|
|
บันทึกลูกรัก 2
วันที่ 19 พฤศจิกายน 2551
เป็นวันแรกของการนับการตั้งครรภ์ ตอนนั้นด้วยความสงสัยก็เลยลองตรวจดูว่าตั้งครรภ์หรือเปล่า ปรากฏว่าขึ้นสองขีดล่ะ ตื่นเต้นมาก ท้องแล้วจ้า แล้วก็ลองอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น ก็ขึ้นสองขีด ก็เลยคิดว่าท้องแน่แล้ว ก็ไปพบหมอที่เทพธารินทร์ คุณหมอท่านไหนก็ได้ จึงได้พบกับคุณหมอพูนศักดิ์ คุณหมอก็ตรวจพบว่าท้องค่าฮอร์โมนขึ้นอยู่ที่ 800 กว่าซึ่งก็คือท้องชัวร์ ๆ และฉีดยากันแท้งให้ คุณหมอให้ยาบำรุงมากิน คุณหมอก็บอกว่าช่วงปีใหม่อยากให้มาตรวจอีกครั้ง เพราะว่าอยากให้เห็นเด็กซะก่อน แล้วก็ไม่ต้องตรวจกับคุณหมอก็ได้ เพราะว่าหมอมาที่โรงพยาบาลนี้แค่เดือนละวันเท่านั้น หรือจะไปพบคุณหมอที่โรงพยาบาลปิยะเวทก็ได้ ไม่เว้นวันหยุดราชการ คุณหมอบอกว่ากำหนดคลอดของเด็กน่าจะอยู่ประมาณวันที่ 27 สิงหาคม 2552 คุณหมอให้ยาบำรุงครรภ์มา 2 ชนิด เป็นยาแคปซูลสีส้มและยาเม็ดเล็ก สีเหลือง Folic สำหรับบำรุงสมอง ตื่นเต้นจังเลย ก็เลยไปบอกคุณตา คุณหมออุดมศิลป์ พ่อก็เลยบอกว่าให้ไปฝากท้องกับคุณหมอโรงพยาบาลสมิติเวชไม๊
วันที่ 23 ธันวาคม 2551
วันนี้แม่เป็นห่วงลูกจังเลยค่ะ อยู่ ๆ ตอนเช้ามาก็มีเลือดออก
เป็นห่วงเบบี้มาก ๆ นะคะ อย่าเป็นอะไรนะลูก จงออกมาแข็งแรง เข็มแข็งละ แม่ก็จะสู้ด้วยอีกคนค่ะ
ตอนนี้แม่กินเยอะมาก และนอนเก่งมาก กินยาบำรุงครรภ์ด้วยแล้วก็ตอนช่วงบ่าย ๆ ง่วงนอนมาก ๆ แต่คุณแม่ก็ยังขยันทำงานอยู่ค้า
รักลูกนะ จุฟ จุฟ
วันที่ 24 ธันวาคม 2551
เมื่อวานตอนเย็น คุณแม่หลับเร็วมาก ๆ เพราะว่ากลัวเบบี้จะเป็นอะไร พอตอนเช้าบอกคุณตา คุณตาก็ไม่อยากให้ไปทำงาน บอกว่าให้นอนพักเยอะ ๆ จะดีกว่า แต่แม่บอกว่าจะเคลียร์งานให้เสร็จวันนี้แล้วพรุ่งนี้จะพักผ่อน เมื่อวานคุณตาโทรมาว่าหลังจากสืบแล้วว่าฝากท้องกับใครก็ได้ชื่อว่าเป็นคุณหมอท่านหนึ่งและให้ทำนัดหมายให้แม่ ปรากฏว่าแม่มีชื่อทำนัดหมายไว้แล้ว นั่นคือคุณหมอพูนศักดิ์ และคุณตาก็ชมใหญ่เลยว่าคุณหมอพูนศักดิ์เก่งมีแต่คนชม แต่มาตรวจที่โรงพยาบาลเทพธารินทร์ไม่กี่วันเท่านั้น แต่ก็ให้มาคลอดที่เทพธารินทร์ได้ สรุปว่าว่าดวงลูกกับคุณหมอพูนศักดิ์ต้องกันจริง ๆ ขนาดแม่ลองไปมั่ว ๆ ดูเท่านั้นก็เจอคุณหมอท่านนี้ แถมคุณตายังบอกให้เป็นคุณหมอท่านเดียวกันอีก โลกกลมจริง ๆ
วันที่ 5 มกราคม 2552
หลังปีใหม่มาได้ 5 วัน ตอนเช้าแม่ไม่อยากมาทำงานเลย ช่วงนี้น้ำหนักของแม่ลดลงไป 2 กิโล เพราะว่าไม่ค่อยอยากอาหารเท่าไหร่ แต่ต้องพยายามกินเข้าไปเยอะ ๆ เพื่อเบบี้อ่ะนะ
เมื่อวันก่อนไปหาคุณหมอ คุณหมอบอกว่าลูกโตขึ้น ถุงน้ำคร่ำใหญ่เป็น 2 เซนติเมตรแล้วเห็นตัวเด็กกับหัวใจแล้วเป็นขนาด 3 มิล ตัวเล็กนิดเดียวเองนะจ๊ะ
