อยากให้รู้ เธอคือที่อยู่ของหัวใจ....อาพัชรินทร์ ( หนังสือคู่เดท )

โปรยปก

 "ผมไม่รักคุณแล้ว"
คำของเขาเหมือนสายฟ้าฟาดกลางหัว สิ่งที่คิดมันไม่ได้เป็นอย่างที่คิด แล้วมันก็ทำให้ดวงไฟดวงเล็กกลางหัวใจที่เพิ่งจะได้ลุกโพลงขึ้นดับวูบลง...ไม่เหลือสักเศษแสงใด

 ดวงตาของณภาดาแดงก่ำ และน้ำตาก็เริ่มปริ่มขอบตา
"แล้วคุณทำทำไม มาตัดชุดแซกชุดนี้ให้ฉันทำไม มาส่งของขวัญให้ ถักผ้าพันคอให้ฉันทำไม"

"มันนานมาแล้ว" เสียงที่ออกจากปากของเขาขาดเป็นห้วง ๆ
"แล้วคุณทำทำไม มาทำบ้านที่ฉันฝันทำไม คุณต้องไปนั่งติดโมเสกเองทำไม ไปจ้างให้เขามาทำภาพนูนต่ำแบบที่ฉันอยากได้ทำไม จะให้เขาทำเรื่องราวแบบนั้นมาทำไม"

เขาเพียงอยากให้ไว้เป็นที่ระลึก เพียงแค่อยากให้เธอคิดถึงเขาบ้าง....มองผนังนั้นแล้วคิดถึงเขาบ้าง....ก็พอแล้ว แต่มันก็ไม่อาจบอก
"ที่จริงแล้วมันเป็นแค่งาน"
เหมือนมีมือใดกระชากสายเสียงของเขาออกไปจนหมด ชายหนุ่มพูดจบประโยคนั้น แล้วก็พูดไม่ออกอีก
น้ำตาของณภาดาร่วงเหมือนดวงดาว....


หลังอ่าน

ขอบคุณคู่เดทนะคะ สำหรับหนังสือเรื่องนี้  แอบสนใจ นามปากกานี้อยู่ ก่อนหน้านี้หาหนังสือของเขาไม่ได้เลย  ( เพิ่งถอยได้ล่าสุดจากงานหนังสือค่ะ )  เล่มนี้ คือเรื่องแรกของอาพัชรินทร์ ที่ได้ลองอ่านค่ะ

เริ่มต้นเรื่องที่เรือนอินทร์ พระเอกของเราเป็นมัณฑนากร ต้องมาตกแต่งเรื่อนหอให้บ่าวสาวคู่หนึ่ง ซึ่งเจ้าสาว ณภาดา คืออดีตคนรักของเขา  ที่เงียบหายจากเขาไปหลายปี  ส่วนสุคีรินเจ้าบ่าว  เป็นอดีตคนรักของพี่สาว และเป็นพ่อของหลานชายตัวน้อยของเขา  โดยที่สุคีรินไม่รู้ว่า เปรียบอุมา อดีตคนรักตั้งท้องลูกของเขา  แม้จะได้เห็นเด็กชายอิก ภายหลัง เขาก็ยังนึกว่าเป็นลูกของชายอื่น..

อ่านจบแล้วยอมรับเลยค่ะว่า ผู้เขียนมีสำนวนที่ดี  เล่นอารมณ์แต่ละฉากได้น่าประทับใจ  ชวนให้รู้สึกสะท้านสะเทือนไปได้กับตัวละคร  บรรดาเพื่อนร่วมงานของพระเอกที่ใส่เข้ามาก็ช่วยสร้างสีสัน สร้างอมยิ้มเล็ก ๆ ให้ผู้อ่าน  ลูกเล่นในการใช้ภาษา ไม่ว่าจะบทบรรยายก็ดี บทสนทนาก็ดี  จขบ.คิดว่าไม่น้อยหน้านักเขียน( หน้าใหม่ )คนไหน ๆ เลยละคะ

แต่เรื่องนี้ไม่สามารถสร้างความประทับใจอย่างที่สุดได้เพราะติดที่พล็อตค่ะ 
พล็อตแบบนี้ อ่านไป 2-3 บท แทบไม่ต้องเดาเลยค่ะว่าจะจบยังไง  ยิ่งตอนดวงหยิหวา ช่วยแม่นางเอกตัดการติดต่อระหว่างทั้งคู่นี่  จขบ.แทบจะตบเข่าฉาดเลยค่ะ (...ว่าแล้วเชียว มันต้องแอบรักแฟนเพื่อน ) และจบลงด้วยการสลับคู่กัน ตามที่คิดไว้เลยค่ะ

เรื่องนี้จึงขาดรายละเอียดที่ช่วยสร้างความหนักแน่น เป็นจริงเป็นจังให้เรื่องราวค่ะ  ผู้เขียนเล่นกับอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครอย่างเดียวเลย  ( แต่จุดนี้ทำได้ดีค่ะ คนอ่านรู้สึกรู้สาตามไปด้วย )
เลยอ่านจบด้วยความรู้สึกว่าเรื่องราวมันง่ายจัง...ไม่มีให้ลุ้นเลยสักนิด

ถ้าเรื่องนี้เป็นงานในยุคแรก ๆ ของผู้เขียน  เราว่าน่าติดตามผลงานต่อนะคะ  เพราะสำนวนของเธอมีเสน่ห์ น่าติดใจค่ะ




ปล.  แอบนอยด์ คนเขียนนิดนึงนะคะ ในฐานะที่ข้องเกี่ยวกับสายวิชาชีพพระเอกพอควรเนี่ย อยากบอกว่า มัณฑนากร ฝีมือดี ๆ เนี่ย  รายรับเฉีบดแสนต่อเดือนนะคะ  ไม่ต้องลงทุนเม็ดเงินใด ๆ ด้วย  ขายความคิดอย่างเดียวเลย   ขอให้ขยันเท่านั้นเถอะ  และรับจ๊อบได้ตั้งแต่ตอนเรียนแล้วค่า

Create Date : 08 เมษายน 2557 Last Update : 8 เมษายน 2557 10:13:53 น. Counter : 1150 Pageviews.		12 comments
Share Tweet