เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 18 หน้า 2
ผ่านไปหลายวัน ต้นข้าวกับข้าวหอมใช้ชีวิตอย่างปกติเช่นทุกวัน โดยไม่คิดว่าจะมีเหตุการณ์ที่จะมาเปลี่ยนชีวิตของทั้งคู่
พจน์โทรหาต้นข้าวเพื่อขอตกลงอะไรบางอย่าง เขานัดต้นข้าวออกไปข้างนอกเพื่อคุยกันในห้างแห่งหนึ่ง
แต่พอถึงเวลานัด พจน์กลับมาหาข้าวหอมที่ร้านสปา
“พอดีผมผ่านมาทางนี้ครับ นัดต้นไว้ที่ อิมโพเรียม ต้นบอกให้รับข้าวไปด้วย”
เขาบอกข้าวหอม
“อ้าว เจ้ ไม่ยักบอกว่าให้ไปด้วย”
ข้าวหอมตอบ
“พอดีผมบอกเขาว่าจะเลี้ยงอาหารญี่ปุ่น เขาเลยคิดถึงคุณครับ”
“อ้อ”
พอได้ยินว่าเป็นของกิน ข้าวหอมก็ตาลุก ยอมไปกับพจน์ง่ายๆ
แต่พอขึ้นรถไปแล้ว เธอก็ชวนเขาคุย
“คุณพจน์ทำงานอะไรคะตอนนี้”
“ผมทำโรงงานอาหารแช่แข็งครับ พวกอาหารทะเลแช่แข็ง”
เขาตอบ
“ก็ดีนะคะ พวกนี้ ก็ต้องได้มาตรฐาน พวก GMP กับ HACCP”
“ครับ ทำไมคุณข้าวรู้ดีจังครับ”
“พอดีฉันอ่านจากเน็ตค่ะ”
“คุณข้าว มาทำงานที่สปานานแล้วเหรอครับ”
“หือ...”
ทำท่าคิด
“น่าจะครึ่งปีได้มั้งคะ”
“รู้จักกับต้นนานหรือยังครับ”
“ก็น่าจะ 5 ปีมั้งค่ะ”
“อ้อ นานเหมือนกันนะครับ”
“เราเคยทำงานด้วยกันค่ะ ที่โรงงานยาง”
“อ้อ”
พจน์รับทราบ เพราะช่วงเวลานั้นเขาก็คบหากับต้นข้าว
“ทำไมถึงได้แต่งงานกับต้นล่ะครับ”
“อ้อ...มันเรื่องจำเป็นค่ะ”
ข้าวหอมหยุดแค่นี้ จะพูดมากไปกว่านี้คงไม่ดี
“แล้วคุณพจน์ล่ะคะ ไม่มีแฟนใหม่เหรอคะ”
เธอถามย้อน ทำเอาพจน์อึ้งไม่คิดว่าเธอจะกล้าถามเขา
“ยังครับ ผม..ที่จริงแล้วผมตั้งใจจะกลับมาหาต้นข้าว”
เขาคิดว่าคงต้องเริ่มเรื่องที่ตั้งใจอยากจะพูดดีกว่า
“กลับมาหาเจ้”
ข้าวหอมทวนคำหันไปมองหน้าเขา
“ใช่ครับ ผมยังรักเขาอยู่”
ข้าวหอมถึงกับอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน แม้จะรู้จากเจ้ๆ มาแล้วว่าพจน์คือแฟนเก่าของต้นข้าว แต่พอเอามาเป็นหัวเรื่องสนทนา เธอก็รู้สึกจี๊ดในใจนิดหน่อย
“แต่ผมไม่คิดว่าต้นจะเปลี่ยนตัวเองไปมากขนาดนี้ และไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะเปลี่ยนจากกะเทยมาแต่งกับผู้หญิง”
ข้าวหอมพูดอะไรไม่ออก
“ไม่หรอกค่ะ เขาก็ยังเป็นกะเทยอยู่”
เธอตอบเขาเบาๆ
หัวใจเริ่มสั่น
“คุณข้าวรักต้นไหมครับ”
“ฉัน...ฉัน...”
ข้าวหอมสับสน หัวใจเธอไม่สามารถบอกได้ว่า การอยู่กับต้นข้าวนั้นเรียกว่าอะไร ระหว่างความคุ้นเคยกับความรัก
เธอคุ้นเคยที่ได้กลั่นแกล้งเขาทุกวัน
เธอคุ้นเคยกับความใจเย็นและใจดีของต้นข้าว
เธอคุ้นเคยกับการกอดเขา
รวมทั้งการคุ้นเคยกับรอยจูบอันเร่าร้อน
แล้วมันคือความรักหรือไม่?
“หรือที่คุณข้าวแต่งงานเพราะจำเป็น เพราะพ่อของต้นใช่ไหม”
พจน์คาดจากท่าทีไม่ยอมตอบของอีกฝ่าย
ปัญหานี้เขาเองก็เคยเจอมา
“ผมรู้มาว่าต้นโดนบังคับให้แต่งงาน กับลูกเสี่ยเพื่อนพ่อ เขาเลยแต่งงานกับคุณบังหน้าใช่ไหม”
ทำไมเขารู้ ข้าวหอมที่กำลังช็อคกับการสารภาพความในใจของพจน์อยู่ก็ต้องมาหนาวๆ ร้อนๆ กับความลับของตัวเอง
“เรื่องนั้น มันเป็นเรื่องซับซ้อน คนนอกไม่รู้หรอก”
เธอตอบ
“คุณพจน์ต้องการอะไร”
เธอย้อนคำถามกลับ เพราะแน่ใจว่าเขามีสิ่งที่ต้องการอย่างแน่นอน
“แค่พวกคุณแต่งงานกันเพื่อสร้างฉากหลอกผู้ใหญ่ คุณจะเลิกกับเขาได้ไหม?”
ทำไมเขาถึงสรุปเอาเองดื้อๆ แบบนี้ ข้าวหอมสับสนอลม่าน
“คุณพจน์คุณพูดแบบนี้ คุณต้องการเจ้ต้นกลับไปใช่ไหม”
“ใช่ ผมเคยเป็นสามีเขานะ”
ข้าวหอมอ้าปากค้าง
นี่สามีเธอ เป็นเมียตานี่หรือนี่ เขาพูดอย่างไม่อายปากเลยเชียว
แล้วเธอจะยอมเขาง่ายๆ อย่างนั้นหรือ
“ถ้าเธอไม่ได้มีอะไรเสียหาย ผมยินดีจ่ายค่าทำขวัญตกใจให้กับคุณ 1 ล้านบาท”
“ถ้าคุณยินดีตามข้อเสนอ วันนี้ผมก็จะเขียนเช็คให้”
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
วันนี้เนื้อหาแรงมากค่ะ