|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
 |
|
|
เล่าประสบการณ์หลังผ่าตัดซีสต์....กับ....Morphine 8 เข็ม (น้ำตกไนแองกาล่า Niagara Falls )
https://www.pobpad.com/%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%99
Ep.1
เล่าประสบการณ์วันอาทิตย์ให้ฟังนะครับ..เอาจริงๆเป็นห้วงเวลาที่โหดร้ายผ่านไปยากมากๆ ความกลัว หลายๆอย่าง มีพ่อกับแม่อยู่ใกล้ๆอุ่นใจครับ..ประมาณ 10โมงโดนสวนช่องคลอด สวนฉี่ สวนก้น (สามรู) แทงน้ำเกลืออีก 4 ครั้ง (เจอน้องพยาบาลไม่แม่นเส้น) 11.30 ทีมผ่าตัดมารับหน้าห้อง (หลอนกับชุดเขียวๆครับ) ไปถึงหน้าห้องผ่าตัด (หลอนอีกครั้งครับยิ้มอันเย็นเยือกของทีมงานห้องผ่าตัดชุดเขียวๆ กับ ห้องเย็นเจี๊ยบ..จนขนลุก) ทีมผ่าตัดจับวางบนเขียงพร้อมกางแขนเช่นเดิม เตรียมติดเครื่องมือ หมอวิสัญญีอยู่หัวเตียงบอกว่าเหมือนเดิมนะคะ..พี่จะวางยาแล้วนะ บุมบอกเดี๋ยวก่อนบุมขอรอคุยกับคุณหมอเพื่อความสบายใจ 12.05 คุณหมอมา คุยย้ำกันเรื่องการรักษาก็บอกบุมว่าอย่ากังวล หลังจากนั้น ทีมครอบยามาพร้อมหน้ากาก รอบนี้มาแบบโชยๆ อารมณ์แบบหมอกเทาๆ....และค่อยๆ...เคลิ้มไป..ไม่ได้หลับไปแบบไฟดับถอดปลั๊กอย่างคราวผ่าไอ้ป่วน..หลับไปแปปปนึง...
Ep.2มีพยาบาลมาปลุก พูดซ้ำๆว่าไม่เจ็บนะคะพี่ฉีดยาให้แล้ว 3 เข็มนะ(เดาว่าหลังพักฟื้นดูอาการในห้องผ่าตัดคงพูดว่าเจ็บจนคุณหมอสังเกตุอาการสั่งเพิ่มยา) 13.44 พอเข็นมาถึงห้องได้ยินเสียงพี่เฒ่าพูดว่า น้องแดงมาแล้วๆพร้อมมาจุ๊บแก้ม บุมจำได้แค่ว่า เจ็บและพูดว่าเจ็บซ้ำไปซ้ำมา หลังจากนั้นพยาบาลจะเข้ามาซ้ำมอฟีนให้ถี่มากครับโดยไม่ได้ขอ หมอวาง dose สูงสุดไว้ให้จนพยาบาลแอบบนว่ามากไปรึเปล่า (คือคงอยากให้เราได้โอดโอยบ้าง) ข้ามไปครับเรื่องวิชาทางการแพทย์แต่ละสาขา เอาเป็นบุมไม่ทรมานมาก...และเชื่อมั่นในมือหมอที่เราเลือก
Ep.3 ประสบการณ์มอร์ฟีนครั้งแรกในชีวิตครับ... พอเข็มลงแขนปุปความร้อนวูบวาบวิ่งไล่ขึ้นมาราวกับโดนน้ำร้อนลวกจากแขนขึ้นมาที่หน้าอก พอเริ่มมาถึงหน้าอก ตาบุมคงเบรอแล้วพยาบาลยิ้มถามว่ารู้สึกยังไงคะ บุมบอกไปว่าสดชื่นเหมือนเล่นน้ำตก 555(อารมณ์แบบ ยื่นอยู่ในแอ่งน้ำละอองน้ำฝอยๆกระเด็นมาโดนจมูกเย็นๆสูตรแล้วสดชื่น ) หลังจากนั้นครับวิ่งอย่างเร็วลงมาที่ท้องหายวับไปปลายเท้า ความเจ็บหายไปทันที แต่มีอาการข้างเคียงครับคือ ง่วงหลับสลึมสลือ อ้วกคลื่นไส้ และท้องอืด อึไม่ออกลำไส้แห้ง พอเมื่อวานบ่ายกว่าๆที่บุมบอกว่าถอดสายแล้ว คือบุมไม่รู้ว่าหยุดให้มอร์ฟีนแล้ว ผ่านไปประมาณ สองทุ่มครับเริ่มอยู่ไม่ติด เจ็บจนทรมาน มากให้พี่สถิตย์ไปอ้อนขอเพิ่มยาสักเข็มพยาบาลบอกว่าให้ไม่ได้แล้วคะ ได้แค่พาราเซตามอล😥😥นาทีนี้ท่องคำว่าอดทน จนรุ่งครับก็ยังทรมาน แผลก็เจ็บ พลิกซ้ายขวาเจ็บหมด เจ็บทั้งตัว เดินไม่ได้ จวบจนเช้าฮึดสู้ครับนึกในใจว่า กลับบ้านดีกว่ายังไงก็ต้องทนอยู่ดี..เลยแข็งใจเดินเริงร่าอวดพยาบาลสองสามรอบ พยายบาลถามว่าไปไหนคะ บอกเดินเล่นคะ และแล้วก็ได้กลับบ้านจริงๆ คุณหมอให้ยาถ่ายมาครับเพิ่งจะมาถ่ายออกที่บ้านไม่แน่นท้องแล้ว กินข้าวได้เยอะครับไม่วิงเวียน เป็นการผ่าตัดโดยไม่ได้ใช้เลือดสำรองครับ ✌✌ทั้งหมดนี้ผ่านมาได้ขอบคุณพ่อแม่และพี่ๆนะครับ🥰🥰🥰🥰
| Create Date : 19 พฤศจิกายน 2563 |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2563 7:10:06 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 195 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
