Feeling grand in green.



วันนี้วันที่ 15 สิงหาคมของทุกปี จะเป็นวันหยุดแห่งชาติของชาวอิตาเลียน เป็นวันแห่งการหยุดพักในช่วงฤดูร้อน ที่หมู่บ้านของเราก็ครึกครื้น มีนักท่องเที่ยวตรึม เดินกันให้ควั่กเต็มภูเขา ก็ดีนะคะ ออกมาสูดอากาศดีๆ เย็นๆสบายๆบนภูเขา ดีกว่าติดแหง็กอยู่ท่ามกลางความวุ่นวายของเมืองใหญ่

อิชั้นทำงานแทบจะทุกวันในช่วงฤดูร้อนนี้ เดี๋ยวเดือนกันยายนเป็นต้นไปก็เริ่มซาๆลงแล้วค่ะ แต่ก็มีงานพาทไทม์ให้ทำอยู่เรื่อยๆ ตลอดทั้งปีแหละ ยกเว้นตอนกลับไทยช่วงหน้าหนาว  ชีวิตก็เรื่อยๆไปเรียงๆ ไม่รีบร้อนอะไร ไลฟ์สใตล์ก็ออกไปกินข้าวนอกบ้านบ่อยขึ้น ออกไปเดินที่ภูเขาหลังบ้านอาทิตย์ละวันสองวัน พอให้กล้ามเนื้อขาได้ทำงานบ้าง พาน้องหมาน้องสร้อยไปเดินด้วยในบางวัน เพราะถ้าพาไปด้วยทุกที่ อิชั้นจะเหนื่อยมากค่ะ ชีไฮเปอร์มาก เดินตามไม่ทัน ตอนที่นั่งเขียนบล็อกอยู่นี่ ชีนอนอยู่บนโซฟา นอนรอให้อิชั้นพาออกไปที่สนามหญ้าเพื่อเล่นโยนลูกบอลกัน ^__^

Routines ช่วงนี้ก็ตื่นเช้า 07.30 จัดการล้างหน้าแต่งตัว กินขนมปังปิ้งทาแยมกาแฟใส่นม แล้วออกไปทำงานก่อน 09.00 กลับมาบ้านตอน 11.30 กินมื้อเที่ยง พักนิดนึง ก่อนบ่ายสองก็ออกไปทำงานอีกรอบ กลับบ้านมาตอนสี่โมงเย็น นอนพัก บางวันออกไปเดินบ้างสักชั่วโมง บางวันก็ไปว่ายน้ำกับคุณสามี ไปกลับ 20 รอบกับสระมาตรฐาน กลับมาจัดการอาหารมื้อค่ำ กินข้าว อาบน้ำ อ่านหนังสือ เข้านอนตอนสี่ทุ่ม 

ชีวิตของมนุษย์ป้าวัยสี่สิบกว่าๆในช่วงหน้าร้อนนี้ ก็ประมาณนี้แหละค่ะ 

Keep going
My life is pretty.
^__^