|
|
แม่คะหนูคิดถึงแม่ค่ะ
พระคุณแม่ยิ่งใหญ่เหนือใดหล้า
อุ้มอุทรลูกน้อยในกายา
จะเหนื่อยล้าแค่ไหนไม่เคยหวั่น
ถนอมอนันต์หลอมเจ้าเฝ้าชิดใกล้
สละสวยสละสาวคราวอุ้มท้อง
แม่ไม่ร้องไม่บ่นแม่ทนได้
ถนอมจนครรภ์แก่แม่เต็มใจ
จะหาใครเหมือนแม่แพ้ทุกคน
ครบสิบเดือนเคลื่อนคลอดรอดชีวิต
แม่ใกล้ชิดลูกน้อยคอยฝึกฝน
ถึงลำบากอย่างไรใจแม่ทน
สายเลือดข้นแม่กลั่นปันลูกกิน
แม่ป้องริ้นป้องไรมิให้ผ่าน
แม่สงสารห่วงลูกกว่าทรัพย์สิน
แม่ถนอมกล่อมลูกเป็นอาจิณ
แม่ได้ยินเสียงลูกแม่ลุกมา
ยามลูกขื่นแม่ขมระทมให้
ยามลูกไข้แม่ร้อนนอนผวา
ยามลูกทุกข์แม่รอนร้อนอุรา
ยามลูกยาสิ้นสร่างแม่สุขใจ
คราวลูกหิวแม่ผวาน้ำตาร่วง
แม่เป็นห่วงดิ้นรนเอามาให้
แม้แม่อดหมดข้าวมิเป็นไร
สละได้ลูกอิ่มแม่ทนเอา
ใครไหนเฝ้าอบรมบ่มนิสัย
แม้เติมใหญ่ไม่ถอยคอยนั่งเฝ้า
พระคุณเลิศประเสริฐให้เกิดเรา
ใครไหนเล่ามีคุณแท้เท่าแม่เอยฯ
แม่จากลูกลาลับไม่กลับแล้ว
ดุจดวงแ้ก้วจางหายไปจากขวัญ
เหมือนสิ้นแววพราวพร่างกลางนวลจันทร์
เหมือนสวรรค์สั่งพรากจำจากจร
ลูกอธิษฐานดวงจิตชิดถึงแม่
ชาติหน้าแท้มีจริงขอกราบวอน
ให้ลูกเกิดอกอุ่นอ้อมอุทร
ขอได้ตักแม่อ้อนนอนนิทรา
เอาดวงใจใสสว่างต่างกระเช้า
ความรักเข้าสรุปต่างบุปผา
กตัญญูคู่ธูปสุคนธา
ดวงปัญญาต่างเทียนเพียรประพันธ์
อุทิศให้วิญญาณของแม่ไป
สุราลัยทิพยสถานพิมานสวรรค์
จงประสบพบสุขอย่าวานวัน
ตั้งจิตมั่นอธิษฐานให้ถึงซึ่งแม่เทอญฯ
แม่คะหนูไม่รู้ว่าแม่จะไปเกิดหรือยัง
ถ้าแม่ไปเกิดใหม่แล้วบุญกุศลทั้งหมดหนูอุทิศให้แม่ค่ะ
แม่จะได้อยู่อย่างสุขสบายในภพภูมิใหม่ของแม่
แม่จะได้ไม่ลำบากเหมือนตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่
หนูจำได้ถึงแม้ว่าตอนนั้นหนูจะแค่ 4 ขวบ เท่านั้น
ภาพที่แม่ตกลงมาจากต้นมะขามยังฝังอยู่ในความทรงจำหนูทุกวันนี้
เพราะความที่แม่อยากให้ลูกๆมีกินไม่อดอยากหิวโหยแม่ต้องลำบาก
เหนื่อยแสนเข็ญเก็บผักเก็บฝักมะขามไปขายเพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูลูกๆ
ความเป็นแม่เพื่อลูกๆแม่ยอมอดทนทุกอย่าง
วันที่แม่จากหนูไป แม่มาหาหนูแต่หนูก็กลัวเพราะหนูรู้ว่าแม่ตายแล้ว
หนูเด็กเกินไปจึงกลัวผีของแม่ หนูเห็นแม่ร้องให้อยู่หน้าบันไดแม่ขึ้น
มาหาพวกหนูไม่ได้ หนูกลัวจนหนูอยู่บ้านไม่ได้ต้องไปนอนบ้านลุง