ช่วงนี้แม่ไม่ได้ขับรถเลย พ่อมาส่งทุกวันและ คุณตาก็มารับทุกวันเพื่อไม่ให้เบบี้เป็นอันตรายจ่ะ
วันที่ 7 มกราคม 2552
ช่วงนี้ แม่เริ่มมีความรู้สึกอยากอาเจียนเพิ่มมากขึ้น แต่ก็ไม่มีอะไรออกมาหรอกจะเป็นตอนตื่นนอน ตอนแปรงฟันอ่ะจ่ะ แล้วร่างกายก็เพลียมาก ๆ เลย อาจจะเป็นเพราะว่ากินยาฮอร์โมนซึ่งทำให้ต้องอยากนอนมาก ๆ น้ำหนักก็ยังคงที่อยู่ที่ 59 กิโลจ้า คิดถึงน้องนิว น้องนาว เมื่อไหร่จะกลับมาช่วยเลี้ยงหลานหนอ ป่านนี้ไม่สนุกอยู่ที่อิตาลีจนลืมพี่ไปแล้ว อิ อิ
วันที่ 9 มกราคม 2552
ลูกจ๋า แม่เบื่ออาหารมาก ๆ ไม่อยากกินอะไรเลย ได้แต่จิบนมกินไปเรื่อย ๆ แต่ในใจนะ ไม่อยากจะกินอะไรเลย จะเหม็น แล้วก็เบื่อมาก ไม่อยากมาทำงานล่ะ อยากจะนอนอยู่บ้านตลอด เมื่อวานนะก็นอนตั้งแต่ 1 ทุ่ม จนถึง 6 โมงเช้าแน่ะ นอนเยอะมาก ๆ ฮานะเป็นไงบ้าง ลูก ขอให้เกิดมาแข็งแรง ฉลาด และเลี้ยงง่ายนะ
วันที่ 12 มกราคม 2552
วันนี้แม่กับพ่อปรึกษากันได้ชื่อของลูกใหม่แล้ว ชื่อว่าน้องข้าว เพราะว่า ฮงทำนา จะได้ข้าว ฮา ฮา ทะลึ่งไหม แม่ว่าลูกน่าจะชอบชื่อนี้นะคะ เพราะว่า ข้าวมีบุญคุณกับเรามาก ถือว่าเป็นชื่อที่ดี ไว้ชื่อจริงค่อยหากันต่อไปนะจ๊ะ ลูกรัก แม่ตื่นเต้นจริง ๆ เลย
ตอนนี้ไม่อยากมาทำงานเลย ทุกวันงอแง จนพ่อของลูกเบื่อแม่แล้ว เอาแต่นอนแล้วก็ไม่ยอมกิน ท้องก็โตขึ้นมากเลย ตอนนี้ถุงน้ำคล่ำใหญ่ขนาด 5 เซนติเมตรแล้วนะ ส่วนตัวลูกและหัวใจก็ประมาณ 1 เซนติเมตรแล้ว หมอชมเลยว่าลูกของแม่โตดีจริง ๆ
วันที่ 15 มกราคม 2552
วันนี้เป็นวันดี มีเพื่อนแต่งงานอยู่ถึง 2 คน ยินดีด้วยจ่ะ นาคงไปไม่ไหวเพราะว่าขับรถไม่ได้แล้วเลย วันนี้เป็นอีกแล้วรู้สึกเพลียอย่างบอกไม่ถูกเลย เพลีย เหนื่อยไปหมด ลืมตาแทบจะไม่ขึ้น วันนี้พึ่งบอกนายไปเองว่า คงไประยองไม่ไหว เพราะว่าใกล้คลอดลูกเต็มแก่ แล้วก็คงไม่กลับไปทำงานที่ระยองต่อ เพราะว่าลูกยังเล็กนัก แม่ต้องหางานใหม่อีกแล้ว คิดแล้วเหนื่อยนะ แต่ว่าขอให้ลูกแข็งแรง ครบ 32 แม่ก็พอใจ เป็นของขวัญที่ดีที่สุดในโลกแล้วล่ะนะ
วันที่ 16 มกราคม 2552
วันนี้แจมโทรมาหา ถามว่าขาดเหลืออะไรบ้างไม๊ แพ้ท้องไหม แม่ก็ไม่แพ้ท้องนะ ไม่เป็นอะไร และตอนคลอดก็จะให้รถกับเสื้อผ้าของเบบี้อ่ะนะ อิ อิ เบบี้สบายไปเลย ได้เสื้อผ้าเด็กจากน้าแจม
วันที่ 17 มกราคม 2552 อายุครรภ์ 59 วัน เริ่มอาเจียน
วันนี้อาเจียนเป็นวันแรก สงสัยเพราะว่ากินผัดซีอิ้ว แล้วน้ำมันมันเยิ้มเกินไป อาเจียนเหนื่อยจังเลย จากนั้นช่วงเย็นก็ไปกินข้าวกับเมย์และปุ๊ก บอม และร้องคาราโอเกะ ก็สนุกดี
วันที่ 18 มกราคม 2552 อายุครรภ์ 60 วัน อาเจียนต่อ
วันนี้ก็อาเจียนอีกแล้วค้า กำลังคิดว่าเริ่มอาการแพ้ท้องแล้วใช่ไม๊ เหนื่อยจัง ไม่อยากกินข้าวอีกแล้ว แต่ก็พยายามกินแม้ว่าจะไม่ครบมื้อแต่ก็พยายามกินให้ได้
วันที่ 20 มกราคม 2552
แหะ แหะ วันนี้ได้กลิ่นบุหรี่ก็อาเจียนอีกแล้ว ที่ทำงานตอน 11.00 เช้า เซ็งจังเลย เบื่อจังทำไมเดี๋ยวนี้พอเข้า 2 เดือนปุ๊ป อาเจียนบ่อยจัง เมื่อวานก็ปวดหัวจนต้องกินยาไทลีนอลอีก แย่จัง สุขภาพย่ำแย่ ไม่รู้ว่าเบบี้เป็นไงบ้างเนี๊ยะ อยู่ในท้องสบายดีไม๊จ๊ะ
วันที่ 21 มกราคม 2552
เมื่อวานตอนเย็น ระหว่างกลับบ้าน พ่อฮงมารับแม่จากที่ทำงาน แม่ก็อาเจียนในรถอีกแล้ว แง แง เหนื่อยจัง พอกลับบ้านปุ๊ป ก็รีบกินข้าว แล้วก็นอนทันที แต่ละวันทำไมมันทรมานอย่างนี้ ไม่อยากกินข้าวเลย เป็นคุณแม่นี่เหนื่อยจัง
วันที่ 22 มกราคม 2552
วันนี้แอบโดดไม่ยอมกินข้าวเที่ยง เพราะว่าท้องมันอิ่มเหลือเกิน พอเที่ยงปุ๊ป เลยหลบไปนอนที่ห้องประชุม หลับไปตั้ง 1 ชั่วโมง ค่อยยังชั่วหน่อย ดีขึ้นนิดนึง น้องข้าวคะ ดื้อให้น้อย ๆ หน่อยนะ แม่เหนื่อยแล้วนะคะ ทำให้แม่สบายมาก ๆ ได้ไหม อภิชาตบุตรของแม่
น้องนพ เอางี้ไม๊ลูก ชื่อจริง ลูกชื่อ ดช.นพ เลิศวรวนิช แล้วชื่อเล่น ชื่อว่า ข้าว น่ารักดีไม๊คับ
อิ อิ ไม่รู้น้องนพ จะชอบหรือเปล่า แต่ว่า ถ้าน้องนพ เกิดมาเป็นผู้หญิง น้องนพ ก็ใช้ชื่อนี้ได้เหมือนกันนะคะ ว่าแต่น้องนพ จะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันเนี๊ยะ ตื่นเต้นจังเลย
วันที่ 23 มกราคม 2552
เมื่อวานตอนเย็นก็อาเจียนเยอะมาก ๆ อีกแล้ว แล้วก็ไปกินอาหารญี่ปุ่นยกใหญ่
จากนั้นก็กลับบ้านนอนหมดสภาพเลยอ่ะ แล้วเมื่อเช้ากินนมก็อาเจียนอีกแล้ว แง แง เบื่อจังเลย
เบื่อจัง เมื่อกี้ก่อนไปทานอาหารก็อาเจียนอีก เดี๋ยวนี้เริ่มเพิ่มมากขึ้น เช้า กลางวัน เย็นแล้วเหรอ
เนี๊ยะ แม่เหนื่อยนะคะ อย่าให้อาเจียนมากสิ ไม่ไหว ไม่ไหว ไม่ไหว
วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2552
ช่วงนี้อาเจียนอย่างเดียว อาเจียนทุกวันตลอดเวลาเลย
ตอนนี้ได้ชื่อ ใหม่ ลูกชาย ชื่อ อานนท์ มีชื่อเล่น ว่า น้องนนท์
ส่วนคุณตาตั้งชื่อให้ว่า ลูกชาย ชื่อ พุทธบุตร ชื่อเล่น ว่าพุทธ
ลูกสาวชื่อ พุทธบุตรี หรือ พุทธบุตรา
วันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2552
เมื่อวานนี้ไอแล้วเจ็บท้องมาก ๆ เลย ไม่รู้เป็นไร พอกินข้าวก็เจ็บท้อง กลุ้มใจจัง
มีอาเจียนเล็กน้อยคล้าย ๆ เป็นเลือดออกมาด้วย เป็นห่วงลูกที่สุดเลยจ่ะ
วันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2552
ตอนนี้นาหยุดอาเจียนแล้ว ค่อยยังชั่ว แต่ยังเบื่ออาหารอยู่ น้ำหนักก็ยังปกติ
แต่ช่วงนี้ปวดท้องมากขึ้น ไม่รู้เป็นอะไร วันเสาร์นี้จะรีบไปปรึกษาคุณหมอ
เสาร์ที่แล้วพึ่งตัดผมมาเองอ่ะ ตัดสั้นมากเป็นผมซอย ๆ แล้วที่ดัดกับทำสีผมก็ยังอยู่ ก็เลยเป็นผมสั้น ดัด และสีน้ำตาล ฮา ฮา เพื่อว่าเลือดจะได้ไปเลี้ยงน้องนน ได้ดีขึ้น
