ชื่อหนังสือ : เพลิงผญา
เขียนโดย : ฌามิวอาห์
พิมพ์ครั้งที่ ๒ : มิถุนายน ๒๕๕๖
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส
จำนวน ๓๙๒ หน้า ราคา ๒๓๙ บาท

กระซิบก่อนอ่าน

   คำมั่นสัญญาของ ‘พี่น่าน’ ว่าจะมาหาในยามที่ต้องจากกันยังฝังแน่นในความทรงจำของ ‘อันตรา’ หากรอแล้วรอเล่า ‘เจ้านรันดร’ เจ้าหอหน้าแห่งราชวงศ์เวียงแสนกลับไม่ติดต่อมา

   และแม้จะตั้งใจมาเหยียบแผ่นดินเวียงแสนเป็นครั้งสุดท้าย ทว่า ‘แก้วก๊อ’อัญมณีสีแดงรูปใบโพธิ์ซึ่งเคยได้รับตั้งแต่วัยเยาว์กลับเหนี่ยวรั้งไม่ให้เธอไปไหนได้ เพราะนั่นคือของหมั้นที่คนในราชวงศ์จะมอบให้หญิงคนสำคัญ ตำแหน่ง ‘พระคู่หมั้นของเจ้าหอหน้า’จึงตกอยู่กับเธอทันที

   การหมั้นแบบไม่ทันได้ตั้งตัวเตรียมใจยังไม่ทำให้หนักใจเท่ากับเรื่องราวแปลก ๆ ที่เกิดขึ้น คำสาปของบรรพบุรุษ ถ้อยความในแผ่นจารสำริดที่ยังหาคำตอบไม่ได้ ที่สำคัญ... ฝันร้ายที่เคยเกิดขึ้นเมื่อครั้งยังเยาว์กลับหวนคืนมา แล้วเธอจะต้องทำเช่นไร ยินดีรับตำแหน่งและเดินหน้าค้นหาความจริง หรือทิ้งทุกสิ่งแล้วไม่กลับมาแผ่นดินของผู้ซึ่งเป็นที่รักอีกเลย


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... แจ่มใส ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน

   เนิ่นนานที่เฝ้าคอยให้ความเดียวดายสิ้นสุด...นานจนเริ่มถอดใจ
   ความทรงจำล้ำค่าที่ยึดไว้ปลุกปลอบใจในคืนวันอ้างว้างที่มีแต่ตัวเอง...อดีตที่ห่างไกลจนคล้ายกับภาพฝันที่ไม่เคยเกิดขึ้น...ความผูกพันในคืนวันเก่า ๆ ที่อาจมีความหมายกับเธอเพียงฝ่ายเดียว...
   พอแล้ว ! พอเสียที !
   ...
   ใช่ ! ระหว่างเธอกับเจ้านรันดรแตกต่างด้วยฐานันดรและสายเลือด ความผูกพันใด ๆ ในอดีตอาจเคยมี แต่ความห่างเหินเนิ่นนานก็ก็ไม่น้อยไปกว่า ไม่ว่าอดีตจะเคยเป็นอย่างไรก็ตาม ปัจจุบันไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว
   ไม่มี 'เรา' !
   ...
   คำมั่นสัญญาในอดีตที่เธอยึดมั่น...แท้จริงก็มีแค่เธอที่เห็นค่าความสำคัญ สำหรับเขาก็แค่ลมปากที่เลือนหายไปกับกาลเวลาเท่านั้นเอง ถ้าเจ้าฟ้ากับพ่อไม่ได้ตกลงกันเรื่องหมั้นหมายบ้า ๆ นั่น เขาก็คงจะปล่อยให้เธอรอคอยไปจนตลอดกาลใช่ไหม

   เพลิงผญา เรื่องราวของคำมั่นสัญญาที่ไม่อาจรักษาไว้ แม้หัวใจของ เจ้านรันดร เจ้าหอหน้าแห่ง เวียงแสน จะร้องร่ำพร่ำเพรียกหาเพียง อันตรา น้องน้อยที่จากไปไกล แค่เพียง น้องอัน เท่านั้นที่หัวใจของ พี่น่าน ผูกพันมาเนิ่นนาน ทว่าการรั้งเธอกลับคืนมาเคียงข้างกายรังแต่จะทำร้าย...ทำลายเธอ ด้วย ความพยาบาท...กี่ครั้งที่เวียนว่ายตายเกิด...กี่ชีวิตที่สูญสิ้น ดูเหมือนผู้ผูกพยาบาทจะไม่ยอมละความพยายามที่จะห้ำหั่นล้างทำลายจนเลือดหยดสุดท้าย ความพยาบาทที่ไม่มีวันสูญสิ้น ตราบใดที่ปณิธานแห่ง เจ้าน่านนรัน ปฐมกษัตริย์แห่ง เวียงแสน ยังไม่ลุล่วง ตราบนั้น... 'กู่ข้าจักร้าง...และราชวงศ์เชียงแสนทุกรุ่นจะต้องชดใช้หนึ่งชีวิตให้แก่เวียงผญา ตราบจนกว่าปณิธานแห่งข้าจะเป็นจริง' นี่คือคำสาปที่สืบทอดมายาวนานนับแต่ครั้งสถาปนา เวียงแสน ทางเดียวที่จะหลุดพ้นคือสานต่อปณิธานนั้นให้สำเร็จ กอบกู้เกียรติยศถวายคืนแด่ พระนางอันตราวรี แม่เจ้าของชาว เวียงผญา

   โดยส่วนตัว... หวานเย็นหลงใหลกลิ่นอายวัฒนธรรมล้านนา ชอบภาษาคำเมืองฟังไพเราะนิ่มหู และที่สำคัญชอบคือชอบกลิ่นอายความลึกลับนิด ๆ ให้ได้รู้สึกถึงบางสิ่งที่น่าค้นหา นั่นคือแรงผลักดันให้หยิบ เพลิงผญา มาอ่านโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

   เพลิงผญา นั้นเล่าเรื่องราวความรัก ความผูกพัน และคำสัญญาระหว่าง เจ้านรันดร เจ้าหอหน้าแห่ง เวียงแสน กับ อันตรา ฝ่ายหนึ่งไม่อาจติดตามน้องน้อยผู้เป็นที่รักกลับคืนได้ดังสัญญาด้วยหวั่นเกรงว่าหนึ่งชีวิตที่ต้องชดใช้ให้ เวียงผญา คือเธอเป็นดั่งดวงใจ รักแต่ไม่อาจฉุดรั้ง หรือร้องขอให้เคียงข้างดังใจหมาย รักแต่ไม่อาจทำตามคำมั่นสัญญาที่เคยให้ อีกฝ่ายหนึ่งเฝ้ารอด้วยใจภักดิ์ รอความรักติดตามมาดังสัญญาที่เคยให้ แต่ดูคล้ายคนที่รอถูกหลงลืม จึงจำต้องเจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่าย
   นอกจากนี้เรื่องราวยังเกี่ยวพันกับคำสาป ความพยาบาทของผู้จ้องล้างผลาญสายเลือดแห่ง เวียงผญา พร่าผลาญลมหายใจ เจ้านางอันตราวรี แห่ง เวียงผญา พราก เจ้าน่านนรัน เจ้าหอหน้าแห่ง เวียงสา จากพระคู่หมั้นด้วยแรงริษยา โดยไม่สนว่าจะต้องใช่เล่ห์กลมนต์มายาใด

   ชอบค่ะ...ชอบ เรื่องนี้ละมุนละไมในความรู้สึก หวานไหว และบีบคั้นหัวใจไม่ใช่น้อย การดำเนินเรื่องก็ชวนติดตาม อ่านแล้วหลงรักวิถีชีวิตอันสงบและความเรียบง่าย เวียงแสน สงสาร เวียงผญา ที่ต้องประสบกับชะตาอันแสนวิปโยคจากบาปกรรมที่ตนไม่ได้ก่อ หวานเย็นขอแนะนำนะคะเล่มนี้

Create Date : 23 ตุลาคม 2556
Last Update : 23 ตุลาคม 2556 17:30:24 น.		14 comments
Counter : 2410 Pageviews.
Share Tweet