เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 19 หน้า 2
เฮ้อ....แล้วเขาจะทำยังไงต่อ
เมื่อกลับมากรุงเทพ เขาไปที่ร้านสปาเพราะไม่ได้มาหลายวัน
“เค้ก เดี๋ยวผมอาจจะไม่อยู่หลายวันนะครับ ช่วงนี้ก็จะมีเพื่อนผมเข้ามาช่วยดู ส่วนบัญชี เดี๋ยวคุณไพส์มาเอาเอกสารเหมือนเดิม”
ไพส์เป็นนักบัญชี เขาเป็นคนช่วยต้นข้าวดูแลบัญชีมาตั้งแต่เปิดร้าน
“ค่ะ แล้วนี่คุณข้าวไปไหนคะ”
เค้กถามอย่างสงสัย
“คุณข้าวมีธุระ เดี๋ยวผมต้องไปเคลียร์ธุระกับคุณข้าว”
“ค่ะ พวกเราเป็นห่วงคุณต้นกับคุณข้าวนะคะ”
“ขอบคุณครับ”
ต้นข้าวสูดลมหายใจ
พอกลับไปที่คอนโดมันเงียบเหงาจนเขาเองทนไม่ไหว
กะเทยแสบมาหาหลังเลิกงาน
“ได้ข่าวยังไงบ้างแก”
ก๊อฟถามเพื่อนอย่างเป็นห่วง
“เขาไม่ได้ไปชล”
“แกลองโทรกลับบ้านอีกหรือยัง”
แม๊คถาม
“ยัง”
“งั้นโทรไปสิ”
ต้นข้าวกดเบอร์แม่ยายแล้วโทรออก
“สวัสดีครับคุณแม่”
“อ้าว พ่อต้น สบายดีไหมลูก กินข้าวยัง”
แม่ยายชอบถามเรื่องกินข้าวจริงๆ ไม่แปลกใจที่ข้าวหอมจะเป็นคนกินจุ
“เรียบร้อยแล้วครับ แม่สบายดีเหรอครับ”
“สบายดีลูก นี่สงกรานต์จะพากันมาหรือเปล่า เห็นข้าวมันบอกแม่ไว้สงกรานต์จะกลับบ้าน”
“อ้อ ครับ เดี๋ยวเราไปไหว้คุณแม่ครับ ข้าวเขาจองไว้แล้ว”
“ครับ”
วางสายจากแม่ยายหน้าเศร้า
ทุกคนต่างเห็นใจ
“เอาน่า มันต้องมีสักที่สิ ก่อนที่ข้าวจะมาอยู่ชล เขาเคยทำงานที่ไหน แกรู้จักไหมล่ะ”
นัตถาม
ต้นข้าวคิดได้
“ใช่สิ เรารู้จักกันที่โรงงานยาง”
“เออ มีใครที่สนิทที่นั่นไหม”
ก๊อฟถาม
“อ้อ มีสิ เดี๋ยวฉันหาก่อนนะ”
ต้นข้าวหาเพื่อนในเฟสบุค
“นี่ไง เจ้โอ เราสนิทกัน เดี๋ยวลองโทรหา”
ต้นกดโทรหาเจ้โอ
“สวัสดีเจ้”
“สวัสดีต้น สบายดีเหรอ”
“สบายดีครับ”
“ทำไมพูดเสียงแมนจัง”
“ครับ งานเป็นไงบ้างเจ้ มาเที่ยวกรุงเทพบ้างไหม?”
“ตอนนี้ไม่ได้ทำงานแล้วล่ะ มาอยู่กับผัวที่สวีเดน”
“อ้อ...ครับ ไม่เห็นได้ข่าวเลยได้ผัวฝรั่ง”
“ก็หาเอาล่ะ สนใจไหม”
“ไม่ล่ะครับ”
“ฝรั่งชอบนะ หน้าสวยๆ แบบต้น”
เจ้โอเสนอ
“ไม่ล่ะครับเจ้ กลับเมืองไทยส่งข่าวด้วยนะครับ เผื่อนัดเจอ”
“ได้จ๊ะ เดี๋ยวพี่จะออกไปเก็บเห็ดบนเขา ไปก่อนนะ เดี๋ยวไม่ทัน คนไปเก็บเห็ดเยอะ”
“ครับ ขอให้สนุก รักษาสุขภาพด้วยนะครับ”
“จ้ะ”
“เจ้ไปอยู่กับผัวที่สวีเดน”
ต้นสรุปบอกเพื่อนๆ
“เอาไงดีล่ะ อันนี้ก็เหลว”
อันทำท่าเหนื่อยใจ
“อ้าวนี่น้องโอห์มไปไหน”
ก๊อฟหันรอบห้องเห็นเงียบ
“อืม กูก็เพิ่งกลับมา ไม่รู้เหมือนกัน”
“อ้าว เออ กูเข้าใจ”
ก๊อฟไม่อยากพูดกัดต้นเพราะรู้สถานะตอนนี้ของเขาดี
เสียงโทรศัพย์ดังขึ้นโชว์ชื่อโอห์ม
“ตายยากเหมือนกัน”
ต้นข้าวบอก
“ว่าไงโอห์ม”
“พี่ต้น ผมกลับบ้านนะ”
“อ้าว......ทำไมกลับด่วนๆ”
“แม่โทรมาบอกอากงไม่สบาย ผมเห็นพี่กับพี่ข้าวกลับบ้านดึกเลยไม่ได้บอก”
โอห์มไม่เห็นพี่ชายกับพี่สะไภ้เลยเข้าใจว่าทั้งสองกลับบ้านดึกจริงๆ
“เอ้อ ได้ๆ เดี๋ยวพี่เคลียร์งานเสร็จจะโทรหาอากง ฝากดูแลอากงด้วยนะ”
“ครับ”
“น้องโอห์มไปภูเก็ตเหรอ”
ก๊อฟถาม
“ใช่ อากงไม่สบาย”
ต้นตอบ
“ก็ดี ฉันยังไม่อยากให้โอห์มรู้ว่าข้าวหายไป”
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
ส่งโหวตนะคะ