Bloggang.com : waidhaya : John Mayer: Waiting on the world to change

John Mayer: Waiting on the world to change

• John Mayer: Waiting on the world to change •

สงครามต่อต้านการก่อการร้าย(?) ที่รัฐบาลอเมริกัน ส่งบรรดาทหารหนุ่มๆ ทั้งหลายไปรบในดินแดนห่างไกล อย่างยึดเยื้อมากว่าเจ็ดปี มีทหารล้มตายไปเป็นจำนวนมาก (ไม่นับบรรดาพลเรือนของประเทศนั้นๆ ที่ต้องตายเพราะการก่อวินาศกรรม และการโจมตีผิดพลาดของทหารพันธมิตร) โดยไม่มีวี่แววว่าจะเห็นสันติสุขในระยะเวลาที่จะถึง (หรืออีกนัยหนึ่งก็คือฝ่ายต่อต้านยังไม่ “เชื่อง” ต่อนโยบายขวาจัดของจอร์จ บุช) ทำให้เกิดคำถามในบรรดาประชาชนชาวอเมริกันว่า คุ้มหรือไม่ที่จะต้องเอาชีวิตของลูกหลานพวกตนไปเสี่ยงภัยอยู่ในสงครามที่ยังไม่มีวันจบ ดังนั้น จึงมีผู้ต่อต้านนโยบายอันสูญเปล่าของรัฐบาลของ จอร์จ บุช จำนวนมาก ซึ่งไม่เว้นแม้กระทั่ง ศิลปิน ดารา ที่พยายามแสดงจุดยืนในการต่อต้านสงครามอย่างชัดเจน ยกตัวอย่างเช่น เพลง Dear Mr. President ของ Pink ที่เนื้อของเพลงตั้งคำถามต่อประธานาธิบดี เกี่ยวกับการละเลยผู้ด้อยโอกาสในประเทศ แต่กลับให้ความสำคัญกับสงครามเพื่อน้ำมัน (และการแก้แค้นแทนพ่อตัวเองที่เคยเสียหน้าไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน) ทั้งๆ ที่ควรจะสนใจเกี่ยวกับนโยบายในเชิงสวัสดิการสังคม นอกจากนี้ศิลปินต่างก็เริ่มแสดงจุดยืนของตัวเองด้วยการแต่งเพลงไปในลักษณะที่เป็นการเตือนใจสังคมมากยิ่งขึ้น (อารมณ์คงคล้ายๆ กับศิลปินบ้านเราในช่วงปีที่แล้ว)

เมื่อประมาณต้นปีที่แล้ว จขบ. ได้ฟังเพลงๆ หนึ่งของจอห์น แมร์ยฺ (John Mayer) นักกีตาร์หนุ่มชาวอเมริกัน ที่คุณอาจจะรู้จักเขาดีจากเพลง Your body is the wonderland แต่ที่ประสบความสำเร็จอย่างมากในอเมริกาก็เห็นจะเป็นอัลบั้ม Try! ที่ได้มือดีอย่าง สตีฟ จอร์แดน มือกลองระดับพระกาฬ กับ พิโน่ พัลลาดิโน่ ยอดมือเบสมาร่วมมือแบบเฉพาะกิจในนาม John Mayer Trio โดยทั้งสามเปิดตัวครั้งแรกที่งาน Grammy Award ในปี 2005 ซึ่งถือว่าเป็นการเปิดตัวที่สวยสดงดงามมากทีเดียว มาในปี 2006 จอห์นได้ออกอัลบั้มใหม่ชื่อ Continuum ซึ่งมีซิงเกิ้ลเปิดตัวคือ Waiting on the world to change ที่เนื้อหาเพลงบอกว่าสิ่งที่เราเคยเข้าใจมาทั้งหมด แท้ที่จริงแล้วอาจไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดก็ได้อย่างในประโยคหนึ่งของเพลงนี้ที่บอกว่า

“ When you trust your television
What you get is what you got
'cause when they own the information ooohhh,
They can bend it all they want!”

