เ ส น อ ต อ น แ ร ก ... ฟ้างามยามเย็น
เมื่อวันที่ ๒๐ และ ๒๑ กรกฎาคมที่ผ่านมาผมก็ได้มีโอกาสเดินทางอีกครั้ง การเดินทางครั้งนี้ผมเองไม่ได้ไปเที่ยวพักผ่อนที่ใดหรอกครับ แต่เป็นการเดินทางไปเข้าร่วมประชุมสัมมนาโดยที่ทำงานผมจัดขึ้นเพื่อทบทวนและกำหนดภาระกิจในการปฏิบัติงานบางอย่างให้มีประสิทธิภาพขึ้นโดยนำเอาปัญหาที่ผ่านมานั้นมาคุยกันพร้อมกำหนดแนวทางในการดำเนินการในครั้งต่อไป
การประชุมสัมนาครั้งนี้เริ่มเมื่อตอน ๑๓.๐๐ น. ของวันที่ ๒๐ กรกฎาคม เรายังอยู่ที่ทำงาน เริ่มจากการสรุปปัญหาและแนวทางการแก้ไขปัญหาหลังจากนำเอาระบบสารสนเทศ และเครื่องมือในการ Backup& Share ข้อมูล ซึ่งในหัวข้อนี้ผมเป็นวิทยากรเองครับ และหลังจากนั้นเวลาประมาณ 17.00 น. เราก็ออกเดินทางไปประชุมนอกสถานที่ ซึ่งครั้งนี้เราไปกันที่ มนต์เสน่ห์ริเวอร์แคว รีสอร์ท แอนด์ สปา จ.กาญจนบุรี หากใครสนใจก็สามารถดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่เว็บของรีสอร์ทครับ ตามนี้เลย [
//www.monsane.com ]
บล็อคนี้ไม่ได้มีวัตถุประสงค์ในการรีวิวรีสอร์ท
หากแต่มีโอกาสได้ไปสัมผัส เลยนำภาพบางมุมที่ถ่ายไปมาตามประสา
มาเล่าสู่กันฟัง ตามที่ตัวเองได้พบเห็นมา
| เราไปถึงที่หมายกันก็น่าจะประมาณหกโมงครึ่ง(18.30)ของเย็นวันที่ ๒๐ ทุกคนต่างเข้าเข้ารับ Welcome Drink และทำการcheck inหรือที่แปลเป็นไทยก็คือการลงทะเบียนเพื่อเข้าพักนั่นแหละครับ ส่วนผมเองไม่ได้ทำอย่างพวกเขาเลยอ่ะ ผมนั่งคิดตลอดทางคือ ได้โปรดแสงตะวันจ๋า อย่าเพิ่งลาลับ ขอฉันได้สักสองสามภาพก็ยังดี ทันที่ที่ผมถึงรีสอร์ทผมจึงพาตัวเองเดินผ่านตรงเข้าไปด้านในสุดของรีสอร์ท ซึ่งก้ไม่ได้กว้างไกลอะไรมากนัก ผมได้พบกับสิ่งที่ผมต้องการและหวังว่าจะมีโอกาสได้สัมผัส |
ด้วยที่ตั้งของรีสอร์ทติดทะเลสาบเหนือเขื่อนแม่กลอง ผมจึงได้เห็นสิ่งที่ผมอยากเห็น ภาพพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า เหนือทิวเขาตะนาวศรี(น่าจะใช่)ที่ทอดตัวเรียงสลับซับซ้อน มีเมฆบังอยู่ทำให้เกิดลำแสงสวยงามจับตา ...ผมโชคดีจัง หรือนี่คือมนต์เสน่ห์ที่สะกดผมไว้ ณ ขณะนี้
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้มีโอกาสถ่ายภาพทิวทัศน์และ แสงแบบนี้
ผมไม่รู้ว่าคนที่เดินทางมาพร้อมกับผมเขากำลังทำอะไร ผมไม่ได้สนใจใครหรือสิ่งใดใด นอกจากภาพที่อยู่เบื้องหน้าและผมจะต้องพยายามเก็บภาพ ที่ผมได้เห็น ...ผมถ่ายพลาดไม่ได้เลย
| | |
ลำแสงที่ส่องลงมาเริ่มลางเลือนลง ผมเองเลยหันกล้องถ่ายภาพที่อยู่รอบ ๆตัวเอง
ที่เมื่อสักครู่ผมเองไม่ได้สนใจมัน เดินผ่านมันไป
เพราะหลงไหลในภาพที่แล้วมา
เ รื อ ดู ด ท ร า ย
ครั้งแรกที่เห็นผมคิดว่าเรือประมง
พอสังเกตไปสักพัก มองให้ชัดเจน
ไม่ใช่ซะแล้ว
| |
สักพัก ลำแสงสวยงามก็บังเกิดอีกครั้ง
ผมหันมาถ่ายภาพมุมเดิม ๆอีกครั้ง
ปกติ ผมไม่ค่อยถ่ายภาพมุมเดิม ๆหลายภาพแบบนี้
หากแต่มุมนี้ กลับแตกต่างที่แสงทองของสุริยา
ที่แปรเปลี่ยนไปตามเวลาที่ผันผ่านไป
น ก เ จ้ า โ ผ บิ น
เสมือน
เครื่องบรรณาการแต่งเติมภาพที่งดงาม กลับมางดงามยิ่งอย่างมีชีวิตชีวา
ผมโชคดีอีกครั้งหนึ่ง
เพราะถ่ายภาพนี้เพียงครั้งเดียว ภาพเดียวเท่านั้น
เ ม ฆ ฝ น ... ก่อตัวฉับพลัน
ทำให้ผมได้ภาพมาอีกแนวที่ดูงดงามไปอีกแบบ
ทำไมโชคดีแบบนี้เรา
ตกไปเสียแล้ว ... พระอาทิตย์เจ้าเอย
สีสันของฟ้า กลับมาเป็นอีกสีสันหนึ่ง
ที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง
จบตอนแรก
หลังจากนี้ ผมก็เดินไปร่วมรับประทานอาหารร่วมกับเพื่อน ๆที่ไปด้วยกัน
เป็นโต๊ะบริเวณริมทะเลสาบนี้แหละครับ
บรรยากาศดีมากมาย
แต่นาเสียดาย ที่รับประทานได้ไม่นานก็ต้องย้ายเข้าห้องอาหารติดแอร์
เนื่องจากสายฝนเริ่มโปรยปราย
แต่ไม่มากนัก สักพักก็หยุดไป
อาหารที่นี้ อร่อยมากนะครับ
หลายคนเอ่ยปาก อร่อยทุกอย่างเลย
อร่อยจริง ไม่ได้อร่อยเพราะหิวโหยนะครับ
ท้ายนี้ขอให้ทุกท่านมีความสุข สุขภาพแข็งแรง
แล้วพบกันใหม่ ตอนหน้าครับ
ส วั ส ดี
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
tiensongsang Photo Blog
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^