ถ้าย้อนเวลาตอนนี้ไปได้หนูจะลงไปหาแม่และบอกแม่ว่าแม่ไม่ต้องเป็นห่วงพวกหนูขอให้แม่ไปอยู่ในที่สบายกว่าตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ แม่ค่ะถึงหนู
ต้องเลี้ยงตัวเองให้มีชีวิตรอดหนูก็จะไม่ทำในสิ่งที่ให้ชีวิตหนูตกต่ำหรอกค่ะ
แต่หนูก็เสียใจตรงที่หนูไม่มีโอกาสเลี้ยงแม่ทำให้แม่มีความสุข
หนูได้แต่ทำสิ่งเดียวที่หนูคิดว่าถึงแม่ได้คือสั่งสมกุศลผลบุญ อุทิศให้แม่ค่ะ
และในวันที่ 18 กพ. ของทุกปี สิ่งที่หนูคิดถึงอยู่เสมอคือแม่
เพราะเป็นวันที่แม่เจ็บปวดที่สุดเพื่อหนู
แม่ที่ให้หนูได้เกิดมาสร้างบารมีสั่งสมบุญเพื่อลบล้างบาปที่หนู
อาจจะทำมาตั้งแต่ชาติที่ผ่านๆมา ซึ่งหนูไม่รู้ว่าหนูทำอะไรไว้บ้าง
แม่คะแม่ห่วงหนูเสมอ แม้ว่าแม่จะจากหนูไปตั้ง 6 ปี แม่ก็ยังตาม
มาดูแลหนูฝากหนูไว้กับ อาแม๊ะ ที่เปรียบเสมือนแม่คนที่ สอง ของหนู
ถึงหนูจะต้องแลกด้วยหยาดเหงื่อแรงงานของหนู แต่อาแม๊ะ
ก็เลี้ยงดูหนูให้หนูได้มีชีวิตรอดอีกครั้ง พระคุณยิ่งใหญ่เสมอเหมือนเช่นกันค่ะ
แม่คะนับจากวันนั้นจนถึงวันนี้นานมากที่แม่จากหนูไปหนูโหยหา
อ้อมกอดของแม่เสมอมา
แต่หนูก็เรียนรู้กับการดำเนินชีวิตของหนูให้อยู่รอดปลอดภัย
รักษาความเป็นกูลสตรีรักศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงให้อยู่ในกรอบ
ที่ดีงาม ถึงหนูจะเป็นลูกชาวนาจนๆที่มาจากบ้านนอกคอกนา
หนูก็คิดไว้เสมอว่าแม่ยังอดทนจนถึงวันสุดท้ายของชีวิตแม่
ภาพเหตุการวันนั้นฝังใจฝังความรู้สึก ภาพแม่ตกลงมาย้ำเตือนหนูเสมอ
ให้หนูมีจิตสำนึกว่าแม่ยอมตายเพื่อให้พวกหนูได้มีชีวิตรอดให้มีกิน
แม่คะหนูมีแค่รูปถ่ายของแม่เก่าๆซึ่งหนูเก็บรักษาไว้อย่างดี
แม่อยู่กับหนูตลอดเวลาค่ะ ทุกคืนหนูจะมีรูปแม่คอยมองดูหนูอยู่เสมอ
สายตาของแม่ทั้งปลอบประโลมให้หนูต่อสู้กับหนทางข้างหน้า อย่ากลัว
อย่าท้อ สายตาแม่มองหนูด้วยความรักความเป็นห่วง เส้นทางชีวิตที่หนูเดิน
ล้มลุกคลุกคลานแต่หนูก็ไม่เคยท้อเลยค่ะ
เพราะหนูรู้ว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ไม่มีใครลำบากตลอด หรือมีความสุขตลอด
ชีวิตคนเราต้องมีทั้งสุขและทุกข์ปนเปรกันไปใช่เปล่าค่ะแม่
มีความทุกข์ เพื่อให้เรารู้ว่าทุกข์และอดทนให้ผ่านช่วงทุกข์ให้ได้
มีความสุขก็อย่าดีใจมาก เพราะความสุขอาจอยู่ไม่นาน
ทุกอย่างบนโลกใบนี้ต้องสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป
เพื่อให้เราเข้มแข็งอดทนเรียนรู้กับการมีชีวิตให้รอดปลอดภัย
และสร้างสิ่งที่ดีให้กับตัวเองและสังคมส่วนรวมใช่เปล่าค่ะแม่
หนูกราบขอบคุณแม่ที่ให้หนู่ได้เกิดมาลบล้างบาปผ่อนผันกรรมค่ะ
แม่คะแต่หนูก็โชคดีที่หนูเจอพี่คนที่ดีคอยปลอบหนูยามหนูร้องให้
ยามหนูมีอะไรหนูจะบอกให้เค้าฟัง เค้าจะบอกหนูว่า
เดี๋ยวทุกอย่างก็ผ่านไป ทุกเรื่องที่เราเกิดทุกข์เกิดอารมณ์เศร้า
เดี๋ยวทุกอย่างก็คลี่คลายไปได้ทำใจสบายๆ หนูโชคดีค่ะแม่ที่เจอพี่เค้า
ทิศเบื้องหน้าคือบิดามารดา ที่พวกเราต้องรู้หน้าที่
ท่านเลี้ยงดูพวกเรามาแสนเหนื่อยอยากลำบาก
แลกด้วยหยาดเหงื่อแรงกายเพื่อเลี้ยงดูให้การศึกษา
อบรมสั่งสอนให้พวกเราเป็นคนดีของสั่งคม
หลอมชีวี พระคุณเหนือเกล้าพันทวี
กับคนรอบข้างผู้มีพระคุณ ก็ต้องตอบแทนด้วยการเอาใจใส่
ดูแลช่วยเหลือเช่นกัน
แม่คะภพหน้าฟ้าใหม่หนูขอเกิดมาเป็นลูกแม่ทุกภพทุกชาตินะค่ะ
| Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2551 |
| Last Update : 15 มีนาคม 2551 16:54:08 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 2401 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: บัวริมบึง  วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:25:35 น. |
|
|
|
| โดย: อนันตลัย วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:18:48:19 น. |
|
|
|
| โดย: pataramin วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:12:25:31 น. |
|
|
|
| โดย: พิจักษณา วันที่: 13 เมษายน 2551 เวลา:15:58:42 น. |
|
|
|
| โดย: อนันตลัย วันที่: 16 เมษายน 2551 เวลา:19:35:08 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หัดเขียนเพื่อเรียนรู้ค่ะ
^^^^^^^^^^^^
ความรัก เสลาสลักสวยใส
งามใดเล่า งามใด
เทียบได้งดงาม ความรัก
จรดลึก ในความทรงจำ
ลึกล้ำ ย้ำรอยสลัก
นิรันดรนั้น นานหนัก
แต่รักเรา นานกว่านั้น
^^^^^^^^^^^^
เขาว่าเรา เราอย่าโกรธ ลงโทษเขา
ในเมื่อเรา นั้นไม่เป็น เช่นเขาว่า
หากเราเป็น จริงจัง ดังวาจา
เมื่อเขาว่า อย่าโกรธเขา เราเป็นจริง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
น้องบัวค่ะ และไม่ว่ายังไง พี่บัวเชื่อว่า
แม่ของน้องบัวเฝ้ามองน้องบัวมาจากที่ใด
ที่หนึ่งด้วยรอยยิ้มและความภูมิใจนะ
พี่บัวขอเป็นกำลังใจให้น้องบัวสู้และเดินทางไป
จนถึงจุดหมายที่ต้องการนะคะ สู้สู้