รู้กาย
รู้ทุกข์ด้วยการรู้กาย “ถ้าเรารู้ทุกข์ อย่างเรารู้กายไปเรื่อยๆ จิตยอมรับความจริงได้ เห็นนานๆ ไป จิตก็ยอมรับความเข้าใจผิด ความโง่ของเรามันทนสติทนปัญญาเราไม่ได้ มันมีสติรู้สึกในร่างกายเรื่อยๆ ไม่ต้องมาคิดหรอก จะนั่งอย่างไร จะหายใจอย่างไร จะเดินอย่างไร รู้ความจริงของมัน ร่างกายเรานี้ถูกความทุกข์ บีบคั้นอยู่ตลอดเวลา นั่งอยู่ก็ทุกข์ นอนอยู่ก็ทุกข์ เดินอยู่ก็ทุกข์ หิวข้าวก็ทุกข์ กระหายน้ำก็ทุกข์ ปวดอึปวดฉี่ก็ทุกข์ เจ็บไข้ได้ป่วยก็ทุกข์ ความจริงของร่างกายก็คือ มันถูกความทุกข์บีบคั้นอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว ถ้าจิตเรายอมรับตรงนี้ได้ ร่างกายไม่ใช่ของดีของวิเศษหรอก ร่างกายเป็นก้อนทุกข์ ถ้าจิตเห็นตรงนี้ จิตยอมรับได้ ต่อไปร่างกายจะแก่ จิตก็รู้สึกธรรมดา ร่างกายจะเจ็บ จิตก็รู้สึกว่าธรรมดา ร่างกายจะตาย จิตก็รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องธรรมดา ธรรมะไม่ใช่ของประหลาดอะไร ธรรมะน่ะลึกซึ้งแต่ไม่ลึกลับ เป็นเรื่องที่เปิดเผย ร่างกายเรามันทุกข์จริงไหม มันต้องแก่จริงไหม มันต้องเจ็บจริงไหม มันต้องตายจริงไหม มันคือความจริง ธรรมะคือความจริง ถ้าจิตเรายอมรับความจริงได้ จิตเราจะไม่ทุกข์เพราะร่างกายอีกแล้ว ร่างกายแก่มันเรื่องของร่างกาย ร่างกายเจ็บมันเรื่องของร่างกาย ร่างกายตายมันก็เรื่องของร่างกาย หน้าที่เราก็แค่ดูแลร่างกายไปเต็มที่ เท่าที่เราทำได้ แต่เมื่อดูแลเต็มที่แล้ว รักษาไว้ไม่ได้ก็ยอมปล่อย” หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 19 กุมภาพันธ์ 2567 ฟังเพิ่มเติมได้ที่ youtube.com/watch?v=VqC9u_tK4_U
| Create Date : 12 มิถุนายน 2568 |
| Last Update : 12 มิถุนายน 2568 19:01:50 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 140 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [