Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 2 หน้า 1 เกิดมาหน้าตาดีใช่ว่าอยากให้สาวๆ มาตบตีแย่งกันกันให้เป็นข่าว แต่ก็เป็นเรื่องทีช่วยไม่ได้ แม่หน้าตาดี พ่อหน้าตาดี ลูกเลยออกมาหน้าตาดีมาก ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะไม่สนใจเขาตั้งแต่พบเห็นครั้งแรก ทั้งกิริยาท่าทางที่ดูสุภาพ พูดจาดี แม้ฐานะทางบ้านจะคลุมเครือไม่เคยโอ้อวดสาวๆ ในรุ่นมาก่อน รุ่นเพื่อนก่อนหน้านี้ทุกคนก็ไม่ค่อยสนิทกับเขามาก งานกลุ่มเขาช่วยทำ เสร็จเร็วก็แยกย้าย ยิ่งมาเจอสาวๆ รุ่นนี้เพียงเดือนเดียวเพราะต้องส่งงานย้อนหลังหลายอย่างช่วงที่เขาหนีไปบวช มันคงเป็นกรรมเก่าเขาที่ต้องเผชิญเพราะหน้าตาเป็นเหตุ ก็เอาเถอะ มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริงๆ หากต้องตายแล้วเกิดใหม่อีกครั้ง ได้หน้าตาและฐานะทางบ้านแบบนี้เป็นใครก็ต้องตบแย่งเขา ชนิดที่พระเอกหนังยังต้องอาย คิดเรื่องนี้แล้ว หัวใจก็ไม่ได้พองโตเท่าไหร่ อาจจะเพราะว่าเขาตัดทางโลกไปครึ่งหนึ่งของทางกรรมแล้ว ยากที่สาวคนไหนจะมาฉุดรั้งเขาเข้าทางโลกียะ นี้ได้เลย กฤษมาถึงสวนสมุนไพรแถวบางพลี ส่วนมากแถวนี้เป็นบ่อปลา แต่ดินที่นี่ดีนัก แม่มีที่ดินให้เช่าทำบ่อปลาหลาย 10 ไร่ แต่ก็มีพื้นที่ข้างบ่อปลาที่เขาเอาสมุนไพรมาลงและฝาก ลุงๆ ป้าๆ ช่วยดูแลให้ เมื่อปีที่แล้วหลังลาสิกขาจากสมณะเพศ เขากลับมาขอแม่มาปลูกเรือนหลังน้อยดูบ่อปลาเป็นเพื่อนลุงชมอยู่ 2 ไร่ ที่นี่จึงเป็นที่พักผ่อนที่ดีของเขานัก ที่นี่อยู่ลึกเข้ามาห่างจากถนนเพียง 5 กิโลเมตร แต่ให้ความรู้สึกห่างจากแหล่งชุมชนเข้าไปในชนบท ที่นี่สงบ แม้จะเสียงรถมอไซค์ของชาวบ้านวิ่งจนถึงดึกดื่น เสียงรถยนต์วิ่งเพื่อส่งปลารับปลา เป็นกิจวัตรที่ดำเนินทุกวัน ตั้งแต่เช้าจนถึงดึก แต่ก็ไม่วุ่นวาย ดินที่นี่แสนดีนักเพาะปลูกอะไรก็งาม มิเสียแรงที่เขาขอแม่เพื่อมาปลูกสมุนไพรไว้ใช้ ซึ่งแม่เองได้เล็งเห็นความสำคัญในอนาคต อีกทั้งไม่อยากให้ลูกชายคนเล็กที่อยากฝากฝังธุระกิจที่นางสร้างมากับมือได้สานต่อ คนโตก็ไม่สนใจ ถ้าคนเล็ก นางไม่อวยไว้บ้าง มีหวังทิ้งนางไปหมดทุกคนแน่ นั่นก็เป็นเรื่องราวที่เขาได้ผ่านมาแม้จะมีเรื่องเจ็บปวดใจ แต่ก็มีเรื่องที่ดั่งน้ำทิพย์ชะโลมใจ ณ ที่นี้ ลุงเอาปลามาฝากเขาที่บ้าน ลุงชม “วันนี้พึ่งวิดบ่ มีปลาบู่ด้วยนะ เอาต้มยำกิน” กฤษ “ขอบคุณลุงมากครับ ปลาบู่หากินยากนะครับ” ลุงชม “ลุงรู้ว่า กฤษ จะมาเลยเก็บเอาไว้ให้” กฤษ ยิ้ม ลุงๆ ป้าๆ ที่นี่ เช่าที่ดินของแม่ ช่วยดูแลที่ ทำบ่อปลา และบ้านของเขา มีความอบอุ่นและเป็นมิตร ตอนเป็นเด็กเขาอาจจะไม่ได้มาที่นี่บ่อยนัก แต่ปีที่แล้วที่เริ่มปลูกบ้าน ลุง จะแวะเวียนมาดูแลทุกวัน จนสนิทกัน เขามาที่นี่แทบทุกอาทิตย์ พอบ้านเสร็จ เขาก็มานอนแทบทุกเสาร์-อาทิตย์ หากช่วงเดือนไหน พ่อกลับมาบ้าน เขาจะดีใจเป็นที่สุด ที่จะปลีกตัวออกมาพักผ่อนที่นี่ เขามองปลาในถังน้ำ โชคดีที่ลุงจัดการมาแล้ว พร้อมทำกับข้าว ไม่งั้นคนใจอ่อนแบบเขาคงปล่อยลงน้ำอีกเป็นแน่ กฤษ เดินรอบบ้านเพื่อเก็บชุดต้มยำ พริก ขิง ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด เขาปลูกเมื่อปีที่แล้ว เริ่มเจริญงอกงาม วันนี้เขาคงกินมื้อเย็นก่อนค่อยกลับบ้าน ส่วนแม่ก็คงเย็นกว่าจะกลับจากโรงพยาบาล แม่มีคนขับรถให้อยู่แล้ว และมีแม่บ้านทำอาหารให้ จึงไม่ใช่เรื่องที่เขาจะห่วงนัก จะว่าไปปกติครอบครัวของเขาก็ไม่ค่อยทานอาหารเย็นร่วมกัน สมุนไพรต้มยำ เป็นสมุนไพรที่รสยาหอมร้อน ช่วยขับเคลื่อนเลือดลมได้ดี กฤษ ทำต้มยำแล้วนั่งทานคนเดียวหน้าระเบียงบ้าน มองดูนกบินว่อนยามเย็น ที่นี่ ไม่ได้ห่างจากทะเลมากนักไม่ต่างอะไรกับชายทะเล ลมเย็นสบาย มองน้ำในบ่อปลาเป็นทิวทัศน์ที่แสนรื่นรมย์ใจนัก สถานที่ก็แสนแพงแม้ดูเรียบง่ายและห่างไกลเมือง มีเพียงชาวบ้านทำบ่อปลา ที่สรรจรและดูแลกัน แต่บรรยากาศกลับแสนแพงตามราคาที่ดิน นั่งรับลมเย็นๆ คิดอะไรเพลินๆ หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ วิญญาณก็ออกจากร่างไปเสียแบบนี้ เขาเลยนอนที่นี่สักคืนก่อนค่อยกลับบ้านพรุ่งนี้แทน ไหนๆ ไม่ต้องไปเรียนแล้ว มีก็แต่งานที่โรงพยาบาลและงานวิจัยที่เขาต้องทำ ได้ที่ดีบรรยากาศอำนวย จะอู้บ้างก็คงไม่เป็นไร สายของวันใหม่ กฤษ ตื่นมาพร้อมกับความสดชื่น เสียงรถยนต์วิ่งมาจอดหน้าบ้าน เขากำลังปิดบ้านพอดี “หวัดดีพี่กฤษ” ปลา หลานคงลุงชมนั่นเอง เธอมักจะทักทายเขาประจำเวลาที่เขามาที่นี่ “จะไปไหนเหรอครับ” “กำลังจะไปวัดจ้า นี่จะกลับแล้วเหรอ” สาวเจ้ายิ้มร่า มองเขาตาเป็นประกาย “ไม่รู้ว่าพี่กฤษมา ไว้มาใหม่นะ ปลาจะแวะมาคุยด้วย” “ครับ” เด็กๆ ที่นี่เติบโตมากับบ่อปลา บางคนอาจจะเรียนสูงเพื่อออกไปทำงานนอกบ้าน แต่ก็หลายคนที่ช่วยกิจการบ่อปลาของครอบครัว ปลาเองก็เช่นกัน อยู่ช่วยลุงชมผู้เป็นตา และมักแวะเวียนมาพูดคุยกับเขาตั้งแต่ปีที่แล้ว เธอเรียนจบ ม ปลาย แล้ว น่าจะเข้ามหาวิทยาลัยปีนี้ พอเห็นว่าเขาจบหมอ ก็ดูจะมีความสนอกสนใจอยากจะเรียนต่อแพทย์ ดูแล้ว หัวไว และฉลาด น่าจะสอบเรียนหมอได้ “พี่กฤษ ติวให้หนูด้วยนะ หนูจะสอบเข้าหมอปีนี้” เด็กสาวยิ้มเป็นประกายสดใส ก่อนจะโบกมือลา “ปลาไปก่อนนะ มาคราวหน้าหนูจะแวะมาติวด้วย” กฤษยิ้มให้และพยักหน้าก่อนจะปิดประตูบ้านและขับรถออกไป พอกลับถึงบ้าน เขาถามเอก คนขับรถของแม่ เอกบอกว่าแม่กำลังนั่งทานข้าวอยู่คนเดียวในครัว แม้บ้านจะใหญ่โต ดูเงียบราวกับไม่มีคนอยู่ เขาเดินเช้าไปในครัวเพื่อทักทายแม่ก่อนไปทำงาน แม่ “ไปนอนบ่อปลามาเหรอ” กฤษ “ครับ” เขานั่งลงตรงข้าม กิ่ง “คุณกฤษ จะทานข้าวด้วยไหมคะ?” กฤษ “ทานครับ” กิ่งตักข้าวใส่จานให้นายน้อย แม่ “ช่วงนี้เรียนเป็นไง เรื่องไปฝึกงานถึงไหน?” กฤษ “เดือนหน้าไปฝึกงานหลังปีใหม่ครับ ช่วงนี้ทำงานวิจัย ผมอาจจะเข้า โรงพยาบาลอาทิตย์ละวันนะครับ” แม่ “ฮืม” แม่ “พรุ่งนี้แม่นัดทานข้าวกับคุณนายฉวีวรรณ ลูกสาวเขาพึ่งกลับมาจากต่างประเทศ เดี๋ยวไปกับแม่ด้วยนะ” นอกจากเรื่องบงการชีวิตลูกแล้ว เรื่องจับคู่ให้ลูก แม่ก็ไม่เคยพลาดและเด่นพอกับแม่คนอื่นสินะ คิดว่าจะตะล่อมเขาไปอ่อยสาวที่ไหนอีก ทั้งที่มีลูกเป็นผู้ชาย จะคิดสงวนเนื้อสงวนตัวให้ลูกบ้างก็ไม่ได้ กฤษ “พรุ่งนี้ผมไม่ว่างครับ” เขาตอบแบบไม่มีเยื่อมีใย แม่ “แกจะไปไหน?” เสียงสองเอ่ยถามเขา เมื่อได้คำตอบที่แสนจะขัดใจ กฤษ “ผมว่าจะไปวัดอโศกยาราม” เขาคิดไม่ออกจริงๆว่าเวลาควรจะหนีแม่ไปไหนดี แม่ “วัดอยู่ใกล้ๆ ไปแป๊ปเดียวก็กลับทัน” เสียงที่สามกำลังจะตามมา
แหมนึกว่าแนวชายรักชายเสียแล้วค่ะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 17 เมษายน 2566 เวลา:16:50:26 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] 
| ||||||||||||||
