ข้าวหอม เป็นพี่น้องครอกเดียวกับข้าวตังรับสองตัวนี้มาจากบ้านเพื่อน
 

เค้ามีพี่น้องทั้งหมด 3 ตัว เพื่อนอยากให้รับมาทั้งหมด
 

แต่เรายืนยันว่าแค่สองตัวก็พอ
 

นาทีแรกที่มาถึงบ้าน เอาออกจากตะกร้า
 

ข้าวตังเข้ามาถูหลังเท้าแฟนแล้วกลิ้งไปมา แฟนชอบใจ
 

เพราะอยากเลี้ยงแมวขี้อ้อนส่วนข้าวหอม นั่งมองสภาพแวดล้อมใหม่ ไม่สนใจคนเลย
 

ตอนแรก จะตั้งชื่อว่าไข่ดาวไข่เจียว
 

แต่แฟนประนามชื่อนี้มาก บอกว่าตลกออก !!
 

คิดอยู่นานกว่าจะได้ชื่อข้าวหอม ข้าวตัง
 

สองตัวพี่น้อง ถ้าฝนตกก็จะไปนอนกอดกันอยู่ก้นตะกร้าผ้าน่ารักมาก
 

แต่มีเรื่องแปลกๆ ที่สองตัวนี้เป็นเสมอก็คือ
 

เวลาพาตัวไหนไปฉีดยากลับมา อีกตัวจะจำไม่ได้เสมอ
 

ขู่กันฟ่ออยู่สองสามวันกว่าจะคุ้น เป็นอย่างงี้ทุกครั้ง
 

แม่ชอบข้าวหอมมากกว่า มีอะไรก็เรียกหาตลอด
 

เวลาสองตัวนี้ขู่กันแบบที่เหมือนจะเข้ากันไม่ได้อีกแล้ว
 

แม่ชอบบอกว่าเอาข้าวตังไปคืนเค้าไม๊
 

เวลาแม่พูดแบบนี้ เราจะหันไปมองข้าวตังแล้วอุ้มมากอดทุกที
 

พฤติกรรมข้าวตัง
 

ทุกวันเวลาแฟนเลิกงานกลับมาถึงบ้าน
 

ข้าวตังจะไปรออยู่ตรงบันไดบ้านชั้นสอง
 

ซ่อนแอบ แล้วยื่นมือออกมาตะบบขาแฟนเล่นทุกวัน
 

ขึ้นไปวิ่งเล่นบนขื่อบ้าน แล้ววิ่งถอยหลังโชว์ตลอด
 

ไม่รู้มันคิดอะไรของมันเหมือนกัน เห็นทีไรก็ต้องขำทุกที ท่าทางมันตลก
 

ข้าวตังชอบขึ้นนอนบนอกคนแล้วนวด
 

เป็นแมวตัวเดียวที่ชอบนวด เอาใจคนนั้นคนนี้
 

เหมือนจะรู้ว่าใครๆมาบ้านก็ชอบข้าวหอมมากกว่า
 

เวลาคนคุยกันก็จะชอบมอง ฟังตาแป๋วๆ เหมือนจะฟังรู้เรื่อง
 

หลังพ่อเสียไปได้ไม่นาน ข้าวตังก็ตาย
 

หลังจากข้าวตังตายใหม่ๆ ข้าวหอมน่าสงสารมาก
 

เพราะอยู่คนเดียวในบ้านทั้งวัน คนอื่นไปทำงานกันหมด
 

พอเรามาถึงก็มารอหน้าบ้าน ร้อง กระโดดขึ้นมานอนหลับบนตัก
 

ทำให้ต้องไปรับแมวมาอยู่เป็นเพื่อนอีกตัว
 

ชื่อเจ้าแป้ง แมวพันทางตัวผู้ แต่ลงท้ายก็ผิดถนัด
 

เพราะมันเข้ากันไม่เคยจะได้ ไล่ตบกันจนถึงทุกวันนี้
 

เรื่องอาหารการกินของข้าวหอม อาจทำให้บางคนหมั่นไส้ได้
 

แม่เคยไปตลาด แล้วซื้อกุ้งมาต้มให้ข้าวหอมกิน
 

เดินสวนกันบางคนเค้าก็ทักเรื่อยเปื่อยว่าวันนี้ทำอะไรกิน แม่เราก็ตอบพาซื่อเหมือนกันว่า “อ๋อ ซื้อกุ้งมาให้แมว”
 

เราก็ได้ยินนะ
 

และคิดว่าคนอื่นคงหมั่นไส้มากๆ เลย
 

เลี้ยงแมวแบบคนรวย
 

ข้าวหอมไม่กินปลา หมู ไก่ด้วยความสปอยจนเสียแมวของคนเลี้ยงนี่แหละ
 

นอกจากกุ้งต้ม ปูนึ่ง ตับปิ้ง
 

อีกอย่างที่ข้าวหอมกรี๊ดมากคือฟักทองนึ่ง เวลาได้กลิ่นแล้วจะร้องก่อกวนหนักมาก
 

ข้าวหอมกลัวเสียงฝน กลัวเสียงฟ้าร้อง ฟ้าผ่า
 

เวลาฝนตกต้องหากล่องหรือคุมโปงให้
 

ไม่งั้นก็ต้องพามานอนห่มผ้าด้วยกัน
 

ตรงข้ามกับข้าวตัง ฟ้าร้องขนาดไหนก็เดินชิวอยู่ในบ้านได้
 

ข้าวหอมอยู่ต่อมาเรื่อยๆ
 

เราก็พาไปฉีดวัคซีนเรื่อยๆ สม่ำเสมอ ทุกเข็ม ลิวคีเมีย เยื่อบุช่องท้อง ฯลฯ
 

อะไรบ้างไม่รู้ที่มีให้ฉีดก็ฉีดหมด
 

สมุดแมวของข้าวหอมก็จะหนามาก
 

มีสติ๊กเกอร์วัคซีนเต็มไปหมด
 

เราทำอย่างงั้นด้วยความเชื่อที่ว่า จะทำให้แมวมีสุขภาพที่ดี
 

จนถึงตอนนี้ ข้าวหอมอายุ 14 ปี ถ้าเป็นคนก็อายุร้อยกว่าปีแล้ว
 

ผ่าตัดมาแล้ว 2 ครั้ง ภายในชั่วระยะเวลาไม่ถึงปี
 

ครั้งแรก ผ่าก้อนในหูออก เอาชิ้นเนื้อเข้าแล็บ ผลว่าเป็นมะเร็ง
 

ก่อนหน้าจะผ่าตัดก็โดนสารพัด ทำ MRI เอ็กซ์เรย์ และเจาะเลือดนับครั้งไม่ถ้วน
 

เห็นแมวร้องด้วยความเจ็บปวดแล้วรู้สึกผิด ถามตัวเองว่าเราทำสิ่งที่ถูกอยู่หรือเปล่า
 

ผ่าครั้งนี้ต้องนอน รพ. 2 คืน
 

สงสารแมวมาก
 

ไปหาแล้วมันทำหน้าแบบว่าเหมือนโดนเราทิ้ง
 

เอามากอดมาโอ๋กันอยู่นาน
 

หมอบอกว่าข้าวหอมเครียด ไม่ยอมกินข้าว
 

คือมันต้องเป็นแบบนั้นแหละ เพราะเค้าให้นอนห้องเดียวกับหมา
 

ถึงจะแยกกรง แต่แมวบ้านเราทุกตัวขี้กลัว
 

ไม่ชอบหมาและเสียงดังๆ
 

ผ่านไป 1-2 เดือน มีก้อนขึ้นที่ให้กกหูขวาอีก
 

และโตขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งก็คือมะเร็งลาม
 

แรกๆ ก็ปรี๊ดอยู่เหมือนกันว่าทำไมเป็นแบบนี้

แต่พอได้คุยกับหมอ บอกว่ามันมีโอกาสลามได้ แม้ว่าหมอจะทำเต็มความสามารถแล้วก็ตาม

ข้าวหอมเป็นมะเร็งชนิดรักษาไม่หาย การคีโมก็ทำให้แมวอายุสั้น

แมวไม่สามารถทนได้ไหว หมอไม่แนะนำ

สิ่งที่ควรทำคือ รักษาตามอาการ
 

ก้อนขึ้นตรงไหนก็ตัดตรงนั้น
 พูดน่ะมันง่าย แต่ทำยาก
 

สงสารแมว
 

มันเจ็บตัวแต่ละครั้งใช่ความสมัครใจของมันหรือเปล่า
 

เราคุยกันแล้วและเลือกที่จะไม่ผ่าอีก
 

ไม่รู้หรอกนะ ว่าสิ่งที่เลือกมันผิดหรือถูก
 

หลายครั้งที่สงสัยตัวเอง
 

ว่าเรามีโอกาสช่วยแต่ไม่ช่วยหรือเปล่า
 

หรือว่านี่คือทางที่ดีที่สุดแล้วหรือยัง อยากทำให้ดีที่สุด ให้เจ็บปวดน้อยที่สุด แต่จะเป็นไปได้ไหม
 

