โอมาน
หนึ่งในดินแดนแห่งคาบสมุทรอาหรับ
3 - 8 ธันวาคม 2559

ตอนที่ 30 Al Reem Desert Camp

ทิ้งความวุ่นวายไว้เบื้องหลัง คืนนี้จะมีเพียงเรากับแสงดาว...

มาลุ้นกันดีกว่า ว่าคืนนี้จนถึงพรุ่งนี้เราจะใช้ชีวิตบนทะเลทรายกันอย่างไร 

เมื่อใกล้ถึงแคมป์จะมีป้ายบอกทางเข้าแคมป์ จะเห็นได้ว่าเราต้องขับออกจากถนนใหญ่เลี้ยวซ้ายเข้าไปในทะเลทราย แล้วรถเล็กอย่าง Suzuki Celerio ที่เราใช้ตลอดทริปจะพาเราเข้าไปถึงหรือไม่ ที่สำคัญเราไม่ได้จองไว้และจะมืดแล้วด้วย "ลุ้นกันตัวโก่งว่าจะพาเราเข้าไปถึงหรือเปล่าค่ะ"

จอดรถไว้ริมรั้วของแคมป์ (รถเล็กคันนี้พาไปถึงแฮะ) เราเดินมุ่งหน้าไปยังพนักงานชาวโอมานที่ยืนรอต้อนรับอยู่ เขาเชิญเราเข้าไปนั่งในกระท่อมรับแขก ไม่พูดพร่ำทำเพลง บริการผ้าเย็นให้เราเช็ดหน้าเช็ดมือเป็นอันดับแรก ตามด้วยผลอินทผาลัมเชื่อม พร้อมน้ำชา กาแฟโอมาน และน้ำเปล่าขวดเล็ก คุยกันไปคุยกันมา 

"อ้าว นึกว่าเป็นลูกค้าที่จองไว้กับทางแคมป์" 

"ไม่ใช่ค่ะ  เรากำลังจะถามว่าที่นี่มีห้องว่างให้พักหรือเปล่า" พนักงานชาวโอมานจึงได้พาเราไปดูที่พัก

เมื่อดูที่พักเรียบร้อยตกลงราคากันได้ที่ 40 OMR (3,600 บาทต่อคืน) คืนนี้เราจะนอนอาราเบียนเต็นท์กัน ราคารวมอาหารเย็น และอาหารเช้า มีอินทผาลัม ชา กาแฟโอมาน เป็นอาหารว่างทานได้ตลอด มีแคมป์ไฟกลางคืนให้นั่งคุยกันกลางทะเลทราย (เราได้ราคาถูกกว่าจองในบุ๊คกิ้งนิดหน่อย แต่ได้ความตื่นเต้นมาเยอะมากค่ะ )

พากันเดินกลับมาที่กระท่อมรับแขกอีกครั้ง พนักงานชาวโอมานเริ่มขั้นตอนการต้อนรับใหม่ เสิร์ฟเครื่องดื่มอีกครั้ง น้องมีนต้องดื่มกาแฟโอมานไปอีกจอก ด้วยความเกรงใจ และประทับใจมาก 

"หน้าตาห้องน้ำ เป็นห้องอาบน้ำในตัว ชิคและโล่งมากค่ะ 555+"



"จุดนั่งคุยกันรอบกองไฟ"

เวลาของเราเริ่มหยุดเดินเมื่อได้อยู่ที่นี่...

อาทิตย์เริ่มอัสดง เราเก็บของในเต๊นท์ พากันวิ่งขึ้นเนินทรายรอชมพระอาทิตย์ตกดิน

"มองกลับลงมายังเต็นท์ ก็จะเห็นเป็นแบบนี้... ด้านซ้ายมือเป็นห้องพักแบบอาคาร และลานกิจกรรม"



"ขอดูรูปมั่งสิคะ"



"ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี อากาศช่วงเดือนธันวาของที่นี่พอพลบค่ำค่อนข้างเย็นเลยค่ะ"





"และแล้วตะวันก็ลับขอบฟ้า ถึงเวลาทานข้าวเย็นแล้วค่ะ"





"ระหว่างที่รอพนักงานตั้งโต๊ะอาหาร เราเดินดูภายในอาคารต่างๆในลานกิจกรรม"









"มื้อเย็นเราทานอาหารกันที่อาคารใกล้ๆกับจุดนั่งคุยกันรอบกองไฟ อาหารมีหลายอย่าง ทานได้หมดทุกอย่าง แต่เรียกไม่ถูกซักอย่างค่ะ  อ้อ...มีบาร์บีคิวไก่ ย่างกันให้ทานแบบเห็นๆด้วยนะคะ"

ขณะที่เราอาบน้ำ พนักงานจุดไฟไว้รอให้เรามานั่งเล่น คืนนี้มีเพียงสองครอบครัวมาพัก เรานั่งรอบกองไฟด้วยกัน และได้มีโอกาสคุยกัน

เขาเล่าให้ฟังว่า เขาเป็นชาวโอมาน แต่เป็นนักบินอยู่ดูไบ เขามาพักผ่อนที่นี่กับน้องชายของเขา ที่ดูไบแตกต่างกับโอมานมาก 

หากพูดภาษาบ้านเราก็คงประมาณว่า ดูไบเมืองศิวิไล ส่วนโอมานยังคงเป็นธรรมชาติ (ในสายตาน้องมีนที่นี่มีความเป็นธรรมชาติ ที่อยู่คู่กับความเจริญและสะดวกสบาย) 

และที่สำคัญเขายังแสดงความเสียใจต่อการสูญเสียในหลวงรัชกาลที่ 9 ของเราด้วย เราประทับใจมากและขอบคุณเขามากๆ 

คุยกันซักพักเราก็ขอตัวไปนอน ปล่อยให้สองพี่น้องเขาได้มีโอกาสคุยกัน เสียงดังมากหรือเพราะมันเงียบก็ไม่รู้ 555+ เสียงคุยของสองหนุ่ม แม้ว่าเขาจะกลับไปคุยกันต่อที่ห้องนอนของเขาแล้ว...ยังได้ยินกันทั้งแคมป์ 

"มองเห็นดาวอยู่เต็มท้องฟ้าชัดมาก"



"สวัสดีตอนเช้า ณ ทะเลทรายวาชิบะ โอมาน"













"ตื่นเช้าดื่มด่ำกับอากาศเย็นสดชื่น ก็พากันเดินมากินอาหารเช้ากัน แม้ว่าจะมีแขกแค่ 2 ครอบครัว (4 คน) อาหารการกินของที่พักยังจัดให้แบบเต็มๆ อร่อยและฟินมาก"











"ทานกันเสร็จพักผ่อนไป เก็บของไป เตรียมเดินทางกันต่อ""เราเช็คเอาท์กันเกือบเที่ยง มุ่งหน้าไปเล่นน้ำกันที่ Wadi Bani Kalid ระหว่างทางออกจากแคมป์ไปถนนใหญ่ น้องมีนตื่นเต้นกับฝูงแพะ อู้หู...เค้าเลี้ยงกันแบบนี้หรอเนี่ย"