Hello People ... !!!

ข้าวยำ@น้ำบูดู
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน
ถ้ามองจากตรงนี้
เดี๋ยวก็มืด แล้วก็สว่าง
อาจจะมีฝนก่อเป็นพายุ
หรือลมลอยปลิวอยู่แค่นั้น
สุขที่เคยเดินทางตามหามานาน
ไม่ได้ไกลที่ไหน อยู่แค่นี้เอง

อยู่แค่นี้เอง
อยู่แค่นี้เอง
อยู่แค่นี้เอง
New Comments
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ข้าวยำ@น้ำบูดู's blog to your web]
Links
 

 

ละอองชื้นที่ปลายตา

When your day is long and the night,
the night is yours alone,
When you're sure you've had enough of this life,
well hang on

Don't let yourself go,
'cause everybody cries
n everybody hurts sometimes




สองสามวันที่ผ่านมา เวลาที่ท้องฟ้าฉ่ำด้วยเมฆฝน

ขับรถเข้ากรุงเทพคนเดียวอย่างเหงา-เหงา

เมื่อมีละอองชื้นจับที่ขนตา ด้วยความรู้สึกข้างในใจ..

จึงฟังเพลงนี้ซ้ำ-ซ้ำ และผ่อนลมหายใจช้า-ช้า


Sometimes everything is wrong.
Now it's time to sing along

When your day is night alone, (hold on, hold on)
If you feel like letting go, (hold on)
If you think you've had too much of this life,
well hang on



บอกตัวเองให้อดทนไว้...

หลายครั้งมองโทรศัพท์ในมือ แล้ววางกลับลงที่เดิม..

บอกกับตัวเองซ้ำ-ซ้ำ ว่าอย่าปล่อยให้ใจเหนือสติ


วันเวลาจะไม่มีวันย้อนกลับคืนมา

ชีวิตผ่านไปข้างหน้าพร้อมกับดวงตะวันและเข็มนาฬิกา

ทุกขณะ..โลกเปลี่ยนไป ชีวิตเปลี่ยนไป

ไม่มีประโยชน์จะยื้อยุดอดีตที่ลาลับ

ไม่มีประโยชน์ที่จะพยายาม


'Cause everybody hurts.
Take comfort in your friends

Everybody hurts. Don't throw your hand.
Oh, no. Don't throw your hand
If you feel like you're alone,
no, no, no, you are not alone



เดินทางไปคนเดียว เจอะเจอเพื่อนฝูงชั่วขณะ

พุดคุยและกำจัดความเหงาในมื้ออาหาร..


สุดท้ายขับรถอยู่บนถนนในความมืด

เข้าพักที่-ที่เคยพัก แทนการพักบ้านเพื่อน

เพื่อจะปล่อยใจให้จมกับอดีต

คืนฟ้าฉ่ำฝน..คนฉ่ำน้ำตาในห้องเล็กๆ ที่มีเงาของอดีตวูบไหว

ตรงนั้น...ตรงนี้...

มีแต่เงา..ที่ไม่มีวันเป็นจริง


If you're on your own in this life,
the days and nights are long,
When you think you've had too much of this life
to hang on



..ชีวิตเดินหน้าได้ยากเหลือเกิน

เพราะปล่อยให้อดีตฉุดรั้งหัวใจ


Well, everybody hurts sometimes,
Everybody cries.
And everybody hurts sometimes
And everybody hurts sometimes.
So, hold on, hold on
Hold on, hold on, hold on, hold on, hold on, hold on
Everybody hurts. You are not alone



เปิดเพลงนี้ซ้ำ-ซ้ำ บอกกับตัวเองซ้ำ-ซ้ำ

พยุงใจไว้... ประคองใจไว้..

รอวันฝนจากฟ้า ... รอสักวันน้ำตาจะหมดไป
2 m o n t h s   o n   e a r t h ,   n o t   o c e a n..




 

Create Date : 08 เมษายน 2555    
Last Update : 8 เมษายน 2555 18:48:17 น.
Counter : 553 Pageviews.  

