BlogGang.com : : wansugar

ฉู่เฉียวเข้ามาในห้องนอนของอวี้เหวินเย่ว เข้ามาแล้วก็ยืนเก้เก้กังกัง ทำไรดีแว๊ อวี้เหวินเย่วบอกมาโกนหนวดให้ข้าหน่อย ฉู่เฉียวกำมือแน่นนึกถึงภาพของน้องชายที่ถูกอวี้เหวินเย่วแทงหน้าอกตายแล้วโยนเข้ากองไฟ อวี้เหวินเย่วหลับตานิ่งรอให้ฉู่เฉียวโกนหนวดให้---ทางฉู่เฉียวก็คิดจะปาดคอดีมั้ย หรือไม่ทำดี คิดไปคิดมา (ถ้าในนิยายไม่ต้องคิดนางปาดคอแน่นอน) .... อวี้เหวินเย่วลืมตาขึ้นมา แล้วถามฉู่เฉียวว่าทำไมเจ้าไม่ถือโอกาสฆ่าข้าแก้แค้นให้น้องชายเจ้าเลยล่ะเจ้ามีโอกาสแล้ว ฉู่เฉียวรีบบอกข้าไม่บังอาญท่านเข้าใจผิดแล้ว แล้วก็มอบอยู่...อวี้เหวินเย่วพาฉู่เฉียวมาเปิดหน้าต่างดูว่าตอนนี้น้องสาวทั้งสองคน คือเสี่ยวปาและเสี่ยวฉีก็ได้เข้ามาอยู่รับใช้ในตำหนักของอวี้เหวินเย่วด้วยแล้วนะ ทำให้ข้ามั่นใจได้ว่าเจ้าคงไม่กล้าฆ่าข้าหรอก (โหห ใช้น้องสาว 2 คนของฉู่เฉียวเป็นตัวประกัน พระเอ๊กพระเอก )....

อวี้เหวินเย่วตั้งชื่อใหม่ให้ฉู่เฉียว (จากเสี่ยวเลี่ยว เป็นซิงเอ๋อร์ อืมม จัดไปท่าน) ฉู่เฉียวเห็นด้วยบอกข้าชอบชื่อใหม่นี่มาก อวี้เหวินเย่วเลยเดินเข้ามาหาฉู่เฉียวแล้วบีบแก้ม เจ้าชอบชื่อนี้จริงๆ เหรอ (แบบประมาณหน้าเจ้าไม่เห็นจะบอกว่าชอบ) ฉู่เฉียวพยายามยิ้ม (55555 ยิ้มแบบเฮ้อออ) อวี้เหวินเย่วเลย (งอล) หมุนตัวกลับไปนั่งต่อพร้อมสั่งไปจัดเตียง (อร๊ายย ทางคนดูทางนี้ก็คิดไปไกลแล้วว)

ฉู่เฉียวกระสับกระส่าย จะถอดเสื้อผ้าด้วยมั้ย (555) แล้วต้องทำอะไรก่อน ...แต่อวี้เหวินเย่วบอกให้ฉู่เฉียวไปหยิบหนังสือมาให้หน่อยและบอกฉู่เฉียวว่าพรุ่งนี้เจ้าจะต้องถูกลงโทษ (งง ลงโทษอะไรอ่ะ) ฉู่เฉียวงง ว่าเรื่องอะไร ทำไม ฉู่เฉียวเลยก้มตัวก้มหัวไปกับพื้นห้องอยู่แบบนั้น (จนหลับจริง มีกรนเบาๆ ) อวี้เหวินเย่วม้วนหนังสือเคาะหัวฉู่เฉียว แล้วบอกฉู่เฉียวว่าพรุ่งนี้เจ้าต้องโดนทำโทษ 2 ครั้งในวันพรุ่งนี้ (เฮ้ยยย ใช่ปะ ต้องใช่แน่ๆ ทำโทษคือ จู๋จี๋ดู๋ดี๋กัน 2 ครั้งพรุ่งนี้เช้า อร๊ายยย 555 ชอบอ่ะ)...แล้วก็สั่งให้ฉูเฉียวไปเตรียมของว่างมาให้กินหน่อย ฉู่เฉียวก็จัดวางตะเกียบ ถ้วย แต่ตำแหน่งก็ผิดหมด อวี้เหวินเย่วต้องจัดใหม่ให้ดู.... บอกข้าจะกินพลัมลอยแก้ว ฉู่เฉียวรีบไปจัดเตรียมมาให้ และคราวนี้ฉู่เฉียวก็จัดเรียงตำแหน่งของตะเกียบและถ้วยต่างๆ ถูกต้องเป๊ะ...

