Bloggang.com : ALPHA FO

Last month

เป็นบทความที่อัพลงเดือนที่แล้วครับ มีนาคม
จะอ่านเอามันส์ อ่านไปเล่นๆ

หรือจะคิดตาม จะแย้งก็ไม่ว่ากัน
ALPHA FO ยินดีรับคำชี้แนะเสมอ

ลองเข้าไปชมกันนะครับ

๑۩۞۩๑

• "จากลมหายใจของใบไม้"

......ไม่บ่อยครั้งเท่าไหร่นัก ที่เราจะเฝ้าตามใครอย่างจริงจัง

โดยเฉพาะ สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวของเรา

หลายๆครั้งเราหายใจทิ้งไปวันๆ โดยไม่ทันสังเกตุและติดตาม

แค่ลมหายใจ

......ความสำคัญใกล้ตัวที่ถูกมองข้าม

(จากลมหายใจของใบไม้ อ่านต่อ )

๑۩۞۩๑

• ณ สวนดอกไม้

...ที่ซึ่ง มีชีวิตที่อยู่ด้วย "หัวใจ" ไม่ใช่ "หัวคิด"

...ที่ซึ่ง เป็นมิตรกับทั้งความกล้าและความกลัว

...ที่ซึ่ง ไม่ต้องกังวล หรือหวาดระแวง

...ที่ซึ่ง ต่างมีผู้คนเดินจูงแขนกันมาด้วยความรัก เข้าใจ

...ที่ซึ่ง มีความรัก รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ

และเข้าใจถึงการเปลี่ยนสถานะ หรือที่ภายนอกเรียกว่า "การจากลา"....(อ่านต่อ)

เป็นบทความที่ภาพวาดประกอบนั้นวาดตอนสมัยเรียนครับ
งานออกแนว อิมเพลสชั่นนิสม์ หลายๆท่านบอกสีหวานดี
แต่ถ้าเขียนใหม่ตอนนี้ สีสันก็คงไม่ได้แบบนี้
อาจหวานกว่านี้ หรือกลายเป็นดุดัน
เป็นงานแนวทดลองครับ

ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ เก็บไว้เป็นประสบการณ์
ก่อนที่จะออกเดินทางอีกครั้ง

" ทุกความรู้สึก ....มีการก่อกำเนิด"

ในความเศร้า อาจเป็นจุดก่อกำเนิดของความสุข
หรืออาจแฝงไว้ด้วยการสูญเสีย

ความสุขอาจก่อกำเนิดความกลัว
ความกลัวอาจก่อให้เกิดการปล่อยวาง ความรอบคอบ ระมัดระวัง

การระมัดระวังมากเกินไปอาจก่อให้เกิดกฎระเบียบมากมาย
ที่เด็กๆเรียกว่าจู้จี้ ขี้บ่น

แม้กระทั่งความสมบูรณ์ ก็ก่อกำเนิดความผิดหวัง

ความกลัว ความทุกข์ที่เกิดขึ้น

อาจเกิดเพราะกลัวการสูญเสีย
หรืออาจเพราะอยากได้ อยากเป็น

นั่นก็คือการก่อกำเนิด

(สีชอล์กน้ำมัน : ภาพประกอบ ALPHA FO)

นี่แหละครับ ความไม่แน่นอนใดๆที่เกิดขึ้นกับชีวิต
เมื่อมีสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น ก็ต้องทำใจเพื่อจะยอมรับกับอีกสิ่ง
ความสมบูรณ์ จากสิ่งที่ไม่สมบูรณ์

....เขาว่ากันมา ผมก็ว่าต่ออีกที

เพียงแต่การว่าต่อนี้ มันแฝงไว้ด้วยประสบการณ์
สิ่งที่เราสามารถสัมผัสได้ด้วยตัวเอง
และอีกไม่นาน หากเราไม่มั่นสำรวจ

"เราจะลืมทุกอย่าง....

และที่สำคัญมันจะเริ่มต้นอีกครั้ง"

แสงเงา ที่ตกทอดอยู่สลับด้านกันไปมาระหว่างวัน
จากซ้ายไปขวา ขวากลับมาด้านซ้าย
อาทิตย์ขึ้นดันก้อนเมฆจนทะลัก ยันตกโหม่งกระแทกกับเหลี่ยมเขา
กับชีวิตที่ผ่านมาหลายแสนชั่วโมง(นานกว่ายุงแฮะ)

เราเองเริ่มเข้าสู่ในระบบมากขึ้นเรื่อยๆ
ระบบที่คนเพียงไม่กี่กลุ่มได้สร้างขึ้น
ว่าเราเองต้องทำแบบนั้น แบบนี้

เพื่อให้ได้ในสิ่งที่หลายคนบอกว่า
..นั่น คือความสมบูรณ์และความสุข

เขาพยายามบอกเรา ว่า....นั่นคือสุข

แต่เรากลับทุกข์เพราะต้องตามหา

ทั้งๆที่ความสุขที่แท้จริงนั้น เกิดขึ้นจากเราเอง
จากข้างใน ที่เพียงปรับเปลี่ยนแนวคิด
เมื่อแนวคิดเปลี่ยน
การดำเนินชีวิตก็ปรับเปลี่ยน

