ใต้ฟ้าเดียวกัน.... ForGet mE nOt
Group Blog
 
All blogs
 
กายนครคำกลอน (หน้า 56-60 ค่ะ)



ฝ่ายขุนวัณณะวิการชาญฉกาจ
อภิวาทคำนับแล้วรับสั่ง
พร้อมทั้งขุนโรคาประดาประดัง
เรียกพลพรั่งพรูตามมาหลามทาง

เที่ยวเลียบรอบขอบเขตสังเกตทั่ว
เห็นคนมัวหลับใหลไม่ขัดขวาง
ทวารหนึ่งปิดอยู่หยุดดูพลาง
แสงสว่างคนยามนั่งตามไฟ

จึงหยุดดูฝูงชนคนทั้งหลาย
จะทักทายพูดจาว่าไฉน
เห็นพวกเลขเข้าเดือนเกลื่อนเวียงชัย
ทำถามไถ่ว่าท่านไปแห่งใดมา ฯ

ฝ่ายพวกนายกิมิชาติพยาธิร้าย
ฟังภิปรายหยุดอยู่แลดูหน้า
นึกหมายมั่นสำคัญว่าโจรา
ลอบเข้ามาปล้นบุรินทร์ก็ยินดี

57
อยากประจบคบค้าคนกล้าหาญ
เหลือเดนทานจะได้กินทุกถิ่นที่
จะพูดจาปราศรัยเป็นไมตรี
ว่าเรานี้พวกตำรวจเดินตรวจยาม

ก็ท่านนี้มีธุระจะไปไหน
จึงซักไซ้พวกเราเฝ้าไต่ถาม
หรือหากินในราตรีมีเนื้อความ
จงบอกตามจริงไปอย่าได้กลัว ฯ

ขุนโรคาฟังนึกกระหยิ่มยิ้มในหน้า
อ้ายชาติข้าทะนงใจมิใช่ชั่ว
จำจะทอดสนิทมันให้พันพัว
คงได้ตัวรู้แยบคายว่าร้ายดี

แสร้งพูดจาว่านี่แน่เพื่อนรัก
เราจนนักยากแค้นแสนบัดสี
ล้วนบ้านนอกคอกนาที่มานี้
ไม่มีที่จะหากินทางถิ่นใด

58
จึงเที่ยวมาหาผู้ที่มีความคิด
หวังเป็นมิตรเที่ยงแท้ช่วยแก้ไข
ท่านเห็นคนปัญญามีอยู่ที่ใด
ช่วยบอกให้ข้าพเจ้าเถิดเอาบุญ

กิมิชาติดีใจเหมือนได้ช่อง
กระซิบพร้องสอนว่าเจ้าอย่าวุ่น
แม้นใครเป็นโจราคนทารุณ
ก็สมบูรณ์ผาสุกรวยทุกวัน

เจ้านครของเรานี้ตระหนี่ทรัพย์
เหลือจะนับในคลังตั้งมหันต์
จะนำไปให้ดูรู้ไว้พลัน
ของสำคัญต้องการคิดอ่านเอา

ถ้าเศษเลยเหลือหลอขอเว้นไว้
ได้เลี้ยงไพร่ถ้วนหน้าของข้าเจ้า
ขอสัตย์มิตรอย่าให้ผิดตกถึงเรา
จะพาเข้าเวียงชัยดังใจจง

59
ขุนโรคาว่าจริงหรือเพื่อนเอ๋ย
อย่าแคลงเลยถึงสาหัสไม่ซัดส่ง
ต่างให้สัตย์สำคัญเป็นมั่นคง
แล้วมาตรงเข้าวังหลวงล่วงครรไล

ขุนโรคามาถึงทวาเรศ
จึงอ่านเวทย์เดาะบานทวารไข
เดินตะบึงเข้าถึงปราสาทชัย
เห็นนางในนอนกลาดดาษดา

ต่างเข้าเปลื้องเครื่องแต่งกายทั้งหลายนั้น
แล้วมายังแท่นสุวรรณอันเลขา
เห็นพระองค์ทรงฤทธิ์มัวนิทรา
กัลยาสองนางอยู่ข้างองค์

สองนายเมียงเข้าเคียงพระทรงศร
เปลื้องอาภรณ์พร้อมพรั่งดังประสงค์
แล้วทุบตีโบยรันปั่นพระองค์
เก็บเครื่องทรงเครื่องใช้ได้พอการ

60
สิ่งใดเหลือก็เป็นเหยื่อกิมิชาติ
ด้วยหมายมาดเก็บเอามาแลกอาหาร
ต่างลงจากไพชยนต์หนีลนลาน
สองทหารลัดแลงเที่ยวแฝงกาย

ขุนโรคาชาญฉกาจฉลาดหลอก
กระซิบบอกกิมิชาติเหมือนมาดหมาย
เราขอขุดกำแพงวังฝังของร้าย
ด้วยเหลือกายจะเอาไปเห็นไม่พ้น

ครั้นกิมิชาติตอบความว่าตามจิต
ตามแต่คิดข้าไซร้ไม่ขัดสน
ต่างเข้าขุดปราการไม่ทานทน
ทั้งรื้อร่นเรื่อยไปจนไหวคลอน ฯ

ฝ่ายองค์ท้าวจิตราชหวาดผวา
เจ็บกายาวิปริตดังพิษศร
พระองค์ช้ำเจ็บแสบแทบม้วยมรณ์
ยกกายกรไม่ถนัดโออัศจรรย์



Create Date : 09 เมษายน 2550
Last Update : 7 พฤษภาคม 2550 8:02:10 น. 3 comments
Counter : 334 Pageviews.

 
แวะมาทักทายจ้า

ว่าง ๆ เชิญชมที่ blog goodpeople ได้นะคะ

comment กันได้คะ


โดย: goodpeople (goodpeople ) วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:20:59:51 น.  

 
เข้ามาอ่านทีไร
ก็เห็นถึงความสวยงามของภาษา


โดย: ทาสบอย วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:11:04:38 น.  

 
มีภาพวาดพู่กันจีนอีกมั้ย
ชอบดูอ่ะ สวยดี


โดย: ทาสบอย วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:14:15:04 น.  

วนารี
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ให้ทิปเจ้าของ Blog [?]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

หัดเขียนเพื่อเรียนรู้ค่ะ
^^^^^^^^^^^^
ความรัก เสลาสลักสวยใส
งามใดเล่า งามใด
เทียบได้งดงาม ความรัก
จรดลึก ในความทรงจำ
ลึกล้ำ ย้ำรอยสลัก
นิรันดรนั้น นานหนัก
แต่รักเรา นานกว่านั้น
^^^^^^^^^^^^

เขาว่าเรา เราอย่าโกรธ ลงโทษเขา
ในเมื่อเรา นั้นไม่เป็น เช่นเขาว่า
หากเราเป็น จริงจัง ดังวาจา
เมื่อเขาว่า อย่าโกรธเขา เราเป็นจริง
Friends' blogs
[Add วนารี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.