อวี้เหวินเย่วบอกฉู่เฉียวเอามือมา ฉู่เฉียวยื่นมือไปให้ อวี้เหวินเย่วจับนิ้วของฉู่เฉียวเอามีดมาปาดป๊าด เลือดออก ฉู่เฉียวบอกข้าเจ็บ นกแก้วได้ยินก็ร้องเสียงดัง "ข้าเจ็บมาก ข้าเจ็บมาก" ลั่นไปทั่ว (ตลกอะ คนที่ได้ยินก็เข้าใจว่าสองคนนี้กำลังฟิชเจอริ่งกัน) ...ฉู่เฉียวเผลอหลับไปเพราะกลิ่นกำยานในห้องของอวี้เหวินเย่ว อวี้เหวินเย่วเลยอุ้มฉู่เฉียวมานอนบนเตียง แล้วก็มั่นใจว่าฉู่เฉียวไม่ใช่พวกนักฆ่าหรือคนที่มีวิทยายุทธ์เพราะขนาดยานอนหลับจากกำยานยังทำให้ล้มได้...อวี้เหวินเย่วห่มผ้าให้ฉู่เฉียวแล้วเหลือบมองฉู่เฉียว แล้วก็หันไปสั่งนกแก้วที่ยังตะโกน "ข้าเจ็บมาก ข้าเจ็บมาก" ไม่ยอมหยุดให้หยุดลง บอก "พอได้แล้ว" พอนกแก้วได้ยินแทนที่มันจะหยุด มันดันตะโกนต่อ "พอได้แล้ว พอได้แล้ว " (5555555555555 คนได้ยินก็คิดว่าฉู่เฉียวขอให้อวี้เหวินเย่่วหยุดฟิชเจอริ่ง กิมมิกนี่ดี รักนกแก้วมาก ณ จุดนี้) ...ยายจินซูได้ยินเสียงนก ก็จิตริษยาหนัก กำเริบหนักหน่วงมาก...

ตอนเช้า ฉู่เฉียวตื่นลืมตา ก็เห็นว่าอวี้เหวินเย่วนอนอยู่ข้างๆ โดยมือของฉู่เฉียวจับแขนของอวี้เหวินเย่วอยู่ ฉู่เฉียวตกใจร้องกรี๊ด ....นกแก้วได้ยินก็ กรี๊ดตาม (5555555555 นกแก้วนี่สุดยอด) เสียงนกดังไปทั่ว แม้กระทั่งคนในครัวก้อได้ยินกันหมด ต่างก็คิดกันไปว่านายท่านกับซิงเอ๋อร์ อีกแล้ว (555555 ) จินซูโกรธมากแต่ก็ต้องมารับอาหารเช้าของอวี้เหวินเย่วไปส่งอวี้เหวินเย่วแล้ว

อวี้เหวินเย่วพูดขึ้นประมาณว่า เจ้านี่ออกอาการเว่อร์จริงๆ เจ้าเองไม่ใช่เหรอที่มาขอให้ข้ารับเจ้าเป็นทาสรับใช้ส่วนตัวแล้วจะมาร้องทำไม อวี้เหวินเย่วกระฉากผ้าห่มออกแล้วก็ปะมือกันเล็กน้อย...อวี้เหวินเย่วบอกคนรับใช้ส่วนตัวของข้าต้องมีวิชามีวิทยายุทธ์ อวี้เหวินเย่วโชว์ฝีมือให้ฉู่เฉียวดู ฉูุ่เฉียวมองอย่างใส่ใจ (จำได้) จากนั้นฉู่เฉียวก็ทำตามท่าที่อวี้เหวินเย่วโชว์ให้ดู อวี้เหวินเย่วเข้ามาจับเอวฉู่เฉียว ...(แล้วก็นะ เหมือนเต้นรำ กันไป) จบลงด้วยท่าที่อวี้เหวินเย่วล๊อคคอกับขาฉู่เฉียว ไว้ จังหวะเดียวกับที่จินซูนำอาหารเช้าเข้ามาให้พอดี ฉู่เฉียวก็อายนะ แต่ไม่รู้จะทำยังไง อวี้เหวินเย่่วยังล๊อคคออยู่ไม่ยอมปล่อย จินซูถือโอกาสมองไปบนเตียงก็เห็นว่ามีรอยเลือดอยู่บนที่นอน ก็โกรธริษยามาก (เพราะคิดว่ามีอะไรกันจริงๆ แต่จริงๆ แล้วเป็นเลือดจากนิ้วของฉู่เฉียวที่อวี้เหวินเย่วใช้บีดปาดนั่นเอง ) อวี้เหวินเย่วป้อนซุบให้ฉู่เฉียว แล้วสั่งจินซูให้ออกไปได้แล้ว.....พอจินซูออกไปแล้ว อวี้เหวินเย่วก็ปล่อยฉู่เฉียว แล้วสั่งให้ฉู่เฉียวเอาที่นอนไปซัก (5555555555 อะนะ) ฉู่เฉียวบอกทำไมต้องข้าเอาไปซักล่ะ ท่านนั่นแหละท่านวางแผนตั้งใจให้คนเข้าใจผิด.... (แต่ก็นะ ทาส นะ เป็นทาส สั่งอะไรก็ต้องทำ)...

ฉู่เฉียวเอาที่นอนไปซัก จินซูพบก็รีบเข้ามาหาเรื่อง ซิงเอ๋อร์เจ้านี่มันไม่ต่างอะไรกับโสเภณีเลยนะ เจ้ายังมีแค่กระดิ่งเงินอยู่ (ต่ำต้อย) จินซูกำลังดูถูกฉู่เฉียวอย่างเมามันส์ เสี่ยวปากับเสี่ยวฉีที่ได้ยินคำพูดของจินซูก็เข้ามาช่วยฉู่เฉียว แต่จินซูจะทำร้ายทั้งสองคน ฉู่เฉียวจึงใช้วิชาที่เพิ่งจำได้มาจากอวี้เหวินเย่วมาสู้ ทำให้จินซูรู้ว่าตอนนี้ฉู่เฉียวเริ่มเรียนวิชาละ

ทางด้านองค์หญิงซุนเอ๋อร์มาตามหาพี่เยียนซุน เยียนซุนเย็นก็ยิ้มให้องค์หญิงอย่างอบอุ่น (หล่อ) องค์หญิงบอกท่านพี่เล่นเกมส์ปิดตาเป็นเพื่อนข้าหน่อย เยียนซุนบอกไม่ได้หรอกข้าติดธุระต้องไปให้อาหารแมว (5555 แมวคือฉู่เฉียว จะไปตามหาฉู่เฉียว) แล้วเยียนซุนก็รีบชะแว้บออกไปอย่างเร็ว องค์หญิงผิดหวัง แต่ก็ปฏฺิเสธหนุ่มคนอื่นๆ ที่เข้ามาขอเล่นกับนางแทน...

เยียนซุนตามหาฉู่เฉียวและมาพบฉู่เฉียวกำลังซักผ้าปูที่นอนอยู่... (เยียนซุนเดี๋ยวเค้าดูแลเองก็ได้นะ สงสาร) ฉู่เฉียวไม่สนใจเยียนซุน เยียนซุนพูดขึ้นประมาณว่า "แหมแค่ได้อยู่เป็นคนโปรด ผ่านคืนแรกมาเท่านั้นเจ้าก็หยิ่งมากซะล่ะนะ" ฉู่เฉียวหงุดหงิดและโยนของใส่เยียนซุน (แต่หลบทัน) ประมาณมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เจ้าคิด ฉู่เฉียวกำลังจะเดินหนีไป เยียนซุนพูดขึ้นประมาณว่าอวี้เหวินเย่วมีความสนใจในตัวเจ้าเป็นพิเศษ ---ตอนนี้เขาอยู่ในช่วงไว้ทุกข์ แน่นอนว่าเขาไม่แตะต้องเจ้าหรอก ข้าว่าเจ้ามาอยู่กับข้าดีกว่านะ---- (ปากนะ) ฉู่เฉียวรีบเว้นระยะห่างจากเยียนซุนให้มากขึ้น เยียนซุนยิ้มสดใส (หล่อจัง ) อะเจ้ามาจูงม้าให้ข้าหน่อย ฉู่เฉียวเดินไปที่ม้า เยียนซุนรีบเข้าไปยกกระป่องใส่ผ้าปูที่นอนที่ฉู่เฉียวซักแล้ว แล้วเดินนำหน้าไป (แหม แค่อยากอยู่ใกล้ฉู่เฉียวให้นานที่สุดชิมิ เยียนซุน)...

เยียนซุนไปหาอวี้เหวินเย่ว อยากจะมาถามให้รู้ว่าเหตุผลที่แท้จริงที่อวี้เหวินเย่วทำไมเอาฉู่เฉียวมาไว้ข้างกาย เพราะมันแปลกมากที่คนอย่างอวี้เหวินเย่วผู้ไม่ชอบเข้าใกล้ผู้หญิง ไม่เคยเข้าหาผู้หญิงก่อนเช่นกัน จะทำเช่นนี้ อวี้เหวินเย่วบอกข้าสนใจความสามารถของนาง และคิดว่าจะใช้นางให้เป็นประโยชน์ได้ (แม้จะเป็นพระเอกพูดมันก็ฟังไม่ดีเน้อะ) ...เยียนซุนบอกข้าไม่สนใจความสามารถหรือสิ่งเหล่านั้น(ใช้ประโยชน์)จากนางหรอก ข้าขอนางได้มะข้าชอบ ...อวี้เหวินเย่วบอกไม่ได้ "สายไปละ"....เยียนซุนไม่สนใจฟังอวีเหวินเย่ว แล้วพูดประมาณว่ายังไงข้าก็เข้าออกตำหนักท่านได้สบายๆ เดี๋ยวข้าลักลอบเข้ามาหาแมวข้าก็ได้...อวี้เหวินเย่วทำหน้าแบบไม่ค่อยพอใจ ไม่อยากได้ยิน.....

ทางด้านจินซูมาหาเรื่องเสี่ยวปากับเสี่ยวฉีที่กำลังตากผ้าอยู่ จินซูมาดึงผ้าปูที่นอนที่ฉู่เฉียวซักออกมาทิ้งลงพื้น แล้วราดน้ำผึ้งใส่ ทำให้แมลงวันบินมาตอม ....จินซูพูดดูถูกประมาณว่า "ขนาดแมลงยังรู้เลยว่าซิงเอ๋อร์นั่นชั้นต่ำขนาดไหน" (น่าตบมาก) จากนั้นจินซูก็ถ่มน้ำลายลงในไหน้ำผึ้งแล้วตักจะบังคับให้เสี่ยวปาและเสี่ยวฉีดื่ม ...ฉู่เฉียวดีดลูกหินใส่จินซูทำให้จินซูพลาดดื่มน้ำผึ้งที่ผสมน้ำลายตัวเองเข้าไปจนเกลียงช้อน (แหวะ) แล้วก็เริ่มต่อสู้กัน ไปมา จนกระทั่งจินซูถูกขวางลอยละลิ่วไปตกลงบนกองผ้าปูที่นอนที่มีเหล่าผึ้งและแมลงวันมาตอม เป็นที่อับอาย จึงขวางเข็มพิษไปสามอัน แต่โชคดีที่อวี้เหวินเย่วเข้ามาช่วยไว้ แต่ก็สะบัดมือตบหน้าฉู่เฉียว บอกเป็นการลงโทษที่โอหัง (โห ตบกันดื้อๆ เลย ทีอีคนสมควรโดนตบไม่โดนนิ) จินซูดีใจเข้าใจว่าอวี้เหวินเย่วเข้าข้างตน อวี้เหวินเย่วสั่งให้ฉู่เฉียวตามตนไปเพื่อรับการลงโทษ...

