Group Blog
All Blog
|
เชื้อมันร้าย เชื้อมันรัก ตอนที่ 5 หน้า 3 สุดท้ายเธอเลยต้องปลอบหนุ่มรุ่นน้องผู้แสนขี้อ้อนเป็นพักๆ เดี๋ยวอยากคุย เดี๋ยวหายไป ไม่รู้จะอยากลองใจกันเล่นๆ หรือเปล่า ว่าเธอจะคิดถึงบ้างไหม บางทีก็เหมือนจะคิดถึง แต่พอคิดว่าเขาคงแค่หาเพื่อนคุยเล่นๆ เธอก็รู้สึกเจ็บจี๊ด จนต้องปล่อยให้เขาหายไป เรื่องลึกลับแบบนี้ เชิญขวัญไม่อยากจะผูกพันสายใยให้เติบโต ขายังเด็กเกินที่เธอจะคิดว่าจะมาจริงจังคบหากับรุ่นใหญ่แบบเธอได้ เธอเคยถามเขาว่าคิดอะไรกับเธอ เขาก็เป็นคนตอบเองว่าไม่ได้คิด ก็แค่อยากมีพี่สาว แล้วเธอจะเสียเวลาคิดไปมากมายอีกทำไม ที่เคยผิดหวัง เสียใจครานั้นมันก็น่าจะพอ พอแล้ว หลังจากวางสายนครรัตน์เรียบร้อย เขาก็ส่งข้อความมารายงานเธอเป็นระยะๆ เธอก็ให้คำปรึกษาไปตามที่อาจารย์สอนหน่วยคัดกรอง เช้าวันต่อมา หนุ่มรุ่นน้องรีบส่งข้อความมารายงานตัวแต่เช้า นครรัตน์ “เช้านี้รู้สึกดีแล้วนะครับ แต่ก็ยังเพลียๆ” เชิญขวัญ “ดีแล้วล่ะ ดื่มน้ำเยอะๆ ถ้ายังมีไข้ก็ให้เช็ดตัวนะคะ” นครรัตน์ “ผมก็ทำตามที่พี่บอกผมนะครับ และก็กินยาตามที่อาจารย์บอกครับ” เชิญขวัญ “ดีแล้วล่ะค่ะ เดี๋ยวก็หายนะคะ” นครรัตน์ “วันนี้ผมจะไปซื้อชุดตรวจมาตรวจครับ” เชิญขวัญ “ค่ะ” นครรัตน์ “ถ้าไม่เป็นก็ดีนะครับ” เชิญขวัญ “ถ้าเป็นก็ดีนะ” นครรัตน์ “อ้าว...” นครรัตน์ “พี่ไม่ห่วงผมเลยเหรอครับ” เชิญขวัญ “จะได้มีภูมิไงคะ...เธอนิ ผู้ชายจริงหรือเปล่า กลัวอะไรกับเชื้อ เธอเป็นหมอที่ต้องดูแลคนอื่นนะคะ เป็นแล้วรีบรู้ตัวรักษา จะได้ดูแลคนอื่นได้” นครรัตน์ “  ”นครรัตน์ “เหมือนพี่ดูแลผมใช่ไหมครับ” เชิญขวัญ “หรา.....” เด็กสมัยนี้ จะเล่นก็เล่นกันง่ายๆ นะ จะหยอด จะหยอก ก็ไม่ได้ปรึกษาใคร ส่วนอีกคนที่ดูเป็นคนกวนๆ ก็ชวนคุยแต่ต้นไม้ ตั้งแต่เช้าจนดึกดื่น จะรักจริงหวังแต่งอะไรมากมายกับต้นไม้ใบหญ้า แต่ดูๆ ไป นิสัยส่วนนี้ ช่างเหมือนกับเธออย่างมากมายนัก แถมรักการไปช็อปต้นไม้มากกว่ากลัวโควิดเสียอีก บิ๊ก “วันนี้ผมจะไปพระเงิน” เขาหมายถึงตลาดขายต้นไม้ที่ใหญ่มากมายในย่านบางใหญ่ ดูเขาไม่ได้สะทกสะท้านทั้งเรื่องเรียนและการระบาดของเชื้อโรคที่เป็นที่แตกตื่นในตอนนี้เลย เชิญขวัญ “เธอฉีดวัคซีนยัง” บิ๊ก “ยังเลย” เชิญขวัญ “แล้วป้าล่ะ” บิ๊ก “ไม่เลย ป้าไม่สนใจ แกรั้น” เขาส่งรูป หญิงสูงอายุที่เต้านมเปื่อยข้างหนึ่งมาให้เธอดู เชิญขวัญ “มะเร็งเหรอ” บิ๊ก “น่าจะใช่แหล่ะ แต่แกไม่ยอมไปหาหมอ” ในความคิดของเชิญขวัญ คิดว่า อาการน่าจะหนัก ถึงขั้นนอนติดเตียง แล้ว บิ๊กเป็นคนดูแลป้าทุกอย่าง เธอเลยคิดว่าเขาช่างเป็นหลานที่ดีงามประเสริฐแท้ เชิญขวัญ “เธออยู่กับป้าแค่สองคนเหรอ” บิ๊ก “ใช่ครับ” บิ๊ก “มีลูกด้วย 2 ตัว” พร้อมกับส่งรูปหมามาให้ดู เชิญขวัญ “ชื่ออะไร?” บิ๊ก “ฮันเตอร์ กับ ฮันนี่” ดูๆ ไป การพูดการจาเหมือนเด็กกวนเกเร แต่ดูเขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบเหมือนกัน ดูแลทั้งคนแก่และ หมา แมว จิตใจ ดูละเอียดอ่อน แม้ภายนอกจะดูกวนๆ ในบางที เชิญขวัญ “อายุเท่าไหร่แล้วบิ๊ก” บิ๊ก “32 ปี” ??? นี่ก็ห่างเธอแค่ 3 ปีเองสิ แต่ทำไม ความกวนมันช่างเหมือนเด็กมัธยมซะนี่กะไร เอาเถอะ เธอต้องเจอเพื่อนอีกมากมาย อาจจะมีบ้างที่แตกต่างกัน เชิญขวัญ “ทำไมโสด??” คำถามนี้เอาคนตอบแทบจะอ่านข้าม บิ๊ก “สาวๆ ผมมีเยอะ แถวบ้านมีเยอะแยะ” คนที่พูดแบบนี้ เพื่อปกปิดปมด้วยตัวเองแน่ล่ะ เชิญขวัญ เบ้ปากอย่างไม่เชื่อ เชิญขวัญ” ตอนนี้เขาไปฉีดวัคซีนกันทั้งจังหวัดแล้ว มัวทำอะไรอยู่กันเธอ” บิ๊ก “ก็คนมันเยอะน่ะเจ้ ขี้เกียจไปต่อคิว” เชิญขวัญ “เนี่ย ถ้าต่อไปต้องไปเรียนที่โรงเรียน เขาจะเช็คว่าใครฉีดวัคซีนนะเธอ” บิ๊ก “เดี๋ยวไปเช็คอาทิตย์หน้า” บิ๊กรีบตอบทันที ดูเหมือนเชิญขวัญจะต้องตามจิกเรื่องไปฉีดวัคซีนต่อเป็นแน่ บิ๊กรีบส่งรูปต้นไม้ที่เขาซื้อมาวันนี้ให้เธอดู เพื่อเปลี่ยนเรื่องคุย เชิญขวัญ “ว้าวววววววว” เป็นการเปลี่ยนเนื้อหาการคุยได้ดี เชิญขวัญ ดูสนใจต้นไม้ไม่น้อย ก็สมกับที่เธอได้ฉายาจากเพื่อนๆ ว่า รุกขเทวดาล่ะนะ เชิญขวัญ “เท่าไหร่เธอ” บิ๊ก “100-200 บาท แล้วแต่ร้าน” เชิญขวัญ “คราวหน้าไปด้วยสิ” ตบท้ายด้วยการขอตามไปด้วยซะงั้น บิ๊กนิ่งคิด
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] 
| ||||||||||||
