Bloggang.com : suckoja - Toradora! : episode 18

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Toradora! : episode 18

- ขณะที่ไทกะกับริวจิขนกระดาษโปรยไปเตรียมงานปาร์ตี้คริสต์มาส ไทกะก็เดินไปชนเอากับ
อ.เอริ จนกระดาษร่วงไปทั่วพื้น ริวจิรีบชี้บอกอ.เอริว่านี่เป็นความผิดของไทกะ แต่ไทกะก็
เก็บอารมณ์โกรธไว้แล้วก้มหน้าก้มตาเก็บเศษกระดาษที่กระจายไป ทำให้อ.เอริถึงกับงงใน
ท่าทีที่แปลกไปของไทกะเช่นนี้ ริวจิเลยอธิบายว่าไทกะนั้นชอบช่วงคริสต์มาสมากและเชื่อว่า
เธอควรทำตัวให้ดีไว้เพราะซานตาคลอสคอยเฝ้ามองเธออยู่ อ.เอริจึงวกเข้าเรื่องการสอบ
ที่ใกล้เข้ามาและแสดงความเป็นห่วงฮารุตะที่ผลการเรียนไม่ค่อยจะสู้ดี ริวจิจึงบอกเธอว่า
คิตามูระสั่งให้ฮารุตะไม่ต้องช่วยยุ่งเรื่องงานเลี้ยงเพื่อฮารุตะจะได้มีเวลาไปท่องหนังสือ
เมื่อได้ยินดังนี้เธอก็พอใจแต่ก็ไม่วายเป็นห่วงว่าถ้าไทกะกับริวจิทุ่มเทให้กับงานปาร์ตี้มากเกิน
ไปเดี๋ยวคะแนนจะตกเอาได้ ริวจิจึงบอกอ.เอริไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ แล้วถามเอริว่าจะมางาน
เลี้ยงนี้ด้วยหรือเปล่า เอริจึงรีบปฏิเสธเพราะกลัวจะเสียศักดิ์ศรี เธออวยพรให้งานเลี้ยงนี้
ประสบความสำเร็จเพราะทั้งคู่พยายามกันมากก็ควรได้รับผลตอบแทนที่คุ้มค่าอย่างที่ควรเป็น
- เมื่อริวจิได้โอกาสทักทายมิโนริระหว่างที่ทั้งคู่เจอกันหน้าโรงยิม มิโนริรีบปลีกตัวหนีไปซ้อม
ก่อน แม้ริวจิจะตะโกนบอกกับเธอว่างานเลี้ยงจะสนุกแน่ๆ แต่มิโนริก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา
ไทกะที่อยู่ด้วยจึงเห็นว่ามิโนริแปลกไปจริงๆ ริวจิยังมองว่าถ้ามิโนริมาร่วมงานเลี้ยงด้วย
เธอน่าจะกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมได้ ทั้งคู่จึงตั้งมั่นว่าจะจัดงานเลี้ยงออกมาให้ดีที่สุด เมื่อ
ทั้งคู่ขนกล่องมาถีงห้องเก็บของ อามิก็โชว์ให้ดูผลงานร้อยระฆังของเธอที่ร่วงลงมาหมด ทำ
ให้ไทกะหัวเราะสะใจใหญ่ จังหวะนี้คิตามูระที่กำลังจัดของในห้องอยู่ก็เดินออกมา โนโตะ
เลยรับงานต่อจากคิตามูระพร้อมชงให้คิตามูระกับไทกะไปทำดาวกระดาษด้วยกันแล้วพากัน
ออกไปจากห้อง ทิ้งให้เหลือริวจิกับอามิอยู่กันในห้องสองคน ริวจิจึงบ่นเรื่องของไทกะออกมา
ว่าเขาไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนต้องพยายามดันคู่คิตามูระกับไทกะในลักษณะนี้ด้วย อามิเลย
มองว่าริวจิหวงไทกะรึเปล่า ริวจิจึงตอบว่าเขาแค่ไม่พอใจที่คนนอกพากันมายุ่งกับชีวิตรักของ
