lliliil Work it harder, Make it better, Do it faster, Make us Stronger liilill
space
space
space
<<
มกราคม 2566
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
space
space
10 มกราคม 2566
space
space
space

นี่มันปีอะไร? ทำไมสะบักสะบอม


หลังจากปาร์ตี้ปีใหม่อย่างหนักหน่วงเหมือนที่ผมเล่าไว้ในบล๊อกเพลง
"นักมายากล"
กิจกรรมช่วงปีใหม่ของผมก็ยังไม่ได้จบแค่ปาร์ตี้ครับ
เพราะเปิดมาชีวิตก็หนักหน่วงเลยครับ


เริ่มจากกิจกรรมเบาๆ ส่งท้ายช่วงหยุดปีใหม่
ด้วยการทำสิ่งที่ปกติไม่ค่อยทำ คือ.....
กินหมูกระทะ ......
555555555555




จริงๆ มันไม่แปลกหรอกครับ แค่ผมไม่ค่อยกินหมูกระทะเท่านั้นเอง
ผมอาจจะไม่ค่อยถนัดแนวปิ้งย่างเมื่อไหร่ แต่ก็ไม่ใช่กินไม่ได้
ดังนั้น ไหนๆ ก็อยู่บ้านชิล ๆ เลยลองสั่งหมูกระทะมากินที่บ้านซักหน่อย

ใช่ครับ .... ไม่ได้ไปนั่งกินที่ร้านนะ แต่สั่งมากินที่บ้าน
ก็ดีไปอีกแบบนะครับ เพราะควันไม่ได้ตลบอบอวนเหมือนร้าน
เย็นสบายได้ด้วยพัดลมของเราเอง
ผมสั่งเตาพร้อมเนื้อนิดหน่อยจากร้านใกล้ๆ บ้าน
แล้วสั่งเนื้อดีๆ เสริมมากจากร้านดังสายคลอง






อือหืออออ เนื้อที่สั่งมาเพิ่มมันดีเยี่ยมไปเลยครับ
ส่วนน้ำจิ้มก็อร่อยมากๆ 
อร่อยจนมีใจอยากจะไปนั่งกินที่ร้านเลยครับ 555555 ทำใจแพร้บ

 

190 +++++++++++++++++ 190



เริ่มงานวันแรก ก็ต้องตื่นแต่เช้าตรู่ ส่งคนสวยที่บ้านไปทดสอบเข้าเรียน K1
ใช่ครับ หลานกำลังจะเข้าอนุบาลแล้ว
การทดสอบก็ไม่มีปัญหาหรอกครับ เพราะเป็นสิ่งพื้นฐานที่หลานเค้ารู้อยู่แล้ว
หลังจากทดสอบและสัมพากษ์ผู้ปกครองเส็ด ก็มี School tour 
แล้วก็จ่ายเงิน คุยระเบียบการ อะไรหลายอย่าง 
ผมเลยขอออกไปใช้สมาธิไดร์ฟที่สนามไดร์ฟของโรงเรียนซักหน่อย
ซึ่งจริงๆ ผมไม่ได้ตีเก่งนะ ถูๆ ไถๆ กระจุยกระจายหมด 55555





ไปถึงที่ทำงานเปิดตารางงานมาแทบเป็นลม
เพราะตารางนัดหมายงานหนักหน่วงมากครับ 
คิวแน่นๆ 3 วันรวด แถมวันละ 2-3 ประชุม ที่ต้องออกไปขายงาน
ประชุมลักษณะนี้จะเปลื่องพลังงานมากครับ 
เพราะนอกจากต้องทำพรีเซ้นเตชั่นไปนำเสนอแล้ว
บางแมทต้องเริ่มตั้งแต่แนะนำตัวเองให้ลูกค้าใหม่
บางแมทต้องคุยเพื่อขายงานใหม่ ขอโปรเจคใหม่ นี่ก็ต้องทั้งนำเสนอทั้งForce 
บางแมทมี project on hand กันอยู่ ก็ต้องมีข้อมูลในมือว่าเค้าต้องการอะไรเพิ่ม
เพราะมีโอกาสดันอะไรเพิ่มได้อีก แล้วเสนอขายงานเพิ่มครับ 
ซึ่ง Market ก็จะทำข้อมูลมาว่า บริษัทนี้กำลังจะมีProject อะไร ภายในเมื่อไหร่
และเป็นหน้าที่พวกผมต้องไปแมช  เหนื่อยครับ เหนื่อยทั้งแรงเหนื่อยทั้งสมอง



ทำให้พอพ้นระยะปาร์ตี้ปีใหม่ปั๊บ ผมก็ต้องเริ่มทำพรีเซ้นเตชั่น ต้องเริ่มอ่านงาน
กว่าจะได้นอนก็ ตี 2 ทุกวันแล้วตื่น 6 โมงครึ่งออกไปประชุุม
ซึ่งต้องบอกว่า ช่วงปีใหม่นี่ถือว่าไม่ได้พักเลยนะครับ เพราะปาร์ตี้ทุกวัน
ดื่มหนักทุกวัน บางวันนี่สารภาพเลยว่าดื่มจนภาพแทบตัด
เพราะมันคือปาร์ตี้ในบ้านตัวเองไม่ต้องห่วงเรื่องขับรถกลับบ้าน
แถมก่อนหน้าปีใหม่ ผมเพิ่งไปต่างจังหวัดยาวๆ 5 วันกลับมา 
ทริปนั่นก็เหนื่อยจัดเลยครับ  ทั้งวิ่ง ขับขับรถ ทั้งขนของ ครบเครื่อง 
ไว้จะมาเล่าเรื่องทริปในฟังครับ
โหด มันส์ ฮา มาก


190 +++++++++++++++++ 190



ออกไปประชุุมกับลูกค้าผมก้ใส่เต็มพลังครับ 
พร้อมวางแผนกินข้าวอร่อยๆ กันตามจุดที่ต้องไปประชุม
คือประชุมเส็ดเย็นวันพุธ ผมกับพัทคุยกันเรื่องข้าวเที่ยงวันรุ่งขึ้นละ 55555
เรียกว่า
Work hard, Eat harder 


วันพฤหัส เป็นวันที่ผมเหนื่อยมากครับ อาจจะเพราะต้องพรีเซ้นงานผู้ใหญ่
ตอบคำถามเยอะ แล้วนำเสนอเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ ให้ผู้บริหารหลายรอบ
เพราะพอได้คุยเสนองานกับผู้จัดการ เค้าสนใจและอยากให้นำเสนอกับคนที่ใหญ่กว่า
เพื่อที่ผู้ใหญ่จะได้สนใจและตัดสินใจไวขึ้น พอพรีเซ้นผู้ใหญ่เส็ด คุยธุรกิจทั่วไปซักพัก
ผู้ใหญ่บอกอยากเชิญCEO มาฟังด้วย ช่วยแนะนำที  
อ้าว....กุก็ต้องพูดอีกรอบ แล้วคุยทางธุรกิจจุลภาค มหาภาพอีกรอบ
จบประชุมนั้น เหนื่อยอยากกลับบ้านเลยครับ 555555


แต่พอได้ข้าวหมูแดงเข้าไปก็ได้อยู่นะ 
ตบด้วยน้ำลำใยอีกซักแก้ว หายเหนื่อยครับ ทำงานต่อได้
ยังมีแอบรู้สึก "ยังไม่จบอีกหรอวะ"  อยู่นะครับ 55555 
แต่แค่เบื่อครับ หายเหนื่อยตั้งแต่หมูกรอบแล้ว





วันเสาร์ก็ยังกินอยู่ครับ เพราะอารมณ์ค้างมาจากช่วงปีใหม่
นี่ก็อยู่ๆ ก็
ขับรถไปอยุธยา แค่เพื่อไปกินกุ้งเผา 555555
เฮ้ย! บ้านใกล้ครับ อยุธยาก็แค่ปากซอย





ขับรถ 45 นาที ถึงตลาดกลางอยุธยา ไปยืนเลือกไซส์อยู่หน้าร้าน
ซักพักก็ได้มา 1 จาน 1 โล พออิ่มๆ  





.....ราบครับนาย.....



กำลังคิดว่าจะไปคาเฟ่ที่เค้าว่ากันว่าเปิดใหม่ 
คือผมเซต Google map แล้วนะครับ กดนำทางแล้วด้วย
แต่อยู่ ๆ ก็มีเบอร์แปลกโทรมา เบอร์คุ้นมากครับ เลยคิดว่า Kerry 55555
ไอ่ผมก็รีบรับสาย  "สวัสดีครับ"
ปลายสายไม่ได้บอกว่า มีของมาส่งนะครับ
แต่กลับบอกว่า  "พรุ่งนี้พี่นัดเที่ยงตรงที่โรงแรมXXX นะคะ
พี่จะเปิดห้องให้ไม่เกิน 11โมงครึ่ง น้องเข้ามาก่อนนิดหน่อยแล้วฟิตติ้งชุดก่อนนะคะ
ว่าถูกต้องไหม"




ชิบหาย!!!!  พรุ่งนี้มีงานวะ!!!!!
ต้องรีบบอกแฟนว่า คาเฟ่ไว้ไปวีคหน้าได้ไหมเทอ พรุ่งนี้เรามีงาน
เราแจ้งอก เอว ไปตั้งแต่ก่อนไปเชียงใหม่ แล้วนี่น้ำหนักขึ้นมา 2 โล
เราจะใส่ได้หรอวะ พักก่อนนะ  55555555


สรุปกลับบ้านไปวิ่งไปเวทเลยครับ 55555
ไม่ช่วยหรอก แต่รู้สึกผิดน้อยกว่าไม่ทำอะไรเลย




190 +++++++++++++++++ 190




งานอยู่จังหวัดใกล้ๆ กทม ครับ แต่ขับรถไป 2 ชั่วโมงอยู่เหมือนกัน
ซึ่งผมควรไปถึงโรงแรมซัก 11 โมง settle ตัวเองก่อนซักหน่อย
ห้องเปิดจะได้เริ่มเตรียมตัวเตรียมงานได้เลย
เดี๋ยวครับ!!!! ผมไม่ได้รับงานเด็กเอ็นฯ หรือเด็กออฟนะ ถึงได้นัดที่โรงแรม!!! งุย!
เท่ากับผมต้องออกจากบ้านไม่เกิน 9 โมง
หุยยยยย ตื่นมาก็ 7 โมงครึ่งแล้ว 
ก็รีบจัดการตัวเองอย่างด่วน จัดข้าวของเล็ก ๆ น้อยๆ 
แล้วรีบออกจากบ้าน ก็ 9 โมงพอดีละครับ แฟนที่ตามไปด้วยนี่ต้องแต่งหน้าในรถเลยครับ


ต้องบอกไว้ก่อนว่าผมจะไม่มีรูปงานที่ทำนะครับ เพราะมีสัญญาห้ามเผยแพร่ภาพ
แล้วปกติ ผมไม่เปิดเผยงานลูกค้า  จ้างดิเดี๋ยวเปิดแบรนด์ให้ครับ 55555555
แล้วปกติ ผมไม่ได้มาเล่าด้วยว่ามีงานของอะไรบ้าง ซึ่งก่อนนี้ก็มีมาบ้างครับ



อ่ะไปถึง ผมไปถึง 11:30 พร้อมแวะซื้อข้าวเซเว่นมากินด้วย
ไปถึงโรงแรม....แฟนนี่ชะโงกหัวไปดูป้ายอีกรอบเลยครับ
พร้อมถามว่า "ไม่ใช่ม่ายรูดใช่ไหมเนี้ย"
ผมก็ทำได้แค่ตอบว่า "เราไม่ได้รับงานอย่างว่านะ แต่เค้านัดที่นี่จริงๆ"
คิดว่าไม่ใช่ม่านรูดครับ เพราะไม่มีม่าน 55555
ไปถึงก็ไปรับคีย์การ์ดที่ทางคนจ้างฝากให้ไปเปิดห้อง
ขึ้นไป ทางเดินผีสิงมาก นี่ขนาดไม่กลัวผี ยังอดคิดไม่ได้
แฟนก็ถามว่า "ถ้ามาคนเดียว เทอจะกล้าขึ้นมาหรอ"
"ก็คงหลอนๆ หน่อย"
ผมก็เปิดเข้าห้องไป ไฟเฟยอะไรเปิดไม่ได้ กำลังพลิกการ์ดซ้ายทีขวาที
อยู่ๆ ที่หางตาด้านขวาที่ติดกับทางเดินของผมก็เห็นเหมือนเงาอะไรที่หางตา
เลยรีบหันกลับไป ปั๊บ!!!!!

"อุ่ย เชี้ย!"





สาบานเลยครับว่าอุทานแถมสะดุ้งด้วย 
เพราะผมหันไปเจอพี่เจ้าหน้าที่โรงแรมที่สูงไม่ถึงไหล่ผมมั้ง ยืนซะชิดหลังผมเลย

"ครับ!"
"พี่มาดูไฟให้คะ"
แล้วเค้าก็เข้ามาเปิดไฟเปิดแอร์ให้ พร้อมกับเอาโต๊ะเอาเก้าอี้เพิ่มมาให้
บอกว่า ทางคนที่เปิดห้องเค้าขอไว้เปิด พร้อมกับถามผมก่อนออกจากห้องไปด้วยเสียงเย็นๆ 
ว่า..... "น้องนอนไหมคะ"
ผมรีบส่ายหน้ารัวๆ พร้อมโบกมือ  "มะมะ...ไม่นอนครับ"
แล้วพี่เค้าก็จากไป ทิ้งผมกับแฟนไว้พร้อมเสียงแอร์เบา ๆ


โอเค.....ไม่น่ามีอะไร 
ผมเลยรีบนั่งกินข้าวเซเว่นที่ซื้อมาซะให้เรียบร้อย
แปรงฟัน ล้างหน้า กำลังจะชาร์ตมือถือ 
เสียงเคาะประตูที่หน้าห้องก็ดังขึ้น  






...... ก๊อกๆ ......


ส่องตาแมวไปเจอผู้หญิง 2 คน ยืนอยู่หน้าห้อง ไถ่ถามเส็ดก็เปิดให้เข้ามานั่งรอเหมือนกัน
ซักพักก็มีผู้ชายอีก 1 คน เข้ามาอีก เรา 5 คนนั่งมองหน้ากันอยู่พักนึง
ก่อนจะมีคำถามว่า...... "ช่างแต่งหน้าอยู่ไหน"
ผมโทรหาพี่ที่คนติดต่อ ก็บอกว่าอีกซัก 15 นาที 
คนอื่นเลยบอกว่า งั้นขอไปหาอะไรกินก่อน เดี๋ยวกลับมา
ผมกับแฟนเลยนั่งเล่นมือถือกันอยู่ในห้อง แอบกังวลนิดๆ เพราะปกติกองไม่เคยช้า
นี่เราไม่เจอแม้แต่คนว่าจ้างที่ควรจะมาหาหรือมีใครมาบรีฟ หรือมีอะไรมาให้อ่าน
เอาเป็นว่า แฟนถามหาเงินมัดจำเลยครับ ว่าเราจะโดนเบี้ยวไหม





นั่งๆ อยู่ผมได้ยินเสียง
กริ๊ก! เหมือนการ์ดประตู 
แล้วประตูก็เปิดผั่วะเข้ามา!!!! ผมตกใจมากเอาจริง


วันนี้กุต้องตกใจกี่ช๊อตวะ!!!!

แล้วคน6-7 คนพร้อมกระเป๋าลากสีดำก็เดินฉับๆ เข้ามาในห้อง
ลากโต๊ะลากเก้าอี้จัดห้องกันอย่างรวดเร็ว
"น้องผู้หญิงนั่งเลยค่ะ"
ทีมแต่งหน้าครับ ผมก็รีบบอกก่อนเลย "อะไม่ครับๆ นี่แฟนผม"
"อ้าวหรอคะ งั้นน้องนั่งค่ะลูก  ผู้หญิงคนไหนกันคะ"
"เดี๋ยวผมตามให้ครับพี่"  แล้วผมก็โทรตามคนอื่นให้รีบขึ้นมา
ซักครึ่งชั่วโมงต่อมา ผู้ว่าจ้างก็มาครับ ผมเส็ดคนแรกเลยมาบรีฟงานก่อน
แล้วส่งไปอีกห้อง  อ้าวววว มีอีกห้องด้วย ให้ไปฟิตติ้งชุด


จีซัส ไครส์......พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์....กางเกงแน่น!!!!  
แต่ใส่ได้ครับ แบบพอดิบพอดี พอดี๊พอดี  5555555


พี่ทีมงานยิ้มให้เลยครับ  "ปีใหม่ก็กินเยอะอ่ะเนอะ"
ผมก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆ  "ครับพี่^^"


เริ่มงานจริงก็ เกือบ 4 โมงเย็นครับ
แต่ทีมงานดีครับ น่ารักทุกคน ตั้งแต่ทีม make up ทีมภาพ ทีมผู้ว่าจ้าง
มีสัญญาระบุรายละเอียดต่างๆ ชัดเจนให้เซ็นต์รับทราบ
รวมถึงแจ้งว่าอาจจะต้องมีการขอกันคิ้ว หรือตัดผม แล้วแต่ความเหมาะสม
ผมแจ้งพี่เค้าไว้ว่าช่วงนี้ผมไม่ค่อยสบาย ถ้าเหนื่อยต้องขอพักหน่อย
เค้าก็ดูแลดีครับ เห็นโดดไปโดดมา 4-5 รอบ ก็บอก "อ่ะไปพักก่อนลูก" 
เส็ดงานจริงๆ ....3 ทุ่มครับ แฟนขับ ผมหลับยาวถึงบ้านเลยครับ
ถึงบ้านเกือบ 5 ทุ่มครับ 


ซึ่งไม่ใช่ว่าจะนอนได้เลย เพราะไหนจะต้องล้างหน้า
แถมต้องมานั่งอ่านงานเตรียมสำหรับประชุมวันจันทร์อีก
ส่วนหัว ก็นอนมันทั้งแบบนั้นแหละ ค่อยมาสระเอาตอนเช้า แต่โคตรคัดหัวเลย



190 +++++++++++++++++ 190





แน่นอน วันจันทร์ผมมีประชุมพรีเซ้นงาน  2 ประชุม
พร้อมทีมงานคุณภาพ พัทกับไนท์ 
พอเจอกันที่ลานจอดรถ ผมก็เริ่มบรีฟน้องเลยครับ เดินไปบรีฟไป
ว่าผมจะพูดอะไร จะทำอะไร อยากได้อะไร แล้วน้องต้องบอกอะไรหรือไม่บอกอะไร
รู้ตัวอีกทีลิฟต์เปิดที่ชั้น high zone  เรา settle ตัวเองครั้งสุดท้ายก่อนพบลูกค้า
ใครพร้อมแค่ไหนไม่รู้ แต่ผมนี่ต้องเอานิ้วยกแมสหายใจเลยครับ 55555
น่าจะพูดจนเหนื่อย แล้วน่าจะใส่แมสเดินไปพูดไป






เข้าห้องประชุม คุยวอร์มเครื่องอยู่ซักพักพอให้เครื่องติดก็เริ่มคุยงานครับ
โดยผมเป็น main speaker 
พรีเซ้นตัวโปรเจคหลักเส็ดก็เข้าสู่ช่วงถามตอบพูดคุย ขายของเพิ่มกันต่อ
พูดกันตรงๆ เลยว่า ผมรู้สึกไม่สบายแปลกๆ มาซักพักแล้ว
แต่เฮ้ย! นี่ทำงานอยู่ แต่จริงๆ แล้วพัทบอกว่ามันสังเกตได้เลยว่าเสียงพูดดูแปลกๆ 
ทำหน้าแปลกๆ เหมือนเหนื่อยๆ (ผมถอดแมสคุยงานนะครับ atk ก่อนมาเจอกันครับ)
แล้วเหมือนเอามือแตะหน้าอกบ่อย แต่อันนี้ผมไม่รู้ตัวเลยนะ
ซึ่งผมก็ว่าพัทน่าจะรู้ว่าผมไม่ค่อยสบายตัวเท่าไหร่  
มันไม่พูดไม่ถาม แต่มันมองหน้าแล้วทำท่าเหมือนอยากถามตลอด
คงเห็นว่าผมไม่พูดอะไร ก็เลยไม่กล้าถาม




แต่พัทคิดถูกครับ...เพราะช่วงที่คุยงานผมรู้สึกหัวใจเต้นแปลกๆ
เหมือนสะดุดๆ ใจสั่นเป็นพัก ๆ เวลาพูดจนเหนื่อย
แล้วอยู่ๆ ก็พีคครับ ผมร้อนมาก รู้สึกไม่มีอากาศหายใจ อึดอัด
เวียนหัว ผะอืดผะอมมาก ลูกค้าก็นั่งตรงหน้า นั่งเก็บอาการจนไม่ไหว
รู้สึกว่า "กุน่าจะเหลือเวลาอีกไม่เกิน 10วิ" เพราะใจสั่น หูอื้อ ภาพสีเฟดแล้ว
รีบหันไปหาพัท ซึ่งหันปุ๊บพัทคว้าแขนปั๊บ

จำได้ว่าบอกพัทง่ายๆ เลยครับ
"พี่จะเป็นลม พี่จะเป็นลม"
พูดกี่รอบไม่รู้ รู้แต่พูดถี่มาก 55555  ส่วนพัทพูดอะไรไม่รู้หูผมอื้อ 55555
แต่รู้สึกว่าพัทเอาแขนสอดมาใต้แขนกันไม่ให้ร่วงไป แล้วผมภาพตัดเลยครับ
รู้เรื่องอีกทีก็ที่พื้น พร้อมลูกค้าเอาพัดลมมาตั้งเป่าให้ด้วย



"ยังไม่ต้องลุกพี่ นอนเฉยๆ ไปก่อน"
นี่คือได้ยินเสียงพัทเหมือนพูดในน้ำ แต่ตอบอะไรไม่ได้
ก็แค่เช็คตัวเองว่าควบคุมตัวเองได้แค่ไหน แล้วนอนหลับตาต่อให้หายเวียนหัว
รู้สึกว่า เชี้ยเอ้ย กุไม่มีอะไรจะเสียแล้ว กุนอนต่อดีกว่า 555555
ซักพักพอลุกขึ้นมานั่งมึนๆ ได้ ลูกค้าคนอื่นไม่ได้อยู่ในห้องแล้วครับ
มีแค่ผม พัท ไนท์ พี่ทิพย์....จำพี่ทิพย์ที่ชอบจับมือผมน่ะ พี่แกมานั่งลุ้นอยู่ใกล้ๆ
และพี่ตั้ม ลูกน้องพี่ทิพย์ที่พวกผมดีลดีเทลงานด้วย 
พี่ทิพย์ก็เข้ามาลูบหลังค่อยๆ ถามว่าเป็นยังไง เกิดอะไร ให้ช่วยอะไรไหม
แล้วบอกว่าให้กลับไปพัก ส่วนเรื่องที่คุยกันค้างไว้ พี่เค้าจะจัดการต่อให้เอง
ซึ่งตอนนั้นผมก็อยากออกจากตรงนั้นแหละครับ เพราะโคตรเสียหน้ามหาศาล



แต่เอาจริงๆ ผมเดินไม่ไหว พอเดินๆใช้แรงหน่อยหัวใจจะเต้นสะดุดๆ
ไม่รู้หน้าผมมไม่โอเคหรือยังไงพี่ทิพย์กับพี่ตั้มเลยเดินตามลงมาที่ชั้น G
เพื่อต่อลิฟต์ไปลานจอดรถ ช่วงยืนรอลิฟต์น่าจะเดินเหนื่อย ยืนนาน
ช่วงนั้นเริ่มไม่ไหว รู้สึกหัวใจเต้นแปลกๆ ถี่มาก 
พอพัทกับไนท์หิ้วเข้าลิตฟ์ ผมพูดคำแรกเลยว่า "พี่ไม่ไหว" 
แต่ในใจคือบอกตัวเองตลอดเลยนะครับว่า "ไม่ๆๆๆ กุห้ามตายๆ"
ก่อนจะได้ยินเสียงโวยวาย แล้วภาพตัดไปอีกรอบ 



จากนี้ก็จะเบลอๆ ครับ ได้ยินเสียงแว่วๆ 

โรงบาลครับ รอบนี้โรงบาลเลย ก็ดีเหมือนกัน เพราะเริ่มกัวแล้วว่ากุเป็นอะไรวะ
ได้ยา ได้กลูโคส ได้น้ำเกลือไปซักครึ่งชั่วโมง ก็เริ่มโอเคขึ้นครับ
ก็เริ่มห่วงนัดประชุมนัดต่อไป แต่ไนท์รีบบอกเลยครับ
"ไม่ต้องห่วงพี่ เราจัดการเอง เราไปเอง ให้พัทอยู่กับพี่นี่แหละ พี่ก็พักไป"
"ไหวนะ"
"พี่เชื่อใจเราดิ"
"มีไรไลน์มา"
"ได้ มีอะไรเราไลน์มานะ พี่ไม่ต้องห่วงเลย"


พัทที่รับโทรศัพท์ตลอดเวลาครับ พูดไปหันมามองผมไป ก็น่าจะคุยเรื่องผมนี่แหละ

ส่วนผม....ปลง....หลับสิครับ จะรออะไร
วันนั้นผมยาวๆ เลยครับ เพราะโรงบาลให้ตรวจหัวใจ Full set 
แต่ผลออกมาก็เจอแหละครับว่า มีอาการหัวใจเต้นสะดุดจริงๆ 
แต่เป็นอาการที่ไม่ได้อันตรายอะไร ซึ่งจริง ๆ รู้มานานมากแล้ว


บอกง่ายๆ เลยว่า อาการครั้งนี้ที่ถี่ขึ้น หนักขึ้น เกิดจาก......
ดื่มหนัก  พักผ่อนน้อย ความเครียด บวกกับยาขยายหลอดลม
เพราะพูดตามตรงว่า ช่วงอาทิตย์มานี่อาการหอบผมไม่ค่อยดี
มีอาการทั้งกลางวันกลางคืนเป็นระยะๆ ทำให้ต้องใช้ยาเต็มอัตรา
ทั้งหมดก็น่าจะต้องงดดื่ม แล้วหาเวลาพักผ่อนครับ




ความฮาคือพี่โฟล์คหัวหน้าก็โทรมา แต่ผมไม่รับ
เลยโทรหาพัท แล้วแบบตกใจมากครับที่ผมวูบ
"เฮ้ย! มันวูบใช่ไหม ตอนมันอยู่กับพี่มันก็เป็นบอกว่าใจสั่นจะวูบ
แล้วหมอบอกมันเป็นไร"

"พี่ปริ๊นซ์มันเทคยาอ่ะครับ"
"บ้า!!! พี่เห็นมันแดรกแต่ยาแก้แพ้ มันเป็นไรเอาจริงๆ"


พัทก็กวนตีนเนอะ.......
แต่มันก็บอกไปว่า เป็นผลจากยาที่ผมใช้อยู่ แถมดื่มหนัก พักผ่อนน้อย
เลยใจสั่นมาก บวกเพลียๆ อยู่แล้ว เลยวูบ
"พี่โฟล์คอยู่กับพี่ปริ๊นซ์ที่ต่างประเทศกัน 2 คนตั้งนาน ไม่รู้หรอครับ"
"ก็มันไม่เคยบอกอะไรพี่"
พัทบอกว่าพี่โฟล์คเสียงเซ็งๆ แล้วบอกว่าก็ฝากดูแลกันด้วย แล้วบอกหน่อยเผลอไม่ได้....เด็กผมมันเล่นลูกพี่ตลอด.....


ส่วนพี่ ผจก ก็โทรมาบอกพัทว่าส่งพี่หมิงกับเจมส์มาหา
เจมส์มาหาผมกับพัท ส่วนพี่หมิงจะเข้าไปดูไนท์เผื่อมีอะไร
แล้วจะมาขับรถผมกลับบ้านให้


190 +++++++++++++++++ 190




สรุป ต้องงดปาร์ตี้ กินดื่ม งดแบบงดไปก่อนเลยครับ
คุณ VP  สั่งให้งดออกไซต์ แต่ผมมีงานวันศุกร์นี้ที่ต้องเข้าเองจริงๆ 
ส่วนงานอื่นๆ ของสัปดาห์นี้ผมงดครับ ให้น้อง หรือพี่โฟล์คเข้ากันไป


งดจัดตี้ ตีป้อม counter strike อะไรตอนเที่ยงคืนตี 1 ด้วยครับ
555555555555 
ก่อนนี้ตี้เรียกร้อง ให้ต้องจับอาวุธกันทุกคืนเลย






คุณ VP  ปรี๊ดมากครับ วันนี้ผมเข้าออฟฟิศ โดยซักไปจัด ๆ
ว่าคุณเป็นอะไร ต้องคุยกันนะ มีอะไรคุณต้องบอกผมสิ 
ผมให้คุณทำหน้าที่ตัวเองให้ดี ไม่ได้ให้ตายในหน้าที่




ส่วนค่าใช้จ่ายที่โรงบาล พี่ทิพย์ตามมาจัดการให้ครับ
ขอบคุณพี่ทิพย์ กับ พี่ตั้มมากที่ช่วยเหลือดูแลอย่างดี


