สวัสดีครับ ผมเพิ่งได้ติดตามบล็อค แล้วเห็นว่าคุณได้ยกกรณีตัวอย่างเพื่อให้ผู้อ่านได้คิดและปรับปรุงประสิทธิภาพขององค์กร (พูดเว่อไปไหม -_-')

ผมจึงอยากจะเล่าประสบการณ์ทำนองนี้ให้ฟังด้วยคน

ผมเคยทำงานอยู่ในองค์กรข้ามชาติแห่งหนึ่ง แต่ว่าการบริหารข้างในเช่น การเลื่อนตำแหน่ง การขึ้นเงินเดือน โดยปกติจะพิจารณาจากผลงาน ความสามารถ และประสบการณ์การทำงาน ซึ่งโดยรวมแล้วมันก็น่าจะถูกต้อง เหมาะสม (แน่นอนว่าผมใช้คำว่า "โดยปกติ")

แต่ว่ามันการมีการขึ้นเงินเดือน เลื่อนตำแหน่งในวาระพิเศษตามแต่ผู้บริหารอยากจะทำ เช่น อยากจะโปรโมตคุณ A ซึ่งมีความสนิทสนมกับผู้บริหารขึ้นเป็นผู้จัดการ หรืออยากขึ้นเงินเดือนคุณ B เพราะมีความเสน่หา เอ็นดู
ซึ่งแน่นอนครับว่า การทำแบบนี้ทำให้พนักงานคนอื่น เสียขวัญและกำลังใจในการทำงาน

นี่จึงเป็นสาเหตุหนึ่งที่พนักงานเริ่มคิดจะลาออก
แล้วมันยังไม่จบ เมื่อคุณ A ได้มาเป็นผู้จัดการแล้ว แต่ความสามารถ ผลงาน ประสบการณ์ ยังไม่เป็นที่ยอมรับของผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา ปัญหาอีกร้อยแปดก็จะตามมา นับว่าเป็นฝันร้ายของพนักงานองค์กร

ขอบคุณคุณ james ที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังนะครับ เรื่องทำนองนี้มีให้เห็นทั่วไป และผมคิดว่ามันคือสาเหตุของความล้มเหลวขององค์กร อาจจะไม่ล้มวันนี้ แต่ถ้าไม่ปรับปรุงก็ต้องล้มเข้าซักวันหนึ่ง ยิ่งถ้ามีคู่แข่งที่เข้มแข็งกว่ามาท้าชิงด้วยแล้วล่ะก็ ยิ่งมองเห็นความอ่อนแอได้ชัดเจนครับ

ผมไม่มีปัญหาอะไรกับบรรดาเจ้าของกิจการหรือผู้นำองค์กรที่หน้ามืดตามัวบ่อนทำลายองค์กรของตัวเองหรอก แต่ผมเห็นใจบุคลากรจำนวนมากที่ต้องจำใจจำยอมอดทนอยู่กับความเหลวแหลก ขายแรงกายแรงงานให้เจ้านายที่ไม่น่านับถือ ใครที่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ผมมักจะยุให้ลาออกไปหางานใหม่เรื่อยแหละ

อยากให้คนเก่งคนดีทำงานให้นายที่ดี ๆ เท่านั้นครับ