ดั่งแสงสุริยานภากระจ่าง

ความรู้สึกของคนไทยสมัยกรุงแตก คงร้าวรานแหลกสลาย เมื่อเห็นบ้านเกิดเมืองนอนถูกเผาทำลาย ผู้คนถูกปลิดชีพล้มตายดังใบไม้ปลิดร่วง ทรัพย์สินสั่งสมกันมาแต่ครั้งบรรพบุรุษถูกปล้นชิง หญิงสาวทั้งลูกและเมียถูกย่ำยี ที่ยังมีชีวิตรอดต่างต้องดิ้นรนหลบหนีจากการกวาดต้อนครัวของกองทัพปล้นฆ่าริบทรัพย์ของพม่า การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สองนี้ เปรียบได้กับฝันร้ายสาหัสที่บรรพชนเล่าขานต่อมา ควันสงครามพวยพุ่งเหนือท้องฟ้ากรุงเก่า ปกคลุมผืนฟ้าด้วยเถ้าถ่านการเผาทำลายล้างอย่างจะไม่ยอมให้ผืนฟ้าผืนเดิมกลับมาใสกระจ่างได้อีก

จวบจนสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชได้ทรงรวบรวมชายไทยที่มีหัวใจรักชาติ ขับไล่อริราชศัตรูให้พ้นแผ่นดินเกิด และรวบรวมเมืองเล็กเมืองน้อยที่พากันแยกตัวเป็นใหญ่ให้เข้ามารวมด้วยกันเพื่อความเป็นปึกแผ่น ท้องฟ้ามืดมัวของสยาม ก็เริ่มสว่างเรืองรองด้วยแสงสุริยะอีกครั้ง

เมื่อบ้านเมืองเข้ารูปเข้ารอย สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชทรงโปรดให้ย้ายเมืองหลวงมายังกรุงธนบุรี ท่านสาก็ได้พาโอรสและธิดามาตั้งนิวาสถานย่านบางกอกน้อย และได้ถวายโอรสและธิดาให้ทำราชการฝ่ายหน้าฝ่ายใน กรมพระราชวังหลังหรือนายทองอินในครั้งนั้นจึงได้ถวายตัวรับราชการเป็นมหาดเล็กหลวง เป็นที่หลวงฤทธิ์นายเวร จนเมื่อปีชวด โทศก จ.ศ. 1142  (พ.ศ. 2323) สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีโปรดให้พระยากำแหงสงคราม (บุญชู) ผู้สำเร็จราชการเมืองนครราชสีมาซึ่งเป็นเมืองหน้าด่านสำคัญ ลงมารับราชการในตำแหน่งพระยาเดโชท้ายน้ำ จางวางกรมอาสาหกเหล่าในกรุงธนบุรี แล้วโปรดให้หลวงฤทธิ์นายเวรออกไปเป็นผู้สำเร็จราชการเมืองนครราชสีมาแทน (บางหลักฐานเรียกว่า เจ้าพระยานครราชสีมา) โดยมีบรรดาศักดิ์เป็นพระยาสุริยอภัย ศักดินา 10,000 ได้รับเครื่องราชอิสริยยศอย่างเจ้าพระยา มีเจียด กระบี่ คณฑีน้ำ พาน หมาก กระโถน แต่ล้วนเป็นทองคำทั้งสิ้น และมีแคร่กันยาหลังคากันแซงเตย มีปโทนแห่หน้า 50 คู่ พระยาสุริยอภัยได้เป็นผู้สำเร็จราชการเมืองนครราชสีมาในระหว่างปีพ.ศ. 2323-2325

Create Date : 06 กันยายน 2555
Last Update : 6 กันยายน 2555 12:57:13 น.		0 comments
Counter : 2563 Pageviews.
Share Tweet