เรื่องนี้แฟนผมไม่รู้นะ ผมไม่ได้บอก
รู้แค่เมื่อเช้าแต่งตัวจะออกจากบ้าน อาการเดิมเลยครับ
นี่ก็นอนดมยาดมจ่อพัดลม ยิ้มแห้งๆ ให้แฟน
เลยลาเช้า เข้าออฟฟิศมาบ่ายแล้วมานั่งเซ็ง ๆ ลูกน้องออกไซต์กันหมดนี่แหละครับ
เลยมีเวลาอัพบล๊อกเลยครับ




เดี๋ยวไว้จะพาไปเที่ยวครับ
เที่ยวธรรมชาติสิครับ เที่ยวกลางคืนคงต้องพักยาว  เหอะๆ


ผับจ๋า....ลาก่อย







Create Date : 10 มกราคม 2566
Last Update : 10 มกราคม 2566 16:44:37 น. 30 comments
Counter : 465 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณnonnoiGiwGiw, คุณThe Kop Civil, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณเริงฤดีนะ, คุณSweet_pills, คุณRain_sk, คุณกิ่งฟ้า, คุณtanjira, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณkae+aoe


 
ใช้เตาถ่านด้วย ทำเองกินเอง รสขาติอาจไม่เด็ดเหมือนที่ร้าน แต่ปลอดภัย ในเรื่องของโซเดียม และชูรสมากกว่า นอกเสียจากว่าเราจะใส่เยอะเอง ที่สำคัญเซฟได้เยอะ และสนุกได้มากกว่าที่บ้าน

หลังจากพักเราก็ต้องมาลุยกันต่อ นอนน้อยอันตรายนะ ยิ่งขับรถด้วย ยังไม่ทันขาดคำนั่นไงล่ะเกิดเรื่องจนได้ ต้องรักษาสุขภาพมากกว่านี้ คิดถึงแฟนกับพ่อแม่เราดีกว่า บริษัทเขาไม่สนเราหรอก เราเคยป่วยลาก็ลาล้วยังจะโทนศัพท์มาถามงานตามงาน คือมารยาทมันมีมั้ย บริษัทไทยเท่าที่เจอมาไม่ค่อยมืออาชีพเลย (ต่อให้เป็น บ. ต่างชาติเข้ามาตั้งก็เถอะ)


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 10 มกราคม 2566 เวลา:17:00:34 น.  

 
ทำงานหนัก พักผ่อนน้อย ดื่มหนัก ...
สมควรแล้วที่จะต้องวูบแบบนั้น นี่ดีนะไม่ได้กำลังขับรถอยู่
อันตรายมากนะคะ ทำเล่นไป

ไม่รักตัวเองก็สงสารตับไตไส้พุงของตัวเองบ้างจ้า



โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 10 มกราคม 2566 เวลา:21:22:14 น.  

 
โหวตหมด ง่วงมาก อ่านจบแล้ว
แต่ยังไม่เม้นนะคะ เดวพรุ่งนี้มาคุยด้วย


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 10 มกราคม 2566 เวลา:22:15:27 น.  

 
ปีใหม่ ก็กินหมูกระทะ+เค้ก น้ำหนักขึ้นมา 2 กิโล
เรื่องงาน ก็วนเวียนไปเหมือนเดิม ก็งานราชการก็เป็นแบบนี้


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 10 มกราคม 2566 เวลา:22:37:11 น.  

 

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์
บ้านนี้ enjoy eat ดีจังครับ
เห็นแต่ละอย่างแล้วหิว อิอิ
.
คุณปริ๊นซ์นอนดึกตื่นเช้า
ระหว่างวันมีตัวช่วยแก้ง่วงไหมครับ
หรือมีแอบงีบเล็กๆ
.
ผมอ่านมาได้ครึ่งทางแล้ว (มัยาว อิอิ)
ไว้มาอ่านอีกนะครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 10 มกราคม 2566 เวลา:22:37:50 น.  

 
กินบ้านมันเฮฮาได้มากกว่า แต่กินร้านมันสบายกว่าตรงไม่ต้องเก็บล้าง แต่อาจบานปลายตรงค่าน้ำ ก็ต้องเลือกเอาแต่หลังๆ ผมก็ชอบนะสั่งมากินบ้าน คือมันเพิ่มเนื้อ เพิ่มอื่นๆ ที่เราอยากเพิ่มที่มีคุณภาพดีกว่าเดิมได้ด้วย

ใช้ชีวิตได้โหดร้ายมาก ทรมานร่างกายเกิน ยิ่งขับรถด้วยนอนน้อยแบบนี้อันตรายมาก ผมเคยนอน 4 ชั่วโมง เที่ยงกินข้าวเสร็จผมนอนเลย เย็นขึ้นรถโชคดีมีที่นั่งผมหลับทันที มันหลับไม่สนิทแต่มันช่วยได้ พอกลับถึงบ้านกินข้าวอาบน้ำแล้วนอนเลย ถ้าขับรถเองไม่ไหวหรอกครับ พักนะคุณไม่งั้นเดี๋ยวแย่การพักผ่อนสำคัญมาก ยิ่งอายุมากกว่านี้จะรู้เลยว่าสำคัญสุดๆ

การที่ร่างกายเราไม่ไหวก็เป็นสัญญาณเตือนเราเหมือนกัน แต่ก็เคยนะ ป่วยแต่ยังโดนโทรตามตอนป่วยทั้งที่ลาแล้ว เหมือนเป็นเรื่องปกติที่ไมท่ปกติของออฟฟิศไทย ผมจะเล่าให้ฟังเคสนึงที่ฮามากๆ เพื่อนผมคนนึงป่วย แล้วนายมันโทรตาม มันขี้เกียจรับสาย ทั้งที่ส่งเมลลาแล้วก็ยังโทรตาม มันเลยให้แม่มันรับ

ทางนั้นก็รู้ว่าป่วย แต่ก็ยังจะให้ตามมาคุยมารับสาย แม่มันเลยของขึ้นจริงถามทางนั้นเลยว่า คุณเป็นเพื่อนร่วมงานเหรอ หรือเป็นหัวหน้า ทั้งนั้นเหมือนจะอึ้งแต่ก็คงตอบตรงๆ เลยเจอใส่สิครับ ไอ้XXX(ชื่อเพื่อน) มันจะตาย5แล้วให้มันพักก่อนได้มั้ย!! ทางนั้นเหมือนจะตกใจขอโทษยกใหญ่ พักไปสองวันไม่กล้าโทรมาอีกเลย คราวนี้หายสนิทไปทำงานได้ เนี่ยะ!! บางครั้งผมก็รู้สึกนะว่าเมืองไทยโคตรไม่เป็นมืออาชีพ คนมันป่วยมันไม่ควรโทรมาถามเรื่องงาน ถ้าจำเป็นต้องโทรก็ควรถามอาการก่อน นี่ไม่มีเลย ทางคุณปริ๊นซ์มีนายดีถือเป็นโชคอันใหญ่หลวงเลยล่ะครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:0:46:51 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

พี่ก๋านั่งอ่านมาเรื่อยๆจนจบ
แล้วถึงค่อยเม้นท์

ตอนแรกจะเม้นท์เรื่องหมูกระทะ
ไม่เอาแล้วดีกว่า
เม้นท์เรื่องสุขภาพนี่ล่ะครับ 555

ยังไงก็ขอให้กลับมาแข็งแรงในเร็ววันนะครับ
เหมือนร่างกายส่งสัญญาณเตือนแล้ว
ขอให้หายดีในเร็ววันครับ

ปล. เขียนวงกลมมันฝึกได้ครับ
เหมือนลายมือเลย
พี่ก๋าเคยนั่งฝึกเขียนลายมือใหม่
ฝึกทุกวันมันก็เปลี่ยนลายมือได้
วงกลมก็เหมือนกันเขียนทุกวันมันก็ค่อยๆกลมครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:5:33:46 น.  

 
งานหนักตามเงินเดือนที่ได้แหละปริ้น
แต่วิธีคลายเครียดให้เปลี่ยนจากดื่มเที่ยว
มาเป็นนั่งสมาธิเพื่อการผ่อนคลายจะดี
กับสุขภาพของปริ้นมากกว่านะ งดดื่มจ้า



โดย: หอมกร วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:8:11:55 น.  

 
ความรักมันเปลี่ยนรูปได้จริงๆครับ
เหมือนน้ำ
ขึ้นอยู่กับว่าเราไปเจอมันในสถานะใด
ถ้าเป็นน้ำแข็งก็เย็นยะเยือก เย็นชา
น้ำร้อนก็เร่าร้อนหรือไม่ก็ลวกมือ 555

พี่ก๋าน่าจะเป็นรุ่นแรกที่ได้เรียน CAD
คอมที่ใช้น่าจะ IBM รุ่น 318 มั้ง
พอสั่งคำสั่งเสร็จ กด enter เดินลงไปกินข้าวเที่ยง
กลับขึ้นมาคอมยังประมวลผลไม่เสร็จเลย 555
ขนาดเขียนแค่แปลตึกแถว

วงกลมมาฝึกเขียนตอนเขียนพู่กันนี่ล่ะครับ
เขียนเองไปเรื่อยๆ จนวันนึงลูกค้าญี่ปุ่นบอกว่า
ที่ญี่ปุ่นเค้าเขียนวงกลมแบบนี้เยอะมาก
พี่ก๋าถึงค่อยย้อนไปศึกษาว่ามันคืออะไร เขียนกันแบบไหนบ้าง
แต่ตอนที่ฝึกเองนั้นยังไม่รู้อะไรเลย เขียนเพราะอยากเขียนนี่ล่ะครับ
เหมือนเวลาอยู่เฉยๆ พี่ก๋าชอบวาดกล่องมากๆ วาดตลอดเวลาเลย



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:11:17:08 น.  

 
สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
พี่ว่าน่าจะปาร์ตี้หนักจริง ๆ แล้วนอนดึก ทำให้ร่างกายมันเตือนกลับมาว่าเริ่มจะไม่โอเคแล้ว แล้วน้องปริ๊นซ์ทำงานหนักด้วยแต่ลูกน้องมือซ้าย ขวา เก่งจริง ๆ ครับ
พี่ว่า ดื่มน้อยลง ออกกำลังกายเพิ่มขึ้น ช่วยได้อยู่แล้ว ระดับน้องปริ๊นซ์ทำได้อยู่แล้วครับ
ว่าแต่กุ้งเผา กับหมูกะทะน่าโดนมาก หิว ๆ 555
จากบล็อก
เสื้อ Finisher มันสวยจริง ๆ นั่นหละ แล้วกว่าจะได้มามันภูมิใจด้วยนะ แต่ของพี่มันเริ่มเต็มบ้านละ ช่วงนี้ต้องเพลา ๆ ลงบ้างแล้วละ


โดย: The Kop Civil วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:11:48:40 น.  

 
ที่มาคุย
มากเลยครับ ไม่มีมารยาทมาก แม้กระทั่งลากิจ หรือพักร้อนนึกจะโทรก็โทร ผมเคยทำกับคนจีน จีนที่เอาเปรียบๆ ยังไม่ทำแบบนั้นเลย หยุดคือหยุดไม่ตามอะไรทั้งสิ้น ถ้าตามมันขอโทษเราก่อนเลย ยอมรับว่าเขามืออาชีพในส่วนนี้มากกว่าเราเยอะ

หรืออย่างฝรั่งก็เช่นกันโทรมาเขาถามเราก่อนว่าสะดวกคุยมั้ย? ในขณะที่ไทยเรา สะดวกไม่สะดวกคุณมรึงต้องคุย จริงๆ ผมมองว่ามันเป็นมารยาทพื้นฐานที่ยิ่งกว่าพื้นฐานเลยนะ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:11:49:32 น.  

 
สวัสดีค่ะ วันนี้ไม่ได้ไปทำงานเลยเพิ่งมา
จากที่อ่านดูประเด็นที่สำคัญที่สุดในไดอารี่นี้
คือเรื่องวูบเลย ยากจัง พี่นี่ก้อยาขยายหลอดลม
เม็ด 50ไมโครกรัมแบบเฉยๆเลย แต่ก็เลิกกินไปพักละ
ไม่รู้ปัญหาแกรเกี่ยวกับเรื่องความดันต่ำ กับเส้นเลือดเล็กไหม
มันเลยต้องไปควบคุมในเรื่องพฤติกรรมก่รใช้ชีวิต

บอกเลยว่าสมัยอายุ28-30พี่นี่เละเทะกว่าแกรเยอะ
วันธรรมดาไปบริคอย่างต่ำนี่สามวัน ไม่เน้นเหล้า
แต่อยู่เต้นจนผับเลิกจนได้เบอร์เดกเสริฟเพื่อจอโต๊ะให้โดยเฉพาะ
ผับปิดกลับบ้านเช้ายังมานั่งทำงาน มันก็เปนความสุขแบบนึงแหละ

เพราะสมัยประถามถึงมหาลัยพี่เรียบร้อยมาก
ตอนนั้นเลยใจแตกนิดเที่ยวบ่อย

แต่ที่เล่าคือพออายุมาถึงตอนนี้ มัยเฉยมากกับสิ่งที่เคยทำพวกนั้น
เหล้าก้อเฉยมาก เฉยไปหมดเลย อาจจะใกล้ถึงวัยหมดฮอโมน
ยังไงก็ดูแลสุขภาพหน่อยเลิกนอนดึก เกมเกิมเอย
งานก็ทำเต็มที่แต่อย่าลืมว่าตัวเองไม่ใช่หุ่นยนต์

อีกเดือนสองเกือนก็แต่งงานแล้ว
แกรเอร้ยยย ถ้ามาวูบตอนตัดเค้กเนี่ยะ
โด่งดังทั่วโซเชียลแน่...

ดูแลตัวเองล่ะ..


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:16:59:10 น.  

 
พี่ก๋ายังเป็นคนที่ใช้พิมพ์ดีดไฟฟ้าพิมพ์ธีสิสเองนะ
เพื่อนเค้าใช้คอมกันหมดแล้ว
งานพรีเซนต์ก็วาดด้วยมือทั้งหมด
เปอร์สเปคตีฟเป็นที่ฮือฮามากในตอนนั้น
เพราะเขียนด้วยสีโปสเตอร์ อาจารย์กับเพื่อนบอกว่าเหมือนงานศิลปะ
มากกว่างานถาปัตย์
พอส่งงานเสร็จ พี่ก๋าจะกลับไปเอางานกลับ
รุ่นน้องบอกว่า
"พี่...งานพี่ถูกเก็บไปหมดแล้วครับ รุ่นน้องชอบมาก"
555

มีอยู่ปีนึงพี่ก๋าฝึกวาดวงกลมด้วยเท้า
ฝึกอยู่ปีนึงเต็มๆเลยนะสนุกดีครับ
ฝึกไปทุกวันมันก็กลมนะ
ตอนนั้นพื้นที่ร้านจะมีวงกลมปริศนาเกือบทุกวัน 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:19:35:37 น.  

 
คิวงาน+อย่างอื่นแน่น จนผมกลัวแทน.. ไม่ไหวมั้ง

นั่งนึกถึงโฆษณาอะไร้นะ "เป็นห่วง" 555

ผมรับงานนัดหมายวันหนึ่งไม่เกิน 2 ที่กว่าจะถึงบ้านแค่ตี1 ตี 2
ก็แย่แล้ว


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:19:59:54 น.  

 
พักผ่อนๆ
พี่อ้อก็พักผ่อนๆ..
แต่อ่านบล็อกจนจบก็อน
ไว้มาใหม่ค่ะ..วันนี้ต้องนอนไว
มีหาหมอเจาะเลือด..


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:20:17:21 น.  

 
คุณปริ๊นซ์เป็น CEO เพิ่งรู้เองครับ อยากเห็นภาพตออนแต่งตัวแต่งหน้า
กันคิ้วเสร็จ ทำให้จินตการผู้แสดงซีรีย์เกา....


โดย: =[]=!!! (Rain_sk ) วันที่: 11 มกราคม 2566 เวลา:23:42:43 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ พี่กิ่งอ่านทุกบรทัดเลยนะคะ อานแล้วมาห่วงน้องปริ๊นซ์ตรงสุขภาพนี่แหละค่ะ น้องปริ๊นซ์คงจะนอนน้อยพักผ่อนน้อย โหมงานหนักใช้สมองหนัก แถมดื่มจัดอีกต่างหาก ถึงเวลาที่ร่างกายจะต้องประท้วงแล้วสิคะว่า ร่างกายไม่ไหวแล้วถึงได้เกิดอาการขึ้นมาทันทีเรียกว่าเข้าขั้นอันตรายมากแบบนี้ถือว่ายังโชคดีที่ไม่ช้อคไปซะก่อนมีหลายเคสที่เป็นแบบน้องปริ๊นส์แล้วเกิดน็อคป่วยติดเตียงไปเลยก็มีนะคะ ขอน้องปริ๊นส์อย่าประมาทนะคะ ดูแลรักษาสุขภาพตัวเราให้ดีที่สุดนะคะด้วยความห่วงใยค่ะ

แล้วพี่กิ่งจะรอชมภาพไปพักผ่อนตามธรรมชาตินะคะ ขอให้พักผ่อนมากๆดูแลสุขภาพดีๆพี่กิ่งเชื่อว่าคุณพ่อคุณแม่น้องปริ๊นส์รออุ้มหลานอยู้จ้า อิอิ

ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจน้ำพริกมะขามนะคะ ลองกินดูจะรู้ว่าอร่อยค่ะ ไม่มีกลิ่นกะปิแน่นอนค่ะลองกินกับแคบหมูหรือแนมผักสดก็อร่อยนะคะ ลองดูค่ะ

โหวต Diarist นะคะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:0:40:46 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:5:29:24 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องปริ๊นนนน

อ่านจบอยากจะจับน้องมาตีเลยทีเดียวค่ะ
ไม่ดูแลตัวเองเล๊ยยย ปล่อยปละละเลยแบบนี้ไม่ดีนะคะ
ต้องให้พลอยจับขังลืม 555

งานเยอะงานงอก ต้องดูแลตัวเองด้วยค่ะน้องปริ๊น
สุขภาพต้องมาก่อน น้องถึงจะทำอะไรได้ดีอย่างไม่มีที่ตินะคะ
ขอบ่นแพร่บ

ขึ้นต้นกินหมูกะทะ ลงท้ายเกือบจะเป็นหมูกะทะซะแล้วไหมล่ะเนี่ย
ถ้าใครชวนพี่ไปกินหมูกะทะพี่เคืองแน่ๆ 555 พี่ไม่ชอบค่ะ
แต่กินในบ้านพี่โอเค ทำกินเองได้อยู่ ....

เมื่อวานพอพี่กลับจากรพ. เพื่อนไลน์มาหิวไหม
พี่บอกหิวมาก กินไรดี มันบอก ชาบู เอาอีกแหละ ไอ้นี่มีอะไรกะชาบูไหมอ่ะ
พี่บอกอยากกินข้าวหมุแดงหมูกรอบโกตี๋ มันบอกไม่อร่อย เอออ เอากะมันเนาะ
พี่เลยบอกงั้นเจอกัน ชาบู กำลังจะกลับ สุดท้ายพี่ก็ไปนั่งกินเป็นเพื่อนไอ้เพื่อนคนนี้แหละค่ะ

กิจกรรมปีใหม่ของพี่มักเริ่มด้วยการทำบุญทุกปีแหละค่ะ
ไม่ได้คิดอะไร เหมือนเป็นธรรมเนียมในชีวิตพี่ไปแล้ว 555

อยากรู้จังน้องรับงานอีเว้นท์อะไรน๊าา สอดรู้สอดเห็นมากกก

นี่พี่ป่านขึ้นเครื่องไปญี่ปุ่นเมื่อตอนตีหนึ่งค่ะ เมื่อกี้ไลน์มาว่าถึงแล้ว
พี่ป่านผู้เป็นติ่งญี่ปุ่น ไปดูคอนเสิร์ตค่ะ พี่ป่านใกล้จะลงแดงแล้ว ถ้าไม่ได้ไป 555

เดี๊ยวพี่มาคุยใหม่นะคะ ช่วงนี้หลานตัวน้อยของพี่มาชัยนาทค่ะ
มาหาทุกวัน แต่ไม่ได้นอนด้วย เพราะพี่หมดพลังค่ะ
เดี๊ยวจะเดี้ยงซะก่อน ....

หลานคนสวยของน้องปริ๊นเข้าโรงเรียนแล้วดีจัง โตกันเร็วนะคะ
อยู่กับหลานตัวน้อยนี่ก็มีความสุขดีเนาะ สบายใจสุดๆ

อ่ะ! พูดถึงเค็ก ไม่ได้ถ่ายไว้เพราะพี่เฉยๆ ไม่ตื่นเต้น เพราะมีทุกปีซ้ำจนเราเบื่อ แต่ญาติไม่เบื่อ 555

พี่ไปก่อนนะคะน้องปริ๊น เดี๊ยวมาคุยต่อค่ะ รักษาสุขภาพดีดีนะคะ
ดูแลตัวเองดีดีด้วยค่ะ อย่าดื้อๆ เดีียวให้น้องพลอยขังลืมนะคะ



โดย: tanjira วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:7:44:27 น.  

 
ไม่ได้ป่วยจร้าาา เป็นการจำวันคลาดเคลื่อนนิดหน่อย
เลยต้องลางานเพื่อไปเลื่อนนัด แก่แล้วก็งี้ 555+
เรื่องฝากไข่ อันนั้นหร๊อออ ไม่ต้องก็ได้ ถ้าจะไม่มีผัว
ไข่หมดอายุไปก็ไม่น่าจะใช่ปัญหา เหอๆ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:11:03:22 น.  

 
เดี๋ยวววววววๆๆๆ ใครมีเป็นโหล

ได้โปรดอย่าเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานสิจ๊ะ หนุ่มมมม


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:12:11:01 น.  

 

สวัสดีครับ

ที่คุณปริ๊นซ์มีพลังเหลือเฟือ
เพราะมีดาบไลท์เซเบอร์ซ่อนอยู่ที่บ้านใช่หรือไม่ วะ ฮะ ฮ่า
..เฮ้ย ได้เหรอ?
.
เมื่อก่อนมีช่วงนึงที่ยูทูปจะมีโฆษณาเกมออนไลน์คั่น
คือผมไม่ชอบเสียงที่ตัดมาอ่ะ
พยายามหากดซ่อน กดเลื่อนอยู่ตลอด
เหนื่อย 555
และอีกอันที่ไม่ชอบคือโฆษณาไอติมเนสท์เล่
คือผมกซื้อมากินนะ แต่ไม่ชอบad เค้า
ว่าดูน่ารำคาญ วัยรุ่นเซ็ง
.
ไว้รอชมบล็อกพาเที่ยวนาครับ




โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:13:41:35 น.  

 
เส้นแบ่งอายุเรื่องสุขภาพมันมีจริงครับ
แม้สุขภาพแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่มันก็คลาดเคลื่อนไม่มากหรอก
กิจกรรมที่ใช้ร่างกายแบบหักโหมที่เคยทำได้
พอข้ามผ่านเส้นแบ่งอายุของตัวเองไปก็เริ่มทำไม่ได้แล้ว
นี่ยังดีที่ตอนก่อนวูบคุณปริ๊นซ์ยังมีสติอยู่และมีคนอื่นอยู่ด้วย
เลยพอช่วย ๆ กันได้

อ่านเรื่องที่ไปฟิตติ้งชุดแล้วฮาครับ
ปั๊ดโธ่! กินสะสม(หุ่น)ตั้งหลายวัน แต่ตอนจะลดนี่แค่ยกเวทคืนเดียวจะช่วยอะไรได้ 55

.....


ขอบคุณสำหรับข้อความที่บล๊อกครับ

เซเลอร์มูนแบบอนิเมะนี่ยังดีที่ทำแบบแมสเลยดูได้ทุกเพศ
แต่แบบหนังสือการ์ตูนนี่ทั้งลายเส้นและเนื้อเรื่องแนวผู้หญิงจ๋า ๆ เลยครับ
ใครไม่ค่อยคุ้นแนวนี้อาจจะอ่านลำบากหน่อย
แต่หน้าปกสวยจริง ๆ ครับ เอามาเรียงครบชุด 18 เล่มอลังการมาก

หนังสือการ์ตูนวิบูลย์กิจปก 30 บาทสมัยนั้น ตอนนี้บวกอีก 100 โลด!
ถ้าเป็นรูปเล่มแบบเดียวกัน สนพ.เดียวกัน เค้าตั้งราคาปก 130 แล้วครับ โหดแท้ ^^"


โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:13:55:18 น.  

 
แกรมีหลุมมีบ่อเหมือนพระจันทร์รึไงล่ะ จะให้เขียนถึงน่ะ

อย่างไรก็ตาม ตอนแรกที่เค้าเขียนสลับกัน
พี่ก็บอกคุณต่อไปว่า ถ้าเป็นเรื่องจันทราฯ พี่เกือบ
จะเอาเรื่องลับๆ ของแกรมาเขียนแล้วล่ะ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:17:43:43 น.  

 
จริงๆ เราเห็นด้วยกับนโยบายเปิดประเทศให้คนจีนเข้ามาเที่ยว แต่ต้องมีมาตรการควบคุมตรวจโรค ไม่ใช่ปล่อยเสรีแบบนี้ มันอันตรายกับประชาชนในประเทศ


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:18:26:05 น.  

 
สมัยเรียน
พี่ก๋าคือคนที่เพื่อนเข้ามาปรึกษาเรื่องความรักเยอะมาก
ที่น่าตลกคือพี่ก๋าไม่เคยมีแผนด้วยนะ 555
ไม่มีแฟนเลยจนอายุ 27 ถึงมาเจอมาดามครับ

พี่ก๋าเคยบอกมาดามด้วยนะ
ว่าถ้าไม่เจอคนที่ดีพอ
ฉันก็จะไม่รักใคร มั่นหน้ามาก 5555
แต่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆครับ
ที่ทำได้คือ ทำตัวเองให้ดีพอที่จะเป็นคนที่พอดีสำหรับใครสักคน
ทำแค่นั้นแล้วรอ
รอจนเจอมาดาม

ภาพกล่องที่วาดไว้ ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้เลยครับ
ถ้าเป็นรูปสเก็ตช์ ส่วนใหญ่วาดเสร็จก็ทิ้งไป ไมไ่ด้เก็บ
ส่วนภาพวาดวงกลมด้วยเท้า ไม่รู้หาเจอรึเปล่าครับ
ภาพเยอะมาก 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:18:57:27 น.  

 
"เป็นคนไม่กินน้ำพริกเพราะเหม็นกะปินะครับ
แต่น้ำพริกอ่องเป็น 1 ในน้ำพริกที่กินได้ (ถ้าไม่เผ็ดจัด)
เพราะมันไม่มีกะปิ 55555"

แต่น้ำพริกอ่องที่เราทำนี่ มีกะปิ นะคะ 555
พอดีไม่ได้ถ่ายรูปไว้ แต่มีค่ะ ... เขียนอยู่ในวัตถุดิบที่ใส่
ถ้าตัวเองกินได้ก็หมายความว่ากินกะปิไปแล้วนะคะ อิอิ



โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:19:08:26 น.  

 

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์
.
การบ้านเจ๋งมากครับ
ดูในคอมภาพใหญ่แต่พอดูจากมือถือมันจะปรับภาพพอดีจอ
เชฟเข้าใจเลือกวัตถุดิบนะครับนี่ แก้วก็สวย ชอบๆ
ให้ 10 10 10 ไปเลอ
นึกภาพตามกินเสร็จคงตาหวาน 555
.
คุณหลานที่เคยติด Baby Shark
ต้องติด ทรงอย่างแบด แน่ๆ เลยใช่ไหมครับ!


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 12 มกราคม 2566 เวลา:23:29:11 น.  

 
เมื่อคืนได้แต่อ่านค่ะน้องปริ๊นซ์

ขอลายเซนต์ล่วงหน้าไว้เลยได้มั๊ยคะ ^^

คนแวดล้อมน้องปริ๊นซ์น่ารักมาก
ห่วงใย คอยช่วยเหลือ ไม่เว้นแม้แต่ลูกค้ายังเอาพัดลมมาตั้งเป่าให้ด้วย

หลานข้าวจะเข้าอนุบาล 1 แล้ว
น้าปริ๊นซ์ไดร์ฟกอล์ฟเพลินๆรอหลานได้ด้วยนะคะ
ขอให้หลานสนุก มีความสุขมากๆกับการไปโรงเรียนค่ะ

ผลเกิดจากเหตุ
ดื่มหนัก พักผ่อนน้อย ความเครียดบวกกับยาขยายหลอดลม
น้องปริ๊นซ์แก้ไขได้ ดูแลรักษาสุขภาพมากๆนะคะ

ขอบคุณมากค่ะที่แวะชมเมนูขนมบ้านพี่ต๋า


โดย: Sweet_pills วันที่: 13 มกราคม 2566 เวลา:0:23:33 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 มกราคม 2566 เวลา:5:41:59 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




* Engineer
* Guitar trainer
* Casual gamer



space
space
space
space
[Add จันทราน็อคเทิร์น's blog to your web]
space
space
space
space
space