“หากคุณเชื่อทุกสิ่งที่คุณเห็นในโทรทัศน์ คุณก็แค่เชื่อในสิ่งที่พวกเขาอยากให้คุณรู้”

ประโยคนี้สะดุดหู จขบ. ขึ้นมาทันที เพราะเมื่อมาลองคิดดูแล้วก็จริงอย่างที่เพลงเขาว่าจริงๆ สังคมบ้านเราสมัยนี้สื่อโทรทัศน์กลายเป็นแหล่งข้อมูลที่คนส่วนใหญ่คิดว่าน่าเชื่อถือมากที่สุด แต่แท้ที่จริงแล้วสิ่งที่ปรากฏบนหน้าจอสี่เหลี่ยมนั้นกลายเป็นเครื่องมือชักจูงคนได้อย่างดีเยี่ยมที่สุดเช่นกัน ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนก็อย่างเช่น ผิวคล้ำเป็นเรื่องน่ารังเกียจ (ทั้งๆ ที่คนไทยส่วนใหญ่เป็นคนผิวสองสี), อารยธรรมรักแร้ขาว (แล้วรักแร้ไม่ขาวมันผิดตรงไหน?) หรือแม้กระทั่งการติดเคเบิลทีวีจะทำให้ครอบครัวอบอุ่น (แล้วคนที่เขาไม่ติดเคเบิลทีวีนี่ต้องบ้านแตกสาแหรกขาดหรือยังไง?) ค่านิยมเหล่านี้ล้วนเป็นผลผลิตที่มาจากเจ้าตู้แก้วสี่เหลี่ยมที่เรียกว่าโทรทัศน์ทั้งสิ้น

ดังนั้น จอห์นจึงพยายามสื่อสารให้คนฟังรับรู้ว่าเขาต้องการเห็นการเปลี่ยนแปลงของโลกให้เป็นไปในทางที่ดีขึ้น ไม่มีสงคราม ไม่มีการเหยียดเชื้อชาติ และสันติภาพจงมีแก่โลกที่นับวันจะยิ่งน้อยลงๆ เข้าไปทุกที

เวอร์ชั่นที่เอามาให้ฟังนี้เป็นเวอร์ชั่นที่ออกอากาศครั้งแรกที่ Los Angeles โดยท้ายเพลงจอห์นจะพูดคุยถึงเพลงนี้ด้วย ใครสนใจก็ฟังที่โปรแกรมเล่นเพลงข้างล่างได้เลยนะคะ

ป.ล. เอาเพลงมาแปะ แต่ไม่ค่อยได้พูดเรื่องเกี่ยวกับเพลงเท่าไหร่เลย = =’

ป.ล. 2 จอห์น แมร์ยฺ เคยเป็นแฟนของ เจนนิเฟอร์ เลิฟวฺ ฮิวิทท์ (นางเอกหนังเรื่องการ์ฟิลด์) ด้วยแหละ อิอิ

• Music & Lyric •

1,2,1,2,3, Yeah

Me and all my friends
We're all misunderstood
They say we stand for nothing and
There's no way we ever could
Now we see everything is going wrong
With the world and those who lead it
We just feel like we don't have the means
To rise above and beat it

So we keep waiting (waiting)
Waiting on the world to change
We keep on waiting (waiting)
Waiting on the world to change
Its hard to beat the system
When we're standing at a distance
So we keep waiting (waiting)
Waiting on the world to change

Now if we had the power
To bring our neighbors home from war
They woulda never missed a Christmas
No more ribbons on the door
When you trust your television
What you get is what you got
'cause when they own the information ooohhh,
They can bend it all they want!

That's why we're waiting (waiting)
Waiting on the world to change
We keep on waiting (waiting)
Waiting on the world to change
It's not that we don't care
We just know that the fight ain't fair
So we keep waiting (waiting)
Waiting on the world to change

We're still waiting (waiting)
Waiting on the world to change
We keep on waiting (waiting)
Waiting on the world to change
One day our generation
Is gonna rule the population

So we keep on waiting (waiting)
Waiting on the world to change
Now we keep on waiting (waiting)
Waiting on the world to change
We keep on waiting (waiting)
Waiting on the world to change
Waiting on the world to change
Waiting on the world to change
Waiting on the world to change.

Enjoy The Music

Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2551 10:59:19 น.

6 comments

Counter : 818 Pageviews.

เหมือน จอห์น เค้าจะต่อต้านเงียบ ๆ นะครับ จริง ๆ เพลงนี้ผมฟังผ่าน ๆ แต่เห็นคุณยกมาเป็นตัวอย่างเลยลองอ่านดู และคิดว่า ก็รู้สึกเช่นนั้น

โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:09:17 น.

ไม่ค่อยจะได้ฟังเพลงเท่าไร
ทีวีก็ไม่ค่อยได้ดูด้วยสิ เรียกว่า ปิดหูปิดตากันเลยทีเดียว

โดย: กระปุกกลิ้ง IP: 203.150.232.78 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:18:20 น.