ช่วงนี้กินได้ดีขึ้นเพราะว่าแก้ปัญหากินนมตอนตีสาม ทุกคืนก็เลย ไม่ค่อยมีอาเจียนตอนเช้าอีก ก็สบายขึ้นไปหน่อย กลับมาอาเจียนอีกแล้วค้า น่าเบื่อจัง ไปพักผ่อนก่อนดีก่า
วันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2552
เมื่อวานไปที่วีซ่า ตึกรสาทั้งวัน เลย กลับบ้านนอนหลับไปเยอะมาก เบบี้คงเหนื่อย
แต่ไม่มีอาเจียนอ่ะ ตอนเย็นนอนหลับไป 10 ชั่วโมงได้ เมื่อวานตอนเย็นไปกิน fuji กินข้าวหน้าปลาไหลคนเดียวเลย อยากกิน พอกินเสร็จก็อยากจะอาเจียนอีก เอาใจยากจัง เมื่อวานเย็นไม่ได้กินยาเพราะว่ายาอยู่ที่ทำงาน วันนี้ก็เหนื่อย ๆ นิดหน่อย ไม่มีงานทำเท่าไหร่ โทรหามาม๊าบอกว่าตอนท้องนั่นก็แพ้ท้องมาก ๆ แพ้อยู่ 3 เดือนเชียว วันนี้รู้สึกเหมือนว่า ลูกดิ้น มี ตุบ ๆๆ ที่ท้องประมาณ 5 ที แล้วก็หายไป ยังงง อยู่เลย เช็คอินเตอร์เน็ตใหญ่เลย ตอนนี้กำหนดคลอดของเบบี้เป็น 23 สิงหาคม 2552 อิ อิ เบบี้โตเร็วกว่ากำหนดนิดหน่อย
วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2552
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เขียนถึงเบบี้เท่าไหร่เลย เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาอาเจียนออกมาเกือบกิโล ไม่รู้เป็นอะไร แล้ววันเสาร์ได้ไปหาหมอ หมออัลตร้าซาวด์ให้ดู ลูกเต้นใหญ่เลย กระโดดเหย๋งจนหลังโก่งเลย ลูกแข็งแรงจริง ๆ เมื่อวานปวดท้องมาก คิดว่าเบบี้เป็นไร ปรากฏว่าท้องเสียจ่ะเลยปวดท้อง
หมู่นี้อาเจียนทุกวัน วันละเยอะ ๆ เลย เมื่อวานนี้ตอนเย็น เยอะมาก ๆ แล้ว เมื่อเช้าก็อีกนิดนึง พอหลังอาหารกลางวันก็อาเจียนหมดเลย เหนื่อยมาก ๆ แทบจะไม่ไหวแล้ว ทำไมเป็นคุณแม่เหนื่อยจัง ช่วงนี้ปวดท้องบ่อย ๆ ด้วยเป็นห่วงเบบี้มาก ๆ พอกินนมก็อาเจียนอีก จนไม่รู้จะเอาอะไรมาอาเจียนแล้ว ออกมาเป็นน้ำย่อยสีเหลือง ๆ
วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2552
วันก่อนไปดูเรื่อง shopaholics สนุกดี หลังจากนั้นก็ได้ไปชอปปิ้ง 6000 บาทแนะ ชุดคลุมท้อง รองเท้าและเสื้อชั้นใน จากนั้นอีกวันก็ไปกินโออิชิ ไม่อาเจียน แต่ก่อนหน้านี้อาเจียนตั้งหลายครั้ง วันเสาร์ 2 ครั้ง และ วันอาทิตย์อีก 2 ครั้งล่ะ เหนื่อยจังเลย
วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2552
เมื่อวานกลับบ้านไปก็อาเจียนอีก เป็นก๋วยเตี๋ยวที่พึ่งกินเมื่อบ่าย 3 เฮ้อ เหนื่อยมาก แล้วก็นอนพัก แต่นอนก็ไม่ค่อยหลับดีเท่าไหร่ พอฮงกลับมาก็ดูหนังเรื่อง รถไฟ 999 ด้วยกัน ภาคจบ สนุกดี แล้วก็นอนหลับถึงเช้า ปวดเมื่อยตัวไปหมดเลย พอตอนเช้าหิวมากก็กินไวตามิล แล้วก็อาเจียนเล็กน้อย จากนั้นก็มาทำงาน คุยกันในรถกับฮงว่าเพื่อน ๆ มีแต่ลูกสาวกันหมดเลย
วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2552
ผมคุณแม่เริ่มแตกปลายล่ะ สงสัยเบบี้แย่งสารอาหารไปหรือเปล่า เมื่อวานเจอตาล ที่หมู่บ้านด้วย ดีใจจัง พึ่งรู้ว่าตาลอยู่หมู่บ้านเดียวกัน อิ อิ ตลกดี นายังคงอาเจียนอยู่ไม่หาย เมื่อวันเสาร์ไปกินข้าวที่สโมสรขากลับบ้านก็เดินกลับ อาเจียนระหว่างทางเลย ตอนนี้ที่บ้านมีนกทำรังที่บ้าน 2 รัง ตัวหนึ่งตลกดี เพราะว่าไม่ทำรังเลย อาศัยกระถางต้นไม้แล้วฟักไข่เลย ขี้เกียจจริง ๆ แต่ไม่เคยทิ้งรังเท่าไหร่ ฟักไข่มันอย่างนั้น น่าจะ 2 อาทิตย์ นกคงจะเป็นตัว
วันที่ 3 มีนาคม 2552
วันก่อนฮงถามว่า เรียกตัวเองกับพระ เรียกว่าอะไร ลูกช้างหรือเปล่า ก็ขำกันใหญ่ เลยอาจจะตั้งชื่อลูกว่าลูกช้าง ฮา ฮา ตลกดี วันนี้มีข่าวดีอันใหม่ ว่าเมย์ท้องได้ประมาณ 1 เดือนดีใจมาก ๆ จะได้มีเพื่อนแล้ว เย้ เย้ วันนี้เป็นวันอะไรเนี๊ยะ เมย์อีเมลมาบอกว่าท้อง แล้วน้องปุ่นก็อีเมลมาบอกว่าท้องอีกเช่นกัน วันเดียวมีคนมาบอกตั้ง 2 คนแน่ะ ตื่นเต้นมาก ๆ
วันที่ 4 มีนาคม 2552
วันนี้กินข้าวเที่ยงเสร็จแล้ว ยังอาเจียนออกมาอีก เยอะ มาก ๆ เลยอ่ะ เหนื่อยมาก ๆ แล้ว มันจะมีสัญญานเตือนเลยว่า อยากอาเจียน พออาเจียนเสร็จก็เพลีย อยากจะนอนอย่างเดียว ตอนนี้ปวดหัวร่วมด้วย น้องนน เอาเรื่องเหมือนกันนะเนี๊ยะ ทำแม่เหนื่อยไปเหมือนกันนะ
วันที่ 6 มีนาคม 2552
เมื่อวานไม่มาทำงานเพราะว่าไปหาหมอมา เพราะว่าเมื่อคืนก่อนเจ็บกระดูกใต้ราวนมมาก ๆ นอนไม่ได้เลยทั้งคืน ร้องไห้ด้วย ลืมไปเลยว่าท้องอยู่เพราะว่าเจ็บกระดูก ๆ ๆที่สุด พอไปหาหมอ หมอก็เลยให้อัลตร้าซาวด์ดูลูก ๆ ลูกน่ารักมาก หน้าแหลมเลย จากนั้นหมอก็มากดกระดูกดูปรากฏว่าหมอสรุปว่าเป็นกระดูกอ่อนอักเสบก็เลยให้กินยาแก้อักเสบ และคลายกล้ามเนื้อ แล้วกลับมานอนก็ดีขึ้นมาก ๆ วันนี้ก็เลยมาทำงานได้แล้ว ยังมีอาการเจ็บซี่โครงอยู่นิดหน่อยแต่พอกินยาแล้วก็จะหายดี หมอบอกว่าถ้าหายดีแล้วก็ให้หยุดยาได้ไม่ต้องกินจนหมด หายอาการอาเจียนมาได้ 2 วัน คิดว่าจะหายแพ้ท้องซะแล้ว แต่ปรากฏว่าวันนี้ตอนเวลา 15.00 ก็อาเจียนออกมาอีกจนได้ เมื่อกี้พึ่งกินชอกโกแลตของ Royce ไปเองก็เลยต้องอาเจียนหมด แล้วก็ปวดหัวด้วย การมีเบบี้สักคนนี่ทรมานจริง วันนี้จะเริ่มฟังเพลง Mozart เป็นวันแรก เพื่อให้เบบี้ได้ยินด้วย เบบี้จะได้มีความสุข ฟังแล้วก็รู้สึกสบายใจดี
วันที่ 9 มีนาคม 2552