คนแต่ละคนแบบนี้ อามิเลยมองว่าริวจิทำตัวเหมือนพ่อที่หวงลูกสาวเลย ริวจิก็ตอบไม่ได้
เหมือนกันว่าเป็นความรู้สึกแบบนั้นรึเปล่า เพราะเขาไม่เคยมีลูกสาวและไม่เคยเจอหน้าพ่อ
ด้วย อามิเลยอธิบายกรณีของริวจิว่า ริวจิให้ความสำคัญกับไทกะมากแต่ก็ไม่คิดอะไรเกินเลย
ไปกับไทกะเพราะในใจของริวจินั้นมีหญิงคนอื่นอยู่แล้ว แบบนี้มันก็เหมือนเล่นพ่อแม่ลูกเลย
อามิที่มองว่าความสัมพันธ์ของริวจิกับไทกะนั้นแปลกประหลาดก็สงสัยว่าเมื่อไหร่ริวจิจะเลิก
เล่นบทเป็นพ่อเสียที อามิคิดว่าริวจิน่ะเล่นบทที่ผิดจากตัวเองอยู่ เมื่อไหร่เขาจะตื่นขึ้นมาจาก
ความฝันนี้เสียที เขาควรลืมทุกอย่างแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่เสีย จากนั้นเธอก็แอบกระซิบกับตัว
เองว่าแบบนั้นริวจิก็จะสามารถให้โอกาสกับอามิได้อีกครั้ง เมื่อริวจิหันมาสงสัยกับคำพูดของ
เธอเมื่อครู่ เธอจึงลุกขึ้นมาบอกให้เขาลืมทุกอย่างที่เธอพูดไปซะ แล้วเดินออกจากห้องไป
โดยทิ้งท้ายว่าที่สุดแล้ว สิ่งที่ริวจิไม่เข้าใจมากที่สุดก็คือตัวของริวจิเองต่างหาก
- เมื่อการสอบจบลง ไทกะจึงถือโอกาสนี้ชวนมิโนริมากินข้าวด้วยกับริวจิ 3 คน แต่มิโนริก็
ติดธุระต้องไปซ้อมกับชมรม พอริวจิแสดงความกังวลว่าหมูนี้พวกเขาทั้งสามไม่ค่อยได้คุยกัน
เลย มิโนริก็อ้างว่าช่วงนี้โค้ชเคี่ยวพวกเธอกันหนัก เธอก็เลยไม่ค่อยมีเวลาก่อนเธอจะรีบ
ปลีกตัวจากไป เมื่อเห็นว่าไทกะนั้นพยายามช่วยเขาอย่างเต็มที่ ริวจิเลยชวนไทกะไปหา
อะไรกินก่อนกลับบ้าน แต่ไทกะก็บอกว่าเธอมีธุระที่จะไปทำ ริวจิเลยเสนอตัวจะไปช่วยเธอ
พอไทกะหันมาบอกเขาว่าไม่จำเป็น มายะก็เข้ามาขู่ให้ริวจิอยู่กินข้าวเที่ยงกับเธอเพราะมี
เรื่องจะคุยด้วย ริวจิจึงรีบพาไทกะออกไปก่อนที่มายะจะรุกไล่เขามากไปกว่านี้
- เมื่อริวจิกับไทกะกลับมาถึงห้องของไทกะ ริวจิต้องตกใจกับของขวัญที่เตรียมส่งกองเป็น
ภูเขา โดยเฉพาะชิ้นที่จ่าหน้าถึงพ่อแม่(เลี้ยง)ของไทกะ ริวจิประหลาดใจว่าไทกะยังอยาก
จะคืนดีกับคนพวกนั้นอยู่อีกหรือ ไทกะก็บอกเขาว่านี่เป็นของขวัญวันคริสต์มาส ไม่เกี่ยวกับเรื่อง
คืนดีไม่คืนดี เธอบอกเขาว่ามีของขวัญให้ริวจิกับยาสึโกะด้วย พอริวจิจะท้วงต่อไทกะก็บอกให้
เขาหยุดพูดเพราะเธอรู้ว่าเขาจะพูดอะไรแต่เธอไม่อยากจะฟัง เมื่อเธอเดินออกไปเอารถ
เข็นมาขนของขวัญ ริวจิก็เหลือบไปเห็นของขวัญกล่องหนึ่งที่จ่าหน้าถึงซานตาคลอส หลังจาก
ส่งของเสร็จแล้ว ระหว่างทางกลับบ้านไทกะก็เล่าให้ริวจิฟังว่าเธอนั้นโตมาในโรงเรียนสอน
