ฉู่เฉียวเดินวนวน ก็เห็นว่าบัณฑิตเหลียงถูกจับมาเข้ากรง ขายเป็นทาสอีกล่ะ เถ้าแก่ขายทาสเห็นฉู่เฉียวก็บอกอ้าวกลับมาซื้อทาสคนเดิมด้วย อีกแล้ว แต่คราวนี้ราคาขึ้นสูงลิบเป็นสองเท่าเลยนะ ฉู่เฉียวเลยบอกว่าข้าไม่คิดว่าจะซื้อเป็นครั้งที่สองหรอก.... ข้าปล้นเถ้าแก่เลยละกัน ปล่อยทาสคนนี้มาให้ข้าเดี๋ยวนี้ (เอามีดจี้คอเถ้าแก่) เถ้าแก่เลยจำต้องยอมให้คนปล่อยบัณฑิตเหลียงออกมา...ฉู่เฉียวกับบัณฑิตเหลียงมาหลบซ่อนตัวอยู่ที่วัดร้าง แต่พวกทหารก็มากันตรึม (มีการย่องแสดงว่ารู้ว่าเป็นฉู่เฉียว) พวกทหารที่มามีพลธนูมาด้วย ทำให้ฉู่เฉียวต้องต่อสู้อย่างยากลำบาก และพลาดโดนลูกธนู 1 อันที่ใกล้ๆ ไหล่บาดเจ็บ ฉู่เฉียวสู้เต็มที่ขวางกระบี่น้องหงส์ไปปักอยู่บนหลังคาวัดร้าง แล้วฉู่เฉียวก็รีบพาบัณฑิตเหลียงหนีไป แต่หนีไปได้แป๊บเดียวฉู่เฉียวก็หมดแรง เพราะบาดเจ็บรีบบอกให้บัณฑิตเหลียงไปซะ บัณฑิตเหลียงเห็นฉู่เฉียวบาดเจ็บก็ไม่อยากไป แต่ฉู่เฉียวไล่เลยจำเป็นต้องไป เพราะบัณฑิตเหลียงเดินออกไปแล้ว พวกของเถ้าแก่ทีขายทาสก็เข้ามารุมฉู่เฉียวตอนแรกฉู่เฉียวก็ทำท่าว่าจะสู้ได้ แต่ด้วยบาดแผลทำให้ลำบากหน่อย บัณฑิตเหลียงวิ่งแบกถังว่าเขวี้ยงใส่ลูกน้องเถ้าแก่ค้าทาส และตกอยู่ใต้อุ้งเท้าของพวกเถ้าแก่ในเวลาต่อมา สรุปคือฉู่เฉียวต้องยอมถูกพวกของเถ้าแก่ค้าทาสจับไปขายเพราะถ้าไม่ยอมให้จับ พวกนั้นจะฆ่าบัณฑิตเหลียงซะ....

เยียนสวินเดินทางออกจากเยียนเป่ยมาหาเฟิ้งเหมียน เพราะเฟิ้งเหมียนส่งรายงานมาว่าเมืองเซียนเยียนกำลังเติบโตเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก การค้าเริ่ด ตอนนี้หลิวอี้(ลูกน้องเก่า) ที่ได้รับคำแนะนำจากท่านอู่ สร้างเนื้อสร้างตัวได้ร่ำรวยมาก และกลายเป็นผู้นำทางการค้าของเมืองเซียนเยียน ซึ่งผลประโยชน์ต่างๆ ที่ได้จากการค้าที่นี้ ได้ถูกกลับส่งไปช่วยคนที่เยียนเป่ยตลอด ทำให้เยียนเป่ยร่ำรวยใครๆ ก็อยากครอบครองเยียนเป่ย แต่ตอนนี้เนื่องจากที่เมืองเซียนเยียนคนที่ปกครองใช้ระบบรัฐบาลผสม มีคนในรัฐบาลหลายคนที่รวมมือกันให้หยุดส่งผลประโยชน์ไปเยียนเป่ย ทำให้กลุ่มของเยียนสวินก็ต้องการหนังสือบัญชีรายชื่อ (ในนั้นโชว์ว่าใครสนับสนุนเยียนเป่ยใครไม่สนับสนุนเยียนเป่ย) อวี้เหวินเย่วของต้าเว่ยก็เช่นกัน ก็ออกสืบหาหนังสือบัญชีรายชื่อนี้ (แต่งานหลักคือตามหาฉู่เฉียวชิมิท่านเย่ว)