ฝันขณะลืมตา

วันที่น้ำตากลบใจ
วันที่ทุกข์ท้อด้วยเรื่องราวมากมาย

เสี้ยวหนึ่งของความคิด
ที่อาจจะเป็นกลไกปกป้องตัวเอง
ให้หลบหนีความเป็นจริง
เข้าไปอยู่ในดินแดนของความฝันและจินตนาการ
ขณะที่ฉันตื่นอยู่เต็มตา และนั่งอยู่ในห้องทำงาน..

ฉันเห้นใครบางคนที่คุ้นตา
ใส่เสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์
นิ้วข้างขวายังคงสวมแหวนวงนั้น
ยืนส่งยิ้มให้ฉันเมื่อฉันมองผ่านออกไปจากกระจกห้องทำงาน...

ในความคิดและจินตนาการ
ฉันได้เดินเข้าไปหา
และฝังตัวอยู่ในอ้อมกอดที่แสนจะคุ้นเคยและเป็นสุขนั้น...
อย่างอบอุ่นหัวใจ

เมื่อฉันกระพริบตา หยดน้ำตาก็ไล่ความฝันออกไปด้วยความจริงตรงหน้า
ฉันนั่งอยู่คนเดียวในห้องกระจกที่แสนจะเยียบเย็น อ้างว้าง
มีเพียงกองเอกสาร และจอคอมพิวเตอร์ที่ส่องแสงอย่างเฉยชา

ไม่มีความฝันที่จะให้ซ่อนตัวอยู่อีกต่อไป...

ไม่ มี




 

Create Date : 16 มีนาคม 2555    
Last Update : 16 มีนาคม 2555 19:20:16 น.
Counter : 548 Pageviews.  

สิ่งดีๆในชีวิต ที่เรียกว่า"เพื่อน"

วันที่เหนื่อยสาหัสกับชีวิต...
วันที่งานที่ดูจากภายนอกประสบความสำเร็จ
แต่ภายในเต็มไปด้วยอุปสรรคหนักหนา..
หนักหนาจนหัวใจแบกรับแทบไม่ไหว
เหนื่อย จน ทุกข์ จนท้อ..

วันที่ห่างไกลคนรัก เพื่อนฝูง และครอบครัว
วันที่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคอยู่ลำพัง
จนมาถึงขีดที่ร่างกายต้านความเครียดไม่ไหว
พาลป่วยและไม่สบาย..
จนต้องไปนอนมองเข็มน้ำเกลือ..

ถัดมาเพียงวัน..
เป็นวันที่คนรักมาลาจาก...
ลาจากเพราะความเหงาและความไกล..
"เข้าใจ"และไม่อาจเห็นแก่ตัวเพื่อขอให้เขาอยู่
ไม่อาจขอให้เขาอยู่รอเวลาที่จะได้ไปดูแลกันอีกครั้ง..
เข้าใจ เห็นใจ และไม่อาจเห็นแก่ตัวเพื่อรั้งไว้..

ปล่อยให้เขาลาจากในวันที่ฉันเหนื่อยและท้อถึงที่สุด...
ปล่อยให้ความสุขสุดท้ายจากชีวิตไปอย่างเงียบๆ

เพื่อที่จะพบว่า ...
ไม่รู้จะอยู่อย่างไรกับชีวิตที่เป็นอย่างนี้
ชีวิตที่ ไม่ เหลือ ความ สุข

นั่งอยู่คนเดียวในบ้านกว้างๆ..
รอบตัวมีแต่ความมืด ..
หดหู่ใจและเศร้าหมอง..

ในความเงียบนั้น..
มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น..
และเมื่อบทสนทนาบทหนึ่งจบลง..เพียงอีกไม่นาน
โทรศัพท์ก็ทยอยดังขึ้น..
และดังขึ้น

ข้อความทยอยเข้ามาในโทรศัพท์
ทำให้น้ำตาค่อยๆแห้งหาย..
ท่ามกลางความมืดและความทุกข์
ใจค่อยๆอุ่นขึ้นมาทีละน้อย

"เพื่อน" อาจไม่ได้มาอยู่เคียงข้าง
แต่"เพื่อน"พยายามส่งกำลังใจ..
และที่สุด คือ ส่งความห่วงใย

ฉันเรียนรู้จากที่ใครบางคนเคยพูดไว้
ในช่วงเวลาตกต่ำถึงขีดสุด คุณจะได้พบคน 4 คน :
คนที่ช่วยคุณโดยไม่คิด
คนที่ไม่คิดจะช่วยคุณ
คนที่อยู่เคียงข้างคุณ
และคนที่จากคุณไป....


