ลุยครับ ถ้าล่วงเวลาได้ขนาดนี้แสดงว่าลูกค้าน่าจะจ่ายหนักพอสมควรก็ลุยมันให้เต็มที่เลยครับ

สมัยผมทำงานไม่เคยค้างที่ทำงานแต่ก็ไปกลับเอาง่ายอยู่เพราะสมัยทำงานที่ฮ่องกง ห้องเช่ากับที่ทำงานมันเดินแค่ 10 นาที เข้างาน 9 โมงเลิกงานเร็วสุด 4 ทุ่ม ช้าสุดก็ 7 โมงเช้า หยุดอาทิตย์เว้นอาทิตย์อยู่ร่วมๆ 4 เดือนได้...เรียกว่าทำงานจนไม่มีเวลาใช้เงินเลยทีเดียว

สมัยนั้นเพิ่งจบใหม่ได้ 2 ปี ไฟยังแรง ถึงไหนถึงกัน มาสมัยนี้เจองานกับญาติ กิน-นอนที่บ้านเขา ชั้นบนเป็นบ้านชั้นล่างเป็นออฟฟิศ ก็สนุกสนานดีครับ สถิติล่าสุดก็ 23 วันไม่ได้กลับบ้านตัวเอง (ปกติผมจะกลับบ้านทุกเช้าวันเสาร์แล้ว กลับมาบ้านญาติเย็นๆวันอาทิตย์) ก็ทรุดแล้วครับ 555+

งานสายวิศวะ(โยธา)+สถาปัตย์มันก็คล้ายๆกันเนอะครับ (ตอนนั้นคิดยังไงมาเรียนสายนี้ฟระ )

สวัสดีครับพี่ปริ๊นซ์
สู้ๆดูแลสุขภาพด้วยนะครับพี่ งานหนักน่าดูเลย

เรื่องงานหนัก งานเร่งนี่ มันจะน่าโมโห ตอนที่รู้ว่า
งานมันช้าที่คนอื่น แต่พอมาอยู่ในมือเราละก็ เร่งกันยิกๆเลยเชียวน้า 555

นึกถึงสมัยหนุ่มๆจบใหม่ๆ ก็งานแยะแบบนี้
ไม่ได้กลับบ้านเป็นเดือนเหมือนกันครับ
บ้านไกลด้วย เลยนอนมันที่ ออฟฟิตซะเลย
โชคดี ออฟฟิตอยู่ทองหล่อ กลางคืนรุ่นพี่ก็พาออกตระเวณ
มันก้บันเทิงซี้ครับ 555

เรื่องอาหารเสริมนี่ เกี๋ยวกับพืชผักนี่ อาจารย์เต๊ะ ไม่สู้ครับ
เพราะเป็นศัตรูพืช ไม่กินผักกินหญ้า
เรามันนักล่า ต้องกินแต่เนื้อสด
ผ้าขี้ริ้ว ซกเล็ก ตับหวานแค่นั้นพอครับ 555

ส่วนเรื่องหลานนี่ โดนจีบด้วยการต่อยปาก
ไม่น่าใช่นะครับ อีแบบนี้ น่าบอกหลานให้ฟ้อนเล็บใส่หน้ามันซัก 10 นิ้ว จะได้เข็ด

นึกถึงตัวเอง สมัยเด็ก ชอบแกล้งเพื่อนผู้หญิง
อย่างมากก็แค่ เปิดกระโปรง ดูสี กกน แค่นั้นเอ้งงง
ไม่น่าต้องฟ้องครู ฟ้องแม่เลย ไม่มีใจ เอื้อเฝื้อเผือแผ่ เล้ย 555

ยังไงทำงานหนักก็กลับบ้านมั่งนะครับ รอบนี่กลับไปอย่าลืม ตกเบิก
ให้แฟนด้วยนะครับ แฟนงอลแล้ว เวลาง้อเหนื่อย แล้วก็แพงด้วยนะครับ แฮร่ 555

งานเอกชนนี่มันลำบากแท้หนอ
ดูรูปหลานรักฮีลใจไปปริ้น

พักผ่อนบ้างนะคะ พี่เป็นห่วง
เดี๋ยวมันจะน็อคเอานะคะคุณ

ว่าแต่สภาพร่างแบบนี้ อย่าเห็นว่าไปเมาที่ไหนนะคะ
ไม่ใช่อะไร พี่ไม่ได้กิน แกรก็อย่ามากินยั่วเยอะเลยค่ะ

วีคนี้ก็อยู่เคลียร์งานเคลียร์ห้องเหมือนกันค่ะ ไม่ได้กลับบ้านเลย
เคยกินเพียวมัทฉะทีนึง ก็รู้สึกไม่ได้เหมือนกินหญ้าเท่าไหร่นะ หรือเพราะว่าเราเป็นพวกชอบชาเขียวอยู่แล้วด้วยก็ไม่รู้ค่ะ

ปล.หลานสาวตัวน้อยน่ารักจัง

ยังอยู่ในวัยหนุ่มลุยงานเต็มที่ได้เลยครับ
อย่างตอนนี้พี่ก๋าแทบไม่ทำงานแล้ว
ปล่อยลูกน้องทำ 555

สมัยก่อนทำงานหนักมาก
2 ปีไม่หยุดงานเลยสักวันก็ทำมาแล้ว
มันเหนื่อยแต่ก็สนุกดี
ตอนนี้แก่แล้ว สนุกกับอย่างอื่นที่ไม่ใช่งานครับ 555

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
ว่าทำไมน้องปริ๊นซ์หายไปนาน ทำงานอย่างหนักนี่เอง สายวิดวะนี่รู้เลยงานหนักจริง แถมต้องตัดสินใจ ใช้ความคิดด้วย ของพี่แต่ก่อนสมัยบรรจุใหม่ ๆ ทำงานแทบจะทุกอย่างเลยสายราชการนะ แต่พี่ว่าน่าจะไม่หนักเท่าน้องปริ๊นซ์นะ
ตอนแรกนึกว่าน้าจะไปล้างแค้นแทนหลานนะ อันนี้พี่ดูหนังมากไป 555
ช่วงนี้ฝุ่นมาหนักจริง ๆ รักษาสุขภาพด้วยครับน้อง

สวัสดีตอนบ่ายสองครับน้องปริ๊นซ์

พี่ก๋าชอบงานของคุณคัจฉกุลครับ
ถ้อยคำที่เค้าเลือกเขียน
มีความหมายที่ดีเลย
ภาพประกอบก็สวยงาม
ละม้ายงานของนกัเขียนใต้หวันที่ชื่อ
จิมมี่ เลี่ยว
ซึ่งเป็นนักวาดภาพที่พี่ก๋าก็ชอบมากอีกคนเลย

งานหนักมักจะสูบพลังของเราไปจนหมด
ถึงวันหยุดบางทีทำให้ไม่อยากไปไหนก็มีนะครับ
อยากตื่นสาย อยากอยู่บ้าน
อยากอยู่เฉยๆ

เพียงแต่พี่ก๋ามองความเหนื่อยความนักของงานว่า
ถ้าเรายังมีงานให้ทำล้นมือ มันดีกว่าไม่มีงาน
หรือต้องปิดกิจการแน่ๆ

ตอนนี้ธุรกิจร้านอาหาร คาเฟ่ในเชียงใหม่
ทยอยปิดตัวไปเยอะมากครับ
บางร้านเปิดใหญ่โต เปิดไม่ถึง 2-3 เดือนก็ปิดกิจการก็มี
ไปไหนก็เห็นแต่ป้ายให้เช่า/เซ้ง/ขาย เต็มไปหมดทั้งเมืองเลยครับ

ทำงานหนักต้องพักบ้างนะคะ
ร่างกายไม่ไหวอย่าฝืน ซัดพาราเป็นว่าเล่นตับไตพังได้
อย่างน้อยก็ต้องห่างกัน 4-6 ชม. และห้ามเกิน 8 เม็ดต่อวันจ้า

สงสัยต้องสอนศิลปะป้องกันตัวให้หลานบ้างแล้วค่ะ
จะได้ไม่โดนรังแกนะคะ คุณน้า

พ่อพี่ก๋าอายุมากแล้วครับ
ตอนนี้ 80 แล้ว
และก็ยื้อไม่ยอมรักษามานาน
จนตอนนี้รักษาไม่ได้แล้ว
แค่ประคับประคองครับ

อาการน้ำท่วมปอดจากหัวใจวาย
ถือว่าเป็นอาการหนักเลยครับ
ตอนนี้คงยากแล้วที่จะกลับไปทำงานอีก
แต่พ่อก็ดูร้านจากกล้องวงจรปิดด้วยไอแพดแทนครับ 555

ผมก็หนักอยู่ครับช่วงนี้ มันมีหลายๆ อย่างที่ต้องจัดการมันมีเรื่องให้จัดการไม่จบไม้สิ้น ยังดีที่เรื่องใหญ่จัดการไปได้เรื่องนึง แต่เรื่องเล็กๆ ที่มีแนวโน้มจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ในอนาคตก็ใช่ย่อย ต้องรัีบสกัดมันก่อนที่มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ผมตั้งแต่วันที่ 2 ก.พ.ที่ผ่านมาถึงวันนี้ยังไม่ได้พักเลยครับ วันที่ 12 นี้แหละ น่าจะได้พักหน่อย แต่ก็อยากจัดการปัญหาหลายๆ เรื่องให้สิ้นซาก

อ้อ ผมลืมไปอย่าง


โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 370
"คู่ชีวิต" โจทย์โดยคุณ จันทราน็อคเทิร์น เวลาส่งงาน 12 กุมภาพันธ์ 2567 นี้แล้วเจอกัน~

ผมยังไม่ได้เขียนหรอก ตลกดีมั้ยล่ะ? ผมซึ่งได้รับโจทย์ไปก่อน เพื่อเอาไปจัดคิว กลับยังไม่ได้เริ่มอะไรเลยให้ตายสิ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

อาจารย์เต๊ะ นอนรอ น้องปริ๊นซ์ทั้งคืนยังไม่มา น่าจะหนักอยู่นะครับ อิอิ
น้องปรินซ์ บอก เอ็งอย่ามาหลอกข้า ข้าเห็นเอ็งกรน คร่อกฟี้อยู่นะ เย้ย 555

เรื่อง งานหนักงานแยะนี่ เป็นนิมิตรหมายที่ดีนะครับ
เพราะ เงินก็จะแยะตามมาด้วย

อาจารย์เต๊ะ สมัยก่อนทำงานใหม่ๆ ก็นอนออฟฟิตแยะ
ทำโอที ซะมากกว่าเงินเดือน อีกนะครับ 555
แต่ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

บล็อกอาจารย์เต๊ะ ไม่ต้องรีบนะครับ
รอเพื่อนๆว่างเมื่อไหร่ ก็แวะมา
ลากยาว อีกเป็นเดือนละครับ 555

ขอบคุณจ้าปริ้น
รักษาสุขภาพด้วยจ้า

เดี๋ยวพรุ่งนี้ มาคุยด้วยนะครับ
วันนี้ตะลอนไปหลายที่ หมดแรงแล้วครับ 555

ต้องพักผ่อนบ้างนะค้าาา
กินพารามากไปมันก็ไม่ดีนะค้า
เป็นห่วงเน่อออ

ศาสนานี่เอามาสร้างสงครามก็ยังได้เลยนะครับ
เช่น สงครามครูเสดเป็นต้น

เวลาเรียนเปียโนเค้ามีสอบวัดระดับเลื่อนชั้นด้วยใช่ไหมครับ
พี่ก๋าเคยเรียนอยู่ครั้งเดียว
ครูสอนไม่สนุก เลิกเรียนเลย
มาเล่นกีตาร์เองต่อ 555

พ่อพี่ก๋านี่ทำงานมาตลอดชีวิต
ให้อยู่บ้านเฉยๆ เข้าใจเลยครับ
ว่าคงเซ็งชีวิตมากจริงๆ

สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์

ตอนนี้หลานข้าวหอมเป็นยังไงบ้างคะ
เอาใจช่วยให้เพื่อนฝรั่งช่วยดูแลหลานข้าวหอมอีกแรงค่ะ

น้องปริ๊นซ์ทำงานต่อเนื่อง ได้พักได้งีบเป็นช่วงๆ
ขอให้ผ่านการทำงานช่วงนี้ไปได้นะคะ จะได้พักผ่อนดูแลสุขภาพเต็มที่

พี่ต๋าไม่ได้เข้ามาอาทิตย์นึงพอดี ขอบคุณน้องปริ๊นซ์มากค่ะที่แวะชมเมนูบ้านพี่ต๋า
รักษาสุขภาพมากๆนะคะ