ทางด้านฉู่เฉียวก็บาดเจ็บ ลูกธนูยังคงค้างอยู่ที่ไหล่ (อักเสบมั้ยยยย) ในระหว่างที่อยู่ในกรง บัณฑิตเหลียงก็มอบหนังสือบัญชีรายชื่อให้ฉู่เฉียวเก็บไว้ บอกเดี๋ยวตัวเองจะทำหาย ฉู่เฉียวก็ทำหน้าแบบข้าก็ป่วยจะแย่อยู่ล่ะ ยังจะเอามาฝากข้าอีก ไม่ได้เปิดดูด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร ฉู่เฉียวตัวร้อนจัด ทำให้บัณฑิตเหลียงต้องตะโกนบอกเถ้าแก่ค้าทาส ในขณะที่คนของเถ้าแก่ค้าทาสนำตัวฉู่เฉียวออกจากกรงเพื่อไปรักษานั้นอวี้เหวินเย่วกับเย่วฉีและคณะก็เดินมาอยู่แถวนั้นพอดีหันไปเห็นฉู่เฉียวแว๊บๆ ที่กำลังถูกนำตัวออกจากกรงขัง อวี้เหวินเย่วรีบเดินตรงดิ่งเข้ามาที่ร้านขายทาส แต่มาถึงก็หาไม่พบแล้ว เถ้าแก่เลยเกลี้ยกล่อมให้อวี้เหวินเย่วซื้อทาสทั้งหมด อวี้เหวินเย่ว(ผิดหวังที่ไม่เจอฉิงเอ๋อร์) แต่ก็ซื้อทาสทั้งหมดออกมา.......พออวี้เหวินเย่วไปแล้ว บัณฑิตเหลียงก็แบกฉู่เฉียวออกมาที่เวทีร้านขายทาสแล้วก็มีผู้ชายสูงวัยมาขอซื้อฉู่เฉียวไป (ขายเป็นแพคคู่พี่ชายน้องสาว) บัณฑิตเหลียงแบกฉู่เฉียวตามคนที่ซื้อไป......ทางด้านอวี้เหวินเย่ว พอเดินทางมาได้หน่อยก็ได้ข่าวเรื่องกระบี่น้องหงส์กระบี่คู่พี่ห่านของตนจึงรู้ว่าฉู่เฉียวต้องได้รับบาดเจ็บแน่ๆ ก็รีบวิ่งกลับมาที่ร้านขายทาสอีก ตอนแรกเถ้าแก่จะไม่บอก แต่พอถูกขู่เอาจริงจัง เถ้าแก่เลยยอมบอกว่ามีคนมาซื้อไปแล้วและพากันออกไปจากเมืองแล้ว อวี้เหวินเย่วได้ยินก็รีบให้คนเอาม้ามาและรีบเดินทางมุ่งหน้าไปเมืองเซียนเยียนทันที เพราะได้ข่าวมาว่าคนที่ซื้อฉู่เฉียวพาลงเรือมุ่งหน้าสู่เมืองเซียนเยียน.....

