.

.

.

อยากจะเดินทางออกไปให้ไกลสุดฟ้า...

อยากจะลืมที่ผ่านมาออกไปหาภาพใหม่ๆ

ลบภาพเธอในใจ

แต่เดินมาไกลเท่าไร ภาพเดิมก็ยังอยู่ในความฝัน

จะให้ฉันลืมมันได้ยังไง

ต้องมองท้องฟ้าสักเท่าไร มองทะเลถึงเมื่อไหร่

มองดวงดาวกี่หมื่นกี่ล้านดวงดาวเพื่อทำใจ

กี่พระอาทิตย์ที่ต้องดู...

ยังไม่รู้ว่าอีกกี่ร้อยล้านวิวจึงจะลบภาพเธอได้หมดใจ

20171105: ร้อยล้านวิว*

พอดีว่าจะกลับไปย้อนหาอะไรบางอย่าง แล้วพบว่า ยังไม่ได้บันทึกไว้ 

ไดอารี่ของวันนั้นก็ไม่มี เขียนข้ามวันไปแล้ว ไหนๆก็ข้ามมาแล้ว เลยตามเลยละกัน

แต่ก็ยังอยากบันทึกอยู่ดี หาช่องไม่ได้ เอาแบบดื้อๆงี้แหละ (ข้ามปีอีกตะหาก 555)

งานนี้อยู่ดีๆแตมก็เล่นเพลงใหม่ ...

เป็นงานที่ข้าพเจ้าไม่ได้ไป ... เหะๆ สารภาพเลยว่าพักหลังๆนี่ไม่สู้ไม่ไฟท์กับงานอะไรแบบนี้แล้ว งานชิงโชคลุ้นรางวัลเนี่ย จะไม่ค่อยจริงจังกับมันแล้ว โดยเฉพาะงานแบบที่ต้องเสียเงิน(มากๆๆ มากแบบไม่รู้จุดสิ้นสุดว่าจะต้องเสียขนาดไหน) แล้วไม่รู้ว่าจะได้เข้างานหรือเปล่าด้วยเนี่ยยย ... ลาก่อยย แบบนี้ไม่เล่นค่ะ //เสียเงินไม่ว่านะ ยอมเสีย ยอมจ่าย ถ้าขายบัตรก็ซื้อ //เอาความพยายามไปทำอย่างอื่นนะก๊ะ 

... แล้วแตมก็เล่นเพลงใหม่ 

ใหม่ขนาดนักดนตรีข้างหลังอีกสามท่านยังไม่เคยได้ยินได้ฟัง มีแต่พี่เอ๋ และน้องพีทที่เคยฟัง แตมก็ร้องไป ข้างหลังก็พยายามด้นไป ที่ฮาคือ อยู่ดีๆแตมก็หันไปบอกสหายบนเวทีว่า อย่าเพิ่่งเดาคอร์ดฮะ มันผิด 5555 ไม่รู้ว่าเป็นมุกหรืออะไร แต่น่าจะผิดจริง ดูนางถึงกับต้องหยุดเล่นค่ะ กลัวผิดกลัวเพี้ยนไปจากเพลงในหัวสินะ ^^

ถึงจะไม่ได้ฟังสดๆ แต่ก็ยังดีที่มีคนถ่ายคลิปแล้วอัพมาให้ดูกันนะคะ //ขอบคุณๆ ^o^

ได้ยินแค่ท่อนสั้นๆ ก็ชอบแล้วเนี่ย บอกเลย 

มุมมองและภาษาดีงามตามมาตรฐานแตม (แต่เนื้อนี้ก็แกะเอาจากปากนางนะก๊ะ ไม่ออฟฟิเชียลเนะ แตมร้องสองรอบยังไม่ใช่คำเดียวกันเลย คาดว่านางยังต้องเกลาไปอีกเรื่อยๆกว่าจะปล่อยจริงๆ)

ส่วนภาคดนตรีก็รอฟังแบบเต็มๆอยู่นะ ลุ้นให้ออกมาดี เย้ๆ จะได้ชอบแบบมากๆอีก 555

เออ นี่ก็ไม่รู้นะว่าทำไมอยู่ดีๆนึกถึงเพลงนี้ แล้วไปหาไปขุดมาฟัง แล้วถึงเพิ่งรู้สึกได้ว่ายังไม่ได้เขียนถึงมันเลยเนี่ย .. แต่จริงๆตอนนั้นก็ทวิตไปบ้างแล้ว รวมทั้งเนื้อเพลงท่อนนี้ด้วย (แต่ขี้เกียจหาทวิต แกะใหม่นี่แหละ)

ชื่นชมและบอกคุณศิลปินไปแล้ว 

รอฟังๆ 

ปีนี้น่าจะได้ฟังแหละเนาะ

ช่วงนี้แตมแต่งเพลงมีดวงดาวมีท้องฟ้าติดๆกันเลยเนาะ

แล้วก็ยังวนอยู่ในลูปของการอยากกลับไป(หรืออยากให้อะไรกลับมา)อยู่เสมอเลยเนาะ

แต่ชั้นชอบในความเซอเรียลแบบนี้นะ 

ไม่รู้คนอื่นมองเป็นภาพยังไงนะ แต่ภาพที่เราเห็นในเกือบทุกๆเพลงสำหรับเราแล้วมันกระทบใจมันวูบไหวในความรู้สึกดี (แม้ว่าบางเพลงหรือหลายๆเพลงนี่ แทบไม่ได้ใกล้เคียงในชีวิต หรือมีประสบการณ์ร่วมกับสถานการณ์ของการก่อกำเนิดเพลงนั้นก็ตาม)

อย่างที่เคยบอกอ่ะ เราเสพเพลงและมีอารมณ์ร่วมกับมันในแบบของ"บุคคลที่สาม"หรือ"ผู้สังเกตการณ์"เป็นส่วนใหญ่ //ซาบซึ้งกับอารมณ์ของตัวละครได้ โดยที่ไม่ต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกัน

... เอ่ เขียนยาวทำไมเนี่ย 555

.

ป.ล. ภาพข้างบนมาจาก teaser อันนี้นะก๊ะ //ชั้นชอบแตมลุคนี้เจรงๆ

และ มีสัมภาษณ์อภิวัชร์ในรายการนี้ //หน่อยนึงตอนท้าย ^^

//ชอบดู-ฟังแตมเวลาสัมภาษณ์ //แปะไว้ดู