|
|
บริจาคเลือด หรือเป็นหมอนปักเข็ม
17 January 2008
วันนี้ต้องบริจาคเลือด นี้คือเป้าในการไปทำงานวันนี้ นอกเหนือกจากการทำงานตามปรกติ
เวลา 12.30 น. พาเพื่อนอีก 4 คน ไปบริจาคเลือดด้วยกัน รถบริจาคเลือดของโรงพยาบาลศริราช ตั้งเด่นเป็นสง่า ชวนคนกลัวเข็มอย่าฉันหัวใจหวั่นไหว หลังจากกรอกแบบฟรอม์ต่างๆ ทำให้ทราบว่า "จะไปบริจาคเลือดต้องพกบัตรประจำตัวประชาชนไปด้วย ถึงแม้ว่ามันจะอยู่หน้าบริษัทเรานี่เอง"
ว่าแล้วพวกเราทั้งสี่คนก็เดินกลับมาเอาบัตประชาชนที่บริษัท...เซ็ง...
หลังจากกลับมาอีกรอบ เจ้าหน้าที่ก็สัมภาษณ์พอเป็นพิธี และตรวจเลือดว่าสามารถบริจาคได้ไหม
ไปกัน 4 คน ผลตรวจผ่านแค่ 2 คน อุแม่เจ้า คนนึงเลือดจาง ส่วนอีกคนพึ่งไปฉีดยาชามาเมื่อวานเจ้าหน้าที่เลยไม่ให้บริจาค ที่ยิ่งกว่านั้น คนที่ชวนไปสองคนไม่ได้บริจาคทั้งคู่ ส่วนคนที่โดนลากไปกลับโดนทั้งคู่ แถมอีกคนกลัวเข็มอีกคนกลัวเลือด เจริญ....กันทั้งคู่ หลังจากตรวจเลือดผ่านวว่าสามรถบริจากเลือดได้
เจ้าหน้าที่ก็ให้เข้าไปรับถุงเลือด เซ็นชื่อรับถุงเลือดเรียบร้อย ปรากฏว่าฉันได้ถุงเลือดมา 3 ถุง หันซ้ายหันขวา ว่ามีใครได้เยอะอย่างเราไหมหว่า...ปรากฏว่าได้กันแค่คนละถุง ส่วนเราได้ 3 สงสัยเค้าจะเอาเลือดตามน้ำหนักตัวหรือเปล่า? ด้วยความงงมึนๆ ก็เข้าไปนั่งรอเตรียมโดนเข็มเจาะ ขณะที่ก้มหน้างุดๆ ไม่ยอมมองใคร เจ้าหน้าที่ก็เรียกไปบริจาคได้ เราก็เดินไปนอนรอเตรียมถูกเชือด พอเห็นเข็มขนาดเท่าหลอดยาคูลย์ก็แทบเป็นลม...ทำไมมันใหญ่ได้ขนาดนี้!!!!!! หันไปดูเก้าอี้ข้าน ผู้ชายอกสามศอกเป็นลมไปแล้วหนึ่ง ขนาดแข็งแรงล่ำสันกล้ามเป็นมัดๆ ยังเป็นลม ไอ้ไขมันเป็นลอนๆ อย่างเรามีหรือจะรอด ขณะที่กำลังจะลุก ป้าคนหนึ่งจัดแขนเราหมับ "กลัวหรือค่ะ..ไม่ต้องกลัวไม่เจ็บหรอกค่ะ" น้ำเสียงแกเยือกเย็น แบบข่มอารมณ์ คงจะเจอคนปอดแหกแบบเราบ่อย เลยจับเราเสียแน่นเพื่อเพิ่มกำลังใจหรือกลัวเราหนีก็ไม่อาจทราบได้ ณ.ตอนนั้นจะถอยก็ไม่ได้คงต้องนอนรอเป็นหมูถูกเชือด ว่าแล้วก็กลั้นใจ...เอาวะเอาไงเอากัน...จึ๊ก!!!! ....จ๊าก!!!!!!...เจ็บโคตร...แถม!แทนที่จะจึ๊กเดียวผ่าน ป้าแกเล่นคว้านตามเนื้อเราเพื่อหาเส้นเลือด ความรู้สึกที่เข็มควานอยู่ในเนื้อเรามันชัดมากจนสัมผัสได้ เล่นเอาเราเหงื่อแตก เจ็บก็เจ็บ จะร้องก็กลัวเสียฟอร์ม เลยต้องนั่งทนสุดท้ายแกก็หาเส้นเลือนเราจนเจอ ป้าแกก็หันมายิ้มให้แล้วบอกกับเราว่า "เส้นเลือดมันหลบนะค่ะ" โถ..แม้แต่เส้นเลือดเรามันยังรู้จักกลัว....ใจอยากจะเถียงป้าแกไปว่า มันจะหลบไปไหนกันค่ะป้า มันก็อยู่ของมันที่เดิมนั่นแหล่ะค่ะ แต่ก็พูดไม่ออกกลัวแกจะเอาเข็มเจาะปากเราแทน ผ่านไป 5 นาที ก็เกิดอาการเลือดไม่ไหลต่อ ทั้งๆที่ดูดเลือดเราไปครึ่งถุงแล้ว เจ้าหน้าที่เลยบอกให้เราเจาะอีกข้างแทน (นี่ตูร..ต้องเจ็บอีกหรือวะเนี๊ยะ) หลังจากพยักหน้ากึกๆ ประมาณว่าเข้าใจค่ะ เค้าก็ถอนเข็มออก เปลี่ยนที่นั่ง เอาถุงเลือดมาใหม่ แล้วก็เจาะ จ๊ากกกกกกกก!!!!!!! ครั้งนี้เจ็บโคตรๆๆๆๆๆๆ เจ็บกว่าเดิมด้วย เล่นเอาที่จับเค้าร่วงออกจากมือ น้ำตาซึมเลย แต่ดูคนเจาะจะสะใจมา ยิ้มหน้าบานขณะบอกเราว่า "เจ็บหน่อยนะค่ะเส้นมันอยู่ลึก แต่ก็ตรงพอดีค่ะ เห็นไหมค่ะเลือดพุ่งเลยค่ะ" ค่ะป้า...ที่พุ่งนะเลือดหนูไม่ใช่เลือดป้านี่ค่ะ..ฮือๆๆๆ
หลังจากนอนให้เลือดอยู่ 10 นาที เลือดก็เต็มถุง ปรากฏว่าต้องบริจากเลือดราว 1 ถุง กับอีกครึ่งถุง ทั้งที่คนอื่นเค้าบริจากกันถุงเดียว (แอบถามเจ้าหน้าที่ว่าแล้วทำไมตอนแรกให้หนู 3 ถุงล่ะค่ะ เจ้าหน้าที่บอกว่าต้องเอาไปแยกเกล็ดเลือด กับน้ำเหลือง ความจริงขอเลือดแค่ถุงเดียวเอง โล่งอกไป)
หลังจากนั้นก็หอบเอาแขนเขียวช้ำกลับบ้าน เฝ้ารอผลตรวจด้วยใจระทึก 1 อาทิตย์ ผลตรวจออกมา ปรกติหมดทุกอย่าง ไอ้พวกโรคคนอ้วนก็ไม่ได้แอ้มเรา...สบายจริงๆๆ...อุ๋ย..ว่าแต่ว่าทำไมกรุ๊ปเลือนเราแปลกหว่า...
ปรกติเรากรุ๊ปเลือด B นี่หว่านี่ทำไมเป็น A rh โพสซิทีพ ได้ล่ะเนี๊ยะ...งงงงง
| Create Date : 18 มกราคม 2551 |
| Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2551 13:11:03 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 345 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [