กินแมงสาป วันนี้กลับบ้านมาพร้อมนำความหิวและปวดฉี่พกติดตัวมาด้วย ไอ่หิวอะไม่เท่าไหร่ แต่ปวดฉี่นี่ดิ อั้นแล้วมันทรมาณ บั่นทอนสุขภาพจิตด้วย ธรรมชาติของมนุษย์ที่เอาเข้ารอได้เอาออกรอไม่ได้อาจเป็นสาเหตุหนึ่งก็ได้ที่เพาะความขี้เกียจแก่ทุกคน... กะว่าถึงบ้านจะให้หม่าม้าทำกับข้าวให้กิน มาถึงแล้ว แต่0ดันเลยเวลาอาหารซะหนิ เจ้าแมงสาปดำตาเหลืองหน้าเกลียดวิ่งยั้วเยี๊ยมาทักทายถึงหน้าบ้าน โดนแน่มึง สัด ปึ๊บ!! นี่แหน่มึง กำลังหิวๆ รมเสียๆ ไม่ได้โทรมาบอกก่อนด้วยสงสัยอดกินชัวร์เลย เจ๊เหมียวเลยกินกับข้าวหมดซะแล้ว อดเลยเรา มองดูชามกับข้าวก็รู้ทันทีว่าในนี้มีต้มยำกุ้ง เวนกำ อดกินซะหนิ ฮึ้ย โมโหหิว หมั่นไส้คนกินอิ่มจัง เช่นนั้นต้องแกล้งซะหน่อย ว่าแล้วก็เอาแมงสาปตัวที่ทักทายข้าพเจ้าไปเมื่อครู่ใส่ในชามต้มยำกุ้งซะ "เหมียวกินต้มยำกุ้งอร่อยป่ะ?" "ไรของแก ถามแปลก" "รู้ป่าวว่ากุ้งอะ มันก็คือแมลงสาปแห่งท้องทะเล" "แมงสาปบ้าบอไรอร่อยจาตาย" "แต่ว่าในชามเหมือนว่ามีแมงสาปที่กลายพันธุ์ขึ้นมาอยู่บนบกตัวนึงนอนแช่น้ำต้มยำเลนอยู่อะ... จริงๆนะ..." เหมียวเดินไปดู   Create Date : 08 ธันวาคม 2549     2 comment Last Update : 9 ธันวาคม 2549 22:27:37 น.     Counter : 270 Pageviews.   Share Tweet

2สาย วิชาภาคของวิศวกรรมเครื่องกลมันแบ่งเป็นสายใหญ่ๆได้ 2 สาย คือ สายThermo และสายMechanic ประสบการณ์ปีครึ่งกับวิชาทั้ง 2 สายนี้ ผมมีความรู้สึกว่าหัวค่อนข้างแล่นไปสายMechanicมากกว่า ส่วนใหญ่ของนักศึกษาเครื่องกลแล้วก็มักจะเป็นแบบนี้นะ น่าจะเป็นเพราะวิชาในสายนี้มีหลายรายวิชามากกว่าและค่อนข้างจะเข้าถึงง่ายกว่าซักเล็กน้อย แต่ผมก็ไม่ได้คิดที่จะเน้นสายใดสายหนึ่งโดยทิ้งอีกสายหรอกนะ จริงๆก็ชอบทั้ง2สายแหละ แต่ช่วงที่เริ่มต้นสายThermoก็คิดอยู่ตลอดเลยว่าต้องยากแน่ๆ คงเรียนไม่เข้าใจแน่ๆ โชคดีสุดๆที่เริ่มต้นกับอาจารย์ทศพล ต้องขอบคุณอาจารย์จริงๆ หนังสือแปลที่อาจารย์เขียนผมว่ามีผลต่อการเรียนมากเลย มันทำให้เรียนได้เข้าใจเร็วขึ้นเยอะ ไม่ต้องเมื่อยมือและเสียเวลาจดจนไม่ได้ฟังจุดสำคัญๆ อาจารย์สอนเข้าใจมากๆและที่ชอบที่สุดคือ อาจารย์มักจะชี้ให้เห็นจุดที่น่าสนใจ น่าสงสัย   Create Date : 04 ธันวาคม 2549     0 comment Last Update : 4 ธันวาคม 2549 20:05:53 น.     Counter : 290 Pageviews.   Share Tweet