เมื่อวันศุกร์ ปวดหัวมาก ๆ เป็นเพราะว่ากินชอคโกแลตมากไปแน่ ๆ ต่อไปไม่กินแล้วดีกว่าเพราะว่าหลังจากนั้นต้องอัดยาแก้ปวดไปหลายเม็ด สงสารเบบี้มาก ๆ เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาไปเจอเพื่อน ๆ เห็นท้องแล้วทักว่าเป็นผู้หญิงกันทั้งนั้นเลย ทำเอาเราต้องรีบมาตั้งชื่อลูกสาวกันแล้ว ชื่อเล่นว่า ฮานะ แน่ ๆ แต่ชื่อจริง ชื่ออะไรดีหนอ ตอนนี้รู้สึกผะอืดผะอมอีกแล้ว แย่จังเลย วันนี้เป็นวันแรก ๆ ที่รู้สึกว่าลูกดิ้นค่ะ แบบว่าจะเป็นที่เดิมตรงท้องด้านซ้ายมือ เป็นเหมือนปลาตอด ก็เลยไม่รู้ว่าใช่ลูกดิ้นหรือเปล่า แต่ดิ้นจุดเดิมประมาณ 4-5 ครั้ง ตื่นเต้นดี หวังว่าคงใช่ลูกดิ้นนะ ถ้านับครั้งนี้ว่าลูกดิ้น ก็แปลว่าลูกดิ้นครั้งแรกประมาณ 16 สัปดาห์แล้ว สงสัยเมื่อวานไม่ใช่ลูกดิ้นอ่ะ เพราะว่าเป็นที่เดิมตลอดเลย สงสัยเป็นท้องอืดละมั้ง เมื่อวานอาเจียนไปตั้ง 2 รอบ น่าเบื่อจริง ๆ ตอนนี้มีความรู้สึกว่าจะได้ลูกผู้หญิงเลยต้องรีบตั้งชื่อลูกผู้หญิงกันใหญ่เลย พ่อฮงบอกว่าจะรักมากกว่าลูกชายอีกเพราะว่าเป็นห่วงมาก ๆ ด้วย พ่อฮงเล่นกับลูกทุกวันเลย จุ๊บ จุ๊บ ทุกวัน แม่ก็เลยพลอยมีความสุขไปด้วย ช่วงนี้แม่เพลีย และปวดหัวบ่อย ๆ เริ่มจะมาทำงานไม่ไหวหรือเปล่าไม่รู้อ่ะนะ คิดถึงลูกจัง แล้วเมือวานคุณพ่อฮงก็พยายามฟังเสียงหนูจากหูฟังหมอใหญ่เลย ไม่ได้ยินจนกระทั่งมาถึงจุดท้องด้านขวา พ่อฮงก็บอกว่าหนูน่าจะอยู่ตรงนี้แหล่ะ เพราะว่ามีเสียงน้ำเยอะแยะเลย พ่อฮงฟังอยู่นานมากและหลับตาฟังด้วย ตอนนี้แม่รู้สึกไม่สบายตัวเลย ปวดหัวมาก อยากพักผ่อนเหลือเกิน รู้สึกเพลียเป็นที่สุด ตอนนี้ปวดหัวมาก เมื่อกี้ลงไปกินข้าวเที่ยง กะว่าจะกินเร็ว ๆ แล้วขึ้นมา ปรากฏว่าพอข้าวมาเสริฟปุ๊ป อ๊วกพุ่งในปากเลย ตอนแรกว่าจะกลืนเข้าไปแต่ปรากฏว่าออกมาอีกระลอก ไม่ไหวแล้วรีบไปห้องน้ำ อดทนมาก ๆ ไม่ให้อ๊วกเลอะ พอไปถึงห้องน้ำก็อาเจียนจนหมด แล้วกลับมาที่ร้านอาหารต่อ แล้วก็ห่ออาหารขึ้นไปกินบนออฟฟิส จากนั้นก็กินยาแก้ปวดหัว และยาคลายกล้ามเนื้อ ไม่ไหวแล้วรีบมานอน สัก 20 นาทีก็มากินข้าวต่ออีก 5-6 คำ แล้วก็มาพักผ่อน อยากกลับบ้านมาก ๆ เพราะว่าปวดหัว จะทำอย่างไรดีเนี๊ยะ
วันที่ 11 มีนาคม 2552
วันนี้ปวดหัวมาก ๆ กินยาแก้ปวดเข้าไปแล้ว สักพักก็ไปอาเจียนออกมาหมดเลย ปวดหัวจริง ๆ ไปเดินเล่นดีก่า แล้วก็ลงไปซื้อข้าวมากิน เป็นข้าวไข่เจียวกับมะระผัดไข่ แง แง เบื่ออาเจียน วันนี้อาเจียนจนหมดเนื้อหมดตัวเลย พอตอนบ่ายหลังจากกินข้าวไปแล้ว และกินแตงโมเข้าไปก็ค่อยยังชั่วหน่อย ว่าจะโทรไปอ้อนคุณพ่อฮงหน่อยเป็นไง อิ อิ คุณพ่อก็บอกว่าคิดถึงนานา เหมือนกัน อิ อิ นานาบอกว่านานาสบายดีค่ะ พ่อฮงก็สบายใจ แบบว่าช่วงนี้รักกันมาก พ่อฮงกับแม่นาก็คงเป็นเนื้อคู่กันนั่นแหล่ะ ไม่เคยทะเลาะกันเลย รักกันสุด ๆ
วันที่ 12 มีนาคม 2552
วันนี้ตอนเช้าตีห้า ตื่นขึ้นมาก็หิวเลยกินนมเข้าไป ก็อิ่มท้องดี พอเจ็ดโมงตื่นมาอีกที ปรากฏว่าอาเจียนออกมาเป็นก้อนนมขาว ๆ อ่ะ แย่จัง พะอืดพะอมทั้งวันเลย แย่ แย่
