ผมมีเพื่อนเกาหลีครั้งแรกปี 2005 ประมาณ 3-4 คน
เราพบกันในคลาสเรียนภาษาอังกฤษเบื้องต้นที่ซิดนี่ย์ ออสเตรเลีย 
เป็นเพื่อนกัน 7 เดือน ก็ต้องแยกย้ายกันไป 
เพื่อนคนที่สนิทที่สุดกลับไปปูซาน ส่วนผมซมซานมาอยู่ชิคาโก้ 
15 ปีผ่านไป เพื่อนเกาหลีคนแรกของผม ลูก 2 แล้ว และเราก็ยังติดต่อกัน

เพื่อนเกาหลีอีกนับสิบคนหลั่งไหลเข้ามาในชีวิตผมอีกครั้งในปี 2007
เราเจอกันในคลาสเรียนภาษาอังกฤษระดับปานกลาง ณ เมือง ชิคาโก้ อิลลินอยส์
เหมือนชีวิตถูกจู่โจมด้วย Korean Wave แบบไม่ทันตั้งตัว
แต่ไม่ได้มาในรูปแบบ วัฒนธรรม K-pop ซีรี่ย์ส หรือเพลง
แต่มาในรูปแบบ K-Human คนเกาหลีทั้งโอปป้าและออนนี่ที่เข้ายึดครองโรงเรียนสอนภาษาในอเมริกา 
ในระดับ 80% ของประชากรนักเรียน 
 

นั่นเป็นช่วงเวลาที่ผมมีเพื่อนเกาหลีเยอะที่สุดในชีวิต 

เพื่อนเกาหลีคนล่าสุดของผมคือ สาวเกาหลีตัวเล็ก ๆ ชื่อ ซู ชิน 

เราเจอกันที่สโมสรปิงปองแถวบ้านของผม ในปี 2017
เราหัดตีปิงปองด้วยกัน เราเป็นคนเอเชียเพียง 2 คนท่ามกลางพี่ ๆ ผิวสีนับสิบในชมรมปิงปองนั้น  
เธอมักจะแต่งตัวโทรม ๆ มาตีปิงปอง หน้าก็ไม่แต่ง ไม่มีสง่าราศีเหมือนนางเอกซีรี่ย์สเอาซะเลย

แต่ถึงแม้เธอจะแต่งตัวโทรม ๆ มาตีปิงปองจนเหงื่อท่วมตัว 
แต่ความน่ารักของเธอนั้นกลับทะลุเสื้อผ้าโทรม ๆ 
พุ่งเข้าใส่ผมด้วยความรุนแรงเหมือนลูกปิงปองที่ถูกตบมาด้วยความหมุนแบบ topspin ทุกครั้งที่เราตีปิงปองด้วยกัน

แน่นอนล่ะว่าผมแอบชอบเธอ แต่ก็รู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว 
ดังนั้นไม่ว่าผมจะเอาชนะเธอเวลาแข่งปิงปองด้วยสกอร์เท่าไหร่ก็ตาม แต่เรื่องของหัวใจผมรู้ดีว่าผมแพ้ 11- 0, 11- 0, 11- 0 เสมอ

เห็นแต่งตัวโทรม ๆ มาตีปิงปองทุกวัน 
ใครจะไปคิดว่าเธอจะเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งในแวดวงศิลปะที่นี่ 
เธอเคยจัดแสดงผลงานศิลปะของเธอที่แกลอรี่แห่งหนึ่ง แล้วชวนผมไปดู ประดุจดั่งแขกผู้มีเกียรติ
ใครจะไปคิดว่าพอถึงงาน ผมถึงกับใบ้แ_ก เพราะวินาทีที่ยืนอยู่หน้างานศิลปะของเธอนั้น ผมไม่รู้จะพูดอะไรกับเธอ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่างานศิลปะของเธอมันคืออะไร
จะให้เดินไปชมว่า
อันนี้สวยจังเลยเธอ อันนั้นก็สวยจังเลยเธอ มันก็ไม่ได้ป่ะ
มันต้องยืนอธิบายสิ ว่าเห็นสิ่งนี้แล้วมันกระทบจิตวิญญานของตัวเรายังไง
แต่ผมไม่รู้จะโม้ยังไง....... 😂

เราห่าง ๆ กันไปตั้งแต่เธอรับงานสอนศิลปะให้กับเด็ก High School  ที่รร.แห่งหนึ่ง 
เธอก็ไม่มีเวลาว่างมาตีปิงปองอีกเลย  แต่เราก็ยัง text คุยกันนาน ๆ ที

15 ปีผ่านไป นับตั้งแต่ผมมีปฎิสัมพันธ์กับคนเกาหลีคนแรก เพื่อนสนิทคนแรก และตามมาอีก
มากมาย

ผมไม่เคยอ่านภาษาเกาหลีออกแม้แต่พยางค์เดียว
และไม่เคยคิดอยากเรียนภาษาเกาหลีเลยซักครั้งเดียว

จนกระทั่ง สิงหาคม 2020 ......

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2563
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2563 11:52:19 น.		3 comments
Counter : 807 Pageviews.
Share Tweet