ศาสนาคริสต์นิกายคาทอลิก เพราะความประพฤติของเธอทำให้ไม่มีโรงเรียนธรรมดาที่ไหน
อยากจะรับเธอเข้าเรียน ในโรงเรียนแห่งนั้นทุกคนต้องบำเพ็ญประโยชน์ต่อผู้อื่น กล่องที่จ่า
หน้าว่าซานตาคลอสก็เป็นกล่องที่จะส่งไปให้กับเด็กโรงเรียนนั้น เธออยากจะสื่อให้เด็กที่นั่น
ได้รับรู้ว่ายังมีคนที่คอยเฝ้ามองพวกเขาอยู่ เพราะคริสต์มาเป็นช่วงเวลาที่คนเราสามารถ
ประพฤติตัวเองให้ดีได้ ถึงจะไม่เชื่อในซานตาคลอสหรือพระผู้เป็นเจ้าเลยก็ตาม เธออยาก
ให้เด็กพวกนั้นรับรู้ว่าพวกเขายังมีคนคอยห่วงใยอยู่ เพราะเธอเองก็รู้ตัวว่ามีคนคอยเฝ้ามอง
เธออยู่เช่นกัน เธอเชื่อว่าคนๆนั้นคือซานตาคลอส เมื่อริวจิถามว่าไทกะเชื่อเรื่องของซานตา
คลอสจริงๆหรือ ไทกะจึงบอกเขาในอดีตว่าตัวเธอนั้นเคยพบซานตาคลอสมาแล้วครั้งนึง ใน
คืนอีฟที่พ่อแม่ของเธอยังคงอยู่ด้วยกัน เธอนอนอยู่ใต้ต้นคริสต์มาสรอคอยการมาของเขา
เมื่อเธอตื่นขึ้นมากลางดึก เธอก็พบกับซานตาคลอสอยู่นอกหน้าต่างนำของขวัญมาให้กับเธอ
แล้วบอกกับเธอว่าถ้าเธอเป็นเด็กดี เขาก็จะมามอบของขวัญให้อีก เธอรู้ว่าเรื่องในตอนนั้น
คงเป็นเพียงความฝัน แต่ก็เป็นฝันที่เปี่ยมสุข ริวจิอาจมองว่าเธอดูโ่ที่เชื่อเรื่องแบบนี้ แต่เธอ
ก็ยึดติดอยู่กับสิ่งที่ไม่จริงแท้เช่นนี้มาแต่ไหนแต่ไร
- ในวันต่อมาทุกคนต่างร่วมแรงกันจัดต้นคริสต์มาสขึ้นมาโดยใช้คริสตัลรูปดาวของไทกะติด
บนยอด ระหว่างที่ทำงานริวจิก็พลางคิดว่าไทกะนั้นไม่ได้อยู่คนเดียงอีกแล้ว เธอมีเพื่อนทุกคน
คอยช่วยเหลือและห่วงใยอยู่เช่นนี้ เราทุกคนจะได้รับการตอบแทนกับแรงที่ลงไป และทุกคน
จะพบกับความสุข เมื่อทุกคนกำลังชื่นชมต้นคริสต์มาสที่ประดับเสร็จแล้วสวยอยู่นั้น ก็มีลูกซอฟท์
บอลพุ่งทะลุกระจกเข้ามาชนโคนต้นคริสต์มาสล้มทำให้ยอดดาวแตกกระจาย มิโนริและเด็ก
ชมรมซอฟท์บอลเปิดประตูเข้ามาจะขอโทษ แต่พอเธอได้เห็นผลลัพธ์ของสิ่งที่ตัวเองทำลงไป
เธอจึงรวบรวมเศษแก้วทั้งหมดมาแล้วพยายามใช้กาวต่อมันให้คืนรูปเดิม เธอกล่าวขอโทษ
ไทกะซ้ำแล้วซ้ำอีก เธอขอร้องให้อย่างน้อยเธอได้เป็นคนซ่อมมันให้คืนรูปเอง เมื่อไทกะบอก
ให้ริวจิเข้าไปช่วยมิโนริ มิโนริจึงร้องขึ้นมาว่าเรื่องนี้เท่านั้นที่เธอไม่ยอม แต่ไทกะก็หันไป
ผงกหัวกับริวจิแล้วเดินจากไป ริวจิจึงเข้าไปช่วยมิโนริโดยไม่สนเสียงทัดทายของมิโนริที่ไม่
อยากรับความช่วยเหลือจากเขา ริวจิจึงบอกมิโนริว่าเขาแค่ทำเพื่อตัวเขาเองให้งานเสร็จ
ลุล่วงไปโดยเร็ว มิโนริที่กลั้นอารมณ์ไว้ไม่อยู่ จึงเอ่ยชื่อเขาออกมาซ้ำๆกันพร้อมกับน้ำตา
ริวจิจึงจอบเธออย่างเรียบง่ายว่าเขาอยู่ตรงนี้แล้ว และชูรูปดาวที่ประกอบกันคืนรูปได้บ้าง
ขึ้นมา เขาบอกเธอว่ามันยังซ่อมได้อยู่ แต่มิโนริกลับไม่เชื่อว่ามันจะสามารถซ่อมได้เหมือน
เดิม ริวจิจึงย้ำกับเธออีกครั้งว่ามันทำได้
- เมื่อตกเย็น ดาวที่ประกอบขึ้นใหม่อีกครั้งก็ถูกวางไว้บนยอดของต้นคริสต์มาสที่จัดเรียงใหม่
เสร็จแล้ว ชมรมซอฟท์บอลจึงก้มหัวขอโทษต่อความผิดที่เกิดขึ้น ไทกะจึงเดินเข้าไปกอดมิโนริ
และขอบคุณเธอ เมื่อมิโนริเดินออกไปจากโรงยิม ริวจิวิ่งตามออกไปขอให้เธอมาร่วมงาน
เลี้ยงพรุ่งนี้กับเขา มิโนริบอกเขาว่าเธอไม่สามารถเข้าร่วมงานนี้ได้เพราะความผิดที่เธอได้
ก่อเอาไว้ แต่ริวจิก็ตะโกนบอกเธอว่าเขาจะรอเธออยู่

ในตอนที่เหมือนจะเรียบๆไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วนี้ บทก็แรงพอจะที่ทำร้ายจิตใจมิโนริให้ลงไป
สู่จุดต่ำสุดได้แบบโหดร้ายจริงๆครับ เมื่อเธอกลายเป็นคนที่ทำลายความพยายามของทุกคน
โดยไม่ได้ตั้งใจ แน่นอนครับว่าต้นคริสต์มาสสามารถตั้งขึ้นมาประดับใหม่ได้ แต่สิ่งที่มันพังลง
ไปพร้อมๆกับดาวคริสตัลก็คือบรรยากาศที่ทุกคนกำลังมีความสุขร่วมกันอยู่ครับ ในช่วงที่มิโนริ
กำลังสับสนกับตัวเองอยู่แบบนี้ นี่ถือเป็นหมัดน็อกที่สามารถทำให้มิโนริเปลี่ยนแปลงไปตลอด
กาลได้เลยครับ แต่ริวจิยังนิ่งพอที่จะก้าวไปนั่งอยู่ข้างๆเธอ ให้ความช่วยเหลือเธอ และเป็น
ที่พึ่งให้กับเธอได้ ริวจิแสดงให้มิโนริเห็นว่าเขาให้ความสำคัญกับเธอมากแค่ไหนและยังเปิด
โอกาสให้มิโนริได้แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดของตัวเธออีกด้วย อยู่ที่มิโนริในตอนหน้าแล้วครับว่าเธอ
จะกล้าพอที่จะก้าวข้ามเรื่องนี้ไปได้รึเปล่า บทอุตส่าห์ส่งให้ขนาดนี้แล้ว ถ้าคู่นี้มันยังไม่คืบหน้า
ขึ้นมาอีก ผมคงจะทรมานใจพิกลเลยล่ะครับ
อีกด้านนึง ผมก็เห็นใจอามินะครับ เวลายิ่งผ่านไปเธอยิ่งเข้าใจตัวของริวจิมากขึ้น และเธอ
ก็เข้าใจดีว่าริวจินั้นมีใจให้คนอื่น อามินั้นแย็บใส่มิโนริไปแล้วในตอนที่ผ่านมา แต่ดูจากสภาพ
การณ์แล้ว... ท่าทีของความสัมพันธ์ที่กำลังเดินไปนั้นไม่ส่งผลดีต่อเธอเลยครับ มันดูอึมครึม
จนผมชักจะหวั่นๆว่าในภายหลังเราอาจได้เห็นอะไรที่ไม่เข้าท่าจากตัวของอามิก็เป็นได้นะ

Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2552 2:08:40 น.

1 comments

Counter : 437 Pageviews.