หาตัง ตอนนี้เปิดเทอมแล้วแต่ก็ยังรู้สึกว่างมากๆอยู่เลย ก็แหงหละเพิ่งจะเริ่มอาทิตย์ที่สองเองหนิ เริ่มอาทิตย์นี้มาได้ 2 วัน ก็เจอไฟดับทั้งสองวัน เลยไม่ได้เรียนไปใหญ่ ย้อนไปเมื่ออาทิตย์แรก เรากะนิวคุยกันว่าว่างๆอย่างนี้น่าจะหาของมาขาย เราว่าน่าจะไปสำเพ็งหาของโดนๆมาขาย แต่นิวมันไม่มีตังหนะสิเลยว่ารอเงินออกก่อนแล้วค่อยไป งั้นช่วงนี้เลยหาของใกล้ๆขายก่อนดีกว่า ใช่เลย ใกล้ช่วง SMA แล้ว ไอ่นิวเสนอว่าจะขายไอติมตัวดูด งงเลย ไอติมตัวดูดเป็นไงวะ ก็ไอติมที่เค้าต้องหมุนๆและใช้เกลือกับน้ำแข็งทำให้เย็นไง เราก็ต้องหาอุปกรณ์ ก่อนนี้ไอ่นิวมันเคยขายตอนวันอะไรนี่แหละ ถังทำไอติมยืมร้านขายกล้วยทอด(ร้านป้าแห้ง) พอลองไปคุยเรื่องขอยืมดู ป้าแห้งก็ด้วยความใจดีให้ยืมทันทีแต่ดันลืมเอามา ต้องไปบอกแกตั้ง 3 รอบ อะ แต่พอเอามาก็ยังไม่ได้ใช้ทันทีหรอก วันรุ่งขึ้นหนะถึงจะได้เริ่ม มีถังแล้วแต่ของที่ต้องใช้ก็ยังมีอีก 3 อย่างหลักๆคือ เกลือ ไม้ไอติม แล้วก็ น้ำอัดลม ไปซื้อของทีก็หนักโคตรเลยแค่เกลือ 2 ถุงก็20กิโลแล้วอะ แต่เพื่อเงินนี่นา แต่บางทีหาเงินลำบากกว่านี้เยอะแยะก็มีคนยอมทำ บางคนถึงกับยอมแลกศักดิ์ศรีเพื่อเงิน ทำอะไรเลวๆเพื่อเงิน อาจบางทีเพื่อเงินถึงกับไม่มีปัญญาใช้เงินไปอีกตลอดกาล วันแรกของงานขายไอติม เปิดงานกันอย่างมั่วสุดๆ ทำงานกันไม่มีระบบแก้ปัญหาไม่ค่อยได้ก็เพราะคิดอะไรไม่ค่อยออกเลย บางทีคิดออกแต่ก็ยังไม่ใช่ทางที่ดีที่สุด เช่น จะทำยังไงให้หาไอติมแต่ละสีเจอเร็วๆ ถ้ามองตรงๆปัญหานี้เกิดจากแสงไฟน้อย วิธีแก้ตรงๆก็น่าจะเพิ่มไฟ แต่แนะนำให้เราแก้ไขไปอีกทางนึง คือให้ใส่ไอติมสีละรอบ โห พอแกพูดออกมานะผมรู้สึกตัวเองโง่ไปเยอะเลย ว่าทำไมไม่สังเกตุ อาจเป็นเพราะผมตื่นเต้นกับการขายช่วงแรกมากไปก็ได้ กำไรวันนี้รู้สึกได้ค่อนข้างเยอะ และรวมกับไฟเย็นที่ผมเอามาขายเป็นการส่วนตัวก็ไม่พอขายอะ เช่นนี้เลยทำให้ฮึกเหิมใหญ่เลย วันที่สองเลยไปซื้อของเตรียมไว้เพียบอะครับ วันนี้ก็ได้เห็นความพัฒนาของร้านขายไอติมทั้งเรื่องงานที่แต่ละคนรับผิดชอบ อุปกรณ์ที่เตรียมมา แต่ก็ยังเจอปัญหาที่มันแก้ไม่ได้อยู่ดี ทำไอติมไม่พอขาย(ไอติมแข็งช้า) เวนแล้วจะทำไงหละเนี่ย คิดๆๆๆ จะทำไงให้ผลิตไอติมได้เร็วๆ ก็คิดได้อยู่2วิธีวิธีแรกก็ทำให้มันเย็นเร็วกว่านี้เช่นใช้น้ำแข็งแห้งใส่ลงไปด้วยแต่ไม่แน่ใจหรอกนะว่าจะได้ผลชัวร์ ส่วนอีกวิธทีนึง คือผลิตไอติมไว้ก่อนล่วงหน้าแล้วแช่ไว้ ส่วนตัวผมคิดว่าวิธีนี้น่าสนใจกว่าวิธีแรก และมันก็ช่วยในเรื่องการหาสีไอติมด้วย ตกลงกันแล้วเราก็เลือกใช้วิธีที่สองโดยไปซื้อกล่องโฟมและหม้อ เพื่อจะใส่น้ำแข็งกับเกลือไว้ในกล่องโฟมแล้วเอาหม้อไปแช่จากนั้นจึงเอาไอติมไปแช่ในหม้อต่อ ทุกอย่างไปได้สวยรวมทั้งไฟเย็น ในวันที่3ผมได้นำไม้ขีดไฟแถมกับไฟเย็นไป ผลออกมาดีกว่าเดิมมากขายได้เยอะถึงแม้จะมีคนที่ซื้อเยอะพยายามจะต่ออยู่หลายรายก็ตาม   Create Date : 22 พฤศจิกายน 2549     1 comment Last Update : 5 ธันวาคม 2549 0:15:33 น.     Counter : 433 Pageviews.   Share Tweet

แยก ถ้าเรามองชีวิตเหมือนการขับรถ ประสบการณ์ก็คงเปรียบเสมือนการเพิ่มทางแยก เอ๋... แล้วจะเพิ่มทางแยกทำไมให้มากมาย? ถ้าเรามองย้อนกลับไปเมื่ออดีตขณะที่โลกยังไม่มีสิ่งมีชีวิตบนบก บรรพบุรุษเราพบทางแยกขึ้นมาอยู่บนบกอย่างดันทุรัง แต่บางพวกยังอยู่ในน้ำอย่างสบายต่อไป พวกที่อยู่ในน้ำและที่ขึ้นมาใช้ชีวิตบนบกแทนการอยู่เปียกๆต่างคงคิดว่าทางของตัวเองดีที่สุด   Create Date : 09 พฤศจิกายน 2549     0 comment Last Update : 3 ธันวาคม 2549 17:54:06 น.     Counter : 315 Pageviews.   Share Tweet

ขายหนังสือ 1 17-29 ตุลาคม 2549 นี่เป็นงานขายหนังสือครั้งที่ 3 แล้ว ทุกครั้งที่มาขายก็เป็นความปราถนาของผมเองตลอด แต่ก่อนที่จะมาครั้งล่าสุดนี่ อีกใจนึกก็อยากเอาเวลาไปเล่นสเก็ต ก็เพราะหวังว่าอยากกลับไปหาความฝันที่ยังไม่เหือดแห้งไป ทุกวันที่ไปขายผมก็อยากบ่นว่าเบื่อๆๆๆๆๆๆ แต่บ่นได้ไม่นานก็ลืมไปเพราะว่าที่ศูนย์สิริกิตย์มีคนเยอะแยะให้เราเฝ้ามอง จนเหมือนเวลาผ่านไปอย่างไร้ความรู้สึก อาจเพราะงานขายหนังสือไม่ใช่ความฝันของผม แต่ทุกครั้งมันก็ไดสอนอะไรผมมาก ทำให้ผมคิดอะไรที่แปลกไปมาก ทั้งเรื่องเงิน เรื่องความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง การอยู่กับเพื่อนร่วมงานและนายจ้าง แต่ว่าจะมีความห่วงใยที่ทำให้ผมรู้สึกว่าเหมือนเป็นหลานๆมากกว่าเป็นลูกจ้าง เวลาว่างจากลูกค้าทุกวันๆก็มีเยอะแยะ ทุกคนใช้เวลานั้นๆไปหลากหลายแนวทาง แนวทางของผมก็มักจะเหล่หาสาวๆตามประสาคนโสดนั่นแหละ วันที่ 17 บ่ายวันนี้สาวใส่เสื้อฟ้าเอี๊ยมลายขาวดำดูสะดุดตาเป็นพิเศษ จากหุ่นที่ดูบอบบางน่าทนุถนอม ใบหน้าเกลี้ยงที่ผัดแป้งเล็กน้อย ผมยาวซอยกัดสีน้ำตาลเข้มพริ้วเป็นประกาย หน้าตายิ้มแย้มน่า... เธอคล้ายกำลังมองหาสิ่งใดอยู่ ผมจ้องมอง เธอหันหน้ามา เธอเดินเข้ามาโดยทิ้งเพื่อนที่มาด้วยไว้ข้างหลัง สิ่งที่เธอตามหาอยู่คือผม? ผมจ้องริมฝีปากเธอ ริมฝีปากบางเรียวที่ประกบกันอยู่กำลังเปิดออก "ขอโทษค่ะ ว่างรึเปล่าคะ รบกวนช่วยทำแบบสอบถามหน่อยหนะค่ะ" "อ่อ... ได้ครับ" มันเป็นแบบสอบถามที่พยายามจะบอกว่างานที่เค้ามาเสนอเรานั้น มันเงินดีมีความก้าวหน้า ผมไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะมีแต่ข้อดี หรือผมอาจไม่เข้าใจอย่างลึกซึ้งก็ได้ แต่ตอนนี้ผมทำแบบสอบถามนั้นเสร็จแล้ว ผมกลับไปสนใจเธอ "เสร็จแล้วครับ" ผมยื่นแบบสอบถามที่เต็มไปด้วยลายมือหวัดๆของผม เธอรับพร้อมกับพูด"คุณเล่นสเก็ตด้วยหรอคะ?" "เอ๋ คุณรู้ได้ไงอะครับ" "ก็ดั๊งค์คุณมันเยินซะขนาดนั้น" ผมก้มมองดั๊งค์สีน้ำตาลเหลืองที่ข้างซ้ายถูกแปะไว้ด้วยกาวแท่งอย่างไม่เรียบร้อย "ฮ่ะ...^ ^" "พีรพงษ์ ชื่อเล่นชื่ออะไรหรอคะ" "พ-ง-ษ์ ครับ" เธอจดชื่อเล่นผมลงไปในแบบสอบถาม "พงษ์รู้จักบริษัทซินเนอร์จี้เวิลไวล์ รึเปล่า" บริษัทบ้าอะไรวะ สงสัยมันคงเหมือนแอมป์เวย์มั๊ง   Create Date : 03 พฤศจิกายน 2549     0 comment Last Update : 3 พฤศจิกายน 2549 23:58:15 น.     Counter : 251 Pageviews.   Share Tweet