Bloggang.com : Air Bunny

แฉชีวิตลูกเรือไทยในสายการบินแขก ตอน: " ผู้โดยฯ แห่งปี "

สวัสดีค่ะท่านผู้อ่าน Smiley

ตอนนี้แอร์บันนี่ยังอยู่อเมริกาค่ะ แต่กลับบ่ายนี้
ไม่อยากคิดถึงไฟลท์กลับจริงๆค่ะ เพราะขามา สิบหกชั่วโมงกว่าค่ะๆ
แต่ดีที่ไฟลท์ไม่เต็ม แต่วันนี้ขากลับไฟลท์เต็มค่ะ
แต่คิดว่าอาจจะประมาณสิบสี่ชั่วโมงกว่าๆ สั้นลงตั้งสองชั่วโมงแหน่ะ หึหึ
ขามาผู้โดยฯโดยรวมก็โอเคค่ะ แต่ก็เพราะว่าขามาแอร์บันนี่ไม่ค่อยได้คลุกคลีกับผู้โดยฯค่ะ
เพราะทำครัวอย่างเดียว เลยไม่ค่อยได้เข้าไปในเคบิน

แต่มีผู้โดยฯชั้นตั๋วแพงสุดคนนึงค่ะ เดินทางมากับครอบคัวแต่เค้าไม่สบาย
ถ้าจำไม่ผิดเค้าเป็นมะเร็งลำไส้ค่ะ เหมือนพึ่งทำคีโมก่อนมา แล้วอาเจียนตลอดไฟลท์
สงสารจริงๆค่ะ เพราะการป่วยบนเครื่องฯนี้เป็นอะไรที่ทรมานที่สุดจริงๆค่ะ
ไหนเครื่องจะตกลงหลุมอากาศ ไหนออกซิเจนก็น้อย ไหนไฟลท์ก็สิบหกชั่วโมง
เห้อ มันทรมานจริงๆค่ะ ขอให้ผู้โดยฯคนนั้นหายเร็วละกันค่ะ Smiley

" ผู้โดยฯ แห่งปี "

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นบนไฟลท์ขากลับจากกรุงเทพฯค่ะ
นานๆแอร์บันนี่จะโชคดีได้ทำไฟลท์กรุงเทพฯกับเค้าซะที
อารมณ์อยู่ในระดับดีมากถึงดีมากพิเศษ Smiley

วันนั้นชั้นตั๋วแพงมีผู้โดยฯไม่ถึงครึ่งค่ะ
ปกติแล้วทุกคนจะรู้ดีว่าไฟลท์กรุงเทพฯไม่ว่าจะไปหรือกลับ
จะขึ้นชื่อว่ามากว่าเต็มตลอดกาลไม่ว่าชั้นตั๋วแพงหรือชั้นตั๋วถูก
ถ้าทางสายแขกฯแอร์บันนี่อนุญาตให้นั่งตักกันได้
ทางฝ่ายขายตั๋วก็คงขายตั๋วประเภทขี่คอ นั่งตักกันไปแล้ว
แต่การที่มีผู้โดยฯน้อยๆเช่นนี้ไม่ได้แปลว่าจะเป็นไฟลท์ที่สบายเสมอไป เพราะไม่ต้องทำงานหนัก
ซึ่งวันนั้นก็ไม่ใช่ไฟลท์ที่สวยงามค่ะ

ทางฝั่งที่แอร์บันนี่ต้องบริการมีผู้โดยฯแขกอินเดียหัวยึกยักขึ้นมานั่งค่ะ
เครื่องขึ้นเสร็จแอร์บันนี่ก็เดินไปถามผู้โดยฯแขกหัวยึกยักว่า
ต้องการรับเครื่องดื่มอะไร และต้องการทานอะไร
ผู้โดยฯก็ส่ายหัวยึกยักและสั่งจินโทนิค เครื่องดื่มที่ชาติผู้ดีเค้านิยมดื่มกันตามระเบียบ
เพราะการที่เค้าย้ายไปอยู่เมืองผู้ดีทำให้เค้าได้พาสปอร์ตชาติผู้ดีมาครอบครองค่ะ
แต่นั่นไม่ได้แปลว่าผู้โดยฯหัวยึกยักคนนี้ได้นำวิธีการปฏิบัติตนตามสไตล์ชาติผู้ดีมาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน

พอถามถึงอาหาร ผู้โดยฯก็บอกว่าจะเอาแพะ
แอร์บันนี่ก็บอกว่า ได้ค่้ะ วันนี้เรามีเนื้อแพะย่าง
ผู้โดยฯบอกว่า "ไม่ใช่ ชั้นเนี่ยะสั่งล่วงหน้ามาแล้วกับบริษัทขายตั๋ว ว่าจะเอาแกงแพะที่มาคู่กับข้าว
สั่งเป็นอาหารพิเศษล่วงหน้ามาหลายอาทิตย์แล้ว"
แอร์บันนี่ก็เอ๋อซิคะ งงค่ะ งงเพราะผู้โดยฯรู้ได้ไงว่าวันนี้เราจะเสิร์ฟอะไร

จริงอยู่ว่าถ้าบินเส้นทางเดิมเป็นประจำ คุณก็จะรู้ว่าเมนูคืออะไร
แต่ทางสายแขกฯก็เปลี่ยนเมนูตลอดแทบทุกๆหกเดือนนะคะ
และก็จริงอยู่ีที่คุณสามารถสั่งอาหารพิเศษได้สำหรับท่านที่เป็นมังสวิรัติ
เบาหวาน ไม่ทานเนื้อ ซีฟู้ด อาหารสำหรับเด็ก หรือแพ้อาหารชนิดใดเป็นพิเศษ
แต่ก็ไม่มีใครสามารถระบุได้หรอกค่ะว่าอาหารจริงๆแล้วจะเป็นเมนูไหน

