรี๊ดดด




ถ้าใครมาบอกคุณว่าอยู่ NYC หาบ้านเช่าง่าย ดิฉันเถียงขาดใจตายเลยค่ะ

คือจริงๆแล้วหาง่ายจริง ถ้าเงินคุณถึง

ครั้งนี้ nakoze มาในฐานะเด็กเวิร์ค  ซึ่งตอนที่โทรศัพท์ไปคุยเรื่องเช่าบ้านเนี่ย

เราก็คุยกับเค้าว่าเอออยู่ได้แค่ 3 เดือนนะ เดี๋ยวต้องกลับไปเรียนต่อที่ไทย

ปรากฏว่า 90% ของคนที่เค้าติดประกาศเค้าปฏิเสธหมดเลย  เค้าต้องการคนที่อยู่ได้ยาว

อีกอย่างนึงคือ nakoze อยู่คนเดียว  ไม่มีเพื่อนหาร

ทีนี้ค่าห้องมันก็เลยจะราคาสูงมากๆ จนบางทีเรารู้สึกว่าอยากหาที่มันถูกกว่านี้

(บ้านที่หาได้นี่ราคาประมาณ $550 ต่อเดือนรวมน้ำ ไฟ เน็ต)

อันที่อยู่นี้คือมันเป็นห้องรับแขกเก่าแล้วเค้าก็เอาคล้ายๆฝ้ามากั้นทำห้อง

มันก็จะบางและไม่เก็บเสียงเวลาเดินผ่านไปผ่านมาก็จะได้ยินหมด

เด็กเวิร์คส่วนมากชอบคิดว่าเตรียมงบสำหรับบ้านมาแค่ $450 ต่อเดือนพอ

แต่คุณขาคิดหรอว่ามันจะแค่นั้นจริงๆ ?

คือตั้งแต่เดินดูบ้านมาเดือนกว่าเนี่ย เจอบ้านที่ราคา $450 มาหลังเดียว

และหลังนั้นเป็น basement ไม่มีหน้าต่างซักบาน  อับมาาก

ดังนั้นแล้วก่อนจะตัดสินใจมานิวยอร์ค  ต้องเตรียมใจนะว่าเรื่องบ้านไม่ใช่จะหาได้ง่ายๆ

หรือ..nakoze ดวงซวยเองก็ไม่รู้สิ .... :)




คลิกเพื่ออ่านต่อ Chapter 12 : คนไทย ..... ใจร้าย


 คลิกเพื่อย้อนกลับไป Chapter 10 : Welcome to USA