โคลง กลอน
วิมานมาศ
AB Me & You
เมโทร
โฆษณาน่าดู
คุณปู่หนูเป็นยาม
<<
พฤษภาคม 2563
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
4 พฤษภาคม 2563
คุณโอกับคุณกระต่าย ตอนที่ 3
ยอดมนุษย์ความไวแสง
การให้ที่นั่ง
องศาที่ต่างกัน
ออร่าที่ไม่กล้าเข้าใกล้
เก้าอี้ของผีรถไฟ
ผีรถไฟ
เจ้าชาย
ทักทาย
เก้าอี้ว่าง
พื้นที่ปลอดภัย
โอเว่อร์ แอนด์ เดอแก๊งค์
คุณโอกับคุณกระต่าย ตอนที่ 3
คุณโอกับคุณกระต่าย ตอนที่ 2
คุณโอกับคุณกระต่าย ตอนที่ 1
คุณโอกับ รองเท้า
-- ลายเส้น
คุณโอกับความเป็น ห่วง
คุณโอกับมนุษย์ป้า ตอนที่ 3
คุณโอกับมนุษย์ป้า ตอนที่ 2
คุณโอกับมนุษย์ป้า ตอนที่ 1
คุณโอกับผู้รักษาประตู ตอนที่ 3
คุณโอกับผู้รักษาประตู ตอนที่ 2
คุณโอกับผู้รักษาประตู ตอนที่ 1
คุณโอกับคุณกระต่าย ตอนที่ 3
メトロ - M E T R O - เ ม โ ท ร
รถไฟฟ้า ตู้ที่ 2 ของเวลา .05 นาที
“พี่โอ สวัสดีค่ะ!”
เสียงทักทายของคุณกระต่ายลอยมาพร้อมรอยยิ้มสดใสไม่ทุกข์ร้อน ตอนนี้เธอกลายเป็นผู้โดยสารขาประจำในช่วงวันหยุด สามารถทรงตัวในรถไฟฟ้าได้เองในเวลาที่ไม่เหลือห่วงหรือเสาให้จับแล้ว

คุณกระต่ายในชุดสีโปรดเดินนำคุณโอไปยังห้างสรรพสินค้าซึ่งมีทางเชื่อมติดกับรถไฟฟ้า
“พี่อายบอกว่าจะมาช้านิดนึงนะคะ”
“พอดีมีงานด่วนเข้ามาเมื่อครู่ค่ะ”
พี่อาย หรือ บิ๊กอาย คือสมาชิกในกลุ่ม ‘โอเว่อร์ แอนด์ เดอแก็งค์’ เพื่อนสนิทของคุณโอซึ่งทำงานที่บริษัทเดียวกันกับคุณกระต่าย
“ขอบคุณที่ให้หนูมาด้วยนะคะ”
เด็กสาวดีใจทุกครั้งที่ได้รับคำชวน เธอให้ความเคารพพี่ๆ อย่างเสมอต้นเสมอปลายสมกับเป็นหนูกระต่ายผู้ว่านอนสอนง่ายที่คุณโอเฝ้าดูการเจริญเติบโต ตั้งแต่ก้าวแรกในรถไฟฟ้าจนถึงทุกวันนี้ที่เธอสามารถดูแลตัวเองและคนอื่นได้อย่างไร้กังวล
……..
…………..
ครั้งหนึ่งเด็กสาวเดินออกจากรถไฟฟ้าด้วยสีหน้าเป็นทุกข์เพราะถูกผู้ชายแปลกหน้าเบียดแทรกเข้ามาจนโดนตัว ในคราวนั้นพวกเธอรู้จักกันแล้ว คุณโอจึงแนะนำวิธีป้องกันตัวง่ายๆ ให้ผู้โดยสารใหม่นำไปใช้และมันได้ผลดีทีเดียว
เมื่อคนจำนวนมากต่างต้องการยึดครองพื้นที่ซึ่งมีจำกัด รถไฟฟ้าในเวลาเร่งด่วนจึงกลายเป็นชุมชนแออัดที่อาจจะมีการเบียดเสียดระหว่างกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ผู้โดยสารที่ดีจะไม่ถูกเนื้อต้องตัวใครถ้าไม่จำเป็น ไม่ว่าหญิง หรือ ชาย แต่ถ้าวันไหนเจอพวกเอาแต่ได้ สิ่งที่จะใช้เป็นเครื่องป้องกันก็คือ ‘กระเป๋า’ !?
“กระเป๋า”
ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ก็สามารถเป็นได้ทั้งโล่ห์ และอาวุธ
ถ้าไม่มีกระเป๋า จงใช้มือหรือแขนกันตัวเองไว้ให้เกิดช่องว่าง
เสียส่วนน้อยแต่รักษาส่วนใหญ่ไว้ได้เป็นกลยุทธ์ที่ดีที่สุด
ผู้โดยสารขาประจำที่ต่อสู้ในรถไฟฟ้ามาอย่างยาวนานเปรียบเสมือนนักรบที่ผ่านสมรภูมิมานับครั้งไม่ถ้วน พวกเค้าจำต้องเจอสถานการณ์ซ้ำๆ จนกระทั่งด้านชา บางคน จากที่เคยรู้สึกแย่แค่ปลายนิ้วเฉียดกัน กลับทำใจได้ถึงขั้นแนบชิดสนิทเนื้อกับคนแปลกหน้าจนแทบจะรวมร่างกันได้ บางคนก็เปลี่ยนสถานะกระเป๋า จากเครื่องป้องกัน กลายเป็นอาวุธทำลายล้างเพื่อทวงคืนพื้นที่ของตน!!