ฉู่เฉียวรู้สึกตัวก็พบว่าตัวเองอยู่บนเรือ มีบัณฑิตเหลียงคอยดูแลและใส่ยาให้ไม่ห่าง บัณฑิตเหลียงเล่าให้ฉู่เฉียวฟังว่านายท่านซื้อพวกเรามาแล้วก็ตามหมอมารักษาอาการบาดเจ็บของเจ้า นั่นไงยาอยู่นั้น ฉู่เฉียวเห็นยาก็รู้ว่าเป็นยาชั้นเลิศ จึงหยิบขวดยาและเดินออกมาที่หัวเรือ ได้พบกับชายลึกลับที่ใส่แหวนสีเขียว นั่งบนรถเข็น (คนนี้ฆ่าแม่ฉู่เฉียวเน้อะ ต้องใช่แน่ๆ) ฉู่เฉียวถามว่าอะไรเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ท่านซื้อพวกข้ามา ชายลึกลับตอบตัวเองไม่ได้อยากซื้อ แต่มีคนไหว้วานมาให้มาช่วยเจ้า ฉู่เฉียวถามว่าใคร ชายลึกลับเลยบอกว่าก็องค์ชายลีเค่อต้าเหลียง...พอฉู่เฉียวได้ยินก็เดินหลีกออกไป พอเรือเทียบฝั่งปุ๊บ ฉู่เฉียวกับบัณฑิตเหลียงก็รีบลงจากเรือทันที ฉู่เฉียวไล่ให้บัณฑิตเหลียงแยกทางกันได้แล้ว (ฉู่เฉียวคงกลัวว่าบัณฑิตเหลียงจะได้รับอันตรายเพราะใครๆก็อยากจับตัวฉู่เฉียวไปรับรางวัล แต่บัณฑิตเหลียงกลับเสียใจที่ฉู่เฉียวเอาแต่คิดว่าตัวเองจะเอาเงินฉู่เฉียวเพื่อใช้ในการเดินทาง) บัณฑิตเหลียงจึงยอมแยกทางไปอย่างเงียบๆ...........แต่พอแยกทางได้แป๊บหนึ่ง (อีกล่ะ) ฉู่เฉียวก็นึกได้ว่าหนังสือบัญชีรายชื่ออยู่ที่ตนเอง จึงย้อนกลับมาเพื่อจะคืนหนังสือบัญชีรายชื่อให้บัณฑิตเหลียง...... แต่ฉู่เฉียวพบว่าบัณฑิตเหลียงถูกทหารล้อมจับ(อีกล่ะ 555) ทหารกลุ่มนี้ก็ต้องการหนังสือบัญชีรายชื่อด้วยเช่นกัน....