ช่วงอาทิตย์นี้ข้าวหอมกินข้าวไม่ได้เลย
 

เอาน้ำผึ้งผสมน้ำเปล่าตั้งทิ้งไว้ให้ ข้าวหอมจะไปเลียน้ำกินเองบ้าง

แต่ก็มักจะมีอาการเหมือนคนมีก้อนในคอ ทำท่าเหมือนจะอ้วก สงสารที่สุด

แววตามันก็เศร้าๆ หมองๆ แบบคนไม่มีความสุข

ข้าวหอมจะนอนหลับได้บ้าง เวลาเอามานอนกอด

บางครั้งไม่อยากทิ้งแมวไปไหน อยากอยู่เป็นเพื่อน

ไม่อยากให้เค้าอยู่คนเดียวตอนจากไป

แต่...ไม่รู้ว่าเราจะได้อยู่ไหมในเวลานั้น

เราอยู่ด้วยกันมาตั้ง 14 ปี การจากกันมันยากมาก
 

ตอนยังสุขภาพดี ทุกวันข้าวหอมจะมาพันพัวนัวเนีย ปีนตักบ้าง นอนทับหน้าจอบ้าง
 

แย่งนอนบนเก้าอี้คนบ้าง เป็นแมวตัวเดียวที่ติดคนที่สุดในบ้านในตอนนี้
 

ความรักเป็นเรื่องยากแล้ว ความผูกพันยิ่งยากกว่า
 

เวลาเห็นคนเลี้ยงแมวเยอะๆ อดรู้สึกไม่ได้ว่า...
 

เค้าจะรู้รึเปล่าว่าจะต้องเจออะไร
  ไม่รู้สินะ

 หรือบางทีเค้าคงไม่ได้คิดอะไรมากมายแบบเรานี่หรอก
 

ไม่คิดมากก็จะไม่รู้สึกมาก
 คงจะดี
 

นี่ก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอ
 

ใครๆ ก็ต้องจากกันทั้งนั้น
 

ไม่จากเป็นก็จากตาย
 

นัดหมอครั้งก่อน 3 พ.ย. ดูอาการ
 

ก็มีฉีดวิตามินให้เพราะผอมมาก กินข้าวได้น้อย
 

แต่เป็นวิตามินที่ฉีดแล้วแมวเจ็บมาก
 

ร้องเสียงดังสุดชีวิตทั้งที่ปกติไม่มีเสียง
 

ก้อนที่ใต้กกหูขวาก็โตขึ้นมาก
 

ใต้คอมีก้อนตะปุ่มตะป่ำเล็กๆ
  หมอให้ยากลับมากินที่บ้าน
 

แต่ป้อนได้อยู่ไม่กี่วัน ป้อนทีไรก็ทำท่าจะอ้วก ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เป็น
 

ข้าวหอมไม่มีความสุข ถึงเวลาป้อนยาก็หนีหายไปซ่อนตัวบ่อยๆ
 
 

หมอว่า วันที่ 24 พ.ย. ค่อยเจอกัน
 

แต่พอวันนั้นมาถึงจริง เราก็ไม่ได้พาข้าวหอมไปอีก
 

แยกข้าวหอมมาอยู่ในห้อง กลางคืนก็นอนกอดกันทุกคืน

เพราะคิดแล้วว่าถ้าพาไปโรงพยาบาลอีก
 

คงจะไมได้กลับมาบ้านอีกแล้ว ซึ่งเราไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นอีก
 

ถ้าจะเป็นอะไร ขอให้เราได้อยู่ส่งตอนเค้าจากไปดีกว่า
 

ข้าวหอมผอมลงทุกวัน มีกลิ่นไม่ค่อยดีออกมาจากในลำคอ
 

เปิดเสียงสวดมนต์ให้ฟังทุกคืน
 

จนกระทั่งเมื่อเช้าที่ผ่านมา
 

ประมาณตี 4 ตี 5 ข้าวหอมไอแค๊กๆ หลายทีจนเราตื่น
 

เลยเปิดเสียงเทศน์หลวงพ่อให้ฟัง
 

ข้าวหอมเดินมานอนซบในวงแขน
 

นอนนิ่งอยู่นาน
 

เราก็คุยกับข้าวหอมไปเรื่อยๆ พูดในเรื่องที่อยากพูด บอกเค้าว่าไม่ต้องห่วงนะ
 

ไม่ไหวก็ขอให้หลับให้สบาย
 

นานเป็นชั่วโมง
 

จู่ๆ ข้าวหอมก็ดิ้น
 

ขาหลังถีบๆ อยู่สองสามที แล้วก็นิ่งไป
 

เราทำได้แค่ลูบหัว เกาคาง กอดข้าวหอมไว้เบาๆ
 

ตอนนั้นเป็นเวลาก่อน 7 โมงเช้าพอดี
 

ในที่สุดข้าวหอมก็จากไปแล้ว
 

หลังจากแม่เสียไปได้ 5 เดือน
 

ปีนี้ช่างเป็นปีแห่งการสูญเสีย
 

เราสองคนกับแฟนอุ้มข้าวหอมไปฝังไว้ใกล้ต้นอะโวคาโดที่เพิ่งปลูกไว้ข้างบ้าน
 

ลาก่อนลูกสาวของแม่
 

ขอให้โชคดี
 

วันนึงเราคงจะได้พบกันใหม่
 

ขอให้หนูได้เกิดเป็นคนเสียทีนะลูก
 

Create Date : 07 ธันวาคม 2561
Last Update : 7 ธันวาคม 2561 15:28:09 น.		0 comments
Counter : 694 Pageviews.
Share Tweet