ขอบคุณคับ สำหรับ blog ยาว ๆ กะ เรื่องดี ๆ ...

คุณ namit ยังคงถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆได้สนุกเหมือนเดิมเลยค่ะ

เข้ามาอ่านบล๊อกนี้ที่ไร ขำหน้าจอทุกที อ่านไปยิ้มไป หัวเราะคนเดียวอีกต่างหาก ดีว่าคอมฯอยู่ในห้องลำพูฯ ถ้าอยู่ด้านนอก...สงสัยพ่อกับแม่..ต้องคิดว่าลูกไม่สบาย...หัวเราะหน้าคอมฯ คนเดียวก็ได้ด้วย >

เป็นบล๊อกในดวงใจเลยนะเนี่ย อิ อิ

พาเที่ยวได้สนุกมากเลยค่ะ วันนั้นหลังจากไต้ฝุ่นจากไป วันต่อมาฟ้าใสแจ่มยังงี้เลย ค่ะ ขอบคุณที่พาซ่อกแซกหาอัยโบะค่า เคยเห็นแต่ออกรายการในทีวี

แล้วก็ขอบอกๆ ค่ะ ไม่เคยเห็นราเมงที่ไหนหมูเยอะขนาดนี้เลยค่ะ อย่างมากก็แค่สองสามชิ้นเองค่ะ

ปล. ขอบคุณสำหรับเวปแนะนำ เรื่องสุขภาพค่ะ เอ่ออ อาการหน้ามืดเนี่ย ขอฝากคุณนามิตไว้สักชั่วคราวได้ไหมคะ อิอิ หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่า

เขียนได้ขำดีค่ะ หัวเราะไปหลายทีเหมือนกัน

Ramen หมูชาชูเยอะมากค่ะ ไม่เคยเห็น Shashu men หมูเยอะขนาดนี้ แถมโชคดีได้ราคาไม่แพงอีกต่างหาก

ท่านประธานครับ ผมถูกพาดพิึงครับ!!!
อัยคุง => อัยโบะ

โหเจ๋งไปเลยครับเฮียnamit ไปเที่ยวที่ตึก Sony แล้ว ผมยังมะเคยไปเลย
ฟ้าใสไร้ฝนเที่ยวเพลินไปเลยสิฮะ...

ไม่รู้พี่คนนี้เค้าติดใจอะไรกับส้วมญี่ปุ่นนะครับ แุถมบัญญัติศัพท์ใหม่ได้อีก " เกราะกันฉี่"
เด็ดจริงๆครับคำนี้ 555.. เด๊่ยวขออนุญาตเอาไปใช้มั่งครับพี่...

และก็เพิ่งสังเกตว่าพี่ namit เนี่ย "สั้น"จริงๆ........นิ้วครับนิ้วอย่าคิดมากดิ อิอิ....
เด๊ยวออกไปข้างนอกก่อนครับ แล้วมาเยี่ยมใหม่ฮะ....(ความจริงกลัวโดนตื้บ) ชะแว้ป...

อิ อิ ขำมุขคนข้างบนอ่ะ...มาหัวเราะ...มาหัวเราะ..

ขอบคุณที่เก็บภาพมาฝากกันครับ
หนุกหนานเหมือนเดิมคับ...เห็นแล้วอยากไปมั่งจังคับ
ปล. ผมตอบคำถามที่ทิ้งไว้ที่บล็อกให้แล้วนะคับคุณ namit

ยังเล่าได้สนุกสนานมีมุขขำๆให้ได้หัวเราะ
เป็นการนำเที่ยวที่ทำให้คนอ่านอย่างเรา
มีความสุขจัง ชอบเจ้าน้องหมาน่ารักดีค่ะ

เอ่อ....นิ้วสั้น และผิดรูปจริงๆ จ้ะน้อง

อัยโบ๊ะของน้องเนี่ย น่าเอ็นดูมาก
แต่อัยคุงสิ ไม่รู้อยู่บรรทัดที่เท่าใด
หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ

ขอบคุณหลายๆ เด้อ เที่ยวอีกๆ หนุกดี
พลอยได้อานิสงกะเค้าไปด้วย
เที่ยวกัน มันส์ดี

5555......กระโผม คริดว่ากะลังถูกพาดพิงถึง....นะ คร้าบบบคุณน้ามิด

I-BOH, SKBAND75

大谢谢 ครับ... <<<

แบบนี้ไม่น่าจามีนะคับ แหะๆ ต้าเซี่ยเซียะ
แต่ก็น่ารักไปอีกแบบคับ

ไรกันเนี้ย เพิ่งมีเวลาได้ไปตอบ japan trip part 1 มาเอง
เนี้ยมี part 2 อีกละ ฮึฮึฮึ ไม่เป็นไร

ที่แท้ aibo ก็คือ น้องหุ่นยนต์หมานี่เอง
โถ่ๆๆๆ นึกว่าสาวๆ อิอิอิ ว่าแต่ตึกโซนี้ที่พี่ไปเนี้ย มันเป็นพิพิตภัณฑ์อย่างนี้ตลอด หรือว่าช่วงที่ไปเป็นช่วงที่มีงานพอดีอะ
อืมประชาสัมพันธ์ ที่สถานนีรถไฟเนี้ยดีจิง ๆรู้ไปหมดเลยอะ กระทั่งน้องหุ่นยนต์หมา ยังรู้ sogoi

ตัวรถด่วนจาก narita to tokyo เนี้ย 1.20 ชม เลยเหรออออออ นานมากกกก

คุณพี่ dont ประสบการณ์ตรง ฮ่ามากค่ะ ชอบๆๆๆ ฮะฮะฮ่าฮ่าเฮือก
(แต่ของพี่มิตเนี้ย เค้าเรียกประสบการณ์หน้าแตกอย่างแรง)

แตกแตน

เกราะกันฉี่..

ถ้าหยุดหัวเราะไม่ได้ทำไงนี่