| ๒๑ มกราคม ๒๕๖๒ // 2019年1月21日 // January 21, 2019
จบแล้วเอเชียนคัพ 2019 สำหรับทีมชาติไทย
เราหยุดไว้ที่รอบ 16 ทีมสุดท้ายเท่านั้น
ไม่สามารถที่จะผ่านเข้าสู่รอบ 8 ทีมสุดท้ายได้
ในฐานะแฟนบอลชาวไทยคนหนึ่ง
จะบอกว่าไม่เสียใจเลยนั้น คงเป็นไปไม่ได้ แน่นอนว่าฉันเสียใจ เสียใจมาก
และเช่นเดียวกัน จะให้บอกกับนักฟุตบอลทีมชาติไทยว่า
"ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องเสียใจ"
ก็คงจะพูดแบบนั้นไม่ได้เช่นกัน
เพราะขนาดฉันที่เป็นเพียงแค่แฟนบอล เป็นแค่คนดูและเชียร์ ฉันยังเสียใจเลย
แล้วนับประสาอะไรกับนักฟุตบอลที่ทุ่มเทแรงกาย แรงใจ ุมุ่งมั่น
แบกความหวังและความกดดันไว้บนบ่าแบบนั้น จะไม่เสียใจ
ต้องเสียใจอยู่แล้ว เสียใจหนักกว่าฉันอีก
เพราะฉะนั้น สิ่งที่ฉันจะบอกกับนักฟุตบอลก็คือ
"เราเสียใจไปด้วยกันเถอะ"
ชนะก็ชนะด้วยกัน แพ้ก็แพ้ด้วยกัน
ดีใจก็ดีใจด้วยกัน เสียใจก็เสียใจด้วยกัน
ไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว จะให้ทิ้งได้ไง จริงมั้ย?  
ครั้งหน้า เรามาพยายามไปด้วยกันใหม่นะ 
เราต้องยอมรับว่าสำหรับฟุตบอลไทย ยังมีอะไรที่เราต้องเรียนรู้อีกเยอะ
เราต้องได้รับการฝึกฝนและพัฒนาอีกมาก กว่าจะเทียมทัดทีมใหญ่ ๆ ในเอเชียได้
อย่างเช่น อิหร่าน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ (ขอไม่รวมออสเตรเลียแล้วกันนะ)
เท่าที่ฉันดูมา ไม่ใช่แค่แมตช์ที่เราเจอกับจีนเท่านั้นนะ
ทุกแมตช์เลยที่ฉันดูมา หลายครั้งที่เราเตะทิ้งเตะขว้าง ก็ทำให้เสียโอกาสไป
หลายครั้งก็ขาดความแม่นยำ
หลายครั้งก็ประหม่า ขาดสมาธิ
และหลายครั้งที่ตัดสินใจช้าจนเกินไป
อันนี้คือสำหรับนักฟุตบอลนะ
ส่วนสำหรับโค้ชคือการแก้เกมส์
การแก้เกมส์ทำได้ไม่ดีพอ
การเป็นโค้ช ในความคิดฉันก็คือนอกจากการวางแผนการเล่นแล้ว
การแก้เกมส์ในช่วงครึ่งหลังนั้นคือสำคัญมาก
เราจะดูออกว่าโค้ชคนไหนเก่งและมีฝีมือ ก็ตอนแก้เกมส์ในครึ่งหลังนี่แหละ
โค้ชบางคน ตอนแรก ทีมเป็นฝ่ายตามอยู่
แต่พอแก้เกมส์ เปลี่ยนตัวผู้เล่นลงไป เกมส์ก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น
คะแนนขึ้นนำและกลายเป็นทีมที่ชนะได้ในแมตช์นั้น
แต่โค้ชบางคน แก้เกมส์ไม่เป็น
เปลี่ยนตัวผู้เล่นลงไป ก็ทำให้เกมส์เปลี่ยนไปในทางที่แย่ลง
หรือเปลี่ยนตัวผู้เล่นไป ก็ไม่ได้ช่วยทำให้อะไรมันดีขึ้น
ผลสุดท้ายก็คือความพ่ายแพ้ที่ต้องรับมา
เพราะฉะนั้นแล้ว สำหรับฉัน โค้ชคือคนที่สำคัญมาก ๆ
อาจเรียกได้ว่าสำคัญที่สุดในเกมส์เลยด้วยซ้ำ
การวางแผนการเล่น เทคนิคต่าง ๆ
การคัดเลือกผู้เล่น การเปลี่ยนตัวผู้เล่น การวางตำแหน่งผู้เล่น
ทุกสิ่งทุกอย่างคือโค้ช
ทีมชาติไทยเรา มีอะไรที่ต้องเรียนรู้อีกเยอะ
ไม่ใช่แค่นักเตะเท่านั้น
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ต้องเรียนรู้เป็นอย่างยิ่งคือการมีโค้ชที่ดีและมีฝีมือ
ตรงนี้เราขาด เราขาดโค้ช
นักเตะที่ดี ๆ และมีฝีมือ เรามีหลายคนแล้ว
มีหลายคนที่พร้อมจะเรียนรู้และพัฒนาได้ต่อไปเรื่อย ๆ
แต่เราขาดโค้ชที่ดีและมีฝีมือ
ฟุตบอลไทยเรา ถึงไม่ไปไหนสักที
อันนี้ฉันไม่ได้ว่าโค้ชสำรองที่เปลี่ยนมาแทนโค้ชตัวจริงหรอกนะ
ฉันพูดโดยรวมทั้งหมดเลย ทุกทัวร์นาเมนท์ล่าสุดที่ผ่านมาทั้งหมด
เราพบแต่ความไม่สมหวัง ความพ่ายแพ้
เพราะเราขาดโค้ชที่เจ๋งจริง ๆ เราไม่มี
นี่คือปัญหาของเรา 
ถ้าฉันเป็นโค้ช เกมการแข่งขันเมื่อวานที่เราเป็นฝ่ายนำในครึ่งแรก
ครึ่งหลัง ฉันจะเล่นเกมรับ ฉันจะกันอย่างเดียวเลย
ตั้งรับ แล้วรอสวนกลับ
คนดูจะเบื่อ จะไม่สนุก ฉันไม่สนใจแล้ว
เพราะเป้าหมายของฉันคือต้องผ่านเข้ารอบ 8 ทีมสุดท้ายให้ได้!!
ขอให้ผ่านรอบนี้ไปให้ได้ก่อน แมตช์หน้าค่อยมาว่ากันใหม่
นักฟุตบอลชุดนี้ที่ฉันอยากจะชื่นชม ก็มีอยู่หลายคนนะ
เจ ชนาธิป, อุ้ม ธีราทร, มุ้ย ธีรศิลป์
สามคนนี้เราก็รู้อยู่แล้วว่าเก่ง มีความสามารถ
เพราะพวกเขาได้มีโอกาสไปค้าแข้งถึงที่เจลีก(ประเทศญี่ปุ่น)
พวกเขาเก่ง ยังพัฒนาต่อไปได้อีก
เพราะฉะนั้นเรายังสามารถเชื่อใจและฝากความหวังไว้ที่พวกเขาได้อยู่
ผู้รักษาประตู ศิวรักษ์ ถือว่าทำหน้าที่ได้ดี มีสมาธิดี ขอชื่นชม
ฐิติพันธ์ ใช้ได้ พัฒนาต่อไปได้
ศุภชัย ใจเด็ด ถือว่าทำได้ดี ยังเด็กมาก ยังพัฒนาได้อีก
และคนอื่น ๆ อีกที่ฉันไม่ได้กล่าวถึง ก็ยังสามารถพัฒนาต่อไปได้อีก
แต่บางคน ฉันคิดว่าไม่เหมาะที่จะเล่นทีมชาติ
ฉันคิดว่าเล่นให้กับทีมชาติมันแตกต่างกับเล่นให้กับสโมสรที่ตัวเองสังกัด
อันนั้นคือเงิน คืองานที่จะทำให้ตัวเราเองก้าวหน้าต่อไป แค่ตัวเราเท่านั้น
แต่สำหรับทีมชาติคือความหวังและความกดดันของคนทั้งชาติ
เพราะฉะนั้นคนที่มาเล่นให้กับทีมชาติ ต้องทนรับกับสภาวะแบบนี้ได้ดี
ต้องไม่ประหม่าและคุมสติให้อยู่ ใจต้องนิ่ง ต้องแกร่งพอ
และคนที่ฉันอยากจะชื่นชมมาก ๆ ก็คือทริสตอง โด
ถือว่าเป็นม้านอกสายตาสำหรับฉัน
เมื่อก่อน ฉันไม่เคยมองเลย แต่ทัวร์นาเมนท์นี้ ไม่มองไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นแมตช์ไหน ตลอดเกมการแข่งขันที่ลงเล่น ต้องเห็นหน้าเขาตลอด
ได้บอลตลอด ไม่เคยหายไปจากเกมการแข่งขันเลย
มีส่วนร่วมกับเกมตลอด ทั้งเกมรับ เกมรุก
ทัวร์นาเมนท์นี้สำหรับฉัน คนนี้เด่นสุด สุดยอดที่สุด 
"เหนื่อยมั้ยคะ?" นี่คือประโยคที่ฉันอยากจะถามเขามากที่สุด
สงสารมาก สงสารที่เหนื่อย
เอาใจฉันไปเลย ฉันให้
ขอบคุณนักฟุตบอล โค้ช สต๊าฟโค้ชทุกคนนะคะ
ที่ทุ่มเทและพยายามอย่างหนัก
ขอบคุณที่เหนื่อย อดทนและต่อสู้มาโดยตลอดทั้งทัวร์นาเมนท์นี้
ครั้งหน้า เราก็มาพยายามไปด้วยกันใหม่นะคะ
อย่าเพิ่งท้อ อย่าเพิ่งถอดใจไปซะก่อนนะคะ
การแข่งขันครั้งหน้าก็ปรับปรุง แก้ไขและวางแผนให้ดี
สู้ไปด้วยกัน!! ไทยแลนด์
จะเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ 
Facebook
Twitter | 
Som Orange ฉัน หมาแมว และความฝัน 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [