คืนกำไรให้ชีวิต เพื่อพิชิตไปในโลกกว้าง
space
space
space
<<
สิงหาคม 2567
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
space
space
3 สิงหาคม 2567
space
space
space

บินเดี่ยว
   "บินเดี่ยว" 

"บินเดี่ยว"  เป็นโจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 357  ผู้ตั้งโจทย์ คือคุณ จันทราน็อคเทิร์น

                                                   คำอธิบายโจทย์ (แนวทางการเขียน)
       ชอบหรือไม่ชอบการทำอะไรคนเดียว ความรู้สึกที่ต้องทำบางสิ่งบางอย่างคนเดียวเป็นครั้งแรก
เป็นอย่างไรบ้างครับ
             
      "บินเดี่ยว" หมายถึง  การทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งด้วยตัวเอง  ทำโดยลำพังคนเดียว ไม่มีคนอื่นมาร่วมด้วย
  จากจุดประสงค์ของผู้ตั้งโจทย์ มี 2 ประเด็น  ประเด็นแรก  ถามว่า
  "ชอบหรือไม่ชอบกับการทำอะไรคนเดียว"   ประเด็นที่ 2 "ความรู้สึกที่ต้องทำบางสิ่งบางอย่างคนเดียว
เป็นครั้งแรกเป็นอย่างไรบ้าง"
ประเด็นแรก ตามความคิดเห็นของฉัน  ก็มีทั้งชอบและไม่ชอบตามแต่เรื่องที่ทำ ค่ะ  บางเรื่อง ฉันก็คิดว่า

ทำคนเดียวก็สะดวก  ไม่ต้องไปพึ่งพาใคร  ทำในสิ่งที่เราคิดว่า
ถูกต้องและตรงจุดประสงค์ของเรา  ถ้าเราไปขอความเห็นหลาย ๆ คน  ซึ่งก็แตกต่างกันไป   อาจจะ
ไม่ได้ตรงกับที่เราต้องการได้  มากคนก็มากเรื่อง
ทำให้จิตใจเราไขว้เขวได้  เช่น ถ้าคบหาดูใจกับใครสักคนหนึ่ง  เราก็ควรศึกษาข้อมูลต่าง ๆ
ด้วยตัวเราเอง  ไม่ต้องไปขอความเห็นว่า ควรคบกับคนนี้ดีไหม 
บินเดี่ยวไปเลย   ศึกษาด้วยตัวเอง  แล้วตัดสินใจของเราเอง  ถ้าหากผิดพลาดไป
ก็ไม่ต้องเสียใจ  เพราะเราเลือก เราตัดสินใจของเราเอง  
       
แต่ถ้าต้องทำเรื่องที่เกี่ยวกับส่วนรวม  ต้องทำงานเป็นกลุ่ม  จำเป็นต้องทำงานร่วมกัน  ต้องขอ
ความคิดเห็นของทุก ๆ คน  แล้วเลือกเอาความคิดเห็นที่ดีที่สุด
ลงมติเอาเสียงข้างมาก  เรื่องในลักษณะนี้  บินเดี่ยวไม่ได้ ค่ะ ฉันไม่ค่อยชอบบินในเรื่องงานกลุ่ม เช่น 
การทำรายงานกลุ่มหัวข้อใดหัวข้อหนึ่ง  หรือ การแก้ปัญหา
ที่เกิดขึ้นในหน่วยงาน  เราจำเป็นต้องระดมความคิดเห็นหลาย ๆ คน โดยมีเหตุผลมาประกอบข้อเสนอนั้น ๆ 
ถ้าในกลุ่ม ไม่เห็นด้วยก็จะมีการเสนอความคิดเห็นของตน
จนกว่า จะได้ความเห็นหลาย ๆ ทางแล้วลงมติเลือกทางแก้ปัญหาของเรื่องนั้น ๆ ที่เห็นว่า เป็นทางแก้
ที่ดีที่สุดแล้ว แต่ก็มักจะมีปัญหาที่เพื่อนบางคน  ก็มักจะขาดวินัย
ไม่ค่อยรับผิดงานที่แบ่งกันไปทำ  ทำให้งานล่าช้า 