“ขอบคุณมากค่ะพี่โอ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ”
นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้พูดกับเด็กสาวอย่างจริงจัง คำแนะนำที่แสนจะธรรมดากลับกลายเป็นเคล็ดลับทรงคุณค่าในสายตาซาบซึ้งของคนฟัง สีหน้าตื่นกลัวที่น้องสาวเบื้องหน้าซ่อนไว้ทำให้พี่สาวคนนี้ทั้งหนักใจและสบายใจในคราวเดียว
นับจากวันนั้น
พวกเธอก็นัดพบ พูดคุย คุ้นเคย
จนกลายเป็นพี่น้องและเพื่อนพ้องที่ส่งกำลังใจให้กันเสมอมา....
……..
…………..

For our friendship
แด่ มิตรภาพของเรา
-- จบตอน --
Create Date : 04 พฤษภาคม 2563
Last Update : 4 พฤษภาคม 2563 6:56:51 น.
4 comments
Counter : 551 Pageviews.
Share
Tweet
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า
,
คุณหอมกร
จากคนเดินเฉียดกันไปเฉียดกันมา
กลายเป็นคนรู้จักและคนสนิทไปแล้ว
น่าเห็นใจผู้หญิงจริงๆครับ
เวลาขึ้นรถไฟและเบียดกันมากๆ
มีพวกฉวยโอกาสและโรคจิตด้วย
แย่จริง
ผมเขียนเพลงลูกทุ่งไว้สักสองสามเพลงเองครับ
ผมว่าเพลงลูกทุ่งเขียนยากนะครับ
ต้องใช้คำและสัมผัสมากกว่าเพลงทั่วไป
แต่ก็ชอบฟังเพลงลูกทุ่งด้วย
เพลงชีวิตเมือง ผมเขียนตอนลงไปเรียนที่กรุงเทพครับ
สมัยเรียนปริญญาตรี
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 4 พฤษภาคม 2563 เวลา:10:10:01 น.
โชคดีที่ซ่อนยังไม่เคยเจอคนใจร้ายโรคจิตในรถไฟฟ้า
นี่ถ้าเกิดเจอคนไม่ดี คงเข็ดขยาดไม่กล้าใช้บริการเป็นแน่ค่ะ
ตอนนี้การเดินทางไปบริษัทใหม่ไม่ต้องนั่งขบวนที่แออัดแล้วด้วย
ดีใจมากเลยค่ะ โฮะๆๆ
ป.ล. คุณก๋าเขียนเพลงลูกทุ่งเพราะมากค่ะ อยากให้เพลงฝนตกในใจโด่งดังจริงๆ ขออวยพรล่วงหน้านะคะ
โดย: ซ่อนคำ (
สมาชิกหมายเลข 5545933
) วันที่: 4 พฤษภาคม 2563 เวลา:10:33:44 น.
อรุณสวัสดิ์ครับคุณซ่อน
ขอบคุณนะครับ
ไม่ได้คิดเรื่องดังไม่ดังเลยครับ
ตอนนี้ผมสนุกกับการทำคลิปเพลง
ตัดต่อคลิปเสียงครับ
ไม่ได้ทำงานเพราะปิดร้าน
เลยลองฝึกทำไปเรื่อยๆ
ทำแล้วก็สนุกดีครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 5 พฤษภาคม 2563 เวลา:5:55:23 น.
สมาชิกหมายเลข 5545933 Literature Blog ดู Blog
มาตามโหวตให้คุณซ่อนค่ะ
โดย:
หอมกร
วันที่: 16 พฤษภาคม 2563 เวลา:17:07:23 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สมาชิกหมายเลข 5545933
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายและอ่านงานเขียนที่ Blog ซ่อนคำค่ะ
Webmaster - BlogGang
[Add สมาชิกหมายเลข 5545933's blog to your web]
Bloggang.com
กลายเป็นคนรู้จักและคนสนิทไปแล้ว
น่าเห็นใจผู้หญิงจริงๆครับ
เวลาขึ้นรถไฟและเบียดกันมากๆ
มีพวกฉวยโอกาสและโรคจิตด้วย
แย่จริง
ผมเขียนเพลงลูกทุ่งไว้สักสองสามเพลงเองครับ
ผมว่าเพลงลูกทุ่งเขียนยากนะครับ
ต้องใช้คำและสัมผัสมากกว่าเพลงทั่วไป
แต่ก็ชอบฟังเพลงลูกทุ่งด้วย
เพลงชีวิตเมือง ผมเขียนตอนลงไปเรียนที่กรุงเทพครับ
สมัยเรียนปริญญาตรี