อวี้เหวินเย่วสอนฉู่เฉียวว่าในโลกนี้คนที่แข็งแรงกว่าเท่านั้นที่จะอยู่รอด อวี้เหวินเย่วพาฉู่เฉียวไปห้องฝึกลับ ที่เย่วฉีรออยู่ที่นั้นแล้ว มอบตะกร้าที่ใส่หินให้ฉู่เฉียวแล้วบอกให้ผ่านด่านลูกธนูนี่ให้ได้ ฉู่เฉียวสามารถผ่านได้ถึงด่านที่ 4 ..แต่อวี้เหวินเย่วสั่งให้ฉู่เฉียวฝึกต่อไปอีก หากเจ้าต้องการช่วยพี่น้องของเจ้าให้ปลอดภัย ฝึกต่ออีก 3 ชั่วยาม จนกระทั่งฉู่เฉียวผ่านด่านที่ 6 อวี้เหวินเย่วและเย่วฉีจึงปล่อยให้ฉู่เฉียวอยู่ตามลำพัง ฉู่เฉียวเหนื่อยมาก และตกลงมาหลายครั้ง แต่ฉู่เฉียวก็สู้ต่อเสมอ .....ขบฟัน ตั้งไหล่ กัดฟัน ฝึกต่อ...

ตอนเช้าเยียนซุนรีบบุกมาห้องนอนของอวี้เหวินเย่ว (จะมาดูอะไร รู้นะ 555 ในซีรี่ย์สงสารเยียนซุนอะ ฉู่เฉียวต้องมีโมเมนต์กับเยียนซุนนะไม่ใช่กับจูเก่อเย่ว ) เยียนซุนแกล้งอวี้เหวินเย่ว (เอาดอกไม้ไปลูบหน้า) แล้วก็สู้กัน(แบบเพื่อน) จนกระทั่งเย่วฉีเข้ามารายงานอวี้เหวินเย่วว่านี้เป็นเวลา 6 ชั่วโมงแล้ว อวี้เหวินเย่วเลยรีบหยิบเสื้อคลุมและไปยังห้องลับเพื่อไปดูฉู่เฉียวว่าสามารถจะผ่านการทดสอบ(ลงโทษ) มั้ย พอมาถึง ก็พบว่า ฉู่เฉียวผ่านค่ายกลความยากระดับ 7 แล้ว อวี้เหวินเย่วเลยปรับความยากเป็นระดับ 8 (โรคจิตปะเนี้ย) และสั่งฉู่เฉียวว่าถ้าเจ้าไม่ผ่านระดับ 8 นี้ เจ้าไม่ได้พักจนกว่าจะเที่ยงคืน ....พอเที่ยงคืนคนใช้ก็ช่วยกันพยุงฉู่เฉียวกลับมานอนรวมกับทาสคนอื่นๆ ในห้องนอน (สภาพหมดแรง)

วันถัดมาฉู่เฉียวก็ฝึกต่ออีก ลอยตัวหลบลูกดอกไปมา แต่ก็พลาดหล่นลงพื้นตุบ แล้วก็เหลือบเห็นก้อนหินสามก้อนบนพื้น ภาพอดีตที่เคยฝึกฝนตอนเป็นเด็กๆ ก็กลับมา ฉู่เฉียวเลยยิงหินเข้าไปปิดทางออกของลูกดอกทั้งหมด อวี้เหวินเย่วมาถึงพอดี ฉู่เฉียวบอกข้าผ่านด่านที่ 8 แล้ว ท่านบอกแค่ให้ข้าผ่านให้ได้ ไม่ได้บอกว่าต้องให้ผ่านวิธีใด ...เย่วฉีพูดขึ้น ข้าฝึกใช้เวลาเป็นปีกว่าข้าจะผ่านด่านที่ 8 เจ้าใช้เวลาเพียง 1 วันเท่านั้นเองเหรอ (ประหลาดใจ)... อวี้เหวินเย่วบอกฉู่เฉียว ยังไงเจ้าก็ยังต้องถูกลงโทษต่อไปฐานที่เจ้าใช้วิธีเจ้าเล่ห์ในการผ่านด่าน (คอนเฟิร์มจิตแน่ตาอวี้เหวินเย่ว)

บทลงโทษบทถัดไป อวี้เหวินเย่วให้ฉู่เฉียวยืนขาเดียว(ฝึกทรงตัว) บนท่อนไม้ (เรียกอะไรดี) และในระหว่างที่ฉู่เฉียวต้องยืนขาเดียวบนนั้น อวี้เหวินเย่่วก็จัดการให้ฉู่เฉียวตกลงมา ฉู่เฉียวบอกท่านทำข้าร่วงทำไม ข้าไม่ได้ร่วงเอง ข้าไม่ผิดนะ อวี้เหวินเย่งเลยสอนฉู่เฉียวเทคนิคในการลอยตัวและการทรงตัว แต่ตอนสอนๆ นั้น ฉู่เฉียวล้มเป็นลมหมดแรงไปซะก่อน

อวี้เหวินหยู่ให้ปิ่นเงินปักผม (แสดงฐานะที่สูงขึ้นของทาส) กับฉู่เฉียว (ปิ่นเงินนี้อวี้เหวินเย่วทำขึ้นด้วยตนเอง ฮิ้วว) เย่วฉีบอกให้จินซูจัดห้องให้ดี เพราะซิงเอ๋อร์จะต้องย้ายเข้าไปอยู่ด้วย อวี้เหวินเย่วประกาศว่าเฉพาะคนรับใช้ที่มีกระดิ่งเงินเท่านั้นถึงจะได้รับอนุญาตให้เข้าห้องอ่านหนังสือของข้าได้ และมีเพียงซิงเอ๋อร์เพียงคนเดียวที่เข้าห้องนอนข้าได้

หลังจากการฝึก ฉู่เฉียวนำแจกันดอกไม้ที่จัดแล้วจะเข้ามาวางในห้องอวี้เหวินเย่ว อวี้เหวินเย่วขวางหินไปที่ฉู่เฉียว ฉู่เฉียวหมุนตัวหลบ ทำให้น้ำในแจกัน กระเด็นไปเปียกอวี้เหวินเย่ว (สมน้ำหน้าจริงๆ 55) อวี้เหวินเย่วสั่งให้ฉู่เฉียวเข้ามาเช็ดเสื้อให้ (ว้าว ๆ มีโมเมนต์) ฉู่เฉียวรับผ้าเช็ดหน้าของอวี้เหวินเย่วมาค่อยเช็ดเสื้อ (บริเวณหน้าอก) ให้กับอวี้เหวินเย่ว (สังเกตได้ว่าอวี้เหวินเย่ว หวั่นไหว นี่ขนาดฉู่เฉียวไม่ได้อ่อยอะไรเลยนะฮะ)

ทหารจากในวังมาตาม อวี้เหวินเย่ว เยียนซุน เจ้าซิเฟิ้ง หยวนซงและหยวนเว่ยที่กำลังเที่ยวเล่นกันอยู่ (ชีวิตว่างจริง) ไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ในวังหลวง ทั้ง 5 คนได้รับข่าวดีจากฮ่องเต้ว่าท่านแม่ทำทัพเหยียน (พ่อเหยียนซุน) ชนะศึกเมืองรั่วหราน แล้วก็บลา บลา บลา เล็กน้อย สุดท้ายก็บอกกับอวี้เหวินเย่วว่าข้าขอคุยอะไรกับเจ้าเป็นการส่วนตัวหน่อย ออกคำสั่งลับให้อวี้เหวินเย่วส่งคนในองค์กรลับ (สายลับ)ไปสืบตระกูลเหยียนหน่อยว่าจงรักภักดีกับข้าหรือเปล่า...(เป็นแม่ทัพก็ลำบากเน้อะ เก่งก็ถูกฮ่องเต้เพ่งเล่ง)...หลังจากอวี้เหวินเย่วรับคำสั่งแล้วระหว่างทางเดินออกมาก็พบกับอวี้เหวินฮ่วย ทหารนำราชโองการมาบอกให้อวี้เหวินเย่วกับอวี้เหวินฮ่วยนำทหารมาช่วยรักษาวังเป็นการชั่วคราวหน่อยในช่วงนี้..

ทางด้านอวี้เหวินเย่่ว สั่งให้ฉู่เฉียวไปชงชามาให้ดื่มหน่อย ชงยังไงก็ไม่ถูกใจอวี้เหวินเย่วซักกะที ฉู่เฉียวเลยชงชามาแตกต่างกันเต็มถาด จัดให้ท่านเลือกดื่มตามสะดวก อวี้เหวินเย่ว (บ่น) พูดในแนวสอนฉู่เฉียวว่าบางครั้งสิ่งที่คนต้องการจะเห็น กับสิ่งที่คนเห็นมักจะไม่เป็นความจริงเสมอไป..หลังจากนั้นอวี้เหวินเย่วก็ผละจากฉู่เฉียวไปซ้อมยิงธนูและลูกธนูน้ำแข็งลูกสุดท้าย ฉู่เฉียวดันเดินผ่านมาพอดี (บังเอิ๊ญ บังเอิญ) เลยรู้ความจริงว่าทีแท้คนที่ช่วยชีวิตนางไว้จากลูกธนูของอวี้เหวินฮ่วยคืออวี้เหวินเย่วนั้นเอง ฉู่เฉียวเข้าไปถามอวี้เหวินเย่วว่าใช่ใช่มั้ยที่ช่วยชีวิตนาง อวี้เหวินเย่วไม่ตอบ หน้าเชิดตัวตรงเดินหนีไปเฉยๆ..

คืนวันถัดมาพวกนักฆ่าเดนตายนำทีมโดยอวี้เหวินฮ่วยก็ทำตามแผน จินซูก็นำหยกหมาน้ำแข็งมาให้ฉู่เฉียวเอาไปให้อวี้เหวินเย่วหน่อยบอกเป็นของที่สามารถรักษาอาการป่วย (ท้องเสีย) ของอวี้เหวินเย่วได้ มามีคนจากตำหนักให้เอามาให้ ตอนแรกฉู่เฉียวก็ไม่อยากจะนำไป บอกเจ้าทำไมไม่ไปเองล่ะ จินซูบอกก็มีแต่เจ้าเท่านั้นเข้าห้องนอนของอวี้เหวินเย่วในเวลากลางคืนได้ ฉู่เฉียวเลยต้องถือถาดไป แต่พอมาถึงหน้าห้อง เย่วฉี ก็บอกให้รอก่อนตอนนี้นายท่านกำลังเดินกำลังภายใน รักษาอาการท้องเสีย (เอ๊ะ หรือเราแปลผิด 55 ประมาณว่าป่วยเล็กๆ อ่ะ) ฉู่เฉียวเลยต้องรอข้างนอกห้องก่อน

ส่วนภายในห้อง ในขณะที่อวี้เหวินเย่วกำลังเดินกำลังภายใน (หรือนั่งมาธินะ) งู (ซีจี)ก็เลื้อยแบบลอยๆบนพื้นมากันเต็ม ฉกอวี้เหวินเย่ว...ทางด้านฉู่เฉียวก็กำลังโดนพลังของหยกหมาน้ำแข็งทำร้ายภายในร่างกาย ฉู่เฉียวเห็นภาพตอนที่กำลังฝึกตอนเป็นเด็กไปเรื่อยๆ และกำลังโงนเอน แต่พอได้ยินเสียงนกแก้วตะโกนเรียก ซิงเอ่อร์ ซิงเอ๋อร์...ฉู่เฉียวรีบวิ่งเข้าไปในห้องอวี้เหวินเย่ว... (ในขณะเดียวกันพวกนักฆ่าก็ฆ่าและสู้กับคนของอวี้เหวินเย่วไปเรื่อยๆ นะ) นักฆ่ากำลังจ่อเข้ามาในห้องอวี้เหวินเย่ว แต่พอฉู่เฉียวตื่นจากภวังค์ด้วยเสียงนกแก้ว พลังภายในของฉู่เฉียวก็ทำให้พวกนักฆ่ากระเด็นกระดอนหายไป (งง วุ๊ย พลังภายในสะท้อนแรงสะเทือนขนาดนี้ คือหยกหมาน้ำแข็งช่วยทะลวงจุดอะปะ )...

ฉู่เฉียวเห็นอวี้เหวินเย่วในสภาพย่ำแย่ไม่มีแรง ภาพที่อวี้เหวินเย่วแทงหน้าอกน้องชายตายก็ลอยวนวนเข้ามา ฉู่เฉียวแย่งดาบมาจากอวี้เหวินเย่วอย่างง่ายดาย เงื้อดาบฆ่าพวกงูและกรีดแขนอวี้เหวินเย่ว (เพื่อให้พิษงูออก) จากนั้นฉู่เฉียวก็ล้มลง (จากการบาดเจ็บจากการถือหยกมาน้ำแข็ง) แต่ก็พยายามใช้ตะเกียง (เทียน)ในการไล่งูออกไป จนกระทั่งหมดสติไป ลงบนอกของอวี้เหวินเย่ว (กรี๊ดๆ โมเมนต์) ...

หมอถูกตามให้มาดูอาการอวี้เหวินเย่ว หมอบอกอวี้เหวินเย่วให้คนเอาหยกหมาน้ำแข็งออกไปไว้ที่อื่นเพราะหยกนี้ทำร้ายอวี้เหวินเย่วให้อาการป่วยแย่ลง...อวี้เหวินเย่่วบอกให้หมอดูอาการของฉู่เฉียว พอหมอเห็นปิ่นแสดงฐานะของฉู่เฉียวก็บอกข้าไม่ดูให้หรอกนางเป็นเพียงทาสคนหนึ่งเท่านั้น (น่าตบยิ่งนักท่านหมอ) แต่อวี้เหวินย่งบอกหมอว่าเจ้าต้องตรวจอาการนาง หมอเลยต้องตรวจ พอตรวจเสร็จก็รายงานอวี้เหวินเย่วว่า "นางมีกำลังภายในซ่อนอยู่ในตัวแข็งมาก และนางไม่รู้และไม่สามารถจะจัดการกับพลังภายในเหล่านี้ได้ หากไม่ได้รับการรักษานางต้องตายภายใน 12 ชั่วโมง

ท่านหมอบอกอวี้เหวินเย่วว่าหากต้องการรักษาฉู่เฉียว ต้องให้คนที่มีพลังภายในเป็นธาตุเย็นช่วยดับกำลังภายในของนางเพราะกำลังภายในของฉู่เฉียวที่ซ่อนอยู่ในตัวนั้น ปัจจุบันฉู่เฉียวไม่สามารถควบคุมได้ (เพราะนางก็ไม่รู้ว่านางมี) กำลังภายในกำลังเผาผลาญภายในของนางอยู่ หลังจากนั้นท่านหมอก็ลากลับ ก่อนกลับอวี้เหวินเยว่ให้หมอสาบานว่าจะไม่บอกความลับเรื่องเกิดอะไรขึ้นคืนนี้โดยเฉพาะเรื่องของฉู่เฉียว กับผู้ใด หมอสาบาน จากนั้นอวี้เหวินเย่วอุ้มฉู่เฉียว (ซิงเอ๋อร์) เข้าไปในห้องลับเพื่อจะช่วยรักษาฉู่เฉียว อวี้เหวินเย่วสั่งให้เยว่ฉี (องครักษ์) ไปนำหยกหมาน้ำแข็งมา (55 ชื่อตลก) และให้เย่วฉีไปส่งข่าวให้ในวังรู้ว่าตนไม่ขอรับหน้าที่เป็นแม่ทัพนำทหารไปคุ้มกันพระราชวัง (ติดภาระกิจ) เย่วฉีพยายามจะห้ามอวี้เหวินเย่วไม่ให้รักษาฉู่เฉียว เพราะหยกหมาน้ำแข็งข่มชะตาเกิดของอวี้เหวินเย่ว จะทำร้ายอวี้เหยินเย่วให้แย่ แต่อวี้เหวินเย่วปฏิเสธ "ข้าจะให้โอกาสนางที่สิ้นหวังมีชีวิตขึ้นมาได้อีกครั้งหนึ่ง " (ปากกับใจไม่เคยตรงกันนายอวี้เหวินเย่ว)

หลังจากหมอออกมาจากจวนของอวี้เหวินเย่ว ก็ถูกอวี้เหวินฮ่วยดักรออยู่ (ไอ้นี่มันเลวจริงจริง) และบังคับให้หมอบอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับอวี้เหวินเย่ว ตอนแรกหมอก็ไม่บอก อวี้เหวินฮ่วยเลยเอามีดแทงที่เข่าหมอ (สงสารหมอเลย ไม่รอดแน่ๆ) หมอเลยต้องบอกว่าเกิดอะไรขึ้นแต่บอกเฉพาะว่าเกิดอะไรขึ้นกับอวี้เหวินเย่ว แต่ไม่ได้บอกเรื่องฉู่เฉียว พอหมอบอกไปแล้ว อวี้เหวินฮ่วยมันก็บอกว่าเจ้าหมดประโยชน์แล้ว แล้วก็ฆ่าหมอตาย (น้านนน หมอไปจริงๆ )

ทางด้านอวี้เหวินเย่วมือข้างหนึ่งถือหยกหมาน้ำแข็ง ส่งผ่านกำลังภายในเข้าไปในร่างฉู่เฉียว กำลังรักษากันอยู่ฉู่เฉียวก็เห็นภาพในอดีตที่กำลังเดินกำลังภายในกับแม่อยู่ พอฉู่เฉียวพ้นอันตรายแล้ว อวี้เหวินเย่วกระอักเลือดและบอกกับเย่วฉีว่า "ข้าจะมองไม่เห็นชั่วขณะหนึ่ง" เย่่วฉีถามนายว่า "ทำไมท่านต้องทำเพื่อนางขนาดนี้ นางเป็นแค่คนรับใช้ต่ำต้อยคนหนึ่ง" อวี้เหวินเย่วบอก ข้าต้องการใช้ให้ซิงเอ๋อร์กับจินซูเปิดโปงคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องเลวร้ายต่างๆ นี้ (โอ้ววว ท่านว่าไปโน้น เชื่อมั้ยพวกเรา? ) ....ในขณะเดียวกันเสี่ยวฉีและเสี่ยวปา (เบื่อมากช่วงนี้น่ารำคาญ) เสี่ยวปาสารภาพว่าตนเป็นผู้นำงูไปปล่อยไว้ในบริเวณนั้น เสี่ยวฉีเลยรีบบอกไม่จริงไม่จริงซิงเอ๋อร์เป็นคนทำ (อ้าวอีนี่) เจ้า(เสี่ยวปา)อย่าออกรับแทนซิงเอ๋อร์ นางกับพวกเราไม่ใช่พี่น้องสายเลือดเดียวกัน ไม่ตอ้งทำขนาดนั้น...

เช้าวันถัดมาจินซู ซิงเอ๋อร์ เสี่ยวปา และเสี่ยวฉี มารวมกันหน้าลานที่สวน เพื่อให้อวี้เหวินเย่วสอบสอน นางจินซูรีบพูดขึ้นมาก่อนว่าซิงเอ๋อร์แน่นอนที่เอางูมาปล่อย เสี่ยวปารีบบอกไม่จริงไม่จริงข้าเป็นคนทำเอง ซิงเอ๋อร์ตบหน้าเสี่ยวปา "เจ้าจะรับทำไมในสิ่งที่เจ้าไม่ได้ทำ" ซินจูเห็นว่าจะได้เปรียบเลยรีบพูดขึ้น "ข้าเห็นเสี่ยวปาช่วงนี้ทำตัวน่าสงสัย ลับๆ ล่อๆ" ซิงเอ๋อร์เลยแต่งเรื่องขึ้นประมาณว่าเสี่ยวปาแค่พยายามหาผ้าเช็ดหน้าที่แม่นางให้ไว้ก่อนตาย มันสำคัญมากเป็นขอชิ้นเดียวที่แทนตัวแม่นาง..อวี้เหวินเย่วกำกระชับผ้าเช็ดหน้าในมือ ก่อนจะรีบเก็บมันเข้าไปในเสื้อ (โรแมนติกมาก อิอิ เพราะผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ฉู่เฉียวใช้บรรจงเช็ดน้ำจากอกเสื้อของอวี้เหวินเย่วไง ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้เลยมีค่ามาก เปรียบเสมือนตัวแทนฉู่เฉียวเช่นกัน กรี๊ดดดดดดดด 5555 (คิดเองนะ แต่มันต้องใช่แน่ๆ) )