การทำงานกลุ่ม 



การบินเดี่ยว  


 การทำรายงานเป็นกลุ่ม  ไม่ใช่รายงานเดี่ยว  ฉันไม่ชอบเท่าไรนัก  เพราะเพื่อนบางคน   เมื่อแบ่งหัวข้อย่อยให้ไป
ช่วยค้นคว้ามาก็ไม่ตรงเวลา  ทำให้ต้องรองาน เพื่อรวบรวบเป็นเล่ม
   ถ้าเจอผู้ร่วมงานไม่รับผิดชอบ  ก็เกิดปัญหา  รายงามรวมเล่มไม่ได้  ส่งงานอาจารย์ล่าช้า   นี่แหละ ที่ฉัน
ไม่ชอบทำงานเป็นกลุ่มโดยไม่จำเป็น ค่ะ 
ซึ่งบางครั้ง มันก็เป็นไปไม่ได้  ตอนสอนหนังสือนักเรียน  ก็จะมีปัญหาเช่นนี้เสมอ  คือ กลุ่มนักเรียนเรียนดี
และรับผิดชอบ ก็จะไปจับกลุ่มกัน  ไม่รับคนที่ขี้เกียจ 
งานก็ไม่ช่วยทำ  เขานัดรวมกลุ่มกันก็ไม่มา หรือมา ก็มาสาย  หัวหน้างานก็ต้องตามทวง  ถ้าใกล้วันส่งงาน
  เพื่อไม่ให้ถูกหักคะแนน  นักเรียนที่มีปัญหาเช่นนี้  ก็ไม่มีใคร
อยากให้เข้ากลุ่ม  นี่แหละ นักเรียนบางคนมาแจ้งว่า  ขอทำงานเดี่ยวเถอะ  ไม่งั้นพวกมาเข้ากลุ่ม
ไม่ช่วยอะไร เอาเปรียบเพื่อน  เฮ้อ ! คนเป็นครูก็เข้าใจนะ ต้องปลอบใจ
อีกฝ่ายให้ช่วยเหลือเพื่อน  อีกด้านหนึ่งก็ต้องไปกำชับพวกที่ไม่รับผิดชอบ อบรมสั่งสอนให้เข้าใจว่า
  งามกลุ่ม ต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน  ก็พอจะทำให้เด็ก ๆ ที่ไม่รับผิดชอบ
ทำตัวดีขึ้น  ไม่งั้น เขาจะโดนทำงานเดี่ยว  (บินเดี่ยว) จะลำบากกว่าได้เกาะกลุ่มกับเพื่อนไป 