ด้วยความที่ต้องการช่วยบัณฑิตเหลียง ฉู่เฉียวเลยลักลอบเข้ามาในบ้านเศรษฐีคนหนึ่ง ...กำลังจะจวนตัวมีคนเห็น ฉู่เฉียวเลยรีบเข้าไปจะหลบในห้อง แต่บังเอิญเป็นห้องของนางรำ ที่ทางเศรษฐีเตรียมไว้ต้อนรับองค์ชาย ...แต้น แต้น ท่านอวี้เหวินเย่วนั่นเอง ด้วยความที่อาการป่วยกำเริบ (โรคหนาวลึก) เลยต้องมาแช่น้ำแร่ซักกะหน่อย เศรษฐีบอกเตรียมนางรำไว้ต้อนรับท่านและปรนนิบัติองค์ชายแล้ว นางเก๋งเรื่องนวดด้วย.....พออวี้เหวินเย่วเข้ามาในห้อง ก็เห็นผู้หญิงนั่งคุกเข่าก้มหน้าอยู่หลังม่านลูกปัด (ต่างคนต่างมองไม่เห็นกัน ไม่ชัดเจน แต่สังเกตว่าพอฉู่เฉียวรับว่า ค่ะ คำนึงก็เหมือนอวี้เหวินเย่วจะคุ้นๆ เสียงเน้อะ มีเลิกคิ้วนิดๆ).......อวี้เหวินเย่วเดินไปถอดเสื้อผ้า ส่วนฉู่เฉียวก็กำลังจะย่องออกจากห้อง แต่อวี้เหวินเย่วเรียกไว้ซะก่อน (อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอาแล้ว เอาแล้ว ) อวี้เหวินเย่วให้ฉู่เฉียวมานวดให้หน่อย (คิดว่าเป็นนางรำ) ฉู่เฉียวก็เข้ามานวดให้ ทางด้านหลัง แล้วฉู่เฉียวก็ตัดสินใจจะฆ่าคุณชายคนนี้ให้ตายซะ โดยการดึงมีดโกน(มีด้าม) ที่แอบไว้ในผมกะจะปาดคอ แต่ท่านเย่วรู้ตัวซะก่อน เลยเกิดการต่อสู้แบบเซ็กซี่ๆ ถูกใจติ่งยิ่งนัก .......อะบรรยายนิสสสส....ฉู่เฉียวพยายามจะเอามีปาดคอแต่อวี้เหวินเย่วปัดมีดตกลงอ่างน้ำไป แล้วดึงแขนฉู่เฉียวให้เหาะลอยมาข้างหน้า แต่ก็ยังไม่ได้เห็นหน้าเพราะฉู่เฉียวเตะน้ำใส่ตาท่านเย่วซะก่อน ท่านเย่วกระชาก (เรียกอะไรแว๊) เสื้อคลุมและชั้นในของฉู่เฉียวออก (ว้าววววว ) เห็นแผ่นหลังของ ญ มีรอยแผลเป็นแบบถูกฟันมา ซึ่งก็จะมีแต่ทาสเท่านั้นที่จะมีรอยพวกนี้ เลยเหาะตามติดมาขอบเตียง ฉู่เฉียวกระโดดขึ้นเตียงแล้วทั้งคู่ก็สู้กันไปมาจนกระทั่งอวี้เหวินเย่วถูกฉู่เฉียวเตะขาล้มลงมาจูจุ๊บที่ปากฉู่เฉียวพอดิบพอดี (อร๊ายยยยยยยยยยย อร๊ายยยยยยยยย อร๊ายยยยยยยย ) ฉู่เฉียวกับอวี้เหวินเย่วถูกที่นอนหล่นลงมาทับทำให้สู้ถีบของสะเปะสะปะ เย่วฉีและกลุ่มองครักษ์ที่อยู่ด้านนอกได้ยินก็อมยิ้ม เย่วฉีรีบวิ่งเข้ามาในห้องของอวี้เหวินเย่ว อวี้เหวินเย่วรีบเอาผ้าคลุมหัวฉู่เฉียวไว้ แล้วดูเย่วฉีให้ออกจากห้องไปห้ามมารบกวน.......... พอเย่วฉีออกจากห้องไปแล้ว พวกเพื่อนๆ พี่ ๆ น้องๆ องครักษ์ก็เข้ามาถามว่าเป็นไงบ้าง เย่วฉีบอกเหมือนไม่ใข่เจ้านายเลย หรือว่านายจะโดนวางยา (555555555 ขำเย่วฉี) แต่พวกองครักษ์คนอื่นๆ ก็บอกว่าดีแล้ว ไม่เคยเห็นนายกับ ญ คนไหนมานานแล้ว คนนี้ต้องมีดีมากๆ แน่ๆ พวกเราต้องพานางกลับฉางอันไปด้วยนายจะได้มีความสุข.............พอตั้งสติได้แล้วทั้งคู่ก็ฟาดฟันกันด้วยคำพูดเล็กน้อย พอฉู่เฉียวได้ยินว่าเว่ยเปลี๋ยนไป๋ (เว่ยซูเย่ว) มา ก็เลยจะหนีแต่อวี้เหวินเย่วจับตัวไว้ บอกฉู่เฉียวว่าถ้าออกไปตอนนี้ไม่รอดแน่ในวังตั้งค่าหัวไว้คนรอตามล่าเพียบ .....ฉู่เฉียวเลยจำเป็นต้องอยู่ในห้องกับอวี้เหวินเย่ว....

..........................................................................................................................

ฉู่เฉียวลอบเข้ามาช่วยบัณฑิตเหลียง โดยการทำร้ายทหารยามสลบไปเลย แล้วก็พาบัณฑิตเหลียงไปกับตน พอมาถึงในป่าฉู่เฉียวบอกให้บัณฑิตเหลียงล่วงหน้าหนีไปก่อน....ส่วนฉู่เฉียวก็ล่อให้พวกที่ตามมาไปอีกทางหนึ่ง ฉู่เฉียวควบม้าไปด้วยความเร็วทำให้หนังสือบัญชีรายชื่อร่วงหล่นตกลงไปบนพื้น ฉู่เฉียวกลับมาเก็บแต่ก็ถูกเฉินหยวน มาแย่งไปได้ครึ่งเล่ม หลังจากนั้นก็แยกกันไป....(หนังสือบัญชีรายชื่ออยู่ที่ฉู่เฉียวครึ่งหนึ่ง อยู่ที่เฉินหยวนครึ่งนึง)