ซิงเอ๋อร์เริ่มตั้งคำถามกับจินซู ทำไมถึงจัดดอกไม้เอาไปไว้ในห้องของนายสี่ในวันนั้นต่างจากทุกๆวัน ดอกไม้ชนิดนั้นกลิ่นมันสามารถเรียกแมลงพิษและงูเข้ามา จินซู่บอกข้าไม่รู้ว่าดอกไม้พวกนั้นมีคุณสมบัติแบบนี้ ซิงเอ๋อร์เปลี่ยนเรื่อง งั้นเรื่องที่เจ้านำหมกหมาน้ำแข็งมาให้ข้านำไปให้นายสี่ล่ะ หากไม่ใช่ของเจ้านั้นหมายความว่าเจ้าไปรับสินบนจากใครมาเพื่อออกหน้านำของมาให้นายสี่ ในเมื่อเจ้าเป็นคนนำมาเอาไปซิ เจ้านำไปให้อวี้เหวินเย่วด้วยตัวเอง จินซูรีบพูด ข้าไม่รู้ว่าหยกหมาน้ำแข็งสามารถทำร้ายอวี้เหวินเย่วได้ เจ้านั้นแหละซิงเอ๋อร์ เจ้าต้องการทำร้ายอวี้เหวินเย่ว เจ้าเป็นคนนำหยกหมาน้ำแข็งไปให้นายด้วยตัวเจ้าเอง....ซิงเอ๋อร์ อวี้เหวินเยว่ และเย่วฉี เลยโป๊ะเช๊ะ จินซูนี่เองเป็นคนนำมาเพราะไม่มีใครบอกหรือพูดอะไรเกี่ยวกับหยกหมาน้ำแข็งสามารถทำร้ายอวี้เหวินเย่วได้.... อวี้เหวินเย่วสั่งให้ซิงเอ๋อร์เฆี่ยนลงโทษจินซูแต่ฉู่เฉียวไม่ทำ บอกมันโหดร้ายไป ( ไม่ต้องตกใจฉู่เฉียวไม่ใช่นางเอ๊กนางเอกหรอก แค่นางไม่ต้องการทำต่อหน้าคนอื่น เดี๋ยวฉู่เฉียวจัดเต็มให้ทีหลัง)..แยกย้ายกันไป

ตกกลางคืนนางจินซู (ยังยังไม่เข็ด) พยายามจะเอาไหงูมาซ่อนไว้ใกล้ที่นอนของฉู่เฉียวให้ได้ เพื่อจะได้ใส่ความว่าซิงเอ๋อร์นี่แหละทำไม่ใช่นาง พอเช้าปุ๊บจินซูก็สร้างเรื่องให้พวกคนใช้คนอื่นๆ ที่นอนด้วยกันให้ช่วยกันหาไหงู กะว่าโป๊ะเช๊ะที่ที่นอนซิงเอ๋อร์แน่นอน แต่ก็ต้องแปลกใจเพราะมันไม่มี ....จินซูมาขวางหน้าเสี่ยวปาไว้ เสี่ยวปากำลังถือไหอยู่ จินซูเลยแย่งเปิดไห แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะในไหดันเป็นน้ำผึ้ง...จินซูเห็นฉู่เฉียวแว๊บๆ เลยรีบวิ่งตามไป ซิงเอ๋อร์วิ่งไปที่หน้าผาสูงชัน พ่อบ้านจู กับพวกก็วิ่งๆ ตามมาด้วย ฉู่เฉียวรีบเอาไหไปยัดใส่มือของจินซูแล้วฉู่เฉียวก็ปล่อยตัวเองลอย (แบบเก๋) ลงไปจากหน้าผา (เค้าชอบฉากนี้)

ที่แท้ฉู่เฉียวพันเชือกไว้กับเอวและมาสำรวจพื้นที่ไว้แล้วว่ามีถ้ำเล็กๆ ตรงกลางหน้าผา แต่บังเอิญมากที่เยียนซุนก็แอบมาอ่านหนังสืออยู่ในถ้ำหน้าผานี่เช่นกัน ฉู่เฉียวขอร้องให้เยียนซุนอย่าบอกใครเรื่องนี้ เยียนซุนบอกได้ แต่แลกเปลี่ยนด้วยอะไรดี ฉู่เฉียวไม่ใส่ใจเยียนซุน บอกงั้นตามแต่ท่านจะทำไรก็ทำ แล้วก็ปีนเชือกจากหน้าผากลับขึ้นไปข้างบน เยียนซุนรีบตามขึ้นไป..