ชื่อหนังสือ : กุลสตรีนอกครัว
ผู้แต่ง : ลานไพลิน
สำนักพิมพ์ : สถาพรบุ๊คส์
จำนวน 331 หน้า ราคา 220 บาท

กระซิบก่อนอ่าน

หลังกลับจากเรียนโทด้านออกแบบเสื้อผ้าที่อเมริกา ‘ รวินท์นิภา ’ ผู้ไม่ถูกกับงานบ้านงานเรือน ยกเว้นการเย็บปักถักร้อย ก็ถูกยายบังคับให้เรียนทำอาหาร หวังจะให้สืบทอดกิจการภัตตาคารของตระกูลกนกสิงห์

รวินท์นิภาสงสัยในตัวผู้เป็นยาย ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องบังคับให้หล่อนทำในสิ่งที่ไม่ชอบ และทำลายความฝันของหล่อน หญิงสาวจึงต่อต้านผู้เป็นยายทุกวิถีทาง แผลงฤทธิ์เสียจนครูสอนทำอาหารเตลิดเปิดเปิงกันไปหมด และครูคนล่าสุดก็ไม่ใช่ใครที่ไหน...อีตาแว่นหื่นกามที่เคยมีเรื่องกันบนเครื่องบินนั่นเอง

เมื่อหญิงสาวที่มีความเป็นกุลสตรี (เหลือน้อย) ต้องเข้าครัว โดยมีอริเป็นครูผู้สอน ความโกลาหลจึงบังเกิด ตายละวา งานนี้จะรอดไหมเนี่ย


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... สถาพรบุ๊คส์ ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

   หยิบมาอ่านเพราะชื่อเรื่องสะดุดตาสะดุดใจเหลือเกิน ' กุลสตรีนอกครัว ' แถมเมื่ออ่านหน้าแรกก็โดนใจกับการเกริ่นนำที่แสนจะชวนติดตามที่ว่า

   ' ตามความหมายในพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน ' กุลสตรี ' แปลว่า หญิงผู้มีตระกูลและมีความประพฤติดี สำหรับคนทั่วไปก็ใช้คำนี้เรียกสตรีที่มีความเพียบพร้อมด้วยกิริยาและวาจา มิเคยขาดตกบกพร่องเรื่องการเรือน...ปานผ้าที่พับไว้อย่างดี
   ผู้หญิงไทยในสมัยก่อนถูกอบรมบ่มนิสัยให้งามหมดจดเสียทุกด้านเพื่อให้สมกับคำว่ากุลสตรี...อันเป็นต้นแบบของผู้หญิงที่ผู้ชายหมายจะได้มาเป็นคู่ครอง
   ทว่าเดี๋ยวนี้เป็นยุคโลกาภิวัฒน์ เทคโนโลยีแสนจะก้าวไกลกว่าสมัยก่อนมาก การติดต่อสื่อสารก็ทันสมัย ผู้หญิงทุกวันนี้จึงมีบทบาทสำคัญนอกจากการเป็นเพียงภรรยาและแม่ผู้ให้กำเนิด '

   แค่สามย่อหน้าก็เรียกคะแนนความชอบได้มากพอทำเนาแล้วค่ะ หวานเย็นว่า ' ลานไพลิน ' เข้าใจสื่อให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของโลกทุกวันนี้ คำจำกัดความของกุลสตรีที่เคยหมดจดงดงาม เพียบพร้อมทุกด้านนั้นเริ่มเลือนรางไปตามกระแสกาลที่ผ่านเลย ยากนักที่จะหากุลสตรีที่ดีพร้อมอย่างวันวาน

   พออ่าน ๆ ไป ความสนุกที่คาดหวังไว้เริ่มไม่เป็นไปตามหวัง ไม่ใช่ว่ากุลสตรีนอกครัวนั้นไม่สนุก แต่... สิ่งที่ลานไพลินต้องการสื่อไม่ใช่ความเป็นกุลสตรีนอกคอกอย่างที่เข้าใจ ไม่ใช่ต้องการให้เฮฮากับภาพลักษณ์ของ ‘ รวินท์นิภา ’ หรือ ' ขิง ' ที่ห่างไกลจากคำว่า ' กุลสตรี ' ด้วยมาดสาวเซอร์ ค่อนไปทางซกมก สวมเสื้อผ้าดีไซน์ล้ำสมัย สีสันแสบตา กับรองเท้าผ้าใบเก่า ๆ ที่ซักเท่าไรก็ไม่สะอาดเหมือนใหม่สักที ที่สำคัญไม่มีความเป็นกุลสตรีที่ดีติดตัวเป็นคุณสมบัติ เพราะแค่งานง่ายแสนง่ายอย่างล้างจาน ' กนกสิงห์ ขิงแก่ ' ก็สามารถทำให้มันวินาศสันตะโรได้มากมายเกินกว่าคุณครูสอนทำอาหารคนใดจะคาดคิด

   สิ่งที่ซุกซ่อนอยู่คือเรื่องของ ' ความฝัน ' กับ ' ความจริง ' ซึ่งครั้งหนึ่งเหมือนกับว่าจะเป็นสิ่งเดียวกัน แต่เมื่อวันหนึ่งความฝันกับความจริงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ สิ่งที่ควรเลือกคืออะไร เมื่อฝันที่วาดไว้ห่างไกลจากความเป็นจริง และประโยคที่เน้นย้ำว่ามันห่างกันเพียงไหนนั้นคือ ประโยคที่ ' ปริทัศน์ ' หรือ ' พี่ข่า ' ใช้เตือนสติน้องสาวสุดที่รักว่า

   ' ...ความฝันมันกินไม่ได้เข้าใจไหมขิง ความฝันมันยิ่งใหญ่ก็จริง แต่คนเราจะเลือกเดินตามความฝันของตัวเองโดยไม่นึกถึงคนอื่นได้หรือ... '

   ประโยคนี้คงทำให้ใครหลายคนถึงกับครางในใจว่า จริง

   เพราะ...
   ' ในโลกมนุษย์ มีใครบ้างที่สมหวังเสียทุกสิ่ง มีใครบ้างที่ไม่เคยพบกับความสูญเสีย มีใครบ้างที่ไม่เคยเจ็บปวด '

   อย่างน้อยก็คงมีสักเรื่องที่ทำให้รู้สึกสูญเสีย มีบางเรื่องที่ทำให้รู้สึกเจ็บปวด เพราะนั่นคือเรื่องธรรมดาของชีวิต

   สำหรับใครที่ยังจด ๆ จ้อง ๆ ไม่แน่ใจว่าจะหยิบกุลสตรีนอกครัวมาอ่านดีหรือไม่นั้น ด้วยเกรงว่าจะไม่คุ้มค่ากับเงินที่เสียไป กลัวจะไม่สนุกตรงใจวาดหวัง หวานเย็นเองก็ไม่กล้ารับประกันหรอกนะคะ แต่...อย่างน้อยที่สุด ถ้าได้อ่านกุลสตรีนอกครัว คุณอาจมองเห็นเงาสะท้อนของตัวคุณ หรือใครที่คุณรู้จักบ้างก็เป็นได้ หรือ... ถ้ามองไม่เห็นอะไร สิ่งที่คุณจะได้รับคือความเข้าใจในความหมายของ ' กุลสตรีนอกครัว ' ที่คุณเองอาจนึกไม่ถึงว่ามีที่มาอย่างนี้นี่เอง