ในวันนี้..
ยังทุกข์ยังท้อ ยังเหนื่อย
ยังคงหาทางออกของใจ

แต่ในความทุกข์ ความเหนื่อย ความท้อ..
ฉันมีกำลังใจ
กำลังใจจากสิ่งดีๆที่เหลืออยู่ในชีวิต

สิ่งดีๆที่เรียกว่า"เพื่อน"




 

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2555    
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2555 2:45:26 น.
Counter : 562 Pageviews.  

เมื่อฉันหมดกำลังใจ

blogนี้ เขียนเพื่อเก็บเอาไว้เพื่อเป็นที่ระลึก
ถึงช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต
ที่หลายๆคนรอบข้างมองเข้ามาแล้วเห็นว่า
ชีวิตของเราประสบความสำเร็จอย่างสวยงามเหลือเกิน

แต่ไม่กี่คนที่จะรู้ว่า ในใจเรา

มัน ทุ ก ข์ มัน ท้ อ ..

มันเหมือนเดินอยู่ใน ค ว า ม ทุ ก ข์

หากจะมีสิ่งดีๆที่เหลืออยู่ในใจ
ก็เหลือแต่ความเชื่อและความหวังว่า
วันหนึ่ง เวลายากลำบากเหล่านี้มันจะผ่านพ้นไป..
และหัวใจจะเบาขึ้น สว่างไสวขึ้น


ไม่มีสิ่งใดอยู่กับเรานาน

ไม่มีสิ่งใดอยู่กับเราตลอดไป..



ในความเชื่อและความหวัง..
ก็ยังเป็นการแสวงหา..
หาทางให้ใจสว่างขึ้น
หาทางให้ใจเบาขึ้น

ความหวังเป็นสิ่งจำเป็นเสมอสำหรับการมีชีวิตอยู่...
และการก้าวเดินเพื่อให้ได้สิ่งที่หวังก็เป็นสิ่งจำเป็น

ในขณะที่ฉันยังไม่สามารถละทิ้งภาระที่หนักอึ้งบนบ่า
แต่ขาของฉันพร้อมหัวใจ จะเดินหน้าไปในทิศทางที่ฉันเห็นความหวังอยู่

จะยาก จะช้า จะยาวนาน
อย่างไร..
วันหนึ่งถ้าไม่หยุดก้าวเดิน..

..ฉัน จะ ถึง ซึ่ง สิ่ง ที่ หวัง ..

และแม้ว่า
หากในวันนั้นฉันพบว่าสิ่งที่หวังไม่เป็นไปอย่างที่คิด
ฉันจะกลับมาอ่านblogนี้อีกครั้ง
เพื่อจะย้ำเตือนตัวเองว่า ฉันมุ่งมั่นเพียงไรในวันนี้
เพื่อจะพาตัวเองก้าวเดินต่อไป..

จนกว่าจะถึงซึ่งความหวัง




 

Create Date : 02 มกราคม 2555    
Last Update : 2 มกราคม 2555 17:12:02 น.
Counter : 595 Pageviews.  

หนาว



บันทึกไว้ว่า2-3วันนี้
เกิดความหนาว
และเหงามาก-มาก


เยียบเย็นไปจนถึงข้างใน
ว่างเปล่า และไร้สุข

แปลกกว่าที่เคย..
รู้สึกโดนทอดทิ้ง..
ไม่สามารถคิดบวกได้
ไม่ว่าพยายามแค่ไหน

น่ากลัวกว่าที่เคย
....




 

Create Date : 05 กรกฎาคม 2554    
Last Update : 5 กรกฎาคม 2554 22:58:08 น.
Counter : 540 Pageviews.  

1  2  3  4  5  
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.