ชื่อหนังสือ : ดอกส้มสีทอง
เขียนโดย : ถ่ายเถา สุจริตกุล
พิมพ์ครั้งแรก : กรกฎาคม 2542
สำนักพิมพ์ : อรุณ
จำนวน 442 หน้า ราคา 220 บาท

กระซิบก่อนอ่าน

   ความสุขของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งย่อมหมายถึงความทุกข์ของอีกฝ่ายเสมอไป ไฟริษยาที่รุมร้อนอยู่เป็นนิจ มักนำมาซึ่งความทุกข์ลุกโหมในดวงจิตดังเพลิงนรกที่ไม่รู้ดับ

   มันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ สำหรับสตรีที่เลือกทางเดินชีวิตแบบนี้ ไม่ว่าจะจงใจหรือบุญกรรมชักนำไป


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... Toulo.com ... นะคะ

   หากยังพอจำกันได้ หวานเย็นเคยรีวิว ' มงกุฎดอกส้ม ' ไว้เมื่อนานมาแล้ว ขอสารภาพตรง ๆ อย่างไม่อายเลยนะคะว่า หวานเย็นไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่าเรื่องราวไม่ได้จบสิ้นลงที่มงกุฎดอกส้ม แต่ยังมีภาคต่ออย่าง ' ดอกส้มสีทอง ' หากไม่ได้คุณแม่ไก่แวะมาทักทายและบอกกล่าว หลังจากรับทราบว่ายังมีดอกส้มสีทองที่ถ่ายทอดเรื่องราวความเป็นไปของหลายชีวิตบนอาณาจักรจีนในเมืองไทยของเจ้าสัวเชงสือเกียงอยู่อีก หวานเย็นก็พยายามตามหามาอ่านจนได้

   อย่างที่บอกล่ะค่ะ ดอกส้มสีทองดำเนินเรื่องต่อจากค่ำคืนอันโหดร้ายที่ทำให้ ' โรส ' คุณนายที่สามของ ' เจ้าสัวเชงสือเกียง ' ผู้งดงามราวดอกกุหลาบต้องพบจบชีวิต ณ บ่อนรก ' คำแก้ว ' คุณนายที่สีเสียสติ เจ้าสัวเชงเดินทางกลับจากต่างประเทศหลังหลบไปทำศัลยกรรม พร้อมด้วย ' ซิลเวีย ' คุณนายที่ห้า สาวยุโรปผู้ทะเยอทะยาน ต้องการความสะดวกสบายในชีวิตแม้ต้องแลกกับการเป็นเมียรองของชายวัยใกล้ฝั่งก็ยอม อีกหนึ่งตัวละครที่มีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าใครคือ... ' เรยา ' ลูกสาวของอดีตแม่ครัวและต้นห้องคนสนิทของ ' เยนหลิง ' คุณนายที่สอง สตรีหน้าเนื้อใจเสือ วางท่าเป็นผู้ดีตลอดเวลา แต่จิตใจโหดเหี้ยม ร้ายกาจ ทำได้ทุกอย่างเพื่อกำจัดคนที่หล่อนถือว่าเป็นศัตรูให้พ้นทาง เรยาเป็นผู้หญิงสาวสวย ฉลาดเฉลียว แต่น่าเสียดายที่เธอเลือกใช้ความสวยและความฉลาดของตัวเองในทางที่ผิด ยอมกินน้ำใต้ศอก แย่งสามีคนอื่นเพียงเพื่อความสุข ความสบายของตน ไม่สนใจศีลธรรมใด ๆ ทั้งสิ้น หลายคนอาจมองว่าเรยาเป็นคนไม่ดี แต่... ' ความจริงเรยาเป็นคนที่น่าสงสาร หล่อนเห็นผิดเป็นชอบเสมอ ความฉลาดที่ขาดการขัดเกลาหรือชี้แนะส่งผลร้ายให้เรยาเป็นนิจ ไม่เคยมีใครมีโอกาสสั่งสอน เพราะหล่อนปิดหูปิดสมองไม่ยอมรับ หล่อนถือว่าการที่สามารถเอาตัวรอดได้ทุกครั้ง แสดงว่าหล่อนฉลาดล้ำกว่าใคร ๆ เรื่องอะไรต้อเชื่อฟังคนนั้นคนนี้ ชีวิตเรยาจึงมีแต่ความหลงผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่เจ้าตัวหยิ่งเกินกว่าที่ยอมรับ ' ท้ายที่สุด ชีวิตของเรยาจึงน่าสงสารนัก เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ เพียงแต่เจ้าตัวไม่เคยรู้เท่าทัน

   เนื้อหาค่อนข้างเครียดนะคะสำหรับดอกส้มสีทอง การดำเนินเรื่องก็สลับไปสลับมาจนบางครั้งก็ชวนให้หงุดหงิด เพราะในตอนต้น ๆ นั้นเป็นการสลับแบบย้อนเวลากลับไปกลับมา กว่าช่วงเวลาของแต่ละชีวิตจะหมุ่นเท่ากัน ตามทันกันก็ปาเข้าไปกลาง ๆ เรื่องเสียแล้ว

   หากถามหาควาสนุกก็อยู่ในระดับที่พอมีอยู่บ้าง เนื่องด้วยความเข้มข้นของเนื้อหา แต่โดยส่วนตัว หวานเย็นชอบมงกุฎดอกส้มมากกว่าค่ะ เพราะเรื่องนั้นให้อารมณ์เศร้าลึก กดดันจนกลายเป็นความตึงเครียดที่ชวนให้น่าติดตาม แต่ในเรื่องนี้นั้นอารมณ์เศร้านั้นละลายหายไป มีเพียงอารมณ์แปรปรวนอันร้ายกาจของตัวละครอย่างคุณนายที่สอง กับความทะยานอยากของเรยาเสียเป็นส่วนมาก แต่ก็อ่านได้เรื่อย ๆ ค่ะ

   สำหรับที่กระหายใคร่รู้ว่าเรื่องราวในอาณาจักรของเจ้าสัวเชงสือเกียงจะดำเนินต่อไปอย่างไร ติดตามได้ในดอกส้มสีทองนะคะ