ประเด็นที่สอง ให้บอกถึงความรู้สึกที่ต้องทำบางสิ่งบางอย่างคนเดี่ยว เป็นครั้งแรก   เรื่องที่ฉันเคย บินเดี่ยว
เป็นครั้งแรก  และครั้งเดียว  นั่นก็คือ การเดินเข้าโรงหนัง
ตีตั๋วเข้าไปดูหนังคนเดี่ยว  จำได้แม่นเลย  หนังเรื่องนั้น  ชื่อว่า  "ทีเด็ดเจ้าแต้ม"  (แมว แสบ" )  ตอนนั้น จำได้ว่า
มีปากเสียงกับแม่ เรื่องอะไรจำไม่ได้แล้ว โกรธ น้อยใจ เลยเดินออกจากบ้าน 
ผ่านโรงหนัง  เลยตัดสินใจไปซื้อตั๋ว  เข้าไปโรงหนัง  ดูหนังคนเดียว  อารมณ์ตอนนั้นมีความรู้สึกกลัวเหมือนกัน 
ที่นั่งดูหนังคนเดียว  มันไม่สนุกนักทั้ง ๆ ที่  "ทีเด็ดเจ้าแต้ม" 
 เจ้าแต้ม ก็เล่นได้ดี แสบ ตามชื่อเรื่อง  แต่ใจฉันมันก็ไม่ค่อยได้อยู่ที่หนังเท่าไรมันรู้สึกโหวงเหวง พิลึก  มองไปรอบ ๆ
เขาก็มีเพื่อนมาเป็นเพื่อนดูหนังกันทั้งนั้น  ห้าห้าห้า  หนังจบ  เดินออกจากโรงหนัง
  รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นไม่เครียด เหมือนตอนออกจากบ้านมาดูหนังคนเดียวแล้ว  นี่เป็นครั้งแรกและครั้งเดียว
ที่ฉัน บินเดี่ยว ดูหนังคนเดียว  ปรกติ พวกเราพี่น้องและหลานมักจะจ้าง
สามล้อ ตุ๊ก ๆ มาดูหนังกัน แถวเฉลิมบุรี  โอเดี่ยน  ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นหนังจีน ค่ะ  สมัยก่อนบ้านฉันอยู่
แถวมหาพฤฒาราม ไม่ไกลจาก โรงหนังเฉลิมบุรี นัก 
      
         ตะพาบ "บินเดี่ยว"   ครั้งนี้  เป็นการเล่าประสบการณ์ของแต่ละคนที่ได้พบมา  ได้เขียนประสบการณ์ของตัวเอง
ให้คนอื่นอ่านและได้อ่านประสบการณ์  บินเดี่ยว  ของคนอื่น 
ก็จะเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ซึ่งกันและกัน  นับเป็นเรื่องที่ดี ค่ะ จบตะพาบ  "บินเดี่ยว"  สวัสดี ค่ะ 




          


 



Create Date : 03 สิงหาคม 2567
Last Update : 4 สิงหาคม 2567 9:53:16 น. 21 comments
Counter : 359 Pageviews.
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณปัญญา Dh, คุณกะว่าก๋า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณหอมกร, คุณสองแผ่นดิน, คุณดอยสะเก็ด, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณSweet_pills, คุณtanjira


 
เรื่องงานกลุ่มนี่ เป็นปัญหาคลาสิค มาตั้งแต่ สมัยเรียนหนังสือ ใน รร แล้วนะครับ แบบที่ อาจารย์สุ ว่า ไอ้คนที่ไม่รับผิดชอบ
ก็จะติดนิสัย มาจนเรียนจบ มาทำงานก็ยังจะกินแรงเพื่อนเหมือนเดิม

ของอาจารย์เต๊ะ เวลาสอนหนังสือนี่ ให้ทำการบ้าน
ให้ทำโปรเจค ต้องให้เป็นงานเดี่ยว
ขนาดนี้ พวกขี้เกียจ ยังไปก็อปงานเพื่อนมาส่ง ก็มีตลอด
ถ้าอาจารย์ดูไม่ออกก็สบายไป แต่อาจารยืเต๊ะ นี่จับได้ตลอดนะครับ
แบบว่า ผีย่อมเห็นผี สมัยเรียนเคยก็อปมาก่อน เย้ย ไม่ใช่ซี้ 555

ส่วนเรื่องไปดูหนังคนเดียวนี่ อาจารย์เต๊ะไปดูคนเดียวไม่ได้เลยครับ
เพราะเป็นคนขี้เหงา ต้องจับมือเพื่อนสาวที่ไปด้วยกันตลอด
ยิ่งหนังผีนี่ไม่ได้เด็ดขาด เดี๋ยวเผลอตัวร้องกรี๊ดดดๆ คนจะรู้หมดนะครับ 5555

ส่วนโรงหนังโอเดี่ยนนี่ ถ้าจำไม่ผิด ชอบฉายหนังจีน กำลังภายใน
แนว เดชไอ้ด้วน มังกรหยก ใช่มั้ยครับ

อาจารย์สุ บอก หูยเอ็งรู้ได้ไง
ข้าว่าสมัยก่อนเอ็งต้องขี่ สามล้อ รับคนอยู่หน้าโรงหนัง แน่ๆ เอ็งสารภาพมาเดี๋ยวนี้ เย้ย 555



โดย: multiple วันที่: 4 สิงหาคม 2567 เวลา:12:19:21 น.  

 
สมัยเรียน
เพื่อนชอบเรียกผมว่าช่างรับเหมา
คือ ผมจะคล้ายๆอาจารย์ตรงไม่ชอบรอครับ
ถ้าแจกจ่ายงานกันแล้ว ไม่ทำ ทำช้ามากๆ
ผมก็จะดึงงานเอามาทำเองหมด 555
แต่เพื่อนจะชอบนะครับ เพื่อนบอกสบายเลย
แต่ผมกลับชอบ เพราะรู้สึกว่าเราได้ทำงานเยอะ
ได้ฝึกฝนเยอะ เราก็ได้ความรู้เพิ่มขึ้น

AI ในตอนนี้น่าทึ่งมากๆครับ
ผมเริ่มศึกษาหลายๆอย่าง ทั้งทำคลิป ทำภาพประกอบ
และทำเพลง
แต่ตอนนี้สนุกกับเรื่องการทำเพลงมากที่สุดครับ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตด้วยครับอาจารย์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 สิงหาคม 2567 เวลา:15:18:43 น.  

 
สวัสดีครับอาจารย์

งานกลุ่มก็จะได้รู้จักทำงานกับคนอื่นหลายๆ คน
ส่วนงานเดี่ยว ก็จะฝึกฝนตนเอง พัฒนาตนเองได้ครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 4 สิงหาคม 2567 เวลา:15:18:53 น.  

 
ออกแนวแวดวงการศึกาาค่ะอาจารย์



โดย: หอมกร วันที่: 4 สิงหาคม 2567 เวลา:19:28:55 น.  

 
เรื่องงานกลุ่มผมเจอสถานการณ์หลายแบบครับ จริงๆ มันอยู่ที่คน ถ้าได้เพื่อนที่รู้ใจ งานมันจะไปได้ไวมาก ถ้าเจอพวกอู้ก็ลำบากครับ

ผมเคยเจอแบบไม่ช่วยอะไรเลย เราทำคนเดียว (ตอนประถม) ถึงวันที่ต้องส่งผมก็เฉยๆ ทำเป็นว่าทั้งกลุ่มไม่มีใครทำ จนครูถามว่ากลุ่มผมว่า ไม่ได้ทำมาเหรอ ผมถึงจะหยิบออกมาซึ่งในรายงานมีชื่อผมคนเดียว (แน่นอนล่ะผมทำคนเดียวนี่) เพื่อนมันรีบแย่งไปใส่ชื่อคนในกลุ่มที่ไม่ได้ทำ แล้วครูก็ดันจะให้คะแนนเท่ากันหมด ทั้งๆ ที่หลักฐานก็ประจักษ์ตรงหน้าว่าใครทำ รายมือคนเขียนก็ผมคนเดียว 20 กว่าหน้า ไม่น่าเคารพเลยครูแบบนี้

อีกประเภทไม่ช่วยงานแต่มันจ่ายเงินครับ ยัดเงินคนที่ทำเหมือนจ้างเราทำ จ่ายเงินให้ ซื้อขนม เลี้ยงข้าว แต่มันไม่ทำ ประเภทนี้ก็พอทนครับ ถือว่าเราทำเราได้ความรู้ + ค่าขนมนิดหน่อยก็พอไหว


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 สิงหาคม 2567 เวลา:20:03:58 น.  

 
ชอบทั้งงานทำคนเดียวและกลุ่มครับ


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 4 สิงหาคม 2567 เวลา:23:08:12 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 สิงหาคม 2567 เวลา:5:26:03 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะ อาจารย์สุวิมล

บินเดี่ยวได้ความสบายใจเป็นที่ตั้งเลยค่ะ
แต่ถ้างานกลุ่มเจอเพื่อนดี ก็ดีจริงๆค่ะ

รออ่านอินเดียตอนที่2นะคะ


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 5 สิงหาคม 2567 เวลา:16:00:04 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ผมเขียนบล็อกธรรมะ
เพื่อตัวเองก่อนเลยครับ
ผมชอบทบทวนตัวเองด้วยงานเขียนครับ
นึกอะไรได้ก็เขียนเก็บไว้เรื่อยๆ
งานชุดนี้อยู่ในชุดบทกวี 10 ปี 100 เล่มด้วยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 สิงหาคม 2567 เวลา:18:56:30 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 สิงหาคม 2567 เวลา:4:51:21 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

วันนี้ที่บ้านไฟดับพอดีเลยครับ 555
ดับนานด้วย
เชียงใหม่ฝนตกหนักมากตอนเย็น
รถติดสุดๆ
ผมออกจาก รร.หมิง 5 โมง
กว่าจะถึงบ้านเกือบทุ่มเลยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 สิงหาคม 2567 เวลา:20:52:35 น.  

 
สวัสดีค่ะอาจารย์

พูดถึงดูหนังคนเดียว
สมัยเรียน ม.ปลาย ต๋ากับเพื่อนนัดไปดูหนังกัน
พอถึงวันนัดแล้วเกิดหากันไม่เจอค่ะ
สมัยนั้นไม่มีโทรศัพท์มือถือด้วยนะคะ
ต๋าเลยเข้าไปดูคนเดียว เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ดูหนังคนเดียวค่ะอาจารย์

ฝนกำลังตกค่ะ อาจารย์นอนหลับฝันดีคืนนี้นะคะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 7 สิงหาคม 2567 เวลา:0:10:04 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 สิงหาคม 2567 เวลา:5:26:32 น.  

 
สวัสดีค่ะอาจารย์

การทำงานเป็นกลุ่มก็ดี ทำเดี่ยวก็ดีนะคะ
แต่บางคนก็จะไม่ชอบการทำงานเป็นกลุ่มค่ะ
แบบขอฉายเดี่ยว ....

อาจารย์โกรธแม่แล้วเดินเข้าโรงหนังคนเดียว
อารมณ์ตอนนั้นก็เข้าใจได้นะคะอาจารย์ ^^

ส่วนตัวหนูชอบดูหนังกับลูกค่ะ แต่ถ้าดูคนเดียวก็ได้ค่ะไม่ติด



โดย: tanjira วันที่: 7 สิงหาคม 2567 เวลา:7:03:13 น.  

 
สวัสดีครับอาจารย์

สบายดีไหมครับ เรื่องมือถือหายจัดการทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วใช่ไหมครับ

อาจารย์เหมือนผมเลยครับที่ไม่ชอบทำงานกลุ่มเท่าไหร่ 55555 ทำงานเดียว เราเลือกเองทำเอง บริการจัดการการทำเองชอบกว่าครับ
บางทีก็เบื่อเพื่อนไม่ทำ ทำช้า ตีความไม่เหมือนเรา หรือเราต้องคอยถามว่าโอเคไม่โอเค มีปัฐหารึป่าวพอใจไม่พอใจ น่าเบื่อมากครับ

ดูหนังคนเดียว ถ้าเป็นสมัยนี้ อาจจะไม่ค่อยเขินครับ เพราะคนดูหนังกันเยอะเลยครับ อาจจะด้วย life style คนเดี๋ยวนี้ใช้ชีวิตคนเดียวกันมากขึ้น ต่างคนต่างมีหน้าที่รับผิดชอบต่างๆ กันไป แถมสายดูหนังเค้าชอบดูกันวันแรก ซึ่งหาเพื่อนว่างยากด้วยครับ 5555
แต่การดูหนังคนเดียวสมัยอาจารย์คือเท่มาก ต้องมีความมั่นใจสูงเลยละครับื อย่างที่อาจา่รย์เล่า ส่วนใหญ่เค้ามีเพื่อนมาดูด้วยกัน
ดูไปคุยไปก็รู้สึกสนุกดี พอดูคนเดียวเลยรู้สึกไม่สนุก
ไม่เกี่ยวกับหนัง เกี่ยวกับความรู้สึกล้วน ๆ อันนี้เข้าใจเลยครับ

ผมไม่ค่อยได้ดูหนังคนเดียวครับ เคยดูบ้างก็ 2 ครั้งได้มั้งครับ แอบเขินๆ เหมือนกัน แต่ความสุขเท่าเดิม ^^


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 7 สิงหาคม 2567 เวลา:12:49:53 น.  

 
อาจารย์แปลความหมายของคำได้ตรงแบบแม่นยำเลยครับ
ไปสู่นิพพานต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่งยวดจริงๆครับ
ไม่เช่นนั้นคนคงไม่เยอะแบบนี้ 5555
ส่วนใหญ่เราก็ยังอยากเวียนว่ายตายเกิดอยู่ดีครับ
โดยเฉพาะคนที่ชาตินี้เกิดมาแล้วมีความสุขมากกว่าความทุกข์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 สิงหาคม 2567 เวลา:21:11:41 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 สิงหาคม 2567 เวลา:5:24:17 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ชอบคำว่า "ความสุขหลังเกษียณ"
ผมคิดว่าอาจารย์เป็นตัวอย่างที่ดีในการใช้ชีวิตเลยครับ
ได้เดินทางท่องเที่ยว มีลูกศิษย์ที่น่ารัก
มีเพื่อนชวนทำกิจกรรมที่ รร.
เป็นชีวิตที่ไม่เหงา และยังทำอะไรได้มากมาย

มีผู้สูงอายุจำนวนมากที่ใช้ชีวิตในบั้นปลายด้วยความเงียบเหงา
และทรมานกับโรคที่มี ลูกหลานก็ไม่มีเวลาไปเยี่ยมไปหาครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 สิงหาคม 2567 เวลา:10:26:05 น.  

 
สวัสดีค่ะอาจารย์

เห็ดฟาง ล้าง พรมน้ำ โรยเกลือแล้วนำเข้าไมโครเวฟ
อ่านถึงขั้นตอนนี้ก็น่าอร่อยแล้วค่ะ
เหยาะน้ำปลาอีกนิด บีบมะนาวอีกหน่อย
หากชอบเผ็ดก็ซอยพริกขี้หนู ปิดท้ายด้วยโรยผักชี
เป็นต๋าคงหมดก่อนแช่ช่องแข็งค่ะ

ขอบคุณอาจารย์สำหรับไอเดียและกำลังใจนะคะ
คืนนี้ฝนไม่ตก อาจารย์นอนหลับฝันดีค่ะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 8 สิงหาคม 2567 เวลา:22:49:08 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 สิงหาคม 2567 เวลา:5:21:31 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ตอนผมเรียนคณะครุศาสตร์
ผมก็แอบไปหาความหมายของคำว่าครุไว้ก่อนด้วยเช่นกันครับ
กลัวอาจารย์ถามตอนสอบสัมภาษณ์
แต่อาจารย์ก็ไม่ถามครับ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 สิงหาคม 2567 เวลา:15:12:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

อาจารย์สุวิมล
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 46 คน [?]




เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ

http://i697.photobucket.com/albums/vv337/dd6728/color_line17.gif
space
space
space
space
[Add อาจารย์สุวิมล's blog to your web]
space
space
space
space
space