|
กลับไม่ได้...ไปไม่ถึง
และแล้ว...ฉันก็เดินมาหยุดอยู่ที่จุด ๆ เดิมของวงกลมวงเดิม ๆ
"กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง เหมือนมีอะไรที่ดึง ไม่ให้เราเลือกทางใด รักคนมีเจ้าของ ต้องทนเก็บมันในใจ ไม่รู้จะทำอย่างไร และชีวิตจะเดินต่อไปทางไหนดี ถอนหัวใจ ให้เหมือนเป็นคนไม่รักกัน แต่ก็ทำไม่ได้ ก็ลืมไม่ได้ ไม่ง่ายดายขนาดนั้น"
ทุกอย่างที่ฉันทำ ทั้งขอร้องเธอ ทั้งพยายามหลบหน้า มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยใช่ไหม คนที่คิด..ต้องกลายเป็นคนที่ทรมานกับการห้ามใจอย่างนั้นเหรอ ในขณะที่อีกคน คนที่ไม่คิด..ทั้ง ๆ ที่รู้..ก็ยังทำเหมือนเดิม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างนั้นเหรอ
ฉันไม่รู้ว่า การที่เธอยังทำตัวเหมือนเดิม ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าฉันเริ่มไขว้เขวกับความรู้สึกของตัวเองที่มันมากกว่าเพื่อน ฉันควรจะดีใจหรือเสียใจ นับวันความผูกพันของเราเริ่มมากขึ้นทุกที ๆ
ขอบคุณนะค่ะ เมื่อคืนระหว่างเรา..มันจะเป็นคืนแห่งความทรงจำ..แต่ฉันก็ไม่รู้ว่า..มันจะกลายเป็นความทรงจำที่เจ็บปวดหรือความทรงจำที่หวานซึ้ง
เพลง "Because I love you" ที่เธอขอให้นักดนตรีเล่นให้ฟัง มันทำฉันอึ้งไปชั่วขณะ ถ้าเพียงแต่เธอขอเพลงนั้นให้ฉัน มันคงจะดีไม่น้อย(ขอฉันคิดได้ไหมคะ ว่ามันเป็นเพลงที่ขอให้ฉัน)
ขอบคุณสถานที่และบรรยากาศค่ำคืนของเชียงใหม่ที่แสนจะโรแมนติกที่พาไป "จริง ๆ ผมตั้งใจเก็บสถานที่นี้ไว้เพื่อจะพามาตอนวันเกิด แต่ดันมาก่อน ไว้วันเกิดเราค่อยมากันใหม่เนาะ"
ไม่รู้ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือฤทธิ์ของบรรยากาศ ความคิดที่มันพวยพุ่งในหัวฉันมันบอกว่า ทำไมผู้ชายคนนี้น่ารักจัง
แล้วอย่างนี้ เธอจะให้ฉันห้ามใจยังไงเหรอ..เธอบอกฉันหน่อย แต่ฉันจะพยายามค่ะ..ฉันจะพยายามไม่ทำให้เธอต้องลำบากใจเพราะฉัน รอฉันนะค่ะ
Create Date : 14 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 1:00:44 น. |
|
7 comments
|
Counter : 472 Pageviews. |
|
|
|
โดย: thanitsita วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:05:23 น. |
|
|
|
โดย: no filling วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:16:49 น. |
|
|
|
โดย: Baifern IP: 71.178.104.226 วันที่: 5 สิงหาคม 2555 เวลา:22:40:20 น. |
|
|
|
| |
|
|