Bloggang.com : เรลกันคุง : (รีวิวการ์ตูนไทย) หมูจุ่ม ชมรมเฟี้ยวเดี๋ยวจัดให้ (จีรวัฒน์ บุญห่อ)

(รีวิวการ์ตูนไทย) หมูจุ่ม ชมรมเฟี้ยวเดี๋ยวจัดให้ (จีรวัฒน์ บุญห่อ)

กะว่าจะเขียนถึงตั้งแต่สองวันที่แล้ว แต่กลัวว่าจะดึงคุณค่าของมันออกมาได้ไม่มากพอ ก็เลยกลับไปอ่านอีกรอบ เพื่อต้องการยืนยัน จริงๆก็วางแผนนิดหน่อยในเรื่องการรีวิวมาก่อน 5555ที่กะว่าจะพยายามพูดเฉพาะแค่เรื่องการ์ตูนเท่านั้น ไม่สปอยล์แหลกลาญ จะบอกว่า ตอนนี้รีวิวมาแล้วนะ ขอโทษที่มาช้า แหะๆ

**ถ้าคิดว่ารีวิวยาวไป ให้อ่านที่ย่อหน้าสุดท้าย ผมสรุปไว้หมดแล้ว เชื่อผม**

หมูจุ่ม ชมรมเฟี้ยวเดี๋ยวจัดให้ เป็นเนื้อเรื่องที่เชื่อมต่อกับ แก๊งแซ่บ ที่เคยรีวิวไป (อันนั้นสนุกดี แต่...ไม่รู้จะพูดถึงอะไรดี ลืมได้ง่ายไปหน่อย) แน่นอนว่าตัวละครพวกนั้นก็กลับมาอีกครั้งในเรื่องนี้ด้วย โดยกลายเป็นสมาชิกของชมรมหมูจุ่ม ที่มีแกนนำเป็นเด็กนักเรียน และพวกแก๊งแซ่บที่เป็นเด็กมหาลัย

เนื่อเรื่องเกี่ยวกับ เด็กแสบที่ชื่อ กอหญ้า ที่ชอบระรานชาวบ้าน ได้ก่อตั้งชมรมหมูจุ่มขึ้นมาเพื่อรับร้องทุกข์ ให้ความช่วยเหลือ ตามคำท้าของพ่อบังเกิดเกล้าที่จะส่งลูกสาวไปเรียนออสเตรเลีย หากล่ารายชื่อทำความดีได้ 100 คน ด้วยแรงผลักของสมาชิกใหม่ที่ทยอยเข้ามาแบบงงๆ รวมทั้งผองเพื่อนแก๊งแซ่บที่คุ้นเคย (ใครไม่คุ้นเคยลองไปอ่านแก๊งแซ่บก่อนนะ อย่าอ่านตอนง่วงล่ะ) นำมาซึ่งเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นไม่ขาดสาย รวมถึงเรื่องดรามาติกชวนปวดตับก็มีอยู่ในเรื่องนี้ด้วย

บรรยากาศก็ยังคงสนุกป่วนๆตามสไตล์ของจีรวัฒน์เช่นเคย 555+ (ลายเส้นก็เบี้ยวไปเบี้ยวมาเช่นเคย) แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามัน more of the same ซะทีเดียว -- ด้วยการใช้ตัวละครวัยรุ่นวัยเรียนเป็นตัวเดินเรื่องหลัก อารมณ์เถื่อนๆลดลงไปจากแก๊งแซ่บมาก เอาเข้าจริงสนุกกว่าด้วยซ้ำ สำหรับใครที่มองจากหน้าปกแล้วเบือนหน้าหนีมัน เพราะความเบี้ยวของงานภาพ (หน้าปกนะนั่น ทำไมไม่ได้ถึงครึ่งของภาพร่างฟะ!!?!) จะบอกเลยว่าคุณพลาดแล้ว

ส่วนตัวผมคิดว่า นี่เป็นการ์ตูนที่สมบูรณ์แบบที่สุดของจีรวัฒน์ตลอดระยะเวลาการทำงาน หลายคนอาจจะไม่ชอบลายเส้นที่ไม่พัฒนาไปไหนซักที จนวางกลับเข้าชั้นหนังสือ (การวาดให้ได้สัดส่วนมันยากตรงไหน มืออาชีพแล้วนะเพ่!!!!) แต่ถ้าใครได้อ่านมัน คุณจะไม่อาจปฏิเสธความสนุกที่คนเขียนจัดเต็มไปหลายคอมโบ และคุณจะเข้าใจทีหลังว่า ลายเส้นเอื้อไปในโทนที่สนุกสนาน เข้ากับเนื้อเรื่องสุดๆ อีเว้นท์สนุกๆมีหลากหลายมาก คิดว่าคนอ่านน่าจะชอบซักตอนนั่นแหละ 5555 (อย่าถามผม ผมชอบทุกตอน) -- มีการผสานของวัฒนธรรมญี่ปุ่นที่เค้า hype กันอย่างสาวแว่น สตอล์กเกอร์ ชายรักชาย หญิงรักหญิง แต่ผสานเข้ากับเนื้อหาสาระที่เข้มข้นได้อย่างลงตัว (โดจินน่าจะได้ถึงครึ่งของเรื่องนี้สุดๆเลย) ตัวละครส่วนมากมีที่มาที่ไปสมเหตุสมผล เช่น ทำไมกอหญ้าชอบระรานชาวบ้าน ทำไมบอยถึงชอบโดนคนอื่นแกล้ง ทำไมต้องเป็นชมรมหมูจุ่ม ส่วนตัวชอบเนื้อเรื่องที่มีเบื้องลึกนะ มันสื่อถึงความใส่ใจในเรื่องที่ตัวเองเขียน มันฝังอยู่ในหัวคนอ่านด้วย ซึ่งในความเป็นจริงก็ใช่ว่า มันจะทำกันได้ง่ายๆ บางคนเบื่อล้มเลิกยอมแพ้ไปบ้างก็มี จนตอนหลังๆออกมาแย่กว่าที่คิด ดับวูบไปอย่างน่าเสียดาย

ในขณะที่เรื่องราวของแก๊งหมูจุ่มใช้ชีวิตอย่างสนุกสนาน(ตรงไหน)ภายใต้การผูกสัมพันธ์ด้วยการล้อมวงกินหมูจุ่ม ช่วยเหลือชาวบ้านล่ารายชื่อ (เก็บเงินค่าพลาสเตอร์ชาวบ้านด้วย แบดแอสมาเตอร์ฟักเก้อร์!!!) ในส่วนที่มาที่ไปของตัวละคร คนเขียนก็ให้ความสำคัญเช่นเดียวกัน เช่นความสัมพันธ์ทางด้านแฟน ครอบครัว เพื่อน ก็ค่อนข้างซีเรียส แต่เชื่อเถอะ มันก็สนุกเรื่อยๆอยู่ดี ตบมุกได้ลงล็อกมาก ได้ฟีลชมรมวารสารพอสมควร แต่เป็นเวอร์ชั่นมังงะ อัพเกรดเนื้อหาอะไรต่างๆจนเข้มข้นขึ้น และเป็นสไตล์เจ้าตัวเต็มๆ เชื่อเถอะว่า ถ้าจะหาการ์ตูนสนุกๆไว้อ่านฆ่าเวลา เรื่องนี้จะทำให้คุณวางไม่ลงได้ซัก 5-6 ตอนทีเดียว พิเศษนิดหน่อย ผมกล้าพูดได้เต็มปากเลยว่า หมู่จุ่มเป็นหนึ่งในการ์ตูนตลกที่ใช้ 20 หน้าได้คุ้มค่าที่สุดเท่าที่เคยมีมา มันอัดแน่นมาก จนคิดว่าแค่ 3 เล่มก็เต็มอิ่มแล้ว แต่อยากให้มีอีกซัก 1-2 เล่มเลยทีเดียว

มีการแบ่งองค์ประกอบในแต่ละเล่มชัดเจน (อย่างเล่มแรกจะเป็นการแนะนำตัวละคร วางโครงสร้างของเรื่อง บลาๆๆๆ -- เล่มสอง เน้นสนุกสนาน ตลกโปกฮา จบลงที่เล่ม 3 ด้วยปัญหาใหญ่และบทสรุป) ทั้งหมดนี้ ไม่ใช่แค่มีการออกแบบอย่างดีแล้วจะไปรอด ถ้าคุณเกิดเบื่อแบบหนีตายนรก 3/1 ก็มีสิทธิ์ดับวูบได้ตลอด แต่อย่างแรก ผมสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณของคนเขียน ที่หลงรักเรื่องนี้เข้าเต็มเปา เห็นได้ชัดว่า มันสนุกขึ้นเรื่อยๆในแต่ละตอน เหมือนนิสัยตัวละครมันลงล็อกกันแล้วด้วย จะบอกว่าคนเขียนไม่ต้องไปกังวลเรื่องผลลัพธ์หรอกนะ คนอ่านสัมผัสถึงมันได้อยู่แล้ว

ในส่วนของมุกตลกคาเฟ่ ที่ในเรื่องแก๊งแซ่บทำได้ here มาก (อันนี้จริง ขอโทษที่พูดตรงๆ) เรื่องนี้ก็ได้ปรับปรุงให้ตลกขึ้นกว่าเดิม -- ตอนแรกที่เล่นมุกคาเฟ่แป้กๆ (นี่ไม่ใช่แว่นเรา แต่เป็นแว่นตา) ผมแบบ เอาอีกแล้วเรอะวะเนี่ย พอมาเจออันนี้ อื้อหือ!!! เหมือนหยุดโลกทั้งใบด้วยมือเปล่า

มุขแสบๆก็มี อย่างจิกกัดนักร้องไอดอลที่ร้องเพลงเนื้อหาอะไรก็ไม่รู้ แต่คนชอบเพราะหน้าตาน่ารัก อันนี้ผมไม่ได้พูดนะ จริงจริ๊ง สาบานได้ (เอ แต่เค้าว่ากันว่าจิกกัดอะไรเป็นพิเศษ หมายถึงชอบสิ่งนั้นอยู่ลึกๆน้า)

หากสังเกตที่ปกหลังหมูจุ่ม เราจะเห็นพวงกุญแจตัวละครในเรื่องน่ารักน่าชัง เป็นไปได้ว่า คนเขียนก็อยากจะให้เป็นเรื่องที่สามารถทำสินค้าขายกันจริงๆ ในตอนๆหนึ่งในหมูจุ่ม นอกจาก keychain แล้วก็ยังมีโปสการ์ด สติกเกอร์ จนไปถึงแผ่นรองเมาส์ลามก ปลอกหมอนข้างลามกก็มี (เดี๋ยวๆ) นี่ถ้าอำกันว่ามีหมู่จุ่มเวอร์ชั่น 18+ ไว้กับตัวนี่ผมเชื่อเลยนะ ยิ่งคู่เอ็มกับมีนคุยกันลามกซะด้วย (โฮกครับโฮก) คือคาแรกเตอร์มันเด่นทุกตัวเลย คือสมมติว่าถ้าคนเขียนจะทำสินค้าเกี่ยวกับหมู่จุ่มขาย ผมก็ซื้อล่ะครับ จะทำเนื้อเรื่องเสริมหรืออะไรก็ตาม ก็ซื้อ ก็ซื้อโว้ย!!!!

คือถ้าไม่ติดที่ลายเส้นที่ขาดความปราณีต ผมว่าน่าจะไปได้ไกลกว่านี้

สุดท้าย หมูจุ่ม ชมรมเฟี้ยวเดี๋ยวจัดให้ เป็นการ์ตูนตลกที่ผสานกระแสหลักวัฒนธรรมญี่ปุ่นที่นิยมกันเข้ากับเนื้อเรื่องที่เข้มข้น มีที่มาที่ไปได้อย่างลงตัว ไม่เคอะเขิน เรียกได้ว่า หากเปิดใจ จะได้เห็นความสมบูรณ์ที่การ์ตูนไทยสายตลกควรมีกัน มาตายที่ลายเส้นอย่างเดียว ที่ยังไม่สามารถดึงความสนใจจากนักอ่านได้ หากแก้ตรงนี้ได้ หมูจุ่มจะเป็นหนึ่งในการ์ตูนไทยสายบันเทิงที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา ดังนั้นอย่าตกใจกับคะแนนที่จะให้กันนะ ก็ให้เท่าที่เห็นนั่นแหละ 55555+

(สรุป 9/10)

ติดตามเพจที่ https://www.facebook.com/ThaiComicReview/

Create Date : 27 มิถุนายน 2561

Last Update : 13 ธันวาคม 2561 11:36:54 น.

0 comments

Counter : 1546 Pageviews.