คือว่าซุปเปอร์ฯ ข้างๆบ้านปกติ มีเครื่องสำเร็จรูป แกงคะเล ของญี่ปุ่นขายคะ
คุยกับสมาชิกในบ้านว่าไม่กิน คะเล เนื้อนานมากๆกว่าครึ่งปี คือนานจริๆคะ
ท่านสมาชิก (ไม่ใช่ สส ,สธ,หรือ อมต) อะไร แต่เป็นคนในบ้าน อาสา ไปซื้อ... ได้เนื้อวัวมาแพ็คหนึ่ง มันหัวแดง ภาษาไทยเรา เรียกว่ามันอะไรไม่ทราบ... สองอย่างนี้เราสั่ง เธอก็เล่นมาอีกอย่างที่เราไม่ได้สั่ง คือกะทิ (มันอยู่แล้วในบ้านเอามาทำไม) กับพริกป่นคล้ายๆกะปิ หนึ่งกระปุก และก้อ พริก อะไรไม่ทราบอีกซอง... กะทิพออนุโลม แต่พริกในกระปุกและซอง เราไม่เคยใช้หรือกิน เลยบอก นางไปว่า...กลับไปคืนเขาเดียวนี้...
คือว่าแบบนี้นะคะ ที่อเมริก หากเราซื้ออะไร มาก็แล้วแต่ ให้เก็บใบเสร็จไว้ สภาพของในสภาพเดิม คืนได้หมดจ้ะ แถมได้เงินมาครบจำนวน...ไม่เหมือนบางประเทศ ขี้เกียจพูด...เจ็บคอ
แกงกับหม้อยักเบอร์ 24 คะ...ในตู้เย็นมีเครื่องแกงเผ็ด และ แกงเขียวหวานอยู่ ง่ายๆคะ ตักเครื่องแกงเขียวหวานมา ประ 2 ซ้อนโต๊ะ ใส่ลงหม้อ
หั่นเนื้อชิ้นบางๆหั่นผัก เราใช้ถั่ว..ฝักไม่ยาว..มันก็ฝักยาวแหละแต่คนละอย่างกับของบ้านเราคะ
กะทิ/เครื่องแกง/เนื้อผัก/ตั้งไฟปานกลาง/น้ำปลา สอง ซ้อนโต๊ะ/ตะไคร้ สด 2 ท่อน/ รอทุกอย่างสุก
ชื่อมันว่าแกงเขียวหานแต่เราไม่ใช้ นต เลยนะคะท่านผู้ชม... ตามเห็นในภาพนะคะ... กินกับข้าวร้อนๆ..ไม่เลวเลยคะ..ดีกว่ากินกระดาษนิดหน่อยฮ่า
ภาพบีจี ญามี่ // ภาพไลน์
ญามี่ // กรอบ goffymew // Rainfall in August // เรือนเรไร // ชมพร // oranuch_sri //
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Rananrin Literature Blog ดู Blog
ขุนเพชรขุนราม Political Blog ดู Blog
สมาชิกหมายเลข 4313444 Food Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น