สวัสดีค่ะ คุณคะ
อ่านแล้วเห็นด้วยจังค่ะ
เรื่องค่านิยมหน้อมแน้มๆ จากทีวี
แต่ทว่าหลายอย่างเราก็ซึมรับมาโดยไม่รู้ตัวไปแล้วด้วยสิ

แหะๆ คุณทำบล็อกให้เหมือนเว็บ
ระวังนะคะ มีคนขี้เกียจคลิกเยอะนะ
เราเห็นหลายบล็อกที่ทำอย่างนี้ จะมีคนบ่นเยอะอยู่นะคะ
แบบว่าชัวโมงนี้วัฒนธรรมแด--ด่วนมันครอบงำน่ะจ้ะ

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:02:40 น.

นี่แหละคือเหตุผลที่ไม่ค่อยชอบดูทีวี

อ่านเรื่องนี้ของกิฟท์แล้วนึกถึง Pattaya 24/7 ของ Christopher G. Moore
มีบางตอนพูดถึงคนไทยกับค่านิยมผิวขาวกับเรื่องละครน้ำเน่า อ่านแล้วก็พูดไม่ออกแฮะ

กิฟท์ได้ฟัง Shame on You ของ Andrea Corr หรือยัง

โดย: ปิยะรักษ์ IP: 118.172.8.32 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:30:56 น.

เป็นวิธีการบอกจุดยืนของตัวเองสำหรับนักร้อง/นักแสดงในบ้านเขาเนอะ พี่ว่าดีนะ อย่างนักแสดงในบ้านเรา เวลาจะเลือกตั้งที มีนักข่าวไปถามว่า เลือกใคร ชอบใคร ก็ตอบเป็นกลางๆ ทุกที เอาปลอดภัยไว้ก่อน

น้อยคนที่จะออกมาบอกตรงๆ เลยว่าอยู่ข้างใคร ชอบใคร สนับสนุนใคร

อย่างเมกาที่ว่ามันก็เป็นข้อดีไปอย่าง คนเขาพร้อมที่จะออกมาบอกว่า ผม/ฉันสนับสนุนใคร อยากให้โลกเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ใช้เพลง ใช้หนัง ใช้เครื่องมือในสายอาชีพของตัวเองเปิดเผยความรู้สึก พี่ว่าดีนะ

โดย: นายน้อย IP: 58.9.129.32 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:08:18 น.

คุณพยัึคร้ายแห่งคลองบางหลวง : ช่วงนี้เป็นเทรนด์ใหม่ของศิลปินอเมริกันน่ะค่ะ ที่ต้องต่อต้านนโยบายของเฮียบุชเค้า (ก็นโยบายมันไม่ดีจริงๆ นิ)

เอ๋ : ปิดหูปิดตามากไปก็ไม่ดีนะ เพราะไม่รู้อะไรเลย เอาเป็นว่า เวลาเจออะไรก็ให้เลือกฟังหลายๆ ด้าน แล้วก็คิดตัดสินใจเอาเองดีกว่านะจ๊ะ

คุณยิปซีฯ : บางทีเราก็ซึมซับมันเข้าไปจริงๆ แหละค่ะ เล่นนำเสนอทุกวินาทีเท่าที่ทำได้ มันก็ต้องติดตัวไปไม่มากก็น้อยแหละ
มาตอนนี้ชักจะรู้สึกว่าทำบล็อกแบบนี้มันยุ่งยากพิกล สงสัยเดือนหน้าต้องกลับไปใช้แบบเดิมแล้วค่ะ แบบนี้ภาระผูกพันเยอะเหลือเกิน
วัฒนธรรม Dag-ด่วน มันครองเมืองจริงๆ ค่า (การเมืองบ้านเรายังเป็นแบบ Dag-ด่วนเลย อิอิ)

ส้ม : เรื่องนี้ฉันยังไม่ได้อ่านเหมือนกันว่ะแก แต่เรื่องค่านิยมของคนไทยในสายตาของฝรั่งที่ฉัันได้ยินมา มันเจ็บปวดจี๊ดๆ ถึงใจเลยแหละแก T-T
ป.ล. เพลงนี้แกมีหรือเปล่าล่ะ จะได้ไปปล้นเอามาฟังที่บ้าน

พี่อิง : กิฟท์ก็อยากเห็นศิลปินบ้านเราแสดงจุดยืนแบบนี้บ้างเหมือนกัน แต่น่าเศร้าก็คือว่า ดารา ศิลปิน บ้านเราเขาไม่ค่อยกล้าทำอย่างนั้นน่ะสิครับ (ด้วยเหตุผลอะไรก็รู้ๆ กันอยู่)

โดย: waidhaya

วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:44:36 น.