(วนวนกันก่อน ) อวี้เหวินเย่วกับองค์ชายเจียงกลับมาฉางอันและรีบไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ผู้มีคาแรคเตอร์ ฮ่องเต้แต่งตั้งให้อวี้เหวินเย่วเป็นรองแม่ทัพคอยช่วยองค์ชายเจียงต่อสู้กับข้าศึกที่ชายแดน...จากนั้นฮ่องเต้ก็ปล่อยให้เยียนสวินเป็นอิสระจากการกักบริเวณมาแล้วเป็นเวลา 3 ปี ให้เยียนสวินสามารถออกจากตำหนักซื่อจื่อได้ ฮ่องเต้บอกตอนนี้ฑูตของเมืองรั่วหรานกำลังจะมาถึงแล้ว ฮ่องเต้บอกข้าจะจัดงานแข่งขันล่าสัตว์ตอนรับพวกฑูตจากรั่วหราน...หลังจากทั้งสามคนออกมาจากท้องพระโรงแล้ว ฮ่องเต้ให้คนมาตามองค์ชายเจียงกลับไปหาใหม่อีก เพราะได้รับข่าวไฟไหม้สุสานหลวง พอฮ่องเต้อยู่ตามลำพังกับองค์ชายเจียงแล้ว ก็ชมลูกชายว่าเป็นคนกล้าหาญและฉลาด ฮ่องเต้บอกข้าตั้งความหวังไว้กับเจ้าสูงมาก....(มีความเป็นนัยๆ)
อวี้เหวินเย่วและเยียนสวินนั่งคุยกันที่ตำหนักของเยียนซุน (จะมาดูละซิว่าฉิงเอ๋อร์อยู่อะเปล่า)...อวี้เหวินเย่วถามเยียนสวินว่าเจ้าเป็นไงบ้าง หลังจากข้าได้ข่าวว่าท่านเยียนซิเช็งเสียชีวิต ข้าก็ต้องการจะปกป้องเจ้า (มาพูดอะไรตอนเน้ ท่านเย่ว)....เยียนสวินสวนขึ้นทันที ประมาณว่าข้าเห็นท่าน (อวี้เหวินเย่ว) ก็อยู่กลุ่มเดียวกันกับพวกนั้น (ที่รุมทำร้ายข้า) กลุ่มคนที่หักหลังข้า (เยียนสวินกำลังจะเดินหนีไป) อวี้เหวินเย่วรีบถามแล้วฉิงเอ๋อร์สบายดีมั้ย นางเป็นยังไงบ้าง เยียนสวินถามสวนกลับมา ทำไม? เจ้าต้องการฆ่าอีกครั้งงั้นหรือ?
สามีทั้งสองของเดี๊ยน หล่อมากมาย...รู้สึกเหนื่อย 5555
ท่านเยียนทำหน้ารังเกียจท่านเย่วมาก ... คุยเรื่องอะไรก็ได้ยกเว้นเรื่องอาฉู่
ปรับโหมดเป็นอ่อนโยน เจ้าดูแลตัวเองดีดีหน่อย ต่อไปแต่งงานกันนะ ....พูดไปเลยรอไร
ถามข้ายัง ภรรยาข้าจะไปแต่งกับเจ้าได้ไง....นั่งลูบดาบเมียไปเรื่อยๆ
นี่เจ้ายังจะกลับไปชายแดนอีกเหรอ มันไม่เหมาะกับเจ้านะ......ท่านเย่วบอก(ในใจ) ขึ้นอยู่กับว่าภรรยาข้าอยู่ไหนอะท่าน อย่าเซ้าซี้จิ
ข้าพบนางอีกครั้ง นางยังมีชีวิตอยู่ ข้าจะไม่ละทิ้งโอกาสนี้ที่จะได้นางคืนมา...(ความในใจท่านเย่่ว)
โอ๊ยย ท่านปู่ผู้มีอดีต รอดระเบิดมาได้ไง ท่านควรจะได้พักผ่อนละน๊าาาา
ต้นไม้ได้เป็นของขวัญวันเกิดมา มาตัดได้ไงเยียนสวิน...(มีโมเมนต์น่ารัก) ข้าจะตัดให้เหลือแต่รากเลย 555
องค์ชายเจียงบอกกับอวี้เหวินเย่วว่าฮ่องเต้ตัดสินให้ทำโทษอวี้เหวินห่วยที่ละเลยไม่ดูแลสุสานหลวงให้ดี และฮ่องเต้ยังสั่งให้องค์ชายสามกลับมาฉางอันด้วย อวี้เหวินเย่วบอกการเรียกองค์ชาญสามกลับมาคราวนี้ก็เพื่อถ่วงดุลอำนาจขององค์ชายเจียง....พอองค์ชายเจียงกลับมาถึงตำหนักที่พัก ก็คุยต่อกับตงฟางจิ๊ ตงฟางจิ๊ส่งซิกให้องค์ชายเจียงหาทางฆ่าเยียนสวินซะ....ต้องไม่ปล่อยให้เยียนสวินมีโอกาสกลับไปเยียนเป่ย อย่าให้กลับไปหาประชาชนชาวเยียนเป่ยได้ (เพราะระดมคนได้ง่ายชิมิ)
ข้าเป็นคนของอ๋องเยียนเป่ยมาก่อน ข้าก็เห็นใจองค์ชายเยียนสวินนะ
แต่ตอนนี้ข้าเป็นคนของท่านแล้ว ท่านต้องฆ่าเยียนสวินให้ได้ ไม่งั้นปัญหาแน่....แต่ระวังอวี้เหวินเย่วไว้นะ
รู่งแน่องค์ชายเจียง เจียงกับจิ๊ ช่างคู่กั๊นคู่กัน...
ข้าอยากแต่งงานกับเจ้า ....(องค์ชายนี่น่ารักนะ )
แต่ก็โดนอาฉู่เท ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ...แต่ก็ยังไม่เข็ด
ข้าฆ่าม้า ฆ่าหนู แต่ข้ารักกระต่าย (กับนกแก้วซีจี)
ฑูตจากรั่วหราน ....รัศมีความเถื่อนแรงมาก
เยียนสวินกับฉู่เฉียวมาถึงเตรียมตัวเพื่อมาต้อนรับฑูตรั่วหราน องค์ชายหยวนซงมารอรับฉู่เฉียว หลังจากทักทายเยียนสวินแล้ว หยวนซงก็ขอเอาตัวฉู่เฉียวไปคุยด้วย (กะจะมีโมเมนต์) หยวนซงบอกฉู่เฉียวว่าข้าจะกำลังจะออกจากวัง และสร้างตำหนักของข้าเองแล้วนะ ข้าก็สามารถแต่งงานได้แล้ว ฉู่เฉียวบอกยินดีกับท่านด้วยนะ หยวนซงพูดต่อประมาณว่าข้าอยากให้เจ้ามาเป็นภรรยาข้า ฉู่เฉียวบอกไม่อะข้าเป็นแค่ทาสเอง องค์ชายหยวนซง(เสียงดัง) ข้าไม่เคยคิดว่าเจ้าเป็นทาสเลยนะ เจ้าก็เห็นข้าไม่เคยปฏิบัติกับเจ้าเหมือนเจ้าเป็นทาสเลย เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ต้น....ฉู่เฉียวเห็นหยวนซงบ่นแบบจริงจังเลยรีบซิ่งหลบออกไป เดินๆ มาก็มาพบกระต่ายได้รับบาดเจ็บสาหัสนอนขวางทางอยู่ ฉู่เฉียวทำแผลให้กระต่าย แล้วก็รีบหลบธนูเพราะได้ยินเสียง มีคนแปลกหน้าสองคนกำลังเล่นเกมส์ล่าสัตว์กันอยู่ ผู้หญิงโยนถุงเงินมาให้ฉู่เฉียวบอกให้ฉู่เฉียววิ่ง แล้วสองคนนี้จะตามยิง (เลวแท้ เปิดตัวนางองค์หญิงแห่งรั่วหราน เถื่อนสุดๆ)...ฉู่เฉียวไม่พูด วิ่งเลย แต่นะเหนื่อยเลยออกอุบายประมาณว่า ข้าว่าพวกท่านจะเล่นเกมส์ได้สนุกมากยิ่งขึ้นหากพวกท่านสามารถยิงทาสที่อยู่บนหลังม้าได้ องค์หญิงรั่วหรานเห็นด้วยบอกได้ ดีเลย สั่งให้คนติดตามเอาม้าให้ฉู่เฉียว ฉู่เฉียวแกล้งทำเป็นว่าไม่รู้ว่าขี่ม้ายังไง ประมาณข้าขี่ไม่เป็น แต่พอขึ้นม้าได้ ฉู่เฉียวก็เอามีดปักตูดม้ามิดด้าม ม้าวิ่งออกไปเร็วแบบไม่คิดชีวิต....ฉู่เฉียวรอดอย่างง่ายดาย ส่วนสองตัวนั้นก็ได้แต่โกรธ หลงกล...
สายตาของความหึง ของท่านเยียน
ฉากตัดมาที่ค่าย ที่พักของเยียนสวิน องค์ชายหยวนซงให้คนนำของขวัญมาให้ฉู่เฉียว ทหารรายงานว่าองค์ชายมอบชุดมาให้แม่นางฉู่เพื่อใส่ไปงานเลี้ยงคืนนี้ เยียนสวินหึง (มีความน่าเอ็นดู) หลังจากทหารของหยวนซงไปแล้ว ก็ทำน้ำราดใส่ชุดของหยวนซง จากนั้นก็สั่งอาจิ้งที่อยู่หน้าค่ายให้เอาชุดที่เตรียมไว้เป็นของขวัญให้องค์หญิงซุนเอ๋อร์ เอามาให้ฉู่เฉียวใส่ ....พอฉู่เฉียวกลับมาถึงเยียนสวินก็รีบมอบชุดของตนให้ฉู่เฉียว หลังจากฉู่เฉียวรับแล้วก็ทำเป็นเหลือบไปมองกล่องของหยวนซง แล้วบอกฉู่เฉียวว่า หยวนซงก็ส่งชุดมาเป็นของขวัญให้เจ้าเช่นกัน...ฉู่เฉียวเปิดกล่องดูแล้วก็เห็นว่าชุดเปียกน้ำอยู่ (ดูตาฉู่เฉียวแล้วคาดว่าเดาได้ว่าฝีมือเยียนสวินชัวร์) ...เยียนสวินบอกข้ารู้ว่าสีนี้ไม่เหมาะกับเจ้าหรอก ฉู่เฉียวยิ้มๆ บอกใช่สีนี้ก็ไม่ใช่สไตล์ขององค์ชายหยวนซงเช่นกัน ฉู่เฉียวชอบชุดจากเยียนสวินมากกว่า.....
ท่านเยียนจัดน้ำให้ชุดจากหยวนซง เบา เบา...
ขอบคุณนะเยียนสวิน แต่ข้าไม่ได้แต่งหญิงมา 3 ปีแล้ว...
สายตาแบบนี้ ท่านเยียนก็ตายเช่นกัน ....
ชามา ตามมาเจอฉู่เฉียวแล้ว แสดงความโง่อย่างต่อเนื่อง.....
องค์หญิงชามาแห่งรั่วหราน มาพบฉู่เฉียวจนได้ที่หน้าค่ายของเยียนสวิน และต้องการแก้แค้น ....องค์หญิงชามาขอซื้อฉู่เฉียวมาเป็นทาส กับเยียนสวิน เยียนสวินบอกฉู่เฉียวไม่ใช่ทาส ยายองค์หญิงเลยโกรธ ฟาดแส้ออกไป โดนผมของฉู่เฉียวหลุดออกมา องค์หญิงชามาเลยรู้ว่าแท้จริงแล้วฉู่เฉียวเป็นผู้หญิง (แหงะ ตกลงโง่จริง ตอนแรกนึกว่าแกล้ง 5555)....พอจ้าวซิเฟิ้งกับเว่ยดรั๊กรู้ว่าฉู่เฉียว (ฉิงเอ๋อร์) มา ก็เลยวางแผนว่าคราวนี้ต้องเก็บให้เรียบ ทั้งเยียนสวินและฉู่เฉียว
มุมนี้ไม่ผ่านนะจ๊ะ อาฉู่.... (แต่รูปถัดจากภาพนี้ไปสวย แต่เค้าแคปไม่ทัน ไปดูในซีรี่ย์กันอีกรอบนะจ๊ะ)
ท่านอวี้เหวินเย่วมาแล้ววววววววววววว....
องค์ชายเจียงนี่ตาดีนะ นี่มันกระบี่คานหงส์ ... ของผู้หญิงปะ..
ทางนี้แต่งตัวละคร๊าฟฟฟฟ ..ปะอาฉู่ไปออกงานเลี้ยงกับข้า
ถ้าดูแค่ยิ้ม คือเป็นคนน่ารักมาก แต่พอพูดเท่านั้นหมดกัน...
อ้าววว ไม่ใส่ชุดข้าเหรอ....
อร๊ายยยยยยยยยยยยยย ร้อยคำถามในใจ รวบตึงมาคำถามเดียว "เจ้ายังจำข้าได้มั้ย???" ......
มีใครบ้างที่ไม่รู้จักอวี้เหวินเย่วแห่งฉางอัน...... ดูตาฉู่เฉียว
ดังนั้นเยียนสวินจึงบอกฉู่เฉียวว่าเจ้าต้องไปงานเลี้ยงคืนนี้นะ เพื่อป้องกันองค์หญิงชามาจะมาหาเรื่องเจ้าที่ค่ายข้า ฉู่เฉียวเลยมาแต่งหญิงเป็นครั้งแรกในรอบ 3 ปี ในงานเลี้ยงฮ่องเต้จิตมานั่งดื่มรออยู่แล้ว มีสนมจ้าว (น้าจ้าวซิเฟิ้ง) มางานด้วย องค์หญิงรั่วหรานแสดงโชว์บนหลังม้าให้ทุกคนได้ชม (ทำหน้าพราวสุดสุด)...พอเยียนสวินเดินแยกจากฉู่เฉียวปุ๊บ อวี้เหวินเย่วก็เข้ามาหาฉู่เฉียวปั๊บ (ดั่งกับจ้องมองอยู่) ถามฉู่เฉียวว่า "เจ้ายังจำข้าได้มั้ย" (ท่านเย่วก็ยังคงโดนเทอยู่เช่นเดิม) .......องค์หญิงชามา ทูลขอฮอ่งเต้จิตว่าขอให้ตนได้แข่งขันเกมส์กับคนของเยียนสวิน ฮอ่งเต้บอกได้ซิ ใครเหรอคนใช้ของเยียนสวิน ฉู่เฉียวเลยเดินออกมาถวายบังคม องค์ชายหยวนซงและเยียนสวินพยามพูดกับฮ่องเต้ว่าอย่าเลยไม่ดีหรอก แต่ฮ่องเต้จิตก็ตัดสินใจละว่าตกลงแข่งขันกันได้...
อืมมมม มือแคปรัวมากเวลาเจอกล้าม 5555
ใจแอ๊นซ์แห่งรั่วหราน ท่าดีมาก....กล้ามสวยด้วย...
55555555 โดนศิษย์วัดโพธิ์ หนามหลวง ดีดด้วยเท้าหงายไปซะละ
ยกที่หนึ่ง องค์หญิงรั่วหรานส่งใจแอ๊นซ์มาสู้กับฉู่เฉียว โดนฉู่เฉียวจัดการอย่างง่ายดาย ...ยกที่สอง องค์หญิงชามาต้องการแข่งขันยิงธนูกับฉู่เฉียว จ้าวซิเฟิ้งได้โอกาสเลยยุองค์หญิงว่าให้องค์หญิงใช้ลูกธนูที่มีหัวธนู แต่ฉู่เฉียวให้ใช้ลูกธนูที่ไม่มีหัว ทำให้การยิงครั้งแรกของฉู่เฉียวลูกธนูมันไปไหนไม่รู้ จากนั้นฉู่เฉียวก็คว้าเอาลูกธนูที่องค์หญิงชามายิงมา ยิงสวนกลับไปทำให้สายคันธนูขององค์หญิงชามาขาด องค์หญิงชามาเลยยอมแพ้ (หนุ่มๆ หล่อ เยียน เย่ว ซง ทุกคนยิ้มหมด ส่วนเว่ยดรั๊ก กับจ้าวซิเฟิ้งก็ต้องคิดสรรหาเรื่องราวดีดีกันใหม่)..... ฮ่องเต้จิตมีความสุขสนุกกับเกมส์ที่ได้ดูก็มอบรางวัลให้ฉู่เฉียว แต่อยู่ๆ จ้าวซิเฟิ้งก็ออกมาเปิดโปงว่าฉู่เฉียวจริงๆ แล้วก็คือฉิงเอ๋อร์ทาสบ้านอวี้เหวินเย่ว ที่หนีออกมาจากตำหนักของอวีเหวินเย่ว ต้องได้รับโทษประหารตามกฏหมาย...อวี้เหวินเย่วรีบเดินออกมาแล้วรายงานฮ่องเต้ว่าฉู่เฉียวหลุดพ้นจากการเป็นทาสของตนเรียบร้อยแล้ว แค่ข้าไม่มีเวลาออกหนังสืออย่างเป็นทางการให้นางซักทีเท่านั้น ฮ่องเต้จิตได้ยินก็โอเค ดีแล้วงั้นเรื่องนี้ให้จบไป......
รั่วหรานควรอิมพอร์ตลาแมร์นะจ๊ะ ย่นเชียว
ทั้งงานเด่นอยู่คนเดียวจริง จริง....อาฉู่สู้สู้
ช่วยเมียตลอดเว...ก็ชายเย่วนี่แหละ ทุ่มสุดตัว...
โอ้วววว เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง...
ภาพตัดกลับมาที่ค่ายที่พักของจ้าวซิเฟิ้งกำลังวางแผนว่าพรุ่งนี้ตอนแข่งล่าสัตว์พวกเราต้องฆ่าเยียนสวินให้ตายให้ได้ (ยิ้มย่อง) แต่ที่ไหนได้ทางฉู่เฉียวกับเยียนสวินก็วางแผนไว้เช่นกัน วันถัดมาการแข่งขันเริ่มต้นขึ้นจ้าวซิเฟิ้งกับเว่ยดรั๊กก็จ้องตามแต่เยียนสวินเลย เยียนสวินก็ล่อให้สองคนนั้นตามออกมานอกเขตล่าสัตว์ แต่ได้ครึ่งทาง จงหยู่ก็สกัดขบวนของเว่ยดรั๊กไว้ได้ ทำให้มีแต่จ้าวซิเฟิ้งและพวกตามไป ฉู่เฉียวเก็บลูกน้องจ้าวซิเฟิ้งทีละตัวทีละตัวจนหมด ...(จ้าวซิเฟิ้งไม่รู้เรื่องรู้ราว)..พอจ้าวซิเฟิ้งเห็นว่าเยียนสวินลงจากม้ายืนหันหลังอยู่ ก็ส่งสัญญาณให้คนของตนฆ่าเยียนสวิน แต่พอหันไปก็พบว่าไม่มีเหลือเลย พบแต่ฉู่เฉียวยิงหน้าไม้มาปักทะลุอกจ้าวซิเฟิ้ง จ้าวซิเฟิ้งโดนฉู่เฉียวซ้อม (เหมือนมันก็ยังไม่คิดว่าจะตายนะวันนี้) จ้าวซิเฟิ้งบอกเยียนสวินประมาณว่า เจ้านะเหรอจะกล้าฆ่าข้า ข้ายังจำได้ (หัวเราะ) ข้าฆ่าพี่สาวของเจ้าตายด้วยดาบของข้า เยียนสวินเลยเอาดาบของจ้าวซิเฟิ้งมาแทงจ้าวซิเฟิ้งจนตาย (ตัดเป็นสามท่อนด้วย) เป็นการแก้แค้นให้พี่สาว แล้วเยียนสวินก็แกล้งทำหยกของตัวเองไว้ข้างๆ ศพของจ้าวซิเฟิ้ง...
จะทำอะไรท่านเยียน ถามอาฉู่อะยางจ๊ะ....
คือทำไงได้ มันไม่รู้ตัวว่ามันกำลังจะตายยย ยังยิ้มพริ้ม...
เอ็นดู ชอบตาท่านเยียนมากมาก ...เราสปีชี่ส์เดียวกัน
ทางด้านค่ายที่พัก ตกมืดจ้าวซิเฟิ้งก็ยังไม่กลับมา ทหารเลยออกตามหากันใหญ่ ทหารนำร่างอันยับเยินพร้อมกับหยกของเยียนสวินกลับมา ฮ่องเต้สอบสวนเยียนสวินเกี่ยวกับหยก แต่เยียนสวินบอกไม่รู้เรื่องข้าบริสุทธิ์ มีคนมาขโมยหยกไปจากข้าเมื่อคืนนี้ และต้องเอาไปใช้เพื่อใส่ร้ายข้าให้ตกเป็นผู้ต้องหา ฮอ่งเต้เลยสั่งให้อวี้เหวินเย่วสืบเรื่องนี้ อวี้เหวินเย่วส่งต่อให้องค์ชายเจียงเป็นผู้นำในการสืบเบาะแสเรื่องนี้ โดยเยียนสวินคือผู้ต้องสงสัยที่สุดต้องถูกจับไปขังไว้ก่อน (ดวงมีความสัมพันธ์อย่างสูงกับการถูกขัง นะเยียนสวิน)
ไปซะละ บ๊ายบายน๊าาา ได้ยินแว่วๆ มาพบสามท่อนปะอะ...
ทหารนำร่าง(ศพ) ทั้งสามส่วนของจ้าวซิเฟิ้งมา หลังจากอวี้เหวินเย่วพิจารณาศพแล้วก็บอกว่าจ้าวซิเฟิ้งถูกทำร้ายด้วยหน้าไม้ โดยลูกธนูเป็นธนูพิเศษที่ใช้เฉพาะตระกูลเว่ย (เอาแล้วเจ้าเว่ยดรั๊ก) องค์ชายเจียงเลยนำทหารไปบุกที่พักของเว่ยดรั๊กเพื่อสืบเรื่องนี้ และสั่งให้ทหารค้นให้ทั่วที่พักของเว่ยดรั๊ก...ตอนแรกก็ทำท่าว่าจะหาอะไรไม่พบ แต่แล้วก้นกล่องเก็บของของเว่ยดรั๊กทหารก็พบแผนการลับที่จะยึดเยียนเป่ยมาเป็นของตระกูลเว่ยและก่อการกบฏ....เว่ยดรั๊กถูกคลุมตัวมาสอบสวนต่อหน้าฮ่องเต้ พ่อเว่ยดรั๊กก็รีบมาเช่นกัน ตอนแรกกะว่าจะมาช่วยลูก แต่พอฟังดูแล้ว อ้าวข้อหากบฏนี่หว่าเลยเปลี่ยนใจทันที (เพราะต้องการป้องกันคนอื่นๆในตระกูลเว่ย) เลยทำเป็นประมาณว่าเจ้าลูกไม่รักดี คิดอะไรเช่นนี้ แล้วก็เอาลูกธนูของตระกูลตัวเองมาปักหัวเว่ยดรั๊กตาย ต่อหน้าฮ่องเต้จิต (โอ้วว แม่เจ้า
งานหาแพะ ลำดับต่อไป เว่ยดรั๊ก โดนแน่..
ดูหน้าแห่งความสะใจของเยียนสวิน...การแก้แค้นเริ่มขึ้นแล้ว..
แคปได้เรื่อยๆ เยียนสวินหล่ออะ ขาวตี่ ดูสะอาด พูดอังกฤษกับฝรั่งเศสไฟแล่บ พูดจีนได้ด้วย อืมมม ....
เอาล่ะฮ่องเต้จิตเริ่มกังวลมากขึ้น ต้องทำให้อำนาจของหลายๆ คนในฉางอันมาขัดค้านอำนาจของอีกฝ่ายไว้ ตนจะได้ปลอดภัย และคิดว่าตอนนี้ตระกูลเว่ยต้องโกรธที่ลูกชายตนเองต้องตายไป.....ภาพตัดมาที่ตระกูลเว่ย อำมาตย์เว่ยแค้นมาก (กระอักเลือดเลย) บอกข้าจะแก้แค้นให้ได้ แต่เราจะทำอย่างรีบร้อนไม่ได้ ต้องค่อยเป็นค่อยไป ตอนนี้ไปหามือสังหารมาให้เยอะส่งไปฆ่าเยียนสวินซะ..................แล้วภาพก็ตัดไปที่จงหยู่นั่งคุยกับชายหนุ่มคนหนึ่ง (ใครอะ เดี๊ยนว่าเขาเป็นท่านอวี้นะ คนที่แม่ฉู่เฉียวบอกไว้ในจดหมายให้ฉู่เฉียวมาตามหา) กำลังหารือเรื่องการให้เยียนสวินกลับมาให้ถึงเยียนเป่ยให้ได้ พวกเราจะคุ้มครองเขาและต้องช่วยเขาให้ได้....
คือมันก็ครึ่งเรื่องละเน้อะ ท่านจะเอายังไงอะ จะได้เจอฉู่เฉียวมั้ยยยย
ฮอ่งเต้จิตส่งคนไปตามให้ฉู่เฉียวเข้าเฝ้าในวัง (ทำไมอะ) ก่อนที่ฉู่เฉียวจะมาถึง อวี้เหวินห่วย(มารออยู่แล้ว) ก็มาดักเก็บอาวุธของฉู่เฉียวไป เพราะตามระเบียบห้ามนำอาวุธเข้าเขตพระราชฐาน แต่พอฉู่เฉียวเข้ามาในเขตวังแล้ว อวี้เหวินห่วยก็โผล่มาแล้วโยนดาบฉู่เฉียวให้ฉู่เฉียวแล้วตะโกนบอกทหารของตนว่าฉู่เฉียวนำอาวุธเข้ามาในเขตวังเข้าเฝ้าฮ่องเต้ ผิดกฏอย่างร้ายแรง ฆ่าซะ...ฉู่เฉียวสู้ไปเรื่อยๆ แต่คนของอวี้เหวินห่วยมันก็เยอะอะนะ...แต่แล้วอวี้เหวินเย่วก็โผล่มา (สีชุดแมทกันมาก) ทำให้อวี้เหวินห่วยต้องยอมปล่อยไป (ท่านเย่่วบีบไข่ เอ๊ยกุมความลับเรื่องเหลียงอยู่ ซ่าไม่ได้)...
ข้าเป็นแรงบันดาลใจให้คนทำความดี 555555555 เพราะข้าเลวเกินเยียวยา
เจ้ามีอาวุธในเขตวัง ผิดกฏ ตายซะ..... (ถามท่านเย่วอะยัง ท่านห่วย)
อวี้เหวินเย่วทวงดาบคืนจากฉู่เฉียว ฉู่เฉียวก็เช่นกันบอกเอาดาบข้าคืนมา...อวีเหวินเย่วบอกฉู่เฉียวประมาณว่าเจ้ายังไม่ได้หนังสือปลดปลอ่ยทาสอย่างเป็นทางการจากข้านะ ฉู่เฉียวเลยบอกงั้นต้องทำยังไงถึงจะยอมมอบหนังสือปล่อยทาสให้ อวี้เหวินเย่วเลยบอกว่าง่ายนิดเดียว ไปเป็นทาสข้าวันหนึ่ง (ฮิ้วววววววว ติ่งพร้อมจ้า) ฉู่เฉียวบอกโอเค .........(สรุปฉู่เฉียวไม่ได้เข้าเฝ้าฮ่องเต้จิตนะ เพราะฮ่องเต้จิตมีประชุมเรื่องด่วนซะก่อนเลยยกเลิกนัดฉู่เฉียว)...
ฉิงเย่ว เจอกันก็ฟาดฟันตลอด....
เอาดาบข้าคืนมา แล้วก็เอาหนังสือเลิกทาสให้ข้าด้วย....
ได้จ้ะฮันนี่ ขอแค่เจ้ากลับบ้านหนึ่งวัน อยากได้อะไรข้าให้หมด...
ฮะะะะ ข้าไม่อยากให้เจ้าไปจิ้งซานหยวนเลย อวี้เหวินเย่วอันตราย (ต่อใจข้า)
อย่าคิดมากสวิน ด๊อนท์ วอรี่ นะ ข้ายังไม่ได้กิน Hot Pot เยียนเป่ยเลย
ฉู่เฉียวกลับมายังจิ้งซานหยวน ตำหนักของอวี้เหวินเย่วในวันถัดมาตามข้อตกลง ฉู่เฉียวพูดกับอวี้เหวินเย่วประมาณว่านี่ท่านไม่กลัวว่าข้าจะฆ่าท่านพรุนด้วยดาบของท่านเหรอ อวีเหวินเย่วบอกข้าไม่กลัวหรอก ถ้าเจ้าต้องการฆ่าข้า เจ้าคงวางยาพิษข้าไปตั้งแต่ชงชาเรียบร้อยแล้ว.... อวีเหวินเย่วเรียกฉิงเอ๋อร์ทั้งวัน นกซีจีก็เรียกฉิงเอ๋อร์ทั้งวัน สรุปทั้งคนทั้งนก ฉิงเอ๋อร์ ฉิงเอ๋อร์ ฉิงเอ๋อร์ ....มีหลายโมเมนต์อยู่ (กรี๊ดๆ ) ...
ฉิงเอ๋อร์กลับมาบ้านครั้งแรกหลังจากหายไปสามปี (ในซีรี่ย์)
ลีลาสฉิงเย่ว (คุ้มจริงฉากนี้ วนวนได้ทั้งเรื่อง)....โมเมนต์ดีดีของเราสองคน
เจ้าชงอะไรมา ข้าก็ดื่มจ้ะ.....
สามีภรรยาคุยกัน ต้องมีความใกล้ชิด...
ฉิงเอ๋อร์ ฉิงเอ๋อร์ รู้งานกว่าเย่วฉีอีก
5555 ไม่ไหวจะเคลียร์ละอวี้เหวินเย่ว คนทั้งโลกเค้ารู้กันหมดว่าฉู่เฉียวคือจุดอ่อนของท่านนะ
วันนี้ท่านนั่งร่วมโต๊ะอาหารกับทาสเยี่ยงข้าเช่นนั้นหรือ...... ทา่นเย่วบอกเจ้าไม่รู้เหรอว่าข้าเห็นเจ้าเป็นภรรยามาตั้งนานแล้ว....
ศึกแย่งหมูสามชั้น อ๊ายย๊าาาา ---- ผู้หญิงที่กินหมูสามชั้นเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ 5555 (ฉู่หวานขอถอยคร๊าฟฟ)
ตกกลางคืน อวี้เหวินเย่วก็เล่าเรื่องในคืนเกิดเหตุ (ที่ฆ่าหลินซี) ให้ฉู่เฉียวฟัง ว่าตนเองไม่มียาถอนพิษเหลือพอที่จะช่วยหลินซี และหลินซีทรมานมากขอร้องให้ข้าฆ่าเขาซะ (เดี๊ยนจำท่าแทงแล้วถีบของท่านได้นะท่านเย่ว ไม่เรียกว่าช่วยมั้งคะ)....(แต่จริงแล้วอีคนสนิทของอีปู่ผู้มีอดีต ไม่ยอมให้ยาถอนพิษกับหลินซีบอกจะเอาไว้ใช้ในยามจำเป็นสำหรับคนตระกูลอวี้เหวินเท่านั้น)....ฉู่เฉียวไม่แสดงปฏิกริยาอะไร ทวงหนังสือปลดปล่อยละ จะกลับบ้าน อวี้เหยินเย่วเลยบอกให้เย่วฉีไปเอาให้ฉู่เฉียว...ก่อนฉู่เฉียวจะออกมาจากตำหนักของอวี้เหวินเย่ว เย่วฉียังบอกกับฉู่เฉียวว่าอวี้เหวินเย่วแค่ต้องการแกล้งให้คนอื่นคิดว่าเจ้าตาย เขาต้องการช่วยชีวิตเจ้าแต่เขาไปไม่ทัน....ฉู่เฉียวกำหนังสือปล่อยทาสแน่นแล้วก็เดินออกไปแบบไม่หันหลังมามองด้วย........... (แม้ เย่วฉีต่ออีกสองประโยคก็ไม่ได้ ประมาณว่าท่านเย่วคิดถึงเจ้าทุกวันนะ และเขาเสียใจมากที่ไปช่วยเจ้าไม่ทันเลยไปชายแดนไปรบที่โน้นกะไม่กลับ เน้อะอะไรก็ว่าไป ไม่รู้งานเลยนิ)
อันนี้คือท่านต้องการช่วยหลินซีชิมิท่าน 5555555555555 กรุณาอย่าช่วยข้า ภาพถีบนั้นยังคงติดตา
ในที่สุด เย่วฉี ก็ได้ทำในสิ่งที่ควรทำ (มาตั้งนานแล้ว) บอกเยอะๆ บอกให้หมดดิ๊ ท่านเย่วรักและคิดถึงเจ้ามาก พูดเลยย
โดนเทกี่ครั้ง ข้าก็ยังรอนาง......
กลับบ้านมาท่านเยียนก็ยังคงรอเปิดประตูให้ ชีวิตอาฉู่ช่างดีจริงๆ
มีบริการส่งถึงห้องนอนเลย พร้อมถอนหายใจเบาเบา.... (อย่าระแวงเยอะ เดี่ยวจะจิตเหมือนฮ่องเต้)
แหงะ อาฉู่นอนกอดดาบท่านเย่วให้.. (ถ้าเป็นฉู่หวานนะ คืนนี้ข้างซ้ายกอดดาบ ข้างขวากอดเยียนสวิน)
วันถัดมาสมบัติที่ฉู่เฉียวกับจงหยู่ขโมยมาจากสุสานหลวงเริ่มถูกปล่อยที่ร้านรับจำนำ และร้านขายของเก่าในตลาด ข่าวนี้ได้ยินไปถึงฮ่องเต้จิต ฮ่องเต้เลยให้ตามเว่ยกวน (ตระกูลเว่ยอีกละ) มาสอบถามเรื่องการออกแบบสุสาน ออกแบบได้ซับซ้อนแต่ทำไมขโมยเข้าง่ายจัง..พอจบเรื่องเว่ยกวนออกไป อวี้เหวินเย่วก็เข้ามาพอดี ฮ่องเต้สั่งอวี้เหวินเย่วให้สืบเรื่องนี้และอนุญาตให้อวี้เหวินเย่วมีอำนาจในการสั่งทหารได้ยังไงก็ต้องเอาแท่น(อะไรซักอย่าง )ที่มีผลกับฮวงจุ้ยของสุสานหลวง คืนมาที่เดิมให้ได้ ไม่ว่าจะทำวิธีไหนก็ต้องหาคืนมาให้ได้....
เว่ยกวง หาของล้ำค่าที่โดนขโมยจากสุสานหลวงไป มาให้ได้นะ มีผลกับฮวงจุ้ยราชวงศ์
ทางด้านองค์หญิงซุนเอ๋อร์ก็เป็นห่วงเยียนสวิน (ตลอดเว) นางบอกหยวนซงว่าหากเยียนสวินมาแต่งงานกับข้า เป็นพระสวามีข้านะ ก็จะไม่มีใครมากล้าทำร้ายเยียนสวินเก่อเกออีก (หายนะกำลังจะมาละองค์หญิง) ...ข้าคิดว่ามันเป็นความคิดที่เลิศมาก แล้วก็รีบวิ่งไปบอกแม่ (ไม่เข็ด)....หยวนซงรีบตะโกนบอกซุนเอ๋อร์ วิธีนี้จะทำให้เยียนสวินได้รับอันตรายมากกว่าเดิมนะ......พอซุนเอ๋อร์วิ่งมาเข้าเฝ้าแม่ แม่ดันชิงบอกเรื่องที่ฮ่องเต้อยากให้องค์หญิงแต่งงานกับองค์ชายของต้าเหลียง จะทำให้ต้าเหลียงกับต้าเว่ยเป็นมิตรกันแน่นแฟ้นมากขึ้น ซุนเอ๋อร์บอกไม่อยากแต่งงานกับองค์ชายต้าเหลียง แล้วก็ขอแม่ว่าให้ช่วยคิดแผนหลีกเลี่ยงการแต่งงานให้หน่อย...แม่บอกโอเค ข้าก็ไม่อยากให้เจ้าแต่งงานกับองค์ชายต้าเหลียงเช่นกัน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 149 คน [