(สีชอล์ก pastels : ภาพประกอบโดย ALPHA FO)

ไม่มีอะไรหรอกครับ
แค่บ่นทางตัวอักษรไปตามเรื่อง ตามราว
เรื่องราวที่เกิดขึ้นอยู่รอบด้าน วันต่อวัน
หลังจากน้ำท่วม ทั้งระเบิด ไฟไหม้ ความแห้งแล้ง
ความวุ่นวายของเศรษฐกิจ สังคม การเมือง

วันนี้ที่เราอยู่โดยไม่รู้ถึงวันพรุ่งนี้
แต่เรากลับกังวลถึงพรุ่งนี้โดยทิ้ง ความสุข
สิ่งง่ายๆที่หาได้จากวันนี้ที่เป็นปัจจุบันไป

ส่วนใหญ่เป็นแบบนั้น
เรื่องราวในอนาคตถูกสร้างสรรค์จาก หลายคน
ถูกนำมาเผยแพร่ ประติดประต่อ หนึ่งเรื่องแตกออกเป็นสิบ
เป็นร้อย พัน หมื่น เรื่องราวต่อเนื่อง

เมื่อเรื่องย้อนกลับมาถึงเรา

เราเองก็เชื่อตามนั้น เชื่อตามอนาคตที่ถูกติดแต่ง เติมแต้ม
ทั้งจากเราและจากผู้อื่น
ทั้งดีและร้าย

หลายๆครั้ง ผมหลบออกจากโลกใบนี้ไปสักระยะ
หลบไปกับจินตนาการ
ด้วยการเขียนภาพ การเรียบเรียงตัวอักษร
หรืออยู่ในโลกของเด็กๆ ที่พร้อมปล่อยพลังใส่เราได้ทุกเมื่อ

และเมื่อกลับมายืนมองดูโลกใบเดิมใหม่อีกครั้ง
บางอย่างก็เปลี่ยนแปลง
เมื่อเราเปลี่ยนจุดยืนจากผู้เล่น
มากลายเป็นผู้ชม

และเมื่อชมมากๆก็อยากลงเล่นด้วย

เหมือนดูบอลแล้วอยากแตะบอล
(ยืนยันว่าอยากแตะบอลจริงๆ ^^")

ซึ่งแน่นอน
เมื่อเราลงเล่น เราเอง
ก็ต้องเล่นให้เต็มที่
ต้องทั้งสนุกและสุดแรงดัน

เพียงแต่การลงเล่นครั้งใหม่นี้

จะเป็นการเล่นที่ไม่เหมือนเดิม

Last month

๑۩۞۩๑

• เมื่อต้นเดือนมีนาคม
ALPHA FO ได้รับโอกาสให้ไปออกรายการ
BEST OF THE BESTครับ

เป็นอะไรที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าจะได้รับโอกาสดีแบบนี้
ในการบอกกล่าวที่มาที่ไปของหนังสือที่เขียน
และเรื่องราวงานศิลปะ รวมถึง blog ที่ผมทำอยู่ตอนนี้

มีทั้งภาพและเสียงอยู่ในตอนนี้ครับ มีทั้งหมด 5 ตอนด้วยกัน
พี่ๆเพื่อนๆที่แวะเข้าชม อย่าลืมร่วมลงชื่อให้ชื่นใจกันหน่อยนะครับ
ขอบคุณครับ

๑۩۞۩๑

• ใครที่พลาดอย่าลืมแวะชมภาพนี้นะครับ"การปลดปล่อยของบางเผ่าพันธ์"

เป็นภาพแนวกึ่งนามธรรมครับ
ว่ากันว่าการชมภาพแนวนี้ ต้องใช้ใจมองครับ
ลองจ้องมองดูแล้วหลับตาเพื่อมองภาพที่เห็นภายในอีกรอบ
บวกกับประสบการณ์และพื้นฐานที่เรามีอยู่
ภาพนี้จะให้คำตอบกับเราครับว่ามันคืออะไร

ภาพนี้เป็นทั้งรูปธรรมและนามธรรมเมื่อคุณมองเห็น
คุณจะเข้าใจครับว่า หลายๆภาพในหน้า"คิดไปเรื่อยเปื่อย"นั้
มีอะไรมากมายกว่าที่เห็นด้วยตาครับ (ลองไล่ลำดับดู)
และเสียงกระซิบจะค่อยๆดังขึ้นในความทรงจำของคุณเอง
ภาพบอกอะไรคุณบอกกันบ้าง
นะครับ

๑۩۞۩๑

• พาไปเที่ยวจิบกาแฟ "กาแฟสดบ้านหมึกจีน"ครับ

ตั้งอยู่บริเวณวงเวียนหอนาฬิกา ตลาดไนท์บราซาร์พิษณุโลก
กับบรรยากาศแบบจีนๆ ที่ครบเครื่องทั้งภาพวาดจีน
อักษรมงคลของจีน หรือองค์เทพเจ้าต่างๆของชาวจีนครับ
บรรยากาศนั่งสบายๆแบบเป็นกันเอง พร้อมเพลงบรรเลงแบบจีนๆ
ตามเข้าไปอ่าน บอกเล่ากันได้ครับ ถ่ายภาพมาไว้เยอะเลย
ที่สำคัญราคาเครื่องดื่มถูกมากๆครับ บรรยากาศดี ราคามิตรภาพจริงๆ

๑۩۞۩๑

• หน้าเพจของWE LOVE PHICHAI ใน Facebook ครับ

สำหรับท่านที่สนใจแบ่งปันหรืออยากติดตาม
เรื่องราวของเมืองหน้าด่านแห่งนี้ที่มีอายุมากว่าพันปี
อีกทั้งยังมีเรื่องราว ประวัติศาตร์ ตำนานมากมายหลายยุค
กดไลค์รับข่าวสารหรือจะให้กำลังก็แล้วแต่ครับเข้าไปเยอะๆอบอุ่นดีนะครับ

๑۩۞۩๑

คุยกันแต่เรื่องเก่า พูดกันแต่เรื่องอดีต

เสียงในใจของผมเมื่อครั้งกระโน้น
เสียงที่เคยได้พูดกับตัวเองเมื่อได้เห็น ได้ยิน
ประโยคเดิมๆที่ พ่อ อา หรือบรรดารุ่นใหญ่ๆ(ตอนนั้น)ได้พูดคุยกัน

ทุกครั้งที่พวกเขาเจอกันมักจะคุยกัน
.....แต่เรื่องเดิมๆ
ผมเองก็ได้นั่งอยู่ด้วย นั่งจนจำได้ว่า เรื่องราวตอนไหนจะเป็นยังไงต่อไป
มุขทุกมุข ยังคงเป็นมุขเดิมๆ ขึ้นต้นแบบเดิม
และแน่นอน..ตอนจบก็เหมือนเดิม

ไม่น่าเชื่อว่า เสียงหัวเราะที่เปล่งออกมา
อย่างเต็มคำจากทุกคน

ก็ยังเหมือนเดิม
....รวมทั้งผมด้วย

ไม่ได้ขำเรื่องเล่า

........แต่ขำคนเล่า

ที่สนุกสนานกับเรื่องเดิมๆ
เหมือนเปิดแผ่น ซีดีที่เล่นวกวนไปมาหลายๆรอบ
และสิ่งนั้นได้สร้างความสุขให้กับผู้ได้ฟังอย่าล้นหลาม

หลังๆเข้าเริ่มไม่ขำ...คงเพราะไม่มีอะไรใหม่ๆให้ค้นหา

ทำไม????...

ในขณะที่ผมกับเพื่อนๆ(ตอนนั้น)
เจอกันก็คุยแต่เรื่องอนาคตข้างหน้า
อยากมี อยากเป็น ล่าฝันและความสมบูรณ์แบบของทุกสิ่ง

มาถึงวันนี้เสียงนี้เรียกผมมาอีกครั้ง

เรียกผมได้ดังกว่าเดิม และชัดเจนมากๆในความเป็นไปของชีวิต
แตกต่างกันคนละเวอร์ชั่นจากที่เคยคิด และเคยเป็น

"เสียงเรียกของกาลเวลา"
นาฬิกาปลุกเรียก ......อ่ะ ไม่ใช่!

เวอร์ชั่นใหม่ที่มาแรงจริงๆ รุ่นใหม่ล่าสุด
เพราะผมได้รับอารมณ์เมื่อครั้งกระโน้นมาอย่างเต็มๆ
ผมสัมผัสและได้รับความรู้สึกนี้แล้วจริงๆ(เหรอเนี่ยะ)

เมื่อวันนี้.....
ผมนั่งขำฮาก๊ากกกกก !!!! กับเรื่องเดิมๆ มุขเดิม
นั่งฮาถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อ 20 ปีที่แล้ว

นั่งขำกับเพื่อนๆแบบไม่อายฟ้าดิน หรือกลัวใครมาว่าให้เสียฟอร์ม
มุขใหม่ๆหาได้น้อยเต็มที
เรื่องราวของแต่ละคน หน้าที่ การงาน ถูกโยนทิ้งไว้ที่ไหน(สักครู่)
ไม่มีใครสนใจ เรื่องใหม่ๆอีกแล้ว(ในเวลานั้น)

20 ปีที่ผ่านมาเหมือนกับเมื่อวาน
Time line ของเราค่อยๆย้อนกลับไปดูได้
เหมือนใน Facebook Timeline ใหม่
ความสนุก ความสุข ความเศร้า ความผิดพลาด ล้มเหลว
ถูกย้อนกลับเอามาดูเพียงแค่ คลิ๊ก

ไม่มีความเขินอาย (เพราะมันเกินกว่าอายไปมากแล้ว)

ผมกลับมานั่งย้อนคิด
ว่าทำไมเราถึงผูกพันธ์เป็นที่สุดกับเพื่อนๆสมัยเรียน

คงเป็นเพราะ "ใจ"
ใจที่ในตอนนั้น เราแต่ละคนไม่ได้เข้าอยู่ในระบบที่หมุนวน

ระบบที่ต้องหาเงิน แข่งขัน ชิงความได้เปรียบ ลดความเสียเปรียบ
การตลาด การค้า การเงิน การธนาคาร
ระบบที่พอกตัวเราให้หนาขึ้นเรื่อยๆ หนาขึ้นอีก
จนไม่สามารถแสดงตัวตนภายในออกมาได้เต็มที่
เพราะติดกับ ระบบ

ต้องรักษาหน้า ภาพพจน์ ตัวตนที่ถูกวางไว้
ตัวตนที่ถูกสังคมสร้างขึ้น และพยายามสร้างขึ้น

ในสมัยเรียนขณะนั้น ผลผระโยชน์ต่างตอบแทนของเพื่อนๆ
คือการ ขอลอกการบ้าน

แค่นั้นเอง ................

ไม่ว่าจะเหตุผลใดๆ ตั้งแต่ ทำไม่ได้ ไม่เข้าใจ หรือไม่อยากคิดเอง

แค่นั้นเอง.........

ความในใจหรืออาจเป็นแค้นฝังใจ
ที่เพื่อนคนเก่งสับขาหลอก
ให้ข้อสอบลอกแล้วแอบลบเปลี่ยนภายหลัง
ยังคงฝังแน่น

"เชี่ย!!! .....กรูเกือบร่วง"

"สัด!!! กรูกะมรึงเคยต่อยกันใช่ป่ะ...."

"จำได้ป่ะ !! เราเคยแอบชอบเธอ(เกือบไป)"

แล้วก็ ฮา กร๊ากกกกก....

คำถามและคำตอบถูกสับเปลี่ยนกันไปมา
พูดไป หัวเราะไป

"มรึงนี่ เสมอต้นเสมอปลายจริง"
.......
"กวนตรีนนนน ขั้นเทพ"

"ฮืมมมม ......ขอบใจ^^""

Timeline ในตอนนี้ของเรา มีเรื่องปัจจุบันอยู่ 10 %
อดีต 90 % ส่วนเรื่องอนาคต = 0

ในขณะที่เมื่อก่อน พูดถึงปัจจุบัน 10 อนาคต 90 อดีต 0
เป็นตัวเลขที่ไม่สมดุลย์เลยจริงๆเมื่อได้อยู่กับเพื่อนๆ

เรื่องราวในอดีตได้ดูดกลืนพวกเรา
ราวๆกับหลุมดำขนาดใหญ่ ที่ดูดกลืนทุกอย่างที่ขวางหน้า

และอีกไม่นานนัก "เสียงเรียกของกาลเวลา"
ก็จะเรียกเรากลับมาอยู่กับปัจจุบัน
ที่พวกเราทุกคน

.......ยังต้องเดินต่อไป

ALPHA FO
7/3/2012

Special trip

• ผลงาน"เทคนิควาดภาพคาร์บอน"ครับ ชื่อภาพ พระเจ้าตาก,พระยาพิชัยฯ เมื่อ 31/01/2012
ALPHA FO นำตัวอย่างการเขียนภาพผงคาร์บอนจากพู่กันจีนมาฝาก
คราวนี้มีเพลงและภาพเคลื่อนไหวการลงน้ำหนักมาด้วย
บวกด้วยภาพประกอบในแต่ละขั้นตอน
การวางระยะหน้าหลัง การขึ้นแสงเงาจากภาพรวม
หวังว่าคงเป็นประโยชน์กับหลายๆท่านที่สนใจนะครับ

นำคลิ๊ปมาฝากครับใครอยากจะชมงานศิลป์ในคลิ๊ป
หรือฟังเพลงกระตุ้นต่อมคึก ของการเริ่มต้น ลุยครับ

เทคนิคการเขียนสีน้ำมัน ที่เราสามารถใช้สีสัน
เป็นการเขียน Portrait กับการปรับแสงและสี อีกสไตค์หนึ่งครับ