ฉู่เฉียวขี่ม้าหนีจนมืด อวี้เหวินเย่วก็ขี่ม้าตามมาทันและบอกฉู่เฉียวว่าเข้าใจเลือกม้านะ ม้าเนี้ยเป็นม้าฝึกของอเว่ยเปลี๋ยนไป๋ ยังไงเจ้าก็หนีไม่รอดหรอก (แล้วก็ยื่นมือให้ อุ๊ยย หวานเน้อะ) อวีเหวินเย่วดึงฉู่เฉียวมาขี่ม้าตัวเดียวกันแล้วควบม้าออกไปอย่างรวดเร็ว....พออวี้เหวินเย่วกับฉู่เฉียวรอดพ้นจากการตามล่าของเว่ยเปลี๋ยนไป๋แล้ว ก็ดันมาพบกับ 3 นักฆ่า (ผู้หญิงนมบูมมาก อิอิ นังสนมหลานว่าจ้างมาฆ่าฉู่เฉียว) อวี้เหวินเย่วมอบดาบน้องหงส์คืนให้ฉู่เฉียวแล้วทั้งคู่ก็เผชิญหน้าสู้กันกับพวกนักฆ่า อวี้เหวินเย่วจัดการตัวหัวหน้าได้ แต่แป๊บเดียวนางหัวหน้าก็ขวางเข็มพิษมมที่อวี้เหวินเย่ว แต่ฉู่เฉียวรีบวิ่งเข้ามารับไว้....พอพวกนักฆ่าหนีไปแล้ว ฉู่เฉียวก็หมดสติไปเพราะพิษ อวี้เหวินเย่วอุ้มฉู่เฉียวแล้วก็วิ่งคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟ...

ทางด้านแม่ทัพเฉินหยวน รีบนำหนังสือบัญชีรายชื่อครึ่งเล่มไปให้เยียนสวิน.....พอได้หนังสือรายชื่อมาแล้วทำให้เยียนสวินตัดสินใจวางแผนที่จะยึดครองเซียนเยียน โดยเริ่มจากบงการพวกขุนนางให้ได้ เยียนสวินแต่งตั้งให้แม่ทัพเฉินหยวนเป็นหัวหน้าไปจัดการเรื่องนี้.......แม่ทัพเฉินมาถึงที่ประชุมพวกพ่อค้าและขุนนางกำลังดื่มด่ำเหล้ากันอยู่อย่างหนุกหนาน...แม่ทัพเฉินเข้ามากับเฟิ้งเหมียน ...ตอนแรกพวกขุนนางพ่อค้าก้อต่อต้านแม่ทัพเฉิน แม่ทัพเฉินเลยแทงท่านอวี้ตาย (เชือดไก่ให้ลิงดู) พอคนอื่นๆ เห็นก็กลัวตายก็เลยบอกว่าจะสนับสนุนเงินให้เยียนเป่ยเต็มที่เลย......พอแม่ทัพเฉินเดินออกมาจากงานเลี้ยงแล้วก็คุยกับเฟิ้งเหมียนประมาณว่ายังไงตอนนี้ต้าเว่ยก็รู้ว่าบัญชีรายชื่อหายไป ยังไงก็ต้องตามเก็บพวกเศรษฐ๊เหล่านี้อย่างแน่นอน ตอนนี้พวกนี้ไร้ประโยชน์ล่ะข้าจะจัดการให้หมด..........เฟิ้งเหมียนถามแม่ทัพเฉินว่าเรื่องนี้องค์ชายเยียนสวินรู้หรือยัง เฉฺินหยวนตอบก็องค์ชายมอบดาบสั้นนี้ให้ข้าก็แสดงว่าให้ข้ามีอำนาจสูงสุดจัดการเรื่องราวได้เลย...การตามฆ่าก็เริ่มขึ้นนำทีมด้วยเฉินหยวนทยอยฆ่าครอบครัวของเหล่าบรรดาเศรษฐีนี้ตายเกลี้ยง มีเหลือโม๋เอ๋อร์เท่านั้นที่รอดชีวิต ลูกชายของท่านเศรษฐีอวี้.....