เมื่อไหร่จะหายแพ้ท้องสักทีนะวันนี้คุยกับพ่อ เล่าให้พ่อฟังว่าฮงอยากได้ลูกชาย คงเพราะว่าจะได้เล่นของเล่นกับลูกด้วย ถือเป็นความใฝ่ฝันเลยล่ะ
ส่วนพ่ออยากได้หลานสาวมากกว่า เพราะว่าน่ารัก อิ อิ
From: Ponlathep L
Sent: Friday, March 13, 2009 11:07 AM
To: Rena S
Subject: RE: บันทึกถึงคุณพ่อ
อานนท์
พ่อก็คิดถึงอานนท์ทุกวัน
อีก ๕ เดือนได้เจอกันแน่
อยากรู้จังเลยว่าอานนท์เป็นหญิงหรือชาย
พ่อจะได้เตรียมโรงเรียนและของเล่นให้ถูกใจ
อานนท์ต้องช่วยให้คุณแม่กินอาหารที่มีประโยชน์เช่นปลาและผลไม้ให้มากนะ
อีกอย่างหนึ่งที่สำคัญคือหยุดทำให้คุณแม่แพ้ท้องได้แล้ว
พ่อ
From: rena
To: ponlathep
Subject: บันทึกถึงคุณพ่อ
Date: Fri, 13 Mar 2009 10:50:56 +0700
คุณพ่อฮง
วันนี้คุณแม่สบายดีครับ คุณแม่หิวตั้งแต่เช้าเลย ลงไปซื้อเค้กกับไวตามิล และก็ยาคูลย์มาทาน ก่อนทานคุณแม่ก็ดูวันหมดอายุเรียบร้อยแล้วนะครับ จากนั้นคุณแม่ก็เลยไปซื้อข้าวกล่อง วันนี้คุณแม่กินผักเยอะแยะ กินมะระ กับ ผักบล็อคโครี่ คุณแม่บอกว่าคุณพ่อไม่ชอบทานเพราะว่าคุณพ่อเป็นนักเรียนนอกจะทำกินแต่บล็อคโครี่อย่างเดียวเลยเบื่อ
วันนี้คุณพ่อต้องกลับมาบ้านมาดูแลคุณแม่เร็ว ๆ นะครับ เพราะว่าผมตั้งใจว่าจะเป็นเด็กดีแล้ว ไม่ทำให้คุณแม่แพ้ท้องอีกเป็นอันขาดครับ วันนี้คุณตาถามว่าพรุ่งนี้คุณพ่อกับคุณแม่อยู่บ้านหรือเปล่าเพราะว่าคุณตาจะมาดูต้นไม้ให้ แต่แล้วคุณตาก็ดูปฏิทินก็ปรากฏว่าคุณตาไม่ว่างครับ ต้องไปประชุมสมาริตัน ก็เลยไม่ว่างไปดูต้นไม้ให้บ้านเรา
คุณพ่อครับ ผมอยากเห็นหน้าคุณพ่อ กับคุณแม่เร็ว ๆจังเลยครับ คุณพ่อคงคิดว่า คุณพ่ออยากเห็นผมอยู่ คนเดียวแต่ไม่จริงเลยครับ ผมเองก็ตื่นเต้นที่จะได้เจอกับ คุณพ่อที่คุยกับผมทุกวัน และคุณแม่ที่คอยดูแลผมทุกวัน วันนี้คุณแม่กำลังคิดหาเพลงให้ผมฟัง เผื่อผมจะจำได้ว่าเป็นเพลงที่คุณแม่ร้องให้ผมฟังตอนอยู่ในท้อง คุณพ่อว่าคุณแม่เลือกเพลงอะไรดีครับ ช้าง ๆ หรือเพลงวิมานดิน หรือเพลงอะไรดีครับ แต่ที่แน่ ๆ ผมสวดมนต์
ได้แล้วแน่ ๆ เพราะว่าคุณพ่อสวดมนต์ให้ผมฟังทุกวันไงครับ ขอบคุณมากนะครับ ผมรักพ่อครับ
กราบเท้าคุณพ่อฮง
อานนท์
วันที่ 16 มีนาคม 2552
เมื่อเช้าเป็นอะไรไม่รู้ ตอนตี 4.30 กินดีน่า รสงา เข้าไปทำให้เวียนหัวมาก พอตอนเช้า 6 โมง รู้สึกเวียนหัวมากและออกมาอาเจียนหมดเลย พอไปนอนก็เวียนหัวอีก แล้วก็อาเจียนอีก กินน้ำเข้าไปก็อาเจียน ทรมานมาก ตอนแรกคิดว่าจะมาทำงานไม่ไหว แต่ก็อดทนเพราะว่าอยู่บ้านก็คงเวียนหัว สู้ไปทำงานดีกว่า จากนั้นก็แปรงฟัน ก็อาเจียนอีก ออกทางจมูกด้วย ทรมานมาก แล้วก็อาบน้ำ กินขนมปังไม่ลง เวียนหัวทั้งวัน น้ำหนักก็ไม่ขึ้นด้วย 60 กิโลเท่าเดิม เครียดมาก ตอนนี้ฮงก็ไม่สบาย กลัวจะเป็นไส้เลื่อน
เมื่อวานน้องนนท์เริ่มดิ้นแล้ว (ถือว่าน้องนนท์ดิ้นเป็นวันแรก ไม่สิ ถือว่าเป็นวันแรกที่คุณแม่รู้สึกว่าน้องนนท์ดิ้นแล้ว)รู้สึกที่เดิมไล่ลงมาดิ้นเยอะเหมือนกันประมาณ 50 ทีได้ เพราะว่าเมื่อวานนาเอากล่องสวดมนต์ชินบัญชรไปจ่อที่ท้อง ตลกดี เหมือนน้องนนท์ได้ยิน แล้วตื่นขึ้นมาดิ้น ๆ ใหญ่เลย ชอบฟังสวดมนต์หรือจ๊ะ แต่วันนี้ยังไม่ดิ้นเลย เป็นความรู้สึกที่ดีมากที่ลูกดิ้น น่ารักมากคนดี ต่อไปแม่จะได้ไม่กังวลว่าอานนท์ยังอยู่กับแม่ตลอด และปลอดภัยดี คุณพ่อชอบถามว่าทำไมคุณแม่มั่นใจนักหนาว่าเป็นลูกชาย แม่ก็จะบอกว่าเพราะว่ามีสิว และก็รู้สึกว่าฝันถึงเด็กชาย และล่าสุดคือลูกดิ้นเร็ว อ่ะ จ่ะ 17 สัปดาห์ก็ดิ้นแล้ว ดีใจที่ลูกอยู่กับแม่ แม่รักลูกจ่ะ
ตอนเที่ยงก็พยายามกินอีก เพราะว่าตอนเช้ากินแค่ผลไม้ 2 ชิ้น และน้ำผลไม้ กินก็ไม่หมดอีก มันเวียนหัวไปหมด โลกหมุนติ้วเลย จากนั้นก็กินยาคูลย์ไป 2 ขวด แล้วตอนเที่ยงก็กินไข่เจียวกับผัดผัก กินจนหมดเกลี้ยง คือพยายามกินให้หมด ๆ นะ แต่ตอนนี้ก็พะอืดพะอมอย่างเดียว
วันที่ 27 มีนาคม 2552
คุณพ่อฮงไปบวชที่อินเดีย 10 วัน ตั้งแต่วันที่ 24-5 เมษายน 2552 คุณแม่เหงาเลย ต้องอยู่กับคุณยาย คุณตากับน้านาคไปกลับคุณพ่อด้วย เบบี้อย่ากวนคุณแม่นะ พอคุณพ่อกลับมาเราก็จะได้ไปหาหมอด้วยกันนะจ๊ะ
นกที่บ้านออกลูกเป็นตัวแล้ว 2 ตัว กว่าจะฟักออกไข่ออกมาเป็นตัวได้ใช้เวลาตั้ง 2 อาทิตย์แน่ะ
วันที่ 30 มีนาคม 2552
ตอนนี้ลูกนกที่บ้านเหลือแค่ตัวเดียวแล้ว ไม่รู้ว่าอีกตัวหายไปไหน ชะตากรรมจะเป็นอย่างไร
น้องนนคิดถึงคุณพ่อมาก ๆ ได้ยินว่าคุณตาหกล้มที่อินเดีย น้องนนอยากส่งใจไม่ช่วยคุณตาเหลือเกิน แอบงอนพระพ่อว่าทำไมไม่ดูแลคุณตาดี ๆ ไม่รู้คุณตาจะหกล้มแล้วเจ็บมากหรือเปล่า วันนี้คุณแม่สบายดีครับ เมื่อวานคุณแม่ฝืนขับรถด้วย เพราะว่าญาติมาจากญี่ปุ่นเยอะแยะไปหมด ถ้าคุณพ่อรู้คงจะงอนแน่ ๆ คุณพ่อไม่อยากให้คุณแม่ขับรถใช่ไม๊ ยังไม่หมดมีเรื่องที่คุณพ่อต้องงอนอีก เพราะว่าคุณแม่เมื่อยมากเลยแอบไปนวดแผนไทยมาที่หน้าปากซอยอีก อิ อิ
แต่บอกเค๊าว่าตั้งครรภ์ ไม่นวดท้อง น้องนนก็ยังอยู่ดี สบายดีคับ
ช่วงนี้มีแต่คนทักว่า สงสัยจะได้ลูกสาว เพราะว่าคุณแม่สวยขึ้น น้องนนก็งงคับว่าตกลงคุณหมอจะดูให้ว่าน้องนนเป็นผู้หญิง หรือผู้ชาย รอพระพ่อกลับมาปุ๊ป น้องนนก็จะไปหาคุณหมอปั๊ปเลยคับ อิ อิ ตอนนี้ขอสมมุตว่าเป็นเด็กผู้ชายไปก่อน เผื่อจะเดาถูก อิ อิ
| Create Date : 14 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 14 กรกฎาคม 2552 8:51:24 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1309 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [