อ่านสองพ่อลูกขับรถตะลุยเกาะอังกฤษ : ตอนที่ 14 ( เที่ยว...เอดินเบิร์ก เมืองหลวงของสก๊อตแลนด์ )
อ่านสองพ่อลูกขับรถตะลุยเกาะอังกฤษ : ตอนที่ 16 (เดอรัม ... เมืองมหาวิทยาลัยเก่าแก่ เล็กๆแต่สวยงาม )

วันนี้เป็นวันที่ 20 กรกฏาคม 2016 เราอยู่ในสหราชอาณาจักรมาแล้ว 12 วันรวมวันนี้ก็เป็นวันที่ 13 ตามโปรแกรมวันนี้เราจะต้องไปส่งเจ้าลูกชายเข้าหอพักที่เมืองนิวคาสเซิล (Newcastle upon Tyne... ชื่อเมืองในประเทศนี้มักจะต้องมีคำพ่วงท้ายอยู่หลายเมือง ที่เป็นเช่นนี้เพราะเวลาชาว UK เขาเข้าไปอยู่ในอาณานิคมประเทศไหน มักจะไปตั้งชื่อเมืองเหมือนๆกับเมืองที่เขาเคยอยู่มาก่อน อย่างเช่นเมืองนี้ ถ้าเรียกชื่อเต็มยศก็จะต้องเรียกว่า นิวคาสเซิลอะพอนไทน์ ถ้าเรียกหรือ search หานิวคาสเซิลเฉยๆ อาจะไปซ้ำกับชื่อเดียวกันในประเทศอื่น เช่นออสเตรเลีย เป็นต้น แต่ในนี้ผู้เขียนขอเรียก "นิวคาสเซิล" เฉยๆละกันนะครับ) ซึ่งตามกำหนดการเจ้าลูกชายจะต้องไปรายงานตัวเข้าหอพักประมาณเที่ยงวันครับ

Edinburgh ที่เราจากมา

เราออกจากเมืองเอดินเบิร์กหรือเอดินเบรอระประมาณ 7.30 น. ซึ่ง ณ ฤดูร้อนแบบนี้ตะวันจะโด่งฟ้าแล้ว ระยะทางที่เราจะต้องเดินทางก็ประมาณ 192 กม. เราเลือกวิ่งเลียบทะเลตามถนนสาย A1 ซึ่งก็น่าจะใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง เพราะเส้นทาง A ไม่ใช่มอร์เตอร์เวย์ ซึ่งอาจจะมีบางช่วงเป็นถนนแบบเลนส์เดียวสวนกันไปมา อีกอย่างเป็นครั้งแรกที่เราขับบนถนนสายนี้ด้วย

ตามชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะอังกฤษใหญ่จะเป็นทะเลเหนือครับ ลมค่อนข้างแรงในวันนั้น ประกอบกับท้องฟ้ามืดฝน และมีฝนเป็นช่วงๆด้วย ขับไปเรื่อยๆจนไปถึง Service แห่งหนึ่ง ฝนกำลังตก เราเลยแวะทานมื้อเช้ากันที่นั่นเลย

แผนการเดินทางวันนี้

จุดแบ่งเขตแดนสก๊อตแลนดและอังกฤษ

ขับมาถึงเส้นแบ่งเขตประเทศสก๊อตแลนด์กับอังกฤษแถวๆเบริกอะพอนทวิด (Berwick - upon - Tweed) มีฝนลงประปราย แต่เห็นเส้นเขตแดนแปลกๆ เราเลยจอดเก็บภาพกัน ซักพักก็มีฝรั่งมารถบัสมาจอดถ่ายกะเราด้วย

เส้นแบ่งเขตแดน ด้านขวาคือสก๊อตแลนด์ ด้านซ้ายคือังกฤษ

ประมาณเกือบเที่ยงวันเราก็มาถึงเมืองนิวคาสเซิล ขับวนหาที่จอดยากมากอีกครั้ง แวะเข้าไปในมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลบอกเขาว่ามารายงานตัวเข้าหอพัก แต่การ์ดบอกว่าตรงนั้นจอดไม่ได้ รีเสริฟไว้ให้เมมเบอร์ของมหาวิทยาลัยเท่านั้น เขาแนะนำให้เราไปจอดข้างสวนสาธารณะ ซึ่งห่างจากที่เราต้องการไปติดต่อประมาณ 400-500 เมตรได้ เอาก็เอา จอดเสร็จหยอดเหรียญไว้ 3 ชั่วโมงเลย แล้วเดินกลับมาที่หน้ามหาวิทยาลัยกัน

นิวคาสเซิลอะพอนไทน์
Newcastle upon Tyne

นิวคาสเซิลอะพอนไทน์ (Newcastle upon Tyne) มักจะนิยมเรียกย่อว่า นิวคาสเซิล (Newcastle) เป็นนครและเมืองในเทศมณฑลของไทน์แอนด์แวร์ ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของอังกฤษ หรืออยู่ทางใต้ของเมืองเอดินเบอระ ประเทศสก๊อตแลนด์ประมาณ 166 กม. เมืองนิวคาสเซิลตั้งอยู่บนริ่มฝั่งแม่น้ำไทน์ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ ถึงแม้ว่าในช่วงก่อตั้งนั้นได้ชื่อว่า ปอนส์แอรีอุส (Pons Aelius) ตามชื่อโรมัน และได้เปลี่ยนชื่อเป็นนิวคาสเซิลในปีค.ศ. 1080 หลังจากที่ได้มีการสร้างปราสาท โดยพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 2

ตัวเมืองได้เป็นศูนย์กลางของการค้าขนแกะและต่อมาเป็นเหมืองถ่านหินอันดับต้นๆของประเทศ ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 นิวคาสเซิลได้รู้จักในชื่อของเมืองต่อเรือ โดยเป็นศูนย์กลางการต่อเรือที่สำคัญของโลกแห่งหนึ่ง โดยในปัจจุบันอุตสาหกรรมได้จางหายไป โดยตัวเมืองกลายเป็นแหล่งวัฒนธรรมที่สำคัญแห่งหนึ่งของประเทศ

สัญลักษณ์ที่สำคัญของเมืองได้แก่ นิวคาสเซิลบราวน์เอล เบียร์ชื่อดังของเมือง สโมสรฟุตบอลนิวคาสเซิลยูไนเต็ด สโมสรฟุตบอลในพรีเมียร์ลีก (เพิ่งตกชั้นลงไปเมื่อปี 2015) และสะพานไทน์ นอกจากนี้ได้มีการจัดการแข่งขันฮาล์ฟมาราธอนในชื่อ เกรตนอร์ธรันตั้งแต่ปี ค.ศ. 1981

นิวคาสเซิลมีจำนวนประชากรเป็นอันดับที่ 20 ของประเทศ สถาบันศึกษาที่สำคัญของเมืองได้แก่ มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิล และ มหาวิทยาลัยนอร์ททัมเบรียนิวคาสเซิล (Campus)

เจ้าลูกชายจะมาอยู่ที่นี่ประมาณปีครึ่ง หรือจาก 20 ก.ค. 2016 - มี.ค. 2018 เป็นอย่างเร็ว โดยจะเข้าศึกษา ป.โท สาขา Apply Process Control ของ Chemical Engineer

มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิล

มานิวคาสเซิล เป้าหมายก็คือมาส่งลูกชายเพื่อจะมาเรียต่อที่นี่ และไหนๆก็มาถึงมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลแล้ว เรามารู้จักกับมหาวิทยาลัยที่นี่หน่อยละกันครับ

มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิล ก่อตั้งเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2377 ในฐานะวิทยาลัยแพทย์ขนาดเล็กๆ ต่อมาในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2394 เกิดความขัดแย้งในหมู่อาจารย์จนต้องแยกเป็นสองสถาบัน คือ วิทยาลัยแพทย์นิวคาสเซิล (Newcastle College of Medicine) และวิทยาลัยแพทยศาสตร์และศาสตร์ปฏิบัตินิวคาสเซิลอะพอนไทน์ (Newcastle upon Tyne College of Medicine and Practical Science) จากนั้นในปีต่อมา วิทยาลัยแพทย์นิวคาสเซิล ได้สมทบกับมหาวิทยาลัยเดอแรม และให้ประกาศนียบัตรแพทยศาสตร์เป็นครั้งแรกในปี พ.ศ.2399 หนึ่งปีให้หลังจากนั้นวิทยาลัยทั้งสองรวมตัวกันเป็นคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเดอแรม ณ นิวคาสเซิล (ระวังสับสนกับคณะแพทยศาสตร์ เภสัชศาสตร์ของมหาวิทยาลัยเดอแรมในปัจจุบัน)

ต่อมาในปี พ.ศ.2414 มหาวิทยาลัยเดอแรม วิทยาเขตนิวคาสเซิล (ส่วนงานในขณะนั้น) ได้ขยายสถานที่สอนวิชาวิทยาศาสตร์กายภาพ ตั้งในใจกลางเมืองนิวคาสเซิล ทำการสอนสาขาวิชาคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี และธรณีวิทยาเพื่อรองรับการทำเหมืองแร่ คณะวิชาดังกล่าวต่อมาได้ยกฐานะเป็นคณะวิทยาศาสตร์กายภาพในปี พ.ศ.2426 คณะทั้งสองดำเนินกิจการมาได้ด้วยดีภายใต้การบริหารเดียวกัน วิทยาเขตนิวคาสเซิลของมหาวิทยาลัยเดอแรมเจริญก้าวหน้าตามลำดับจนสามารถสอนด้านแพทยศาสตร์ ศิลปศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ได้ครบเมื่อ พ.ศ. 2461

ในที่สุดมหาวิทยาลัยเดอแรมบริหารงานไม่คล่องตัว จนต้องให้มีพระราชบัญญัติแยกสองสถาบันออกจากกัน โดยวิทยาเขตเดอแรมยังคงเป็นมหาวิทยาลัยเดอแรมต่อไป ส่วนวิทยาเขตนิวคาสเซิล ได้เป็นมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลอะพอนไทน์

มหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลอะพอนไทน์ (University of Newcastle upon Tyne) หรือเรียกอย่างสั้นว่ามหาวิทยาลัยนิวคาสเซิล (Newcastle University) เป็นสถาบันอุดมศึกษาเน้นวิจัยขนาดกลาง มีความเชี่ยวชาญด้านการสอนและวิจัยทางแพทยศาสตร์ ก่อตั้งขึ้นจากส่วนงานของมหาวิทยาลัยเดอแรมที่แยกออกมาและพัฒนาให้เป็นมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเป็นหนึ่งในสองสถาบันอุดมศีกษาในเมืองนิวคาสเซิล โดยมีจำนวนนักศึกษาทุกระดับน้อยกว่ามหาวิทยาลัยนอร์ทัมเบรีย ณ นิวคาสเซิล

ที่มา : https://th.wikipedia.org

New Castle University

เดินข้ามถนนมาจะเห็นเป็นสวนหลังโบสถ์สีทึมๆออกดำ จะเห็นแผ่นภาพแกะสลักอนุสรณ์ของเมือง และโบสถ์เซ็นต์โทมัส...ถ้าเดินเลยไปหน่อยจะเป็น Northumbria University Newcastle, City Campus และ Newcastle City Council

The Church Of St Thomas The Martyr

อนุสรณ์สถานใกล้ๆโบสถ์ เซ็นต์ โทมัส

ตรงข้าม St. Thomas Church จะเป็นสถานีรถไฟใต้ดิน สามารถนั่งไปลงที่สนามบินนานาชาตินิวคาสเซิลได้เลย และจากสถานีนี้ก็สามารถไปถึงเมืองซันเดอร์แลนด์ได้ด้วย ข้างๆกันจะเป็น Haymarket และสถานีรถบัสครับ

Haymarket Metro Station

ข้างๆมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลทางใต้จะเป็นสนามฟุตบอลของทีมนิวคาสเซิลยูไนเต็ด หรือสนาม St. James' Park ซึ่งเราสามารถซื้อบัตรเข้าไปทัวร์สนามได้เช่นกัน ส่วนที่ขายของที่ระลึกก็จะอยู่ใต้อัฒจรรย์ด้านหน้า

สถานีรถบัสโดยสาร หน้า Haymarket

St. James' Park Stadium

เดินลงมาจากสนามเซ็นต์เจมส์ปาร์คไม่ไกล ก็จะเป็น China Town แหล่งร้านอาหารจีน (คนจีนมาเรียนหนังสือที่นิวคาสเซิลเยอะมาก ทั้งมาเรียนมหาวิทยาลัยและเรียนภาษาอังกฤษ) มีร้านอาหารไทยอยู่ร้านหนึ่งตอนไปปิดร้านอยู่ (ไม่ทราบว่าปิดถาวรหรือไม่) เลยไม่ได้ลองอาหารไทยเลย เลยไปที่ร้านอาหารจีน มีเมนูชื่อแปลกคือ "ข้าวผัดต้มยำ" ไอ้เราก็นึกว่า ข้าวผัด + ต้มยำ ที่ไหนได้คือข้าวผัดรถต้มยำนั่นเอง...งง

China Town ด้านหน้า St. James' Park

ถ้าข้ามถนน Percy หรือตรงข้ามมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลจะมีถนนคนเดินชื่อ Northumberland St. อยู่ติดกับสถานีรถไฟใต้ดินเลย ... บนถนนจะมีผู้คนมาเดินกันมากมาย มีผลไม้ขายด้วย ร้านขายของริมถนนล้วนแต่สินค้าแบรนด์เนม เช่นนาฬิกา Rolex และมีศูนย์การค้าใหญ่อยู่ติดถนนนั้น ถ้าท่านอยากใช้ห้องน้ำเข้าไปแล้วเดินลงชั้นใต้ดินครับ แต่ดูเหมือนสินค้าจะไม่ถูกไปกว่าเมืองไทยนะครับ

ย่านช้อปปิ้งบนถนน Northumberland

สุดปลายถนน Northumberland เราจะเลี้ยวขวาไปตาม Black Street ประมาณล๊อกเดียวก็ถึงอนุสาวรีย์ Grey's Monument เป็นคอลัมม์หรือเสาสูง 40 เมตร ที่สร้างเป็นเกียรติแก่ Charles Grey และ Earl Grey ในปี 1838

ที่ฐานล่างของอนุสาวรีย์มีข้อความว่า

THIS COLUMN WAS ERECTED IN 1838
TO COMMEMORATE
THE SERVICES RENDERED TO HIS COUNTRY BY
CHARLES EARL GREY K.G.
WHO, DURING AN ACTIVE POLITICAL CAREER OF
NEARLY HALF A CENTURY
WAS THE CONSTANT ADVOCATE OF PEACE
AND THE FEARLESS AND CONSISTENT CHAMPION OF
CIVIL AND RELIGIOUS LIBERTY.
HE FIRST DIRECTED HIS EFFORTS TO THE AMENDMENT
OF THE REPRESENTATION OF THE PEOPLE IN 1792,
AND WAS THE MINISTER
BY WHOSE ADVICE, AND UNDER WHOSE GUIDANCE,
THE GREAT MEASURE OF PARLIAMENTARY REFORM
WAS AFTER AN ARDUOUS AND PROTRACTED STRUGGLE
SAFELY AND TRIUMPHANTLY ACHIEVED
IN THE YEAR 1832.

ส่วนอีกด้านเขียนว่า

AFTER A CENTURY OF CIVIL PEACE,
THE PEOPLE RENEW
THEIR GRATITUDE TO THE AUTHOR
OF THE GREAT REFORM BILL.
1932.



Grey's Monument @ Grey Street

Grey Street ย่านธุรกิจที่สำคัญ

ผ่าน Grey street สู่ side street แล้วก็ถึงริมฝั่งแม่น้ำไทน์แล้วล่ะ ถ้าเราเลี้ยวซ้ายขึ้นไปก็จะเป็นย่านที่เรียกว่า Quayside ซึ่งเป็นถนนเลียบแม่น้ำไทน์ ซึ่งจะเป็นร้านกาแฟ บาร์ และร้านอาหารเรียงรายกันไป ผู้คนชอบมานั่งดื่มกันริมน้ำแบบบ้านเรา บางกลุ่มยังนั่งดื่มกันบนเรือ สำหรับหน้าร้อนแบบนี้จะมีผู้คนมากมายมาเดินกันที่นี่ครับ

ใกล้ฝั่งแม่น้ำไทน์

Bridge Street ทางขึ้น Swing Bridge



Swing Bridge (สีแดง..สวิงเปิดได้)



Tyne Bridge (สีเขียว)



สีออกน้ำตาลนั่นคือ High Level Bridge



โค้งๆมีสลิงดึงนั่นคือสะพานคนเดินข้ามที่เรียกว่า "Gateshead Millennium Bridge"

มิลเลนเนียมบริดจ์นี้ถือว่าเป็นสะพานที่ออกแบบสวยงามและถือว่าเป็นไฮไลท์ของสะพานทั้งหมดด้วย ยามค่ำคืนเขาจะใส่สีแสงเข้าไปทำให้สวยงามยิ่งขึ้น สะพานนี้ออกแบบเป็นรูปโค้งอย่างที่เห็น อนุญาตให้เฉพาะคนเดินข้ามเท่านนั้น พอข้าไปอีกฝั่งก็จะเจอตึกใหญ่ ซึ่งก็คือ Baltic - Centre for Contemporary Art

Sage Gateshead สถานที่จัดแสดง Concert และให้ความรู้ด้านดนตรี





Quayside และริมแม่น้ำไทน์

ถ้าเราเดินมาทาง Bridge Street แล้วเดินขึ้นทางบันไดขึ้นไปจะไปถึง Newcastle Castle ครับ ....

ปราสาทนิวคาสเซิล เป็นแลนด์มาร์กสำคัญของเมือง ป้อมปราการแรกของที่นี่คือ The Roman fort of Pons Aelius ถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ 1,800 ปีที่แล้ว (ปี ค.ศ. 1080) หลังจากยืนหยัดผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน ในเดือนตุลาคม 2011 ที่ผ่านมา ปราสาทนี้ได้รับการบูรณะปรับปรุงครั้งใหญ่ และเปิดให้คนทั่วไปเข้าชมอีกครั้งเมื่อปี 2015 สามารถเข้าชมได้ทุกวันตั้งแต่เวลา 10.00-17.00 น. ค่าเข้าชมผู้ใหญ่ 6.50 ปอนด์ ถ้าแสดงบัตรนักเรียนลดเหลือ 5.50 ปอนด์

ปราสาทนิวคาสเซิล

ปราสาทนิวคาสเซิล และวิหารเซ็นต์นิโคลัส

เดินต่อไปหน่อยก็จะถึงวิหารเซ็นต์ นิโคลัส .... วิหารแห่งนี้ได้สร้างขึ้นเมื่อปี 1091 ไล่เลี่ยกับปราสาทนิวคาสเซิลที่อยู่ใกล้ๆนั้น ที่นี่เป็นที่ประทับของ Bishop of Newcastle วิหารแห่งนี้ถูกไฟไหม้ไปเมื่อปี 1216 และสร้างกลับขึ้นมาอีกครั้งในปี 1350 ... ปรับปรุงใหม่อีกครั้งในปี 1777 และยกฐานะเป็นมหาวิาร หรือ Cathedral ในปี 1882.

The Cathedral Church of St. Nicholas

เดินออกจาก The Cathedral Church of St. Nicholas ไปหน่อยก็จะเข้าสู่สถานีรถไฟใหญ่ของนิวคาสเซิล ซึ่งมีรถไฟใต้ดินเชื่อมต่อไปยังหน้า ม.นิวคาสเซิล และสนามบินนานาชาตินิวคาสเซิลด้วย ส่วนรถไฟจากสถานีนี้ก็สามารถไปลอนดอนด้วยรถไฟความเร็วสูงได้ ซึ่งใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมง (ระยะทาง 446 กม.) ส่วนทางเหนือก็เชื่อมต่อไปที่ Edinbergh ได้เช่นกันครับ บริษัทเดินรถต่างๆที่ดำเนินการได้แก่ CrossCountry, ScotRail, Viegin Trains EC, Northern และ Transpennine ซึ่งเราสามารถเข้าไปเลือกใช้บริการตามที่เราต้องการได้...จขบ. เคยใช้บริการสาย Virgin Trains EC ไปลอนดอนราคา 64 ปอนด์ไปลงที่ King cross ก็สะดวกรวดเร็ว สะอาดและตรงเวลาดีครับ

สถานีรถไฟ Newcastle

นอกจากจะเดินชมเมืองตามที่พาไปแล้ว ออกไปนอกเมืองทางที่จะไป Durham ตามเส้นทางสาย A1 ประมาณ 7 ไมล์ หรือ 15 นาที ทางซ้ายมือก็จะเป็นเนินเขามีป้ายบอกให้เลี้ยวซ้ายออกจากถนนใหญ่ไปที่ Angle of the North (เทวดาแห่งภาคเหนือ) ที่ทำขึ้นด้วยเหล็กหนักประมาณ 600 ตัน มีความสูงทั้งหมด 20 เมตร ปีกกว้าง 54 เมตร ปีกทำมุม 3.5 องศา ออกแบบและดำเนินการสร้างโดย Antony Gormley เมื่อปี 1994 และแล้วเสร็จในปี 1998

Angle of The North

Room Inn Hotel, Newcastle...พักที่นี่อีก 5 คืน

วันนี้พาท่านชมเมืองนิวคาสเซิลมายาวเหยียด (น่าจะกว่าทุกบล๊อก) คงพอทำให้ท่านได้แนวคิดในการเดินทางมาเมืองนี้บ้างไม่มากก็น้อย นอกจากเมืองนิวคาสเซิลจะเป็นเมืองท่าที่สำคัญทางตะวันออกเฉียงเหนือของอังกฤษแล้ว ยังคงเป็นเมืองที่สงบน่ามาสัมผัส อีกทั้งผู้คนในเมืองนี้ก็มีอัธยาศัยดีอีกด้วย การเดินทางมาสู่เมืองนี้ก็มีสายการบินที่สามารถเชื่อมต่อมายังไทยเราด้วย...และรอบๆเมืองนิวคาสเซิลยังมีเมืองที่สวยงามหลายเมือง ไม่ว่าจะเป็น Durham และ York ซึ่งเราจะพาไปเที่ยวในบล๊อกต่อๆไปด้วย.

อ่านและชมภาพของเมืองนิวคาสเซิลเพิ่มเติมได้ที่บล๊อก .. จากสุวรรณภูมิ สู่นิวคาสเซิ่ล

ขอบคุณที่ตามอ่านมาตลอดครับ

ลาด้วยภาพ Millennium Bridge ยามเย็นวันที่ 9 ก.ค. 16