ทางด้านอวี้เหวินเย่วพอรู้ว่าเข็มมีพิษก็อุ้มและพาฉู่เฉียวไปรักษาตัว ระหว่างทางพบขบวนคาราวานของพ่อค้ากำลังมุ่งหน้าไปต้าเหลียง อวี้เหวินเย่วเลยพาฉู่เฉียวมาเดินทางกับกลุ่มนี้ ทุกคนก็เข้าใจว่าอวี้เหวินเย่วกับฉู่เฉียวเป็นสามีภรรยากัน.....ฉู่เฉียวฟื้นจากร่างกายอ่อนเพลีย ณ ตอนนี้อวี้เหวินเย่วบอกว่าสามารถยับยั้งพิษเจ้าไว้ได้ชั่วคราวนะ ข้าจะรีบหายาถอนพิษมาให้เจ้าให้ได้.............พอขบวนหยุดพัก ทั้งฉู่เฉียวและอวี้เหวินเย่วก็นั่งกินขนมปังแห้ง แล้วคุยกัน ฉู่เฉียวพูดประมาณว่าเดี๋ยวนี้ท่านเปลี่ยนไปนะทานขนมปังแห้งนี้ได้ด้วย แต่ก่อนไม่ได้เลย อวี้เหวินเย่วบอกใช่ข้าเปลี่ยนไปได้สามปีกว่าล่ะ (เจ้าไปอยู่กับเยียนสวิน)...หลังจากข้าเห็นการฆ่ากันการตายของทหารที่ชายแดนแล้วข้าถึงเข้าใจอย่างลึกซึ้งเรื่องที่เจ้าทำไมสู้สุดชีวิตเพื่อรักษาชีวิตไว้ .......(อร๊ายยย เดี๋ยวเราไปบอกรักสไตล์ท่านเย่วที่รูปนะฮ๊าาาา)

ฉู่เฉียวกลับมาไหว้หลุมศพของซิงซิง (เด็กหญิงน้อยที่ตาย) แต่โชคดันไม่ดีมาเจอเว่ยเปลี๋ยนไปซะก่อน เลยถูกล้อมไว้ ฉู่เฉียวยิงธนูไปเฉียดคอของเว่ยเปลี๋ยนไป๋ แต่คนของทางโน้นเยอะกว่า พอฉู่เฉียวถูกล้อมก็ตัดสินใจวิ่งกระโดดลงหน้าผา...(พกอุปกรณ์เชือกมาด้วยนะคร๊าฟ) แต่ฉู่เฉียวเกาะเชือกอยู่ได้ไม่นานก็ตกลงไปจากหน้าผา ..โชคดีที่มีรถม้า (ตอนแรกก็คิดนะของใครฟร่ะ) พอเปิดหน้ามากลายเป็นลีเค่อนั่นเองมารอรับฉู่เฉียว ได้อย่างเหมาะเจาะ......

อวี้เหวินเย่วนำกำลังมาหาเว่ยเปลี๋ยนไป๋ เพราะได้ยินข่าวว่าไล่ล่าฉู่เฉียว เว่ยเปลี๋ยนไป๋บอกฉู่เฉียวตายไปแล้วตกหน้าผาตายเละ............อวี้เหวินเย่วกำลังซึน ซึน อยู่ในห้องหนังสือ ก็มีลูกธนูลอยมาพร้อมข้อความบอกว่าฉู่เฉียวอยู่ที่ไหน...ท่านเย่วรีบบึงไปทันทีพอมาถึงคำแรกเจอหน้าลีเค่อก็ถาม ฉิงเอ๋อร์ล่ะ .........ลีเค่อทำหน้างง ใครอะฉิงเอ๋อร์ ...อวี้เหวินเย่วเลยทำหน้าแบบเสียไม่ได้ต้องเรียกว่า ก็ เฉียวเฉียว ไง........ลีเค่อยิ้ม อ๋อ ตามข้ามา...........(ลิงน้อยนี่ฉลาดมาก )

อวี้เหวินเย่วเห็นฉู่เฉียวนอนบาดเจ็บอยู่บนเตียงก็รีบเข้ามาดูด้วยความเป็นห่วง แต่ฉู่เฉียวฟื้นได้แค่แป๊บเดียวประมาณ 5 วิ ก็สลบไปอีก ลีเค่อบอกอวีเหวินเย่วว่าฉู่เฉียวได้รับพิษ น่าจะเป็นของพวกหวังเชิงอินแน่เลย พิษนี้ซับซ้อนมากนักยากมากที่จะปรุงยาถอนพิษได้เอง ต้องไปเอาจากพวกมันเท่านั้น นี่ถ้าฉู่เฉียวไม่ได้ยาถอนพิษในเร็ววันนี้นางคงไม่รอด...........