   ผู้โดยฯแขกก็เริ่มส่ายหัวยึกยักแบบถี่ขึ้นมากเพราะความโกรธ
ถ้าวัดริกเตอร์ได้ก็คงเกือบๆเจ็ดริกเตอร์กันเลยทีเดียว เพราะจะกินแกงแพะเท่านั้น
อย่างอื่นรับไม่ได้
แอร์บันนี่ก็ต้องยุบหนอ พองหนอ และอธิบายไปค่ะว่า
"ไม่มีค่ะ มีแต่เนื้อแพะย่าง หรือจะลองทานอย่างอื่นดี"

   ด้วยความโมโหหิว ผู้โดยฯแขกก็บอกว่า "เออๆ งั้นกินเนื้อแพะย่างก็ได้"
ก่อนเดินจากมา แอร์บันนี่ก็ถามแบบเหน็บๆนิดนึงว่า
นอกจากเครื่องดื่มแบบผู้ดีและเนื้อแพะย่าง ต้องการอย่างอื่นอีกมั้ย

   ผู้โดยฯตอบว่า "มี"
แล้วเค้าก็ใช้เท้าค่ะ
ขอเน้นว่าเท้าเหม็นๆที่เล็บเท้าดำๆยาวๆ(เค้าใส่รองเท้าแตะค่ะ)ชี้ไปที่หูฟัง
แล้วบอกให้แอร์บันนี่หยิบให้หน่อย
เข้าใจนะคะว่าบางทีชาวต่างชาติใช้เท้าชี้ไปที่สิ่งของเป็นเรื่องปกติของเค้า
แต่ตอนนั้นด้วยสีหน้า ด้วยวิธีการพูดจา ด้วยวิธีการใช้เท้าชี้ไปที่หูฟัง
มันไม่ใช่ชี้แบบธรรมดาแบบชี้ให้ดู
แต่มันเป็นการใช้เท้าชี้/เขี่ยแบบใส่อารมณ์

    เอ๊า ปรี๊ดซิคะคุณ ของขึ้นเลยค่ะ แบบนี้มันเกินไป !!
แอร์บันนี่ทำงานบริการก็จริง แต่นี้มันล้ำเส้นกันค่ะ
แอร์บันนี่ก็จ้องหน้าค่ะ แล้วก็ยิ้มและส่ายหัวอย่างระอา บอกผู้โดยฯว่า
"ตั้งแต่ทำงานมา คุณเป็นผู้โดยสารคนแรกที่ทำกริยาแย่เช่นนี้กับดิชั้น ดิชั้นไม่ขอหยิบให้ค่ะ"
ผู้โดยก็โมโหค่ะ เค้าคงไม่คิดว่าผู้ที่ให้บริการเค้าจะตอบกลับเค้าเช่นนี้
แต่ ณ วินาทีนั้น แอร์บันนี่คิดว่าตัวเองมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธค่ะ แล้วตอนที่แอร์บันนี่กำลังจะเดินจากมา เค้าบอกว่า

   "เอาจิน กับน้ำโทนิคแยกมาต่างหากนะ แล้วยังไม่ต้องเปิดด้วย"
(ปกติแล้วตามกฎของสายแขกฯ เราต้องเปิดขวดหรือกระป๋องก่อนเสริ์ฟค่ะ)
ไม่ทราบเหตุผลที่แน่ชัดค่ะ เค้าอาจจะชอบชงเอง มีวิธีที่ชงเองตลอด
หรือ ณ จุดนั้น ผู้โดยฯนอยด์ไปแล้ว
กลัวแอร์บันนี่และลูกเรือคนอื่นแก้เผ็ดด้วยการใส่สิ่งแปลกปลอมลงไปในเครื่องดื่ม
แต่ขอบอก ณ ตรงนี้นะคะว่า แอร์บันนี่ไม่เคยทำอะไรกับเครื่องดื่ม หรืออาหารของผู้โดยฯ
โดยความคิดเห็นส่วนตัว แอร์บันนี่ว่าการกระทำนั้นทรามไปค่ะ
แอร์บันนี่มีวิธีแก้เผ็ดแบบฉบับส่วนตัวที่แยบยลและดูมีคลาสมากกว่านั้นค่ะ
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าลูกเรือคนอื่นเค้าไม่ทำกันนะคะ มีคนทำมาแล้วค่ะ
ทำอะไร อย่างไร เอาไว้คราวหน้าจะเล่าให้ฟังนะคะ

   แล้วแอร์บันนี่ก็เดินเข้าไปในครัว บอกหัวหน้าเล็ก และหัวหน้าใหญ่ว่าเกิดอะไรขึ้น
ทุกคนก็เข้าใจค่ะ เค้าไม่ว่าอะไร เพราะเค้าก็แอบดูกันได้ซักพักแล้วเพราะได้ยินเสียงดังในเคบิน
แอร์บันนี่โชคดีมากค่ะที่ส่วนมากเจอแต่หัวหน้าดีๆ หัวหน้าใหญ่ก็ต้องเดินไปคุยกับผู้โดยฯตามระเบียบ

หลังจากจินโทนิคสามสี่แก้วต่อมา ผู้โดยฯแขกก็ส่ายหัวน้อยลง
ขอขอบคุณพราะเจ้าอีกเช่นเดิมค่ะที่สร้างเครื่องดื่มมึนเมาทุกชนิดบนโลกนี้ขึ้นมา Smiley