การเขียนสีน้ำมัน Portraitอีกแบบครับ
เขียนแบบนี้ก็น่าสนุกไปอีกแบบ

ลองฝึกวาดดูครับ ฝึกให้หลากหลายเทคนิค หลากอารมณ์ดี

ตัวตน ความเปลี่ยนแปลงที่ตามกาลเวลา

ลองย้อนนึกกลับไปเมื่อ 20 ปีที่แล้ว
ตอนนั้นผมเคยอายุ 18 ปีมาครั้งหนึ่ง
การแต่งตัว การแสดงตัวตน หรือนิสัยใจคอก็เป็นอีกแบบหนึ่ง
เรียกว่าแรงส์ได้ใจทีเดียว มั่นใจมากถึงคุณสมบัติพิเศษของตัวเอง
โดยเฉพาะความดื้อรั้น...... เวลามีคนตอบโต้
ผมจะบอกเสมอว่า "อย่าเถียงคนรั้นดิ๊" (นั่นดิ๊)
แล้วก็หัวเราะเดินออกมาอย่างผู้ชนะ

วันเวลาเปลี่ยนผ่านเรื่อยมา ประสบการณ์มากขึ้น
แต่ไม่รู้สึกเลยว่าเรานั้นเก่งขึ้น ความสามารถที่เรามีเหมือนเม็ดผง
เล็กลง และเล็กลงทุกที เรายังคงต้องเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา
เทคโนโลยีใหม่ๆเกิดขึ้น การแต่งกายและตัวตนลดลง
เสื้อยืดไม่เกิน 5 ตัว วนเวียนสับเปลี่ยนกันใส่จนเปื่อย
จากเมื่อก่อนวัยรุ่น(ก็คล้ายๆกันต่างกันตรงไม่ได้ซักบ่อย(ซกมก)) - -"

จนกระทั่งสังคมเริ่มกำหนด(หรือเราเองก็ไม่รู้)
ว่าเราต้องเป็นแบบนี้ แบบนั้น คนถึงจะยอมรับ
การพิถีพิถันกับการแต่งกายจึงเกิดขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าที่ยี่ห้อดังที่คนยอมรับว่า
ต้องใส่แบบนี้ดิ๊ นี่แหละคือคุณ(แต่คนอื่นบอก)

เราไม่ได้บอกกับตัวเองว่านี่แหละคือเรา
ลักษณะที่ต้องเปลี่ยนแปลง เมื่อก้าวข้ามผ่านบางอย่าง
เมื่อก้าวผ่านหลายๆอย่าง จึงกลับมาจุดเดิม
ว่านี่แหละ คือเรา ใจเรา

มนุษย์ยุคกระดานชนวน(เคยเห็น)
ที่ต้องปรับตัวมาเป็นมนุษย์ยุค Tablet (มองเห็น)

ความเป็นตัวตน ที่ถูกปรับไปตามกาลเวลา และสิ่งแวดล้อม
ความเป็นตัวตนที่ไม่คงที่ ไม่แน่นอน
ความเป็นตัวตน ที่ต้องอาศัยคนอื่นบอกว่า
นี่ คือ เรา

ความเหมาะสมภายนอก กับสิ่งที่อยู่ภายใน
ทำให้ดวงจิตที่อิสระ ถูกบีบหดให้เล็กลง เล็กลงเรื่อยๆ
ในที่สุดก็ถูกครอบด้วยคำเท่ห์ๆเพียงไม่กี่คำ
ที่แต่ละวรรค แต่ละยุค บรรยากาศแบบมาคุๆ
ยังคงสร้างความสับสน ให้กับมนุษย์ยุคใหม่ทุกรุ่น

เชื่อหรือเปล่าครับว่า...
ศิลปะ คือตัวปลดปล่อยสิ่งที่ครอบนั้น
ศิลปะนำเราออกจากบรรยากาศแบบมาคุ
เราสามารถอยู่ในโลกของเราได้
และออกมาสู่โลกภายนอกเพียงแค่เปิดประตูแล้วเดินชม

ชมความเป็นตัวตนของแต่ละคนที่พยายามสร้างขึ้น
ให้เหมาะสมกับสิ่งแวดล้อมที่ตนอยู่
ALPHA FO ก็เป็นอีกตัวตนหนึ่ง

สำหรับบทความต้นปี 2012 เดือน มกราคม
ที่ ALPHA FO นำลงไม่มากมายครับ
เป็น: เทคนิคการวาดภาพผงคาร์บอน เพียงแค่ตอนเดียว
อีกตอนก็หน้าเพจที่เราพูดคุยกันแบบนี้แหละครับ

เดือนแรกผ่านไปแล้ว
เข้าสู่เดือนที่ 2 ของปี 12
หลายๆอย่าง ของหลายๆท่านคงเริ่มเข้าที่เข้าทาง
ก่อนที่เราจะต้องเผชิญกับเรื่องราวที่หลากหลาย
ที่สังคมจะปรับเปลี่ยนในปีนี้

ลด ละ วางตัวตนที่คนอื่นสร้างให้
และหันกลับมามองตัวของเรา ใจของเรา
พร้อมมองตัวของเขา ใจของเขา แล้วให้สิ่งดีซึ่งกันและกัน
ฝากอีกนิด กับทุกท่านที่กวาดสายตาผ่านข้อความนี้

ฝากภาระกิจทุกๆเช้าของวันใหม่
ฝากขอบคุณทุกๆอย่างที่อยู่กับกายเรา
ฝากขอบคุณลมหายใจ ขอบคุณเม็ดเลือด ขอบคุณหัวใจ
ขอบคุณเช้าวันปัจจุบันที่ จะนำพาความตื่นเต้นระหว่างวันให้กับเรา
ขอบคุณร่างกาย ที่รับใช้เราตลอดวันเวลาที่ผ่านมา

ฝากความปราถนาดีถึงร่างกายของคุณเอง
เติมเต็มรักและห่วงใยเขาด้วย อย่าใช้งานหนักจนเกินไป

โลกหมุนเร็วขึ้น คุณว่าป่ะ!!!

เมื่อวานกลายเป็นอดีตไปแล้ว
อดีตที่เราไม่สามารถแก้ไขได้
แต่มนุษย์เราโชคดี ที่มีปัจจุบันไว้ให้สร้างสรรค์สิ่งใหม่
และในวันนี้เราจะสนุกกับมันครับ

ด้วยรัก
ALPHA FO
01/02/2012

Special trip

• ผลงาน"คิดไปเรื่อยเปื่อย"ครับ ชื่อภาพ บทใหม่ในเรื่องเก่า เมื่อ 27/12/11
ภาพประกอบพร้อมข้อความไม่กี่บรรทัด
ลองเพ่งมองและจินตนาการเสริมดูครับ
ได้อะไรกับตัวท่านบอกกันมั่งนะครับ

ทริปนี้คงจัดเรื่องราวของงานศิลป์ตั้งแต่ระดับกว้าง
จนไล่ระดับลงมาเรื่อยๆ เห็นหรือเปล่าครับว่า
ทุกอย่างนั้น อาร์ตจริงๆ เริ่มจากนอกโลกก่อนเลยครับ...

ปีใหม่ของมนุษย์ แต่โลกยังคงหมุนไปแบบไม่รู้จักเหนื่อย
แถมมีแสงออร่าเรืองรอง ส่องประกายสวยงามให้กับสายตาจากภายนอก
ที่จ้องมองเข้ามา งานศิลปะจากดาวเคราะห์ดวงนี้ครับ

งานศิลป์อีกชุดจากธรรมชาติ ด้วยสัดส่วนทางตัวเลขที่ลงดัวครับ

งานศิลป์ที่มนุษย์กับธรรมชาติที่อยู่ร่้วมกันในอนาคตครับ
บางช่วงของคลิ๊ปยังมีหลายๆอย่างที่น่าค้นหา หลากหลายเรื่องราว
ที่งานศิลปะกับตัวเลข และสัดส่วน อยู่ร่วมกัน

สวัสดีปีใหม่ 2555 หรือ บางส่วนก็ถือเอาปีสากล 2012 ครับ
ไม่ว่าจะปีตามพุทธศาสนาที่ชี้ทางสว่างกับมนุษย์
หรือ ปีของพระเยซูคริสต์ที่ถือเป็นพันธสัญญาฉบับล่าสุดมานับ
ก็ถือว่าโลกใบนี้หมุนรอบตัวเองมานานกว่านี้มากครับ
หมุนมานานกว่ามนุษย์จะเริ่มวิวัฒนาการและพัฒนาการมาจนถึงปัจจุบัน
ทีทึกทักเอากันว่า "โลกเป็นของมนุษย์" โดยพยายามจะเปลี่ยนโลก
ให้เป็นไปตามดั่งใจที่ปราถนา

แต่โลกก็ได้แสดงให้มนุษย์ได้เห็นหลายครั้งตั้งแต่อดีตแล้วล่ะครับ
ว่าการปรับตัวอยู่ร่วมกันกับทุกชีวิตที่ใช้โลกเป็นที่อาศัย
น่าจะเหมาะสมและเป็นการดีที่สุด
ใครเหมาะสมกับพื้นที่ไหนก็ไปอยู่พื้นที่นั้น หากไม่สามารถย้ายได้
ก็ต้องปรับตัวตาม ใครอยู่ในน้ำนานๆอาจมีครีบได้ไม่รู้ตัว
หรือใครอยู่ครึ่งบกครึ่งน้ำได้ ก็อาจมีวิวัฒนาการไปอีกแบบ
จะเป็นแบบไหนลองจินตนาการดูกันนะครับ

นี่อาจเป็นเพียงแค่การวิวัฒนาการทางกายภาพ

แต่วิวัฒนาการทางใจนั้น มองกันด้วยตาเปล่าคงยากอยู่
มนุษย์บางพื้นที่ อาจไม่เหมาะสมกับบางพื้นที่
บางพื้นที่อาจมีพื้นฐานของการแก่งแย่งเพื่อความอยู่รอด
บางพื้นที่อาจมีพื้นฐานการแบ่งปันเพื่อการอยู่รอด
บางพื้นที่อาจมีพื้นฐานการคิดที่ครอบคลุมทั้งระบบ
บางพื้นที่อาจคิดเพียงแค่ขอให้ผ่านไปวันๆ

ยังมีอีกหลากหลาย ทั้งกระบวนการทำงาน ความเป็นอยู่
การแบ่งแยกระบบของแต่ละระบบที่อยู่กันคนละส่วน
ที่มนุษย์มีวิธีและแนวคิดแตกต่างกันไป

ความถูกต้องของบางแห่ง แต่ อีกแห่งอาจผิดมหันต์
สิ่งที่น่าจะรับผิดชอบร่วมกัน บางแห่งอาจแค่หาใครสักคนมารับผิด
นี่แหละครับ โลกที่หลากหลายของใครหลายๆคน
โลกที่คาดเดาไม่ได้ เพราะเป็นแค่ดาวดวงเล็กๆในจักรวาล

สำหรับบทความและผลงานเดือนปีแล้วปี2011

"เรื่องเล่าผ่านกาลเวลา" ตอน:กระบี่จอมยุทธ์ ของน้าหนวด
ที่เป็นนักเขียนรับเชิญให้มาเขียนเล่าเรื่องราว
ที่ตัวน้าหนวดเองได้ศึกษาเรียนรู้ มาเล่าเป็นเป็นกันเองเพลินๆครับ
มี • : เหล็กเจ็ดขี้เป็ดตอนจบ:2/12/11

• : กระบี่ไร้เทียมทาน 1:14/12/11

• : กระบี่ไร้เทียมทาน ตอนจบ:23/12/11

ดาวดวงนี้หมุนครบรอบอีกรอบ
หลายๆอย่างอาจเปลี่ยนแปลงไปไม่เหมือนเดิม
เพราะขนาดเรา แค่การใช้เส้นทางประจำวัน
ยังมีความเปลี่ยนแปลงที่ไม่ซ้ำเดิม
นับประสาอะไรกับระบบชีวิตใหญ่ๆอย่างจักรวาลละครับ

ขอให้ทุกท่านที่อยู่เป็นเพื่อนกับ ALPHA FO ตั้งแต่ปี 2008
จนถึง 2012 ปัจจุบันทั้งเพื่อนดั่งเดิมและเพื่อนใหม่ๆที่เข้ามา
มีความสุขกับชีวิตที่ตั้งใจไว้ ฝีมือดีขึ้นเรื่อยๆ
(ต้องฝึกด้วยนะ ^^ ) มีจิตใจที่แข็งแกร่ง พร้อมสู้กับทุกอุปสรรคนะครับ

สำหรับผม มิตรภาพที่ยิ่งใหญ่คงไม่ได้หมายความว่า รักมากแค่ไหน
แต่คือความมั่นคง ซื่อตรง และยืนยาวครับ
ขอบคุณสำหรับทุกๆมิตรภาพอันงดงามที่มอบให้ครับ

ด้วยรักครับ
ALPHA FO
4/1/2012

Special trip

เดือนนี้เอาวิธีเทคนิคการวาดภาพสีชอล์กหลวงปู่แดง สิริภทฺโทมาฝากครับ
เป็นผลงานที่วาดไว้นานแล้วละครับ
แต่ยังไม่ค่อยมีคนเข้าไปดูเท่าไหร่
ก็เลยเอากลับมาย้อนฉายอีกรอบครับ

• มีคลิ๊ปสีชอล์กมาด้วยครับ
นั่งวาดแบบสดๆกันเลยทีเดียว สีสันแรงดีครับ
ดูไว้เผื่อเป็นอีกเทคนิคในการสร้างผลงานครับ

• นี่ก็เป็นการวาดภาพอีกหลายๆวิธีครับ
ที่เน้นรูปแบบการปาด คุมสี คุมโทน แบบรวดเร็ว
ใครอยากเขียนต้องฝึกให้แม่นพอสมควรครับ
ทั้งจังหวะการปาดและการใช้สี

• คลิ๊ปนี้เป็นการเขียนด้วยถ่านชาร์ลโคล
สำหรับใครที่มีเจ้าแท่งนี้พกไว้กับตัว ดูแล้วเขียนเพลินดีจริงๆครับ
เพื่อนผมซื้อมาฝาก กะว่าปีใหม่ที่จะถึง 2012 นี้
จะวาดเจ้าแท่งนี้ให้สะใจไปเลยครับ
เอาไว้จะเอาผลงานมาแบ่งกันดูนะครับ

สวัสดีเดือนธันวาคมครับ

เดือนนี้ ALPHA FO มาช้าไม่มากครับ
ถ้ามาก่อน(เดือนที่ผ่านมา)ก็ก่อนไม่นาน

แป๊ปเดียวครับ แป๊ปเดียวจริงๆ
จากต้นปี มาปลายปี 2011
แผนงานผมก็ไม่เป็นไปหมดทุกอย่าง
คาดว่าหลายๆท่านคงเหมือนกัน

แต่ที่เกินคาดก็มีเยอะ
ไม่ใช่เพราะอ้วนเกินไปทำให้คาดไม่ได้
แต่คงเพราะเป็นปกติของธรรมชาติ
นั่นคือความไม่แน่นอน
ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน อย่างที่เราได้ยินกันมา

ที่แน่ๆ ปีนี้ตัวผมเองมีผลงานออกมาน้อยมาก
บางอย่างแทบไม่ได้ขยับเลย
บางอย่างก็ไม่กระดิก แม้สักยิกก็ไม่มี

ปีหน้าเอาใหม่ 2012 หรือ 2555
เอาใหม่อีกรอบ ตั้งใจจะเขียนภาพให้มากขึ้น
ทำหนังสือให้เสร็จ และหาที่พิมพ์ซะที(ถ้าเขาให้พิมพ์)
ถ้าไม่ได้พิมพ์อีก ก็คงจะหยุดโครงการนี้ไว้ก่อน
เหลือแต่เขียนรูปให้ดีที่สุดก็พอ

เอามาลง blog ที่ทำขึ้นมาเล็กๆนี้อีกสักปี หรือทำไปเรื่อยๆ
(ถ้ายังมีคนอ่านหรือยังมีคนเห็นเป็นประโยชน์บ้าง)
ALPHA FO คงหาอะไรเพลินๆมาแบ่งปันกันไป
ที่สนใจที่สุดในระยะนี้คือเรื่องอาหารหลัก
ที่เราต่างกินกันทุกวัน นั่น คือ เรื่องของข้าว

ปีหน้า 2012 ALPHA FO จะทำงานศิลปะที่เกี่ยวกับอาหาร
อาหารของมนุษย์ชาวโลก แต่ยังไม่รู้เหมือนกันละครับ
ว่าจะไปที่ไหนอย่างไรบ้าง ศิลปะเกียวกับข้าวคงมีหลายอย่างทีเดียว
ไม่ว่าการปลูก การกิน การทำ ทั้งในอดีตจนถึงปัจจุบัน
ก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่า จะทำได้ดีแค่ไหน
หรือไม่ได้ทำ เหมือนปีนี้ 2011 ที่ศึกษาไปหลายเรื่องที่สำคัญ
ทำให้เดินทางมาถึงเรื่องศิลปะกับอาหารชาวโลกจนได้

สำหรับบทความและผลงานเดือนนี้
คอยติดตามได้ทางอัพเดทผลงานบริเวณกล่องด้านซ้ายนะครับ(เหมือนเดิม)
สำหรับคอลัมน์ "จินตนากร" คงต้องขอปิดท้ายบทปีนี้แล้วละครับ
ไปร่วมลงชื่อร่ำลากันได้ครับ (ถ้าไม่มีใครลง "เป็นเกลียว" คงน้ำตาซึมแหงๆ)
และปีหน้าจะเป็นเรื่องใหม่ บทใหม่
เรื่องของ "ข้าว"
ชื่อบทความ ชื่อตอน หรือรูปแบบ คงเอามาแนะนำให้ทราบ ในช่วงปีใหม่ครับ
จะให้ดีสักวันที่ 12/01/2012 เราจะกลับมาพบกันครับ
(บอกไว้ก่อนเลยว่าอัพปีใหม่ช้า แหะๆๆ)

สำหรับคอลัมน์"เรื่องเล่าผ่านกาลเวลา"ของ"น้าหนวด"
เรื่อง "ขี้เป็ด" ที่กลายเป็นความสุดยอดแห่งกระบี่ ตอนสุดท้ายแล้วครับ
สำหรับตอนใหม่ ติดตามได้ทางอัพเดทด้านข้างนะครับ

ก่อนส่งท้ายปี 2011 ขอเป็นแรงใจให้กับทุกๆท่าน
ที่กำลังฝ่าฟันกับหลายๆสิ่ง ทั้งชีวิตในปัจจุบัน
และชีวิตในฝันของอนาคตนะครับ
ให้มีพลังต่่อสู้ต่อไป ด้วยของตัวเรา แรงของเรา

สิ่งไหนที่ผิดพลาดในปีนี้ ก็เอามาใช้เป็นประโยชน์ในปีถัดไป
สิ่งไหนที่ปรับปรุง ก็ค้องปรับ เปลี่ยนก็ต้องเปลี่ยน
ปรับกันทั้งตัวและใจ เพื่อพร้อมรับกับอรุณรุ่งที่สดใส
ยังไงด้านมืดก็ไม่มืดตลอดไป หรือส่วนที่สว่างก็เช่นเดียวกัน

รักและเข้าใจกันให้มาก เตรียมตัวตื่นพร้อมเสมอกับทุกอุปสรรค
ตื่นพร้อมกับปัญหา ที่เรียกว่าเป็นสิ่งที่อุดจุดอ่อนของเราเอง
และเราจะดีขึ้นในทุกๆวัน อย่างน้อยเราก็รู้จักกับตัวเองมากขึ้นแหละครับ

ปรับตัว ปรับใจ

ALPHA FO
02-12-2011