Group Blog
All Blog
|
สงครามเชื้อมรณะ บทที่ 16 หน้า 3 โทนิคเชิญแมงมุมกับอิงดาวไปหาที่แลบวัคซีนเพื่อรายงานผลการทดลองจากตัวอย่างพลาสม่าของอิงดาว “ก่อนอื่นผมขอรายงานจากแลบวัคซีนพันธมิตรที่ส่งรายงานและผลทดลองต่างๆ มาให้ ตอนนี้มีมากกว่า 10 ประเทศที่สามารถทำวัคซีนและทดลองกับคนประสบผลสำเร็จแล้ว อนาคตอันใกล้เราสดใส” “ส่วนงานทดลองของเรา ผมดีใจมากเลยนะครับ ที่ผลออกมา เราชนะอย่างใสสะอาด” เขายิ้มเบิกบาน อิงดาวยิ้ม หันไปสบตาแมงมุม “อาจจะเป็นเพราะภูมิคุ้มกันของคุณอิงถูกกระตุ้นให้ตื่นตัวอย่างหนัก ทำให้ประสิทธิภาพการต่อสู้เชื้อโรคได้อย่างแข็งแกร่ง โดยปกติแล้วคุณอิงเป็นคนที่แข็งแรงอยู่แล้ว ไม่มีโรคประจำตัว เม็ดเลือดแดงค่อนข้างแข็งแรง การสร้างเม็ดเลือดขาวก็ประสิทธิภาพ สิ่งที่น่าแปลกใจ เมื่อผมย้อนไปดูรายงานของการตรวจเชื้อจากห้องแล็บ ผมพบว่าเซลล์ไวรัส ถูกทำลายด้วย” “ใช่แล้วครับ นอกจากร่างกายของอิงจะถูกกระตุ้นให้สร้างภูมิคุ้มกันแล้ว ตัวไวรัสเองก็ถูกทำลายจากสารบางตัวด้วย” แมงมุมเสริม “สารที่ว่านั้นมาจากฟ้าทะลายโจรเหรอครับ” โทนิคข้องใจ “สิ่งนั้นผมยังฟันธงตอนนี้ไม่ได้ ผมคงต้องแยกตัวเพื่อไปทำแล็บเรื่องนี้ต่างหาก” “พวกคุณนี้ มีความลับกับผมมากขึ้นทุกวันเลยนะ” โทนิคพูดเหมือนน้อยใจ “ไม่หรอกค่ะ พวกเราต่างคอยสนับสนุนคุณโทนิคอยู่นะคะ” อิงดาวรีบพูดปลอบอีกฝ่าย “ถึงผมจะดีใจมากที่ผลการทดลองออกมาแบบนี้ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมก็จะคัดค้านการกระทำของคุณอิงที่ทำแบบนี้นะครับ” “มันเป็นการตัดสินใจแค่เพียงเสี้ยววินาทีนะคะ” “เฮ้อ...” โทนิคถอนหายใจ “แต่ก็เอาเถอะ วัยหนุ่มสาวก็อาจจะดีตรงที่ร่างกายแข็งแรง แต่ถ้าคนที่ใช้ร่างกายแบบหนักหน่วงมาแบบผมคงไม่รอด พวกผมเป็นห่วงคุณอิงมากเลยนะครับ งานแทบจะหยุดเดิน...ผมงี้ กินไม่ได้นอนไม่หลับเลย” โทนิคทำเสียงหยอด “จะว่าไป นายก็ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ นอกจากรอผลตรวจกับพลาสม่าจากห้องแลบ” แมงมุมแทรก โทคิคแทบตกเก้าอี้ “ใครจะไปเหมือนนายล่ะ เอาคุณอิงไปแอบไว้บ้าน แล้วก็ แอบไปหาทุกคืน” “คุณอิงครับ ไอ้แมงมุมมันก็คนเลวคนหนึ่งนะครับ เชื่อผม” โทนิคทำเสียงหล่อกับอิงดาว อิงดาวได้แต่อมยิ้ม “อิงคิดว่า เราวางแผนทำแล็บขั้นต่อไปดีกว่าค่ะ อิงคงต้องทำรายงานค้นคว้าเชื้อคู่กับฟ้าทะลายโจรเพื่อส่งแล็บยาอีกที” แมงมุมยิ้มอย่างมีชัย “เอางี้ก็แล้วกัน ผมจะส่งโครงการกับ TOP เพื่อพิจารณา ทำงานวิจัยสมุนไพร” “ดีค่ะ” อิงดาวเห็นด้วย โทนิคส่ายหน้า ที่เห็นทั้งสองเข้าขากันดี “วัยหนุ่มสาวมันก็ดีแบบนี้ล่ะ” พูดเหมือนประชดและอิจฉา มองทั้งสองแล้วยิ้ม วันหยุดอิงดาวเก็บกวาดห้อง วันอาทิตย์นี้ เธอต้องไปส่งแมงมุมกลับบ้านแล้ว หลังสถานการณ์ไม่ตึงเครียด แมงมุมขอ TOP กลับไปทำสวนสมุนไพร เพราะเขาได้โปรเจคใหม่ ในการค้นคว้าสรรพคุณสมุนไพร เพื่อเป็นยาแทน ซึ่งเขาเองก็จากบ้านมาหลายเดือน แม้จะกลับไปส่องดูบ้างบางอาทิตย์ แต่เขาก็อดห่วง ไร่ สวน เขาไม่ได้ มองร่างบางที่กวาดถูห้อง แม้จะใจหายที่ต้องห่างกัน แต่เขาก็สัญญากับเธอว่าจะมาหาทุกวันพุธ และ อิงดาวจะไปหาเขาทุกวันอาทิตย์ เสียงออดดังขึ้น อิงดาวเดินไปส่องตาแมว หันกลับมองแมงมุมที่นั่งดื่มชาที่โซฟาหน้าทีวี ดวงหน้าหวานสูดลมหายใจก่อนจะเปิดประตู “สวัสดีค่ะ คุณพ่อ คุณแม่” “ทานข้าวหรือยังลูก แม่ทำกระเพาะปลามาค่ะ” แม่เอ่ย พอมองเข้าไปสบตากับร่างสูงโปร่งนางก็ตัวแข็งทื่อ พ่อกับแม่นั่งที่โซฟาคู่กัน ชมจันทร์พยายามข่มใจ ดมยาดมซ้ำแล้วซ้ำเล่า “จะไปไหนกันคะ วันนี้แวะมาหาอิง” อิงดาวเอ่ยถามพลางวางถาดน้ำชาลงตรงหน้าทั้งสอง แล้วนั่งลงตรงข้าม ชมจันทร์มองแมงมุมทีลูกสาวที “แม่แค่แวะมาหาลูก เพราะเห็นอาทิตย์นี้ไม่ไปหา ไม่คิดว่าจะเจอแมงมุมอยู่ที่นี่” นางพยายามพูดอย่างใจเย็น “เอ่อ...คุณแม่คะ อิง..” อิงดาวก้มหน้าสำนึกผิด “ลูกอิง” นางแม้จะไม่เคยดุลูก แต่บางครั้งคำพูดของพ่อกับแม่ก็เป็นประกาศิตของลูก ฟังน้ำเสียงที่ดูเยือกเย็นแล้วราวกับกำลังซักฟองผู้ต้องหา “แล้วแมงมุม เห็นว่าจบโปรเจคแล้วจะกลับเลยเหรอ” ดอกเตอร์เอ่ยถามชายหนุ่ม เพราะเห็นท่าทีอิงดาวเหมือนอึดอัด “ครับ พอดีผมได้โปรเจคใหม่ วิเคราะห์สมุนไพรไทยครับ สมุนไพรบางตัวเป็นยา เราควรอนุรักษ์และรักษาเอาไว้ บางอย่างควรจดเป็นสิทธิบัตรก่อนที่คนอื่นจะนำไปใช้” “โปรเจคนี้วางโครงการไว้นานเหมือนกัน แต่ Top แต่ละรุ่น หาคนทำยาก” ดอกเตอร์เอ่ย แม่ยังจ้องมองลูกอย่างไม่วางตา นางต้องการความจริงในเรื่องนี้ “แล้วนี่จะกลับมากรุงเทพฯอีกไหม” ดอกเตอร์พยายามชวนแมงมุมคุย อยากจะให้ภรรยาผ่อนคลายบ้าง เพราะเขารู้ว่า ชมจันทร์เองยังไม่ได้ยอมรับทุกอย่างหากอิงดาวจะคบหากับแมงมุม “ครับ ผมว่าจะมาหาอิงทุกวันพุธ” เขาตอบ ชมจันทร์หันมามองชายหนุ่มที่ตอบอย่างเต็มคำ “อืม แล้วอิงว่าไงล่ะลูก” “ก็ไม่ว่าไงหรอกค่ะ เราก็ต้องทำงาน อิงก็ต้องทำงานใช้ทุนต่ออีกหลายปีค่ะ” “อิง ลูกคิดดีแล้วใช่ไหม” ชมจันทร์ถามตรงๆ เพราะมัวแต่อ้อมค้อม เหมือนมีแต่นางที่อาจจะคิดมาก และหนักอกอยู่คนเดียว “ค่ะ คุณแม่ อิงคิดว่า อิงคงถึงเวลาที่จะสร้างครอบครัว อย่างที่คุณแม่ต้องการเสียที” ชมจันทร์แทบลมจับ ไม่คิดว่าลูกสาวจะตอบกลับมาแบบนั้น แมงมุมเหมือนจะดูอาการของว่าที่แม่ยายออก เพียงแต่นางเก็บเอาไว้ เขามองชมจันทร์อย่างนิ่ง แม่ทุกคนย่อมเป็นกังวลเกี่ยวกับอนาคตครอบครัวของบุตร พ่อแม่ทุกคนย่อมคาดหวังคนที่เพรียบพร้อมมาดูแลลูกของเขา แม้รู้ว่าเขาไม่เป็นดั่งที่นางคาดหวังเอาไว้ หากปล่อยให้นางกังวลแบบนี้ยิ่งจะเป็นแผลที่ไม่อาจจะรักษาให้หายได้ แม้ชมจันทร์จะยึดติดเรื่องวัตถุ แต่จริงๆแล้ว เนื้อในนางเป็นคนดี เขารู้จักมาร่วม 10 ปี แล้ว เหตุใดเขาจะไม่เข้าใจในจุดนี้ แมงมุมเลื่อนตัวลงนั่งที่พื้น คลานเข้าไปกราบดอกเตอร์และชมจันทร์ ดอกเตอร์ได้แต่ยิ้ม ส่วนภรรยาตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูกไม่คิดว่าแมงมุมจะทำขนาดนี้ อิงดาวเองก็ไม่ต่างกับแม่ “อาจารย์ครับ ผมต้องขออภัย ที่ไม่ได้เรียนขออนุญาตตรงๆ อาจารย์อาจจะหมายตาคนที่ดีพร้อมสำหรับลูกสาวเอาไว้ ที่ไม่ใช่ผม แม้ผมอาจจะเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งไม่ได้มีหน้าตาในสังคม ผมถามตัวเองตลอด 1 เดือนที่ไม่มีอิงดาวอยู่ที่นี่ ผมอึดอัด หายใจไม่ได้ ราวกับผมเป็นไวรัสเสียเอง เวลาที่ผมมองอิงดาวนอนทรมานอยู่บนที่เตียง ใจผมแทบขาด ผมอยากปกป้องเขา ผมอยากดูแลเขา ผมอยากรักษาชีวิตของเขาให้อยู่กับผมไปนานๆ ไม่ใช่เพราะเขาเป็นลูกสาวของอาจารย์กับดอกเตอร์ แต่เพราะเขาคืออิงดาว คนที่มีหัวใจยิ่งใหญ่ คนที่ทำให้ผมเข้าใจว่าโลกนี้ ความรักไม่ได้เลวร้าย การทำเพื่อคนอื่นโดยไร้การตอบแทน คือสิ่งที่ยิ่งใหญ่และมีค่ามากมายเกินกว่าชีวิตเราเกิดมาจะหาความหมายได้ ผมอยากอยู่เคียงข้างเขา เพื่อช่วยเขา ดูแลเขา ส่งเสริมเขา ให้ทำสิ่งเหล่านั้น เพื่อทุกคน และเขาควรที่จะมีครอบครัว เพื่อที่จะได้รู้ว่า ชีวิตเขาไม่ควรทำอะไรเสี่ยงๆ” อิงดาวน้ำตาไหลกับถ้อยคำจากใจที่แมงมุมเอ่ย ชมจันทร์พูดอะไรไม่ออก “ตอนนี้ ไม่มีอะไรที่มีค่าติดตัวผมมาเลย นอกจาก...” เขาปลดสร้อยคอออก ดึงแหวนทองวงหนึ่งออกมาจากสร้อย “นี่เป็นแหวนที่พ่อทิ้งไว้ให้บุตรชายคนเล็กอย่างผม มันสืบทอดมาจากสมัยทวดผม” เขาหันไปหาอิงดาว ดึงมือซ้ายของอิงดาว แล้วบรรจงสวมเข้ากับนิ้วนางเรียว “ผมจะไม่ทำให้อาจารย์ ดอกเตอร์ และ อิงดาวต้องขายหน้า หากกว่าผมต้องยืนข้างๆ กับเขา” อิงดาวร้องไห้ “ขอบคุณค่ะลุง” เธอไหว้เขา ก่อนที่แมงมุมจะดึงเธอมากอด ชมจันทร์สัมผัสได้ถึงความเชื่อมั่นที่ทั้งสองมีให้แก่กัน หันมองหน้าสามีที่ยิ้มอย่างยินดีไม่ทีข้อโต้แย้งใดๆ
สาวคนนี้ชอบหนุ่มลุงนะคะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:8:33:40 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] 
| ||||||||||||||
