ตัวเราไม่มีอยู่จริง
ตัวเราไม่มีอยู่จริง “พัฒนาจิตให้เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานขึ้นมา แล้วอาศัยจิตที่เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานนั้น ไปเรียนรู้ความจริงของกายของใจไป ถ้าไม่มีจิตที่เป็นคนรู้คนเห็น ยังภาวนาไม่ได้จริง อย่างสำนักอภิธรรมบางที่เขาสอนดี เขาบอกว่า ร่างกายเดิน ร่างกายเดิน จิตเป็นคนรู้ เขาก็พูดถูก แต่ว่ามันยังใช้การคิดเอา ฉะนั้นเราต้องฝึกจิตให้เป็นคนรู้ได้จริงๆ ก่อน แล้วคราวนี้พอเห็นร่างกายเคลื่อนไหว มันเห็นทันทีเลย ตัวที่เคลื่อนไหวนี้ไม่ใช่เรา ปัญญามันจะเกิดทันทีเลย เห็นไตรลักษณ์เลย ไม่อย่างนั้นก็นั่งท่องไปเรื่อย ร่างกายนั่ง จิตเป็นคนรู้ เขาจะใช้อย่างนี้ รูปมันนั่ง นามมันรู้ รูปมันยืน นามมันรู้ รูปมันเดิน นามมันรู้ ฟังอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน ท่องไปเรื่อยๆๆๆ แล้วจะได้อะไร ได้สมถะ ได้สมถะ แต่ถ้าจิตเราเป็นผู้รู้จริงๆ สติระลึกรู้กาย เห็นไม่มีเรา สติระลึกรู้เวทนา ก็เห็นไม่มีเรา กระทั่งสติระลึกรู้จิต จะเห็นว่าในขณะที่รู้อยู่นั้น ไม่มีเรา ขณะที่หลงคิดนั้นมีเราขึ้นมา เราไม่ได้มีจริง เราเกิดจากการหมายรู้ผิด เกิดจากการคิดผิด แล้วก็เกิดจากความเชื่อผิดๆ 3 ผิด 3 ระดับ 3 ดีกรีซ้อนๆ กัน เริ่มจากหมายรู้ผิด เราไปหมายรู้ของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ว่าเที่ยง อย่างกายเรานี้ กายเราไม่เที่ยง แต่มีใครคิดบ้างไหมว่าเราจะตายวันนี้ ไม่มี เราหมายรู้แต่ว่า กายของเรานี้ยั่งยืน อย่างน้อยวันนี้ยังไม่ตายแน่นอน หัดหมายรู้ให้ถูก ว่าเราตายอยู่ทุกลมหายใจ เข้าออก หัดหมายรู้ไป แล้วต่อไปความคิดของเราก็จะถูก สุดท้ายความเห็นของเราก็จะถูก” หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 10 กุมภาพันธ์ 2567 ฟังเพิ่มเติมได้ที่ youtube.com/watch?v=qw8X8DGYF3Q
| Create Date : 02 มิถุนายน 2568 |
| Last Update : 2 มิถุนายน 